พุทธวจน-วงจรปฏิจจสมุปบาท คือ ทางสายกลางในการปฏิบัติครับ

ตรงนี้คุณบอกว่า วงจรเขาทำงานบนขันห้า ที่จิต

ตอนแรกทำไมคุณบอกว่า วงจรทำงานทุกวินาทีที่ลิมตาเท่านั้นล่ะ มันขัดกันเองนะ ..คุณก็บอกว่า ในวงจรมีนามรูป ที่ ทำงานของขันธ์ห้าไช่มั้ย
แล้ว
ในวงจร ก่อนจะเกิดมีนามรูป มันมี ..อวิชชา สังขาร วิญญาณ....อยู่ก่อน อันเป็นเหตุปัจจัยที่ทำให้เกิด รูปนาม....แล้วก่อนเกิดรูปนาม จิตคุณอยู่ที่ไหน.?
วงจรก่อนรูปนาม มันย่อมทำงานของมัน..ตรงนี้คุณไม่รู้เหรอ.?

 

จึงต้องใช้ความคิดมากกว่าคนธรรมดาสินะ อาการคิดไม่หยุด เข้าใจแล้ว

 

..วงจรปฏิจจสมุปบาท-ทำงานบนจิต-ที่ตั้งอยู่บนขันธ์5..ในชีวิตเราปัจจุบันนี้ ทุกขณะจิต..เช่น ถ้าเรากำลังนึกถึงใบหน้าคนที่ไม่ชอบ(เวทนาเกิด) โกรธ ผลักไส ทันที-รักก็ดึงรูปไว้นานๆ..(ตัณหาเกิด)..อุปทาน การยึดติดก็เกิด -ภพ(ผืนนา-ชอบชัง)เกิด-ชาติ ชีวิตที่เติบโตด้วยราคะ--ตัณหา เป็นเสมือนน้ำที่คอยรด ก็เกิดเจริญเติบโต กริยาชรา-มรณะก็เกิดครบวงจรทันที

 

อ่านอีกท่อนก่อนครับข้างบน

 

ชั่วที่นึก-คิด เท่านั้น ไวเหมือนสายฟ้าแล็บเป็นเรื่องๆไปที่เกิดตาม ธรรมฝ่ายเกิด-ธรรมฝ่ายดับ-..พอเข้าใจไหมครับ (การเกิด ชอบ-ชัง-รัก-นั่นคือ อริยะสัจจ์สี่ เกิดแล้วในรูป สุข-ทุกข์-เฉยๆเวทนาสาม-นี่คือนัยยะของเขาครับ-ไม่ใช่การท่องจำ นี่คือการปฏิบัติให้รู้เท่าทันทุกวินาทีที่เกิด เหตุ-ปัจจัย ของธรรมนั้นๆ)

 

จิต..เมื่อไปเสพเข้ากับอะไร สิ่งนั้นคืออารมณ์ ของจิต จะห้ามคิดต้องห้าม ผัสสะให้ได้ครับ ตามวงจรปฏิจจสมุปบาท

 

ขออภัย-น้าจอน ที่รวบรัดไปหน่อย แต่ก็ไม่ผิดอะไรอ่านที่ผมโพสต์ต่อมาให้ครับก่อนครับ

 

ผมไม่เข้าใจหรอกที่คุณสรุป...อย่าพยายามรวบยอดว่ามันทำงานร่วมกันทั้ง 12 ห่วงโซ่สิครับ

เอาที่..หลังมรณะ คือ.....อวิชชา สังขาร วิญญาณ...(นี่มันก่อนเกิดเป็นคน)
(พอมาเกิดเป็นคน) มี นามรูป ผัสสะ สฬายตนะ เวทนา กิเลสตัณหา อุปทาน ภพชาติ ชรามรณะ..(นี่ตอนยังไม่ตาย)....

ทำไม่แยกแยะ หลังตาย...ขณะที่ตาย(ก่อนเกิด)....มาเกิดมีนามรูปล่ะ แล้ว..ก็ตาย ....จะเห็นว่าจิตมันทำงานในวงจรทุก 12 ข้อ ในห่วงโซ่..

แหงล่ะที่พูดมาว่าวงจรทำงานทุกวินาทีที่ลืมตา...ก็ผิด
ที่พูดมาว่า ห่วงโซ่มันทำงานพร้อมกัน พรึบเดียว ทั้งหมด...ก็ผิด
จิตมันเป็นกลาง กลางตรงไหนของห่วงโซ่ .?
กลางที่ว่าคือ จิตเป็นมรรคแปด จิตเป็นกลาง...ยังไม่อธิบายเลย

 

จุดเริ่มต้นความไม่ปกติของผมเลย เรื่องจริงนะ จินตนาการถึงหญิงที่ชอบทุกวันอะ ปัจจุบันมาเข้าฝันทีเดียวแล้วก็จากไปเพราะโลกนี้โคตรโหดร้าย อ่านข่าวฆ่า อุบัติเหตุตายกันทุกวัน ไหนจะเพื่อสรรพสัตว์ที่ตายเพราะเป็นอาหารเราทุกวันอีก จึงหลงผิดเดินสายมืด จึงยังพบกันไม่ได้จนกว่าจะโลกสงบก่อนแหละ

 

คุณจะห้ามผัสสะได้ยังไง.?
คุณจะห้ามผัสสะไปเพื่ออะไร.?
แล้วต้องห้ามผัสสะไปถึงไหน.?

คุณมี ใจ อันเป็นเครื่องรับรู้โลก ผู้ปรุงผัสสะทั้งหมด..คุณมีมั้ย.?
ใจ กับ จิต มันตัวเดียวกันเหรอ..?

 

..ก่อนเกิด-อะไรทำให้คุณมาเกิดครับ..จิตที่ประกอบด้วยอวิชชาไงครับ-ความไม่รู้ปรุงแต่งจนรู้แจ้ง(สังขาร)- มาพร้อมกับตัณหา-อุปทาน-จนรู้แจ้ง-จึงเกิดรูปนามขึ้นมา...ฯล เข้าใจตรงนี้ไหมครับ

 

ไหนเคยบอกผมว่า จะเลิกบ้า เลิกบ่นเรื่องส่วนตัวให้คนอื่นรำคาญ
หัดหุบปากหน่อยเถอะ...ไม่มีใครถาม ก็อย่า ตอบ ..มันไร้สาระโว้ย

 

ปริศนาดอกบัวครับ สมองคนเรารับรู้ต่างกัน จึงคิดต่างกัน เคยได้ยินสมองความทรงจำเป็นภาพถ่ายเปล่า โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเลย

 

โอ้โฮ..ยาวเลยนี่ถ้าไม่จริงใจในคำถามผม-ไม่ตอบให้นะครับนี่ ...การห้ามผัสสะเพื่อการนิพพาน ด้วยวิชชา กายคตาสติ-อานาปาณสติ ของ พจ.ครับ จิตไม่ผัสสะกับอะไร อารมณ์ก็ไม่เกิด ..ที่ใดปราศจากอารมณ์ที่นั้นคือ นิพพาน "..อณารัมณังเอเสวันโตทุกข์.."

 

แล้วมันแยกกันมั้ยครับ...คุณรวบยอดว่า มันเกิดพรึบ พร้อมกันทั้ง12อาการ
ในเมื่อ มันก็บอกอยู่โต้งๆ ว่า แต่ละอย่างเป็นเหตุปัจจัย ที่ทำให้เกิด สิ่งต่างๆ ตามมา...เข้าใจคำว่า เกิดตามมา และคำว่า เป็นเหตุปัจจัยทำให้สิ่งอื่นเกิดมั้ยครับ

ภาษา ในความหมายคือ....มันไม่ได้เกิดพร้อมกัน ไงครับ

 

จิต-มโน-วิญญาณ ตามพุทธวจน ..วิญญาณ เปรียบเสมือน "แสง" ที่วิ่งไปกระทบ "ฉาก"..จนรู้แจ้งว่าเป็นฉากตรงนี้คือวิญญาณ(ทำหน้าที่รู้แจ้งเท่านั้น) ตามพุทธวจนครับ-เราเรียกว่า จิต..ครับ

 

ทั้ง12ห่วงโซ่ ไม่มีต้นไม่มีปลาย วงจรปฏิจจสมุปบาท จะตัดตรงไหนก่อน วงจรก็จะขาดสบั้น นี่ตามตำราของ อจ.วศินครับ(ไปเปิดยูทูป-ฟังเอานะครับพิมพ์คำว่า -อจ.วศิน ไตรลักษณ์)

 

ตอบได้ก็ตอบมา ไม่รู้ก็บอกว่าไม่รู้..ข้อไหนไม่ตอบ..แสดงว่าไม่รู้ ก็เท่านั้นเอง

จิต..ทำไมมันจึงไม่ผัสสะกับอะไร
ในเมื่อพระศาสดา มีรูปนาม มีผัสาะ อยู่ ตอน มีชีวิต ทั้งที่ถึงนิพพานแล้ว..?
ทำไมถึงว่า ที่ใด ปราศจากอารมณ์ ที่นั้นคือนิพพาน...ก็พระพุทธเจ้าเองยัง เมตตา สงสาร เทวทัต สงสารสรรพสัตว์อยู่ ทำไมมาบอกว่า พระพุทธเจ้าไม่มีอารมณ์

ถ้ามีใจ ...ใจ รับรู้ อารมณ์มั้ย..?ใจปรุงผัสสะได้มั้ย..?
ไม่รู้จริง...อย่าพูดดีกว่านะครับ

 

นี่แหล่ะพวก ไม่มีต้นไม่มีปลาย
พวกไม่มีเหตุไม่มีผล
พวกบิดเบือนพระธรรมคำสอน

 

เข้าใจครับ-การเกิดความ "รู้สึก" ในใจมันเกิดแบบสายฟ้าแล็บ ด้วยความเร็วของ กริยาที่เกิดในจิต เราจับกริยาเกิดตามลำดับมันไม่ทันไงครับ .. ท่านจึงบอกว่ามันเกิดพรึบพร้อมกันไงครับ เช่น นึกปั๊บ โกรธปุ๊บ คุณจับแต่ละห่วงโซ่ตั้งแต่-อายตนะ-ผัสสะ-เวทนา-ตัณหา..ฯล จับทันไหมครับ โกรธไปแล้วตามความรู้สึกครับ