รับตอบข้อสงสัยในการเจริญพระกรรมฐาน

ขอบคุณมากครับ

 

นั่งสมาธิแล้ว

 

มีคำถามอีกข้อหนึ่งครับ
นั่งสมาธิแล้วตกภวังค์บ่อยๆ มีวิธีแก้อย่างไรครับ

 

ก็เหมือนกับคุณALMON ล่ะคับ หลังๆนี้ไม่ได้เซ็งนะแต่รู้สึกไม่ค่อยรีบเหมือนแต่ก่อน หรือว่าเซ็งหว๋าก็ไม่ค่อยจะเข้าใจความรู้สึกแต่ก็รู้ว่ามันเป็นอย่างนี้ ภาวะจิตตอนนี้มันลุ่มๆดอนๆ -*-แต่ก็จับสมาธิมีสติ ดูลมหายใจตลอด แต่อารมณ์มัน เริ่มที่จะเฉยชากับเหตุการณ์ของทุกวัน แต่ก็ปฏิบัติภาระกิจและก็การงานเหมือนเดิม จะเรียกว่า อารมณ์เฉยๆได้ม๊ะเนี่ย บางทีตอน นั่งสมาธิมันก็จะนึกค่อยๆมองว่า ทุกๆวัน วนเป็นวัฏจักทำเหมือนเดิมอยู่ทุกวัน มันค่อยๆไหลไปเรื่อยๆเหมือนกับเราฉายหนังภาพยนต์จนหมดม้วน ถึงสุดท้ายขันต์5แตกดับ บางทีมันก็ถอยหลัง ว่าเคยทำอะไรมาก่อนบ้างดีรึเปล่าหรือว่าไม่ดี ถ้าไม่ดีก็รู้ว่าไม่ดีถ้ามีเจ้ากรรมนายเวรก็อนุโมทนาบุญ แผ่ไปให้ด้วย อุทิศส่วนกุศลผลบุญที่เคยทำมาไปให้ด้วย แม้กระทั้ง ภูติผีวิญญาณ เทวดา พรม แม้กระทั้งสัตว์นรกที่อยู่ทุกขุมในมหานรก ผมไม่ได้ตั้งจิตเพื่อนึกถึงแต่อยู่ๆมันก็คิดขึ้นมาเอง แล้วตอนทำงานมันก็รู้ทำอะไรอยู่ ดูลมหายใจ อืม เราอยู่ ณ ที่แห่งนี้ ทำงานอยู่

รู้อยู่ แต่ก็ยังทำในสิ่งที่ผิดถึงจะไม่ผิดศีลก็ตามที แต่ เมื่อก่อนต้องทำ แต่ตอนนี้ คำว่าต้องนั้นไม่มี มีแต่ จะทำก็ได้ไม่ทำก็ได้ ในอนาคต ก็คงจะเป็นคำนี้คือคำว่า ไม่ทำ

 

อยากขอคำแนะนำครับ เวลาเรานึกภาพกสินให้เปลี่ยนเป็นเพชรแล้ว
ต้องพยายามคงภาพเพชรนั้นไว้ให้ได้นานเท่าไหร่ครับ แล้วเปลี่ยนให้เป็นภาพเพชร
แล้วต้องทำยังไงต่อครับ ขอบคุณครับ

อนุโมทนากับทุกๆท่านด้วยครับ

 

ดี ๆ มาแลกเปลี่ยนเรื่องสมาธิกันในกระทู้นี้ ^-^

 

สวัสดีค่ะ คุณ Xorce

หลายวันมานี้ เวลาแว๊ดนอน จับพองยุบ แล้วที่ระหว่างคิ้ว มันตึงเหมือนจะปริแตก บางครั้งก็รู้สึกตึงไปทั้งหน้าผาก ถ้านอนพลิกด้านขวาจะเป็นชัด จนนอนไม่ได้ มันตึง และรู้สึกตัวไปหมด เหมือนไม่ได้นอน

ถ้าพลิกตัวอาการจะดีขึ้น แต่ถ้านอนหงาย จับพองยุบปกติ มันจะเสียววาบ ๆ ซ่าน ๆ ไปทั้งตัว เหมือนจะยกลอย จะหลุด ๆ อย่างไรไม่ทราบค่ะ นอนตะแคงซ้าย ก็หายใจไม่ค่อยออก สุดท้ายต้องอธิษฐานขอนอน มันถึงจะไม่ตึงหน้าผากนะค่ะ

กับไม่ว่าจะทำอะไร นอกเหนือจากการเดินจงกรม และนั่งสมาธิ ที่ระหว่างคิ้ว หรือหน้าผากนี่ล่ะค่ะ มันตึง ๆ อยู่ตลอดเวลา บางทีก็มีลูก ๆ กลิ้งได้ มันทรมานยังไงไม่ทราบค่ะ และจะเห็นฝนตกอยู่ในห้องตลอดเวลา บางทีก็หมอกบาง ๆ กระพริบตาสองสามครั้งก็หายไป

และบางครั้งจับพองยุบตอนอ่านหนังสือ ที่หน้าผากก็ตึง ๆ เหมือนจะปริแตกอีก รู้สึกบรรยากาศรอบ ๆ ตัวแปลก ๆ คือบอกไม่ถูกคล้ายกับว่า มันเหมือนอีกมิติหนึ่ง แต่แว๊บเดียวค่ะ เป็นพัก ๆ และเป็นมาหลายครั้งจากที่สังเกตุ

แต่ปัญหาคือ ที่หน้าผากมันทรมานน่ะค่ะ เหมือนจะปริ ๆ ระเบิดยังไงไม่รู้

และตอนนอน จับพองยุบอยู่นั้น จิตเขาบอกว่าให้ดูแสงสว่างกลางตัว แว๊ดก็ดู ๆ มันก็สว่าง ๆ อย่างนี้แว๊ด ต้องจับให้เป็นเพชรหรือเปล่าคะ

รบกวนแนะนำแว๊ดด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

ผมสงสัยมากคือ ผมมีโอกาสได้ไปฝึกวิปัสนากรรมฐานสิบวันและพึ่งกลับมา ทำไมถึงรู้สึกว่าตัวเบาโหวงเหวงและมึนๆหัวอย่างไรไม่รู้ หรือว่าผมรู้สึกไปเองก็ไม่ทราบนะครับ แล้วตัวผมก็เคยชินกับการตื่นตี 4 ผมจึงลุกมานั่งสมาธิทำได้สองวันแล้ว แต่ไม่ค่อยมีสมาธิเท่าไหร่เลยรู้สึกว่าเข้ายากมาก ในขณะที่แฟนผมหลับอยู่ก็เหมือนหลับๆตื่นๆฝันว่ามีผีมากวน มาดึงแฟนผมช่วงที่ผมนั่งสมาธิอยู่ (แฟนเล่าให้ฟัง) แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไร เพียงแต่ว่าวันไหนที่ผมนั่งสมาธิเธอก็จะโดน มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างใหมครับหรือเป็นแค่เพียงเหตุบังเอิญเท่านั้น ตัวผมเองเป็นคนขี้กลัวผีอยู่มากก็เคยภาวนาไว้ว่าหากอยากได้ส่วนบุญหรือจะให้ทำอะไรขอให้มาในรูปฟอร์มที่ดี และมาในฝัน มาบอกดีๆ ล่ะครับ แต่ยังไม่เคยเจอ รบกวนผู้รู้ช่วยไขข้อข้องใจด้วยครับ ขอบคุณมากครับ

 

ถึงคุณ Almon ครับ

อาการที่จิตตกภวังค์นี้ เป็นอาการที่จะเกิดกับคนที่ยังทำสมาธิ จนจิตยังไม่เข้าถึงซึ่งความสงบ จิตยังไม่เกิดความสว่าง
หรือว่าทำสมาธิในขณะที่ร่างกายเหนื่อยล้า หรือว่ามีอารมณ์จิตที่มัวหมอง
อารมณ์จิตแบบนี้เมื่อปฏิบัติสมาธิไป จะตกภวังค์ได้โดยง่าย

วิธีแก้ก็คือให้เราหันมาฝึกกสิณทรงภาพพระ ให้เป็นเพชรก็ดี
หรือถ้าจะจับลมหายใจ ก็ต้องจับให้ถึงอารมณ์ที่สงบ

วิธีการในการจับลมหายใจ ก็ให้เราหายใจเข้าลึกๆ ช้าๆ กักลมหายใจเอาไว้ที่ท้อง จากนั้นให้เราภาวนาพุทโธ ธัมโม สังโฆๆๆ ซ้ำไปซ้ำมาที่ท้องไปเรื่อยๆ กักลมหายใจเอาไว้ประมาณ10วินาที จึงหายใจออก
หลังจากที่หายใจออกแล้ว ให้เราทำซ้ำอีก10ครั้ง
จากนั้นจึงค่อยเริ่มจับลมหายใจ
ก็จะพบว่าอารมณ์จิตองเราจะเข้าถึงจุดที่ลมหายใจหายไป จนจิตนิ่ง ได้อย่างรวดเร็ว

ขอให้ลองนำไปปฏิบัติดูนะครับ

 

ถึงคุณ หมูเติ้ล ครับ

อยากขอคำแนะนำครับ เวลาเรานึกภาพกสินให้เปลี่ยนเป็นเพชรแล้ว
ต้องพยายามคงภาพเพชรนั้นไว้ให้ได้นานเท่าไหร่ครับ แล้วเปลี่ยนให้เป็นภาพเพชร
แล้วต้องทำยังไงต่อครับ ขอบคุณครับ

หลังจากที่ได้ภาพพระเป็นเพชรแล้ว หากตอนนี้เราไปฝึกมโนมยิทธิ ย่อมสามารถฝึกได้อย่างแน่นอนครับ
และก่อนที่จะฝึกมโนมยิทธิให้ตั้งจิตขอบารมีพระท่าน
และลองย่อขยาย ภาพพระ เคลื่อนย้ายไปมาให้ได้ดั่งใจ และให้ลองนึกว่าภาพพระเพิ่มจำนวนออกมามากมาย และก็กลับมารวมกันเป็นหนึ่งอีกครั้ง เล่นจนคล่อง สามารถนึกได้อย่างคล่องแคล่ว

และให้ลองนึกว่ามีภาพพระพุทธรูปเป็นเพชร
ตั้งอยู่เหนือศรีษะของเรา 1องค์
อยู่ใน สมอง ขนานกับระหว่างคิ้วของเรา 1 องค์
อยู่ในอกของเราอีก 1 องค์

นึกให้เห็นภาพว่ามีภาพพระพุทธรูป อยู่พร้อมๆกันถึงสามองค์
จะยิ่งทำให้เราชำนาญ และนึกเห็นภาพพระได้ชัดยิ่งขึ้นไปอีก

ส่วนระยะเวลาในการทรงภาพพระนั้น
อารมณ์ที่เราต้องการจริงๆ ก็คือจะต้องให้ภาพพระอยู่กับเราทุกๆชั่วขณะจิต ตราบจนกว่าเราจะหมดลมหายใจเลยครับ


เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะตายจริงๆ เมื่อไหร่ ดังนั้นเราไม่ควรที่จะประมาท
ตามที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงตรัสว่า
ภิกขเว ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเทอญ

หากว่าเราตายที่ ณ ขณะจิตใด
หาก ณ ขณะจิตนั้น เรามีอารมณ์ใจที่ทรงอยู่ในภาพพระพุทธรูปเป็นเพชร

เมื่อเราตายไป อย่างเลวที่สุด เราก็จะไปจุติยังชั้นพรหม
และหากเราพลิกอารมณ์จิตนิดหนึ่งก่อนจะตายว่า


หากข้าพเจ้าตายจากชาตินี้เมื่อไหร่ ความปรารถนาในการเกิด จะไม่มีแก่ข้าพเจ้าอีก
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงเสด็จดับขันธปรินิพพานเข้าสู่ยังสภาวะใด
ข้าพเจ้าขอตามเสด็จองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เข้าสู่ยังสภาวะพระนิพพานเฉกเช่นเดียวกันกับพระพุทธองค์ด้วยเทอญ

ถ้าอารมณ์ใจมีความแน่วแน่จริงๆแล้วล่ะก็ เมื่อตายแล้วเราย่อมมีพระนิพพานเป็นที่ไปอย่างแน่นอน

ดังนั้นขอให้ทุกๆคน ลองฝึกทรงภาพพระให้ได้ทุกชั่วขณะจิต ทุกๆอิริยาบถ นับตั้งแต่นี้ไป แล้วทุกๆคนจะมีสุคติภูมิเป็นที่ไป มีพระนิพพานเป็นที่สุด ภายในชาติปัจจุบันนี้อย่างแน่นอน

และขออนุโมทนากับทุกๆคน ที่สามารถทรงภาพพระเป็นเพชรได้แล้ว และขอให้สามารถทรงได้ตลอดไป ทุกสถานที่ ทุกเวลา ทุกชั่วขณะจิต ตราบเท่าเข้าถึงซึ่งพระนิพพานด้วยเทอญ
<!-- / message -->

 

ถึงคุณ แว๊ด ครับ

หลายวันมานี้ เวลาแว๊ดนอน จับพองยุบ แล้วที่ระหว่างคิ้ว มันตึงเหมือนจะปริแตก บางครั้งก็รู้สึกตึงไปทั้งหน้าผาก ถ้านอนพลิกด้านขวาจะเป็นชัด จนนอนไม่ได้ มันตึง และรู้สึกตัวไปหมด เหมือนไม่ได้นอน

ถ้าพลิกตัวอาการจะดีขึ้น แต่ถ้านอนหงาย จับพองยุบปกติ มันจะเสียววาบ ๆ ซ่าน ๆ ไปทั้งตัว เหมือนจะยกลอย จะหลุด ๆ อย่างไรไม่ทราบค่ะ นอนตะแคงซ้าย ก็หายใจไม่ค่อยออก สุดท้ายต้องอธิษฐานขอนอน มันถึงจะไม่ตึงหน้าผากนะค่ะ

กับไม่ว่าจะทำอะไร นอกเหนือจากการเดินจงกรม และนั่งสมาธิ ที่ระหว่างคิ้ว หรือหน้าผากนี่ล่ะค่ะ มันตึง ๆ อยู่ตลอดเวลา บางทีก็มีลูก ๆ กลิ้งได้ มันทรมานยังไงไม่ทราบค่ะ และจะเห็นฝนตกอยู่ในห้องตลอดเวลา บางทีก็หมอกบาง ๆ กระพริบตาสองสามครั้งก็หายไป

และบางครั้งจับพองยุบตอนอ่านหนังสือ ที่หน้าผากก็ตึง ๆ เหมือนจะปริแตกอีก รู้สึกบรรยากาศรอบ ๆ ตัวแปลก ๆ คือบอกไม่ถูกคล้ายกับว่า มันเหมือนอีกมิติหนึ่ง แต่แว๊บเดียวค่ะ เป็นพัก ๆ และเป็นมาหลายครั้งจากที่สังเกตุ

แต่ปัญหาคือ ที่หน้าผากมันทรมานน่ะค่ะ เหมือนจะปริ ๆ ระเบิดยังไงไม่รู้

และตอนนอน จับพองยุบอยู่นั้น จิตเขาบอกว่าให้ดูแสงสว่างกลางตัว แว๊ดก็ดู ๆ มันก็สว่าง ๆ อย่างนี้แว๊ด ต้องจับให้เป็นเพชรหรือเปล่าคะ


ตอนนี้นะครับ คุณแว๊ด มีอารมณืใจในการปฏิบัติ
ที่หนัก และเครียดเกินไปครับ
จึงได้มีอาการ ปวดที่หน้าผากดังกล่าว
ให้เราคลาย สลาย อาการที่หนักที่เครียดนั้นเสียก่อนครับ

ให้เราจับลมหายใจสบาย จนลมหายใจหยุดนิ่งเสียก่อน จากนั้นให้เราตั้งจิตแผ่เมตตาออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดไม่มีประมาณ

ให้เราเน้นทำจิตใจของเราให้เกิดความเบา สบาย ความชุ่มเย็น
จนจิตของเรารู้สึกเบาสบาย อิ่มเอิบอิ่มเอม
แล้วอาการก็จะค่อยๆทุเลาลง จนหายเองครับ

แล้วคุณแว๊ด ฝึกสมาธิอย่างไรหรือครับ จึงเกิดอาการตึงที่หน้าผากดังกล่าว

 

แว๊ดฝึกปกตินะคะ ยืนหนอ เดินจงกรม นั่งพองยุบ นอนพองยุบ ปกติน่ะค่ะ แบบ หนึ่งคาบลม หนึ่งคำบริกรรมค่ะ

แต่จะรู้สึกชัดตอน ยืนหนอ จะตึงเปรี๊ยะเลยค่ะ เหมือนจะแตกเลย

ถ้าตอนเดิน จะมีลูก ๆ กลิ้งระหว่างคิ้ว ดุ๊กดิ๊กน่ะค่ะ คล้ายกับเราหลับตา แล้วกลิ้งลูกตาไปมา

นั่งจะตึงเป็นพัก ๆ บางครั้งก็ตึงเปรี๊ยะเหมือนจะปริแตก บางทีก็รู้สึกมันนูน ๆ แล้วร่างกายจะรู้สึกวืด ๆ บอกไม่ถูกค่ะ

ตอนนอน จะเหมือนกันค่ะ

ทั้งหมดไม่ได้เพ่ง ตรงหน้าผากเลยค่ะ บางทีบริกรรม ๆ ที่ท้อง แต่ไปเด่นที่หน้าผากชัดเจน ตอนนี้เหมือนร่างกายมันปรับ หรือรับไม่ได้ก็ไม่ทราบ แว๊ดเหมือนโทรม ๆ อ่อนแอ เหมือนตัวเองแย่ ๆ จะตายมิตายแหล่ อย่างไรไม่รู้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

ถึงคุณ VKK ครับ

ผมสงสัยมากคือ ผมมีโอกาสได้ไปฝึกวิปัสนากรรมฐานสิบวันและพึ่งกลับมา ทำไมถึงรู้สึกว่าตัวเบาโหวงเหวงและมึนๆหัวอย่างไรไม่รู้ หรือว่าผมรู้สึกไปเองก็ไม่ทราบนะครับ แล้วตัวผมก็เคยชินกับการตื่นตี 4 ผมจึงลุกมานั่งสมาธิทำได้สองวันแล้ว แต่ไม่ค่อยมีสมาธิเท่าไหร่เลยรู้สึกว่าเข้ายากมาก ในขณะที่แฟนผมหลับอยู่ก็เหมือนหลับๆตื่นๆฝันว่ามีผีมากวน มาดึงแฟนผมช่วงที่ผมนั่งสมาธิอยู่ (แฟนเล่าให้ฟัง) แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไร เพียงแต่ว่าวันไหนที่ผมนั่งสมาธิเธอก็จะโดน มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างใหมครับหรือเป็นแค่เพียงเหตุบังเอิญเท่านั้น ตัวผมเองเป็นคนขี้กลัวผีอยู่มากก็เคยภาวนาไว้ว่าหากอยากได้ส่วนบุญหรือจะให้ทำอะไรขอให้มาในรูปฟอร์มที่ดี และมาในฝัน มาบอกดีๆ ล่ะครับ แต่ยังไม่เคยเจอ รบกวนผู้รู้ช่วยไขข้อข้องใจด้วยครับ ขอบคุณมากครับ

การฝึกวิปัสสนาติดต่อกันถึง10วัน
อาจจะส่งผลให้คุณ เกิดอารมณ์ที่เครียด หรือหนักเกินไปด้วยเหมือนกันครับ
จึงได้รู้สึกตัวเบาโหวงเหวง และมึนๆ
ต้องทำใจให้สบาย และคลายอารมณ์หนักเช่นกันครับ

จริงๆแล้วเราสามารถนอนทำสมาธิก็ได้นะครับ ไม่จำเป็นจะต้องลึกขึ้นมานั่งก็ได้ครับ
ส่วนอารมณ์ที่ว่า เราจะต้องลุกขึ้นมาทำตามเวลานี้ ก็ยังมีความเครียด ความหนักในตัวมันเองอยู่เหมือนกัน

ส่วนอาการที่ว่าแฟนคุณ โดนผีก่อกวนนั้น ก็เป็นอาการที่เกิดขึ้นได้ครับ
ก็ต้องขอบารมีพระให้ท่านมาคุ้มครองเรา และตั้งจิตแผ่เมตตาไปให้เรื่อยๆครับ
เดี้ยวอาการนี้ก็จะหายไปเองครับ
แต่ไม่ใช่เรื่องที่น่ากลัว หรือว่าแปลกประหลาดแต่อย่างใดนะครับ
สามารถเกิดได้ทุกคนครับ
และคิดว่าเขาก็คงจะไม่มาให้คุณเห็นหรอกครับ ถ้าหมั่นแผ่เมตตาให้เรื่อยๆนะครับ
ไม่อย่างนั้นถ้าเรากลัว หรือกังวลว่าจะเจอผี จิตของเราก็จะไม่เป็นสมาธิอีก
ต้องไม่กลัวนะครับ

ขอให้ทำใจให้สบาย และหมั่นแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวรเสมอๆนะครับ ทุกๆอย่างจะดีเองครับ

 

ถึงคุณ แว๊ด ครับ

อันนี้แหละครับที่ว่าอารมณ์หนักเกินไป
ถ้ามันหนักเกินไปเรื่อยๆนี่ มีโอกาสเป็นโรคประสาทได้เลยนะครับ
เพราะว่ามันจะปวดทรมานมากขึ้นๆ เรื่อยๆ
ถ้าเรื้อรัง ก็จะทำให้มีโรคทางกายภาพแทรกซ้อนเข้ามาอีก

ดังนั้นให้เรารีบทำใจให้สบาย ให้เร็วที่สุดครับ แล้วอาการจะค่อยๆทุเลาลงเองครับ
แต่ถ้ายังทำให้อาการทุเลาลงไม่ได้
ขอแนะนำให้หยุดฝึกสมาธิก่อน จนกว่าจะมีอารมณ์ที่เบา สบาย หายปวดที่หน้าผาก จะดีที่สุดครับ

ขอแนะนำให้แผ่เมตตาออกไปเรื่อยๆ จนกว่าจิตของเราจะมีความสุขครับ อาการนี้ก็จะหายไปเองครับ

 

รบกวน สอบถาม คุณ Xorce
กสิณ นอกจาก ทำให้เกิด สมาธิได้เร็ว แล้ว สามารถใช้ป้องก้นสิ่งที่ไม่ดีและรักษาโรค ได้ด้วยหรือครับหรือทำอะไรได้มากกว่านี้หรือเปล่ามันคุ้น ๆ แต่เหมือนยังนึกไม่ค่อยออกครับ

ออ และขอบคุณสำหรับคำแนะนำการ เจริญ กสิณ 10 พร้อมกันด้วยครับ
ทำได้แล้วแต่ยังไม่คล่อง แต่มันคุ้น คือ นึกแล้วก็มาเลย
และขอบคุณสำหรับคำแนะนำ ในการ เจริญสมาธิด้วยนะครับ

ขอฝากเล็กน้อยสำหรับ ผู้ที่กำลังฝึก ว่า อย่าหวัง ในฤทธิ์ของกสิณ นะครับ เป็นกิเลสครับ

ขอบคุณล่วงหน้าครับ

 

อยากเล่าเรื่องเมื่อคืนหน่ะครับ พอดี ความรู้สึกโหว๋งๆๆ(มันจะว่าโล่งก็โล่งนะ จะว่า หวิ๋วๆก็ใช่นะ แต่ล่ะครั้งที่ ขอบารมีพระพุทธเจ้าก็จะรู้สึกขนลุกทุกครั้งแต่คราวนี้ มันแบบว่า เยอะมากๆ ขนลุกจนตัวแทบจะลอยเชียวแหละ แผ่เมตตา แผ่รัสมีของ ผลบุญที่เราทำมาให้กับทุกสัพสิ่งสากลโลก)แล้วความรู้สึกใจสบาย นิ่ง หูก็ได้ยินเสียงวิ๊งๆๆแต่ก็ไม่ได้สนใจ ในขณะที่มันดังวิ๊งดังเรื่อยๆ แล้ว ก็ อันที่จริง อาการปวดบริเวณระหว่างคิ้ว ผมก็เคยผ่านมาแล้วนะครับ ก็ไม่ค่อยจะมีปัญหาอะไรแต่ คราวนี้กลับเป็นอีกเป็นจุดใหญ่ๆ ใหญ่มากๆเกือบทั้งหัวและ ก็อีกอย่างหนึงคือ มันแทบบจะทะลุออกมา แล้วก็ปวดมากๆครับ แม้กระทั้งตอนที่นั่งพิมพ์อยู่นี้ก็ ยัง ปวดนิดๆ แล้วบริเวณใบหน้าจะรู้สึกเย็นยะเยือกมากๆเลยครับ ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะเหมือนมีแมลงไต่แต่ผม เหมือนแมลงไต่แต่จุดที่ไต่หน่ะเย็นเฉียบเลยครับ บางครั้งจะนั่งตอนดึกมากๆ ช่วง ตี1 ตี2 เป็นต้นไป (ผมจะนอนช่วงหัวค่ำก่อนครับเพราะข้างห้องเสียงดัง)ตอนดึกๆมันเงียบมากๆ ครับ แต่ ไม่ได้อารมณ์หนักแต่อย่างใดแต่ปวดหัวมากๆ - - จะรู้สึกทุกครั้งที่กำหนดจิตให้อยู่ในสมาธิตลอด

(ช่วงนี้ไม่ได้ฝึกกสิณอะไรเลย จับแต่ลมหายใจอย่างเดียว ตลอดเวลา)

 

ถึงคุณแว๊ด

ขอแนะนำให้แผ่เมตตาออกไปเรื่อยๆ จนกว่าจิตของเราจะมีความสุขครับ อาการนี้ก็จะหายไปเองครับ[/quote]

อันนี้สำคัญ

แผ่เมตตาบ่อยๆนะคับ
แล้วก็ทำใจให้สบายๆเหมือนที่พี่เค้าบอก
เป็นกำลังใจให้นะคับ สู้ๆ ^^

 

นั่งแล้วปวดหัว นอนก็ได้นิคับ ทำได้ทุกอิริยาบถ

 

ภา วนา นะ มะ พะ ธะ ครับ ผม มีภาพ แบบ ที่เราไม่ได้ คิด เองนะ ครับ เกิด ขึ้น แล้ว ก็ สะดุ้ง ครับ นั่ง อีก ก็ เป็น อีก ครับ เป็น ภาพ เหมือน ตอน เราฝัน น่ะครับชัด ครับ ตก ใจ ก็เลย มองดูภาพ ครับ แล้ว ภาพก็ค่อยๆๆ หายไป ครับ พร้อม กับ สมาธิหาย ครับ

 

ขอถามคุณ xorceใหม่นะฮะ 1. ขณะที่เดินอยู่ริมถนนใจเป็นสมาธิ เดินไปได้ซักพักเกือบถูกรถชน เกิดอาการตกใจอย่างมาก เห็นภาพจุดขาวในจิตหลายดวง วิ่งกจัดกจายไม่เป็นระเบียบ ยืนพักซักครู่จึงหายไป
2. วิ่งออกกำลังกายมาเหนื่อยๆ ยืนพักทำสมาธิซักครู่ ก็เห็นจุดขาวในจิตหลายดวง เรียงกันอย่างเป็นระเบียบ เห็นได้ซักพักก็หายไป
ช่วยอธิบายทั้งสองเหตุการณ์ให้ฟังด้วยฮะ