รวมเรื่องเล่าทะลุมิติจากยายผีป่่าจอมโม้(ตำนานรักสามเส้าเจ้านางแห่งขอม)

ขอเสียงตอบรับด้วยเวลามาอ่าน จะได้รู้ว่า เขียนแล้วน่าอ่านต่อหรือน่าเบื่อหน่ายกันแน่

 

ก๊าก ก๊าก ก๊าก

ขำจนเขียนไม่ออกค่ะยาย..

(วันนี้ไม่นินทาผัวอีกเหรอ) 555

 

เอาอีกเอาอีกเอาอีก....ชอบๆ โดยเฉพาะเสียงในฟิลม์ มักหลาย.อิอิ..เรื่องแฟนของคุณนายวัช(ตามสมญานามยายผีป่าให้มามักหลาย ให้แล้วห้ามเอาคืนด้วย อิอิ แต่เปลี่ยนสูงขึ้นเช่นคุณหญิงอะไรอย่างนี้)..ว่ามาเฝ้ายายผีป่าเช้าถึงเย็นถึง หากล้าขึ้นเสียงไม่ เพราะเป็นแบตระกูลยายผีป่าเดะ ผู้หญิงเป็นใหญ่ 55++
คุณนายวัชก็ลุ้นอยู่ว่าจะเป็นอย่างไงต่อ รักสามเส้าของยายผีป่าจะน้ำเน่าสู้ของคุณนายวัชได้ป่าว มีคนมีญาน เขาบอกว่าคุณนายวัชชาติที่แล้วหลอกชายคนหนึ่ง จนเขาตายแค้นมากมาย ชาตินี้ติดตามมิให้สมหวัง...เรื่องสามเส้าน้ำเน่าของคุณนายวัชเลยเน่าแล้วเน่าอีก..ปัจจุบันเน่ามา 10 ปีละ..เขายังมาราวีไม่เลิกลา..เกิดมางามพร้อมก็มีปัญหาเช่นนี้แลยาย....
....ว่าแต่ เรื่องกำลังเข้มค้น อย่าคั้นไปอึนานนนนนนนนนอีกนะยาย เดี๋ยวจะเอาปืนใหญ่ไปถล่มห้องน้ำ..อย่ามาว่ากันเด้อ..เฮอะๆๆมีโหด มีโหด

 

pig_cryy จะเอาอีก รีบมาเล่าต่อเร็ว ๆ นะค่ะ

 

น่านน่ะจิ....เอาอีก เอาอีก

 

เพิ่งกลับจากตลาดนัด บังเอิญผัวไล่ให้เข้ามาในบ้าน เขาพ่นสีโรงอบสมุนไพร ผัวตัดหญ้าที่สนามรอบบ้าน ยายผีป่าก็บอกให้ไม่ต้องปิดจมูกนะ แล้วเน้นว่าไปยืนท้ายลมใกล้ที่เขาพ่นเซลไดซ์ด้วยนะ ...

..........................................................

อ้า...เล่าถึงตอนนางทองแดงตกลูก อุ้ย! ให้กำเนิดธิดาน้อย ท่ามกลางความมหัศจรรย์ใจของเหล่าฝูงวัว ฝูงควาย แถวนั้นใช่ไหม

ปล. เขาบอกว่า คุณบุญหนักศักดิ์ใหญ่ถ้ามาเกิดบนโลกมนุษย์ มักจะไม่ปกติธรรมดา คนอื่นไปคลอดโรงพยาบาล โหย..ปกติไป๊...นี่คลอดข้างทางรถไฟ มีกอหญ้ารองรับ ดินแข็งๆ ก็ได้พลังแห่งปฐวีธาตุ แสงแดดเริ่มส่องแสงมา เป็นเตโชธาตุ โอ้ย...พลังล้นเหลือ...ฮ่าๆ...

..............................................................

ตอนเป็นเด็กนั้น อีพ่อ อีแม่ และญาติทั้งหลายต่างรักใคร่นักหนา เพราะผิวพรรณสะอาดตา (สีน้ำตาลเชื่อมอมเหลืองคล้ายดีซ่านเจือปนในสายเลือด) หน้าตาก็ขำคม โตขึ้นขาคงยาวเหมือนนกกะสาขายาว คอเจ้าคงได้เชื้อแม่มาเดี๊ยะ ดูระหงษ์เหมือนคออีแร้งตอนพุ่งลงจะกินซากศพ

ผมดกดำ ถ้าโตขึ้นหน่อย ไม่ตัดไม่สาง คงดูดี เหมาะเป็นที่เพาะพันธุ์เหายิ่งนัก สมกับเป็นลูกหลานผู้ใจบุญ ถูกปลูกฝังให้รู้จักเป็นผู้ให้ เลยได้ทดลองด้วยการอุทิศทุกสัดส่วนของร่างกายให้เป็นที่อาศัยของเหา เห็บ ไร รา(ขี้กลาก ขี้เกลื้อน) โตขึ้นมาหน่อย ขี้ไคลข้าใครอย่าแตะ ขัดถูไม่ได้ เป็นชัก!

ที่โตมาได้นี่ ใช่ว่าท่านผู้หญิงทองแดงจะมีน้ำนมเลี้ยงหรอกนะ เห็นบอกว่า บ้านไหนมีแม่ลูกอ่อน ก็เอาไปฝากเขา แย่งลูกเขากินจนตัวเองอ้วนตุ๊ตะตากลมบ๊อก ชาวบ้านเขาเรียกเจ้านางน้อย หรืออีนางน้อย แต่มีชื่อเสริมที่เขาตั้งให้แสนจะน่ารักว่า "อีเถิก" เป็นคำอิสาณโบราณ เท่ห์มาก แปลว่า อีควายตัวผู้ แหม...ทำไม้ท่านพ่อท่านแม่ จะตั้งชื่อเสริมให้ ไม่มีการปรึกษาหมอดูเลย ชื่อนี้มันไม่เหมาะกับผู้เคยเป็นเจ้าหญิงเจ้านางหรอกนะ สงสัยตอนนั้น พ่อแม่เห็นว่า ตอนคลอดมันมีควายร้องรับ คงคิดว่า ควายมันยินดีด้วย

แหม...ที่จริงควายตัวนั้นมันร้องบอกว่า

"อีนังเด็กคนนี้ มันชิงควายเกิดต่างหากเล่า"

 

เมื่อเจ้านาง(หรือเรียกให้ท่านสมัยว่า อีนาง) โตพอที่จะเข้าโรงเรียนได้ พ่อแม่ก็หาได้รับสมบัติโบราณตามที่เหล่านางบริวารของเจ้านางแห่งแจ้งไว้ และเชื่อว่ามีสมบัติมหาศาลจริงๆ ก็ดูจากชุดเจ้านางขอม การแต่งองค์ เครื่องทรงที่อลังการ์แล้วน่าจะรวยมากๆ ทำให้คู่ตะนาหงันที่นับวันเริ่มกัดก้อนเหลือกินเพื่อเลี้ยงลูกทั้งสามคนตามยะถากรรม ต้องจำทนเลี้ยงต่อไป ไปไหนมาไหน ใครๆ ก็บอกว่า ลูกสาวคนนี้มีบุญ เลี้ยงดีๆ จะทำให้พ่อแม่สุขสบายในภายหน้า

ด้วยความที่เขาว่ามา บวกกับก่อนการจะมาของเด็กน้อย ทำให้พ่อกับแม่ทนรอโอกาสนั้น คิดว่าสักวัน ลูกสาวต้องไปขุดสมบัติที่ฝังไว้มาให้ จะได้ลืมตาอ้าปากเสียที (อ้อ..พ่อแม่และเครือญาติพยายามปกปิดเรื่องนี้ไม่ให้ชาวบ้านหมู่อื่นรู้นะคะ เพราะกลัวเขาจะมาอุ้มลูกสาวตัวเงินตัวทองคนนี้ไป เพื่อหาข้อมูลเรื่องสมบัติเมืองโบราณไงคะ)

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 6 คน ( เป็นสมาชิก 4 คน และ บุคคลทั่วไป 2 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>ยายผีป่า*, pantham phuakph, วาสนาน้อย, aries </TD></TR></TBODY></TABLE>

มาอ่านก่อนบ่ายคลายเครียดหรือจ้ะ

 

เจ้านางน้อยมีบุคลิกที่โดดเด่น เป็นที่น่าจับตามองในหมู่เด็กๆ รุ่นราวคราวเดียวกัน แม้กระทั่งรุ่นก่อน รุ่นหลัง ยังต้องคิดหนักหากต้องมาคบหากับหล่อน เพราะแม่คุณมีนิสัยเผด็จการสุดๆ

...................................................................

บุคลิกที่โดดเด่น นอกจากความสวยที่เริ่มเด่นขึ้นเกินหน้าเกินตาแบบไม่เกรงใจใครแล้วนะ ยังปากหมา อุ้ย กล้าพูดกล้าทำ ซึ่งเด็กสมัยนั้น ไม่ค่อยมีสันดาน อุ้ย นิสัยเช่นนี้

..........................................................

ท่านพ่อเริ่มกินเหล้าหนัก เวลาโมโหมาก็ถามว่า "อีเถิก เมื่อไรจะเอาสมบัติมาให้พ่อแม่ได้ขายกินบ้าง เลี้ยงมึงมานี่ ยากกว่าเลี้ยงควายทั้งฝูงเสียอีก!"

...................................

เจ้านางน้อยก็น้อยอกน้อยใจ ไม่คิดว่าจะเป็นตัวทำให้พ่อกับแม่ลำบากเพียงนี้ เลยตั้งหน้าตั้งตาเรียนให้เก่ง เพื่อเอาใจพ่อบ้าง แม่ไม่ต้องสนใจหรอก วันๆ เอาแต่นั่งอมน้ำลาย ฟันเหยิน ไม่พูดไม่จาเวลาอยู่ต่อหน้าสวามีที่รัก

.......................................

วันหนึ่ง....(เนี่ยๆ เร่มเข้าเรืองแระ...)


เด็กหญิงเดินตามท่านยายไปที่ต้นมะขามต้นใหญ่ในเขตสวน ต้นนี้ท่านยายเล่าว่า ตอนย้ายมาหาที่ทำกิน ต้นนี้มันขึ้นอยู่ก่อนแล้ว เลยเอามาเป็นเขตแนว รากของมันโผล่ขึ้นมา เด็กน้อยชอบไปนั่งเล่น บางครั้งอากาศดีๆ ก็เผลอหลับไป ท่านยายก็ไม่ปลุกหรอก เพราะนานๆ จะมีเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง ขืนให้มันตื่นตลอดเวลา รับรองว่า มันพูด มันซน จนคนไม่อยากมาเยี่ยมมาหาแล้ว

...........................................

ท่านยายแกก็ปล่อยให้หลานสาวนอนไป แกก็ขุดมัน ขุดกลอย สาคู อาหารโปรดของหลานสาวคนนี้ รอมันตื่นมาจะได้ทำให้มันกิน

..............................................

เด็กหญิงตอนนั้นอายุเพิ่งได้เข้าโรงเรียน ชั้น ป. เด็กเล็ก...วันไหนฝนตก ก็ไม่ไปโรงเรียน วันไหนวันโกนก็ไม่ไปโรงเรียน วันไหนวันพระยิ่งไม่ไปโรงเรียนอีกหละ วันนี้ที่มานอนใต้ต้นมะขาม จำได้ว่า เป็นวันพระพอดี ขึ้น ๑๕ ค่ำอีกแล้วคร๊าบพี่น้อง

...............................................

โปรดคอยติดตาม ...ขอตัวไปทำส้มตำทานก่อน หากกินแล้วขี้แตก ก็อาจมาโม้ต่อไม่ไหว จุดธูปเรียกก็แล้วกันนะคะ

...............................................

 

..ฮ่วยคุณยาย ไหนว่าจะตั้งใจเรียนไหง หยุดทุกเทศกาลจั้งสิละ ..5++
คำว่า ..อีเถิก..แถวบ้านคุณนายวัชเขาแปลว่า สาวผมที่เหลือน้อยหรือ หัวล้าน หัวเถิกนั่นเอง 5++...มีในคุณสมบัติ อีนาง เอ้ย เจ้านางน้อยด้วยรึไม่ อิอิ
..มาต่อเร็วเข้า กำลังอินสุด ๆ ๆ ..เจ้านางน้อย ณ เอ้ย นะจ๊ะเธอ..ใช่ป่าว ดูดีมีชาติตระกูลหน่อย ..อิอิ

 

แหม...ท่านผู้หญิงวัช จ๋า...ไอ้คำว่าเรียนเก่งนี้ไม่จำเป็นต้องเก่งไปเรียนก็ได้นะคะ อย่าลืมสิคะว่า เป็นเด็กพิเศษพิศดาร ขนาดไม่ทำการบ้าน ยังได้คะแนนดีกว่าใครเพื่อน ไม่ไโม้นา
ส่วนชื่อเล่น มันสะกดยากสะกดเย็น เอาเป็นว่า ควายถึก ถ้าออกเสียงในฟิมส์ชัดๆ ก็ อีเถิ๊ก ประมาณนั้นหละ
..................................
นี่เอาลูกนอน ผัวไปไร่
เลยได้ทีมาโม้ต่อ ฮ่าๆ ค่าไฟฟ้าบานตะไท ช่วยกันส่งเงินค่าไฟให้ด้วยเน้อ
.............................

 

เฮ้ย...มีเพื่อนกริ้งกร้างมาจากสุรินทร์ ว่าแกโม้ได้สมจริงจังวะ เคยโม้สมัยเด็กๆ ยังไง ตอนนี้ยังโม้ได้เหมือนเดิม

เออ...พวกแกมาแอบอ่านก็ดีแล้ว แกช่วยยืนยัน หือทั้งถีบทั้งยันด้วยก็ได้ว่า เราหน่ะ เป็นอย่างนี้มาตะไหนตะไร และเรียนเก่ง สมองดี

แม้จะเป็นที่รู้กันตั้งแต่ต้นจนจบว่า

ยายเอื้อมเดือน (ส่วนใหญ่จะเรียก เอื้อมพร) ถ้ามาเรียนวันศุกร์ แสดงว่า จันทร์ลา อังคารมา พุทธพอได้เห็นช่วงเช้า บ่ายเข้าห้องพยาบาล พฤหัส ไม่ลา ศุกร์มาครึ่งวัน ยิ่งถ้าวันไหนวันโกน วันพระ วันฝนฟ้าเป็นใจ หายไปทั้งอาทิตย์ก็มี

การกระทำเช่นนี้ มันสืบต่อมายังลูกๆ ด้วย บางวันลูกบอกว่า แม่ๆ ตืนๆ ไปส่งโรงเรียนหน่อย

ยายผีป่าตอบลูกว่า

"วันนี้พักอยู่กับแม่ก่อนนะลูก เดี๋ยวโลกมันจะแตกแล้ว อย่าไปเลย"

พอลูกเห็นว่าดลกไม่แตก เลยถามแม่ว่า ทำไมแม่ถึงบอกว่าโลกจะแตก แม่โกหก

ก็ตอบลูกไปว่า

"แม่อยากให้ลูกพักผ่อนบ้าง ลูกแม่เรียนทันเพื่อนอยู่แล้ว ไม่ต้องกลัว เลือดแม่แรง"

.

 

ขำสุดๆ...ขำกว่าก่อนบ่ายคลายเครียดอีก
บอกให้รวมเล่มขายก็ไม่เชื่อนี่นาคุณยาย
ป่านนี้ได้ค่าไฟละ...อิอิ

อ่านฟรี ไม่หนี ไม่จ่าย

สนุกจัง ...ตังส์อยู่ครบ

 

ได้เลื่อนขั้นเป็นท่านผู้หญิงแล้วนี่.. น้องวัช

คุณยายอวยให้..น่าจะแม่นอยู่นา อิอิ

------------------------

ยายๆๆ แซวท่านพ่อ ท่านแม่แรงอย่างนั้น
ท่านไม่ค้อนเอามั่งเหรอ...

 

"ตื่นเถิดพระแม่เจ้าแห่งข้าฯ...ตามข้าฯ มาทางนี้.." เหมือนมีใครมาสะกิดเรียกเด็กหญิงให้ตื่น แต่ไม่ว่าจะพยายามลืมตามให้ตื่นเท่าไรก็เปิดเปลือกตาไม่ขึ้น สักครู่แม้จะรู้ว่าลืมตาไม่ขึ้น แต่ในตานั้นกลับมีแสงสว่างจ้า ทำให้เห็นว่า มีเหล่าผู้คนแต่งกายแปลกๆ มานั่งพัดวีด้วยพัดรูปทรงประหลาด ตอนนั้นนึกไม่ออกว่าพัดอย่างนี้เป็นแบบไหน ให้ดูพัดในหนังจักรๆ วงศ์ๆ ก็แล้วกัน ทำด้วยไหมเดินดิ้นทอง ชุดแต่งกายเหล่านางฟ้าที่ห้อมล้อมก็ปักเลื่อมทองทั้งนั้น ทุกนางต่างยิ้มให้ โอ...พี่นางฟ้า...."

.................................

เด็กหญิงรู้สึกว่าตัวเองลุกขึ้นเดินตามพวกเขาไป มองหาคุณยาย ก็ไม่เจอ ยายคงมัวแต่งงอยู่ในพงหรือเข้าบ้านไปก่อนแล้ว เพราะต้นมะขามกับบ้านอยู่ไม่ไกลกันเลย

.....................................

ตอนนั้นเด็กหญิงไม่เคยรุ้จักทีวี ไม่มีหนังกางแปลงที่ให้ดูเป็นตัวอย่าง เคยเห็นแต่ภาพวาด สวรรค์ นรก ที่ฝาผนังวัด ก็ไม่เคยเห็นใครแต่งกายเช่นนี้หรอก แต่จิตตอนนั้นมันเริ่มรู้สึกคุ้นๆ ตะแรกคิดว่าเป็นนางฟ้า แต่พอได้ยินพวกนางเรียกตนเองว่า พระแม่เจ้า จึงรู้ด้วยจิตสำนึกว่า พวกนางเหล่านี้คือบริวารของเรา

..............................

บรรพบุรุษสอนไว้ว่า คนที่ทำบุญเยอะ ผีคุ้ม เทวดานางฟ้ารักษา

..........................

สงสัยเราเป็นคนดีเนาะ

.......................

 

พ่อแกงอนลูกสาวที่เลี้ยงตั้งนาน มีแต่ผลาญเงิน ผลาญวัวผลาญควาย

แกขายส่งลูกเรียนจนหมดตัว ยังไม่ไปหาสมบัติมาให้แก แกเลยบอกว่า เดี๋ยวขอตายไปก่อน จะไปเกิดใหม่ จะไปเกิดกับคนรวยๆ นี่ถ้าเทียบระยะเวลาที่พ่อตายไปนั้น ตอนนี้พ่อน่าจะได้เกิดเป็นลูกของเบรดพิทแล้วละ

อิอิ...คือบ้านยายผีป่าเนี่ย เราตั้งฉายากันมาแบบนี้นานแล้ว และทุกวันนี้ก็หยอกเย้ากันเช่นนี้ เคยมีนะคะ ที่ไปเที่ยวกัน แล้วยายผีป่ากับน้องๆ พากันพูดราชาศัพท์แล้วออกสำเนียงพูดไทยไม่ชัด เหมือนเป็นเจ้าผู้รากมากดีจากชายแดนง่ะ คนมองแบบเชื่อมั่ง หมั่นไส้มั่ง ช่างเขา เราเอาฮาไว้ก่อน

ขนาดแม่ผัว ยายผีป่ายังเรียก ท่านพี่บ้าง คุณนายแม่ย่าบ้าง ชาวบ้านแรกๆ เขางง ตอนนี้เขารับได้แล้ว

...................

รู้ไหมว่าลูกๆ ยายผีป่าเนี่ยเขาเรียกแม่โดยเป็นไปอัตโนมัติว่า "พระแม่เจ้า" เวลาจะพูดกับแม่ ก็เจ้าคะ เจ้าขา

..........................................

เลือดแร๊งงงงส์

 

ไหง๋ๆๆ......ก้อหลวมตัว....อ่านมาตั้งแต่แรกๆ แระ...
ก้อจะหลวมตัวรอ.....อ่าน อีกต่อไปเรื่อยๆ นะ.....จ๊ะ พี่สาวคนจ๋วยยยย

 

พระแม่เจ้าเพคะ
เกล้ากระหม่อมอีฉันแทง ๑๔ ไปแล้ว ตะกี๋เอง
อยากจาถูกหวยอีกสักครั้งในชีวิต
พระแม่เจ้าโปรดเสด็จหรือโปรดให้บริวารล๊อคหวยให้ด้วย
ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด เพฮะ

 

ว่าไงก็ว่ากันคะพระแม่เจ้า..จัดมาจัดมา..อย่าให้ขาด ไม่งั้นหม่อนน้องจะขาดใจชักเด๋ว ๆ ๆ ณ ตรงนี้เสียให้ได้ อยากทราบว่าพระแม่เจ้าเอาน้ำมันพรายชนิดใดเทลงในตัวอักษรทำให้หม่อมน้อง.......ติดหนึบ..นี้ก็ใกล้พลบค่ำพลันจะเลิกงานแล้วเดี๋ยวเสด็จพี่จะรอนาน หม่อมน้องคาดว่าจะไปเปิดต่อที่พระตำหนัก เพื่อรออ่านสารจากพระแม่เจ้าต่อไป
ด้วยรักตะติงโหน่ง
หม่อมน้องวัช นะจ๊ะ เธอ...
ป.ล.คั่นแม่นลืมว่าเว๋าต่อซิเอาหมากผีพวนไปให้แมวโพงแถวเฮือนยายกินอึแตกโลดดดด..
ย่านบ่ย่านบ่..5556789
(อุ๋ย หม่อมน้องป่าวเขียนมือมันไปเอง ภาษาแบบนั้นไม่ค่อยแข็งแรง เพคะ..)

 

พระแม่เจ้าเพคะ...
หม่อมชั้นติดหนึบเหมือนกันเจ้าค่ะ
มีแม่อย่างนี้...ลูกๆฮากระจาย

ใช่ป่าวเพคะ...