มีปัญหาการนั้งสมาธิ ครับแนะนำด้วยครับ

ขอบคุณครับ ทุกท่าน

แต่สงสัยคุณ Sriaraya5 ถ้าอย่างนี้ผมนั้งไม่ได้เป็น ชม ผมก็ยังไม่ต้องฝึกใช่รึเปล่าครับ
หรือว่าให้ตัดทุกขเวทนาก่อนในร่างกายค่อยไปถ้าตัดไม่ได้ยังไม่ต้องไปถูกต้องรึเปล่าครับ

 

ธรรมชาติง่าย ๆที่ใคร ๆก็ควรรู้ ไม่สำคัญที่รูปนั่งได้นาน แต่อยู่ที่ปัญญา
เห็นโทษของการ ไปยึดในอัตตา เราสรรเสริญผู้นั่งไม่นาน แต่มีปัญญา
ละความเห็นผิดเรื่องมีตัวตนลงได้ ให้คุณเพียรปฏิบัติละเวทนาในจิตไปเรื่อยๆ
อย่าล้มเลิกการปฏิบัติไปซะ

 

เป็นเรื่องธรรมดาของร่างกาย ที่ต้องเจ็บปวดเมื่อยเพราะใจเข้าไปรับรู้(ขยับได้ อย่าทรมานกายจนเกินพอดี)

ฝึกสมาธิ เราฝึกที่ใจ เมื่อจิตสงบถึงที่สดแล้ว(ฌานสี่) จึงจะไม่รับความรู้สึกทางกาย ถึงตอนนี้เราจึงสามารถนั่งได้นาน

 

มันอยู่ที่ ใจ กะ สัจจะ อะ

ลอง กำหนดสัจจะอธิษฐาน ก่อนนั่งสิ ว่าจะนั่ง 50 นาที เอาแค่นี้ ไม่ต้องนานถึง 1 ชั่วโมงก็ได้ อิอิ

กำหนด สัจจะ ต่อ ครูบาอาจารย์ ท่านใดก็ได้ แหะ แหะ

ดูสิ รักษา สัจจะ ได้ไม๊ คิคิ

 

นั่งได้ไม่เกินวันละ 30 นาที ให้ได้ทุกวัน ผมว่าเพียงพอมากแล้วนะคับ
สมเด็จพระญาณสังวร เคยกล่าวไว้ว่าฆราวาส ควรนั่งให้ได้วันละ 9 นาที จะดีมาก

แต่นี่นั่งได้เกือบ 30 นาที สำหรับคนที่นั่งไม่ได้เปนชม. นั่งสักไม่เกินครึ่งชม.กำลังพอเหมาะพอควรครับ จะไม่มีประโยชนอะไรเลยสำหรับคนที่นั่งเปนชม.แต่จิตใจไม่เปนสมาธิ ไม่ได้อย่ในอารมณ์เดียวคิดเรื่องโน้นนี้ จะสู้คนที่นั่งห้านาทีที่จิตเปนสมาธิดี มีสติตลอดทั้ง5 นาทีไม่ได้

สมาธิทำได้ตลอดเวลา ตราบที่เรายังมีลมหายใจอยู่ ยืน
เดิน นั่ง นอน แม้แค่ 5 นาทีก้ทำได้ครับ สำคัญมีศรัทธาที่จะทำป่าว ถ้าจริงใจจะทำ ก้ทำได้ทุกเมื่อ สำหรับทุกขเวทนา อันนี้เปนสิ่งบังคับไม่ได้เกิดเองตามธรรมชาติ และเกิดบ่อยเมื่อกำลังทำสมาธิ ให้ร้เสมอว่านั่งเมื่อไร เวทนากายเกิดเมื่อนั้น ในทางปฏิบัติเราห้ามมันไม่ได้ แต่เราเฝ้าดูมันได้ เฝ้าดูโดยที่จิตตอนนั้นมีสติดี ถือเปนการทำสมาธิที่ดีมาก จะได้เหนว่าปวดน้อย ไปปวดมากเปนอย่างไร หรือ ปวดจนทนไม่ไหวจิตเปนยังไง จนแม้แต่ความปวดมันหายไป ที่เรียกว่า ตัดเวทนา ได้ด้วยตัวเอง ตอนนั้นจะเข้าใจคำว่า "ทุกขเวทนา"จะร้ว่าเวทนาในเวทนาเปนอย่างไร อย่าไปคิดแต่ว่าจะนั่งให้ได้นานเปนชม. มันจะทำให้สะสมความกังวลมากๆ พอถึงเวลาจิตมันฟุ้งซ่านเกิน ทำให้นั่งจริงๆแล้วยันไม่ถึงชม. ได้