ร่วมโมทนาบุญ นมัสการรอยพระพุทธบาทรอยใหม่ จ.เชียงราย 22/08/2551

ระหว่างเดินทางออกจากวัดได้ครู่เดียวก็เห็นก้อนเมฆนี้ครับ ลองพิจารณาดูครับ คล้ายท่านใดเอ่ย ?



ปล.แต่สำหรับผม ผมเห็นเป็น หลวงปู่ทวด ครับ
เหมือนท่านนั่งหลังค่อม หุหุหุ

จบทริป วันที่ 22 ส.ค. 2551

 

อานิสงส์การกราบไหว้บูชารอยพระพุทธบาท,พระพุทธหัตถ์,พระพุทธฉายและพระบรมสารีริกธาตุ



(เป็นปรมัตบารมีให้ถึงนิพพานเร็วขึ้น)​

ในต้อนท้ายของหนังสือตำนานพระพุทธเจ้าเลียบโลกกล่าวไว้ว่า...
"บุคคลใด คือคฤหัสถ์หรือนักบวชทั้งหลาย ทั้งหญิงทั้งชายได้มีใจบังเกิดความศรัทธาเลื่อมใส ในการคัดลอกตำนานเรื่องนี้ ด้วยตนเองก็ดีได้มีจิตรำลึกคิดถึงเรื่องราวของตำนานก็ดี ได้สักการะบูชาด้วยสิ่งของต่างๆเป็นต้นว่า ข้าวตอก ดอกไม้ ข้าว ปลาอาหารแก้วแหวนเงินทอง ธูปเทียน ฉัตรเงินฉัตรทองและธง

ด้วยความเคารพอย่างยิ่งก็ดี ได้จดจำเรื่องราวของตำนานไว้ก็ดีได้บอกเล่าให้ท่านผู้อื่นฟังก็ดี ได้แสดงความเคารพด้วยกาย ด้วยวาจา และด้วยใจก็ดีได้เทศน์ให้คนและเทวดาทั้งหลายฟังก็ดีเมื่อเทศน์หรือเมื่อฟังด้วยความเคารพเกิดความเลื่มใสยินดีในพระ พุทธบาทและพระบรมธาตุ ที่พระพุทธเข้าทรงพระมหากรุณาธิคุณเสด็จไปเผยแผ่และทรงเหยียบรอยพระพุทธบาทและประดิษฐานพระบรมธาตุไว้

เมื่อครั้งพระยังทรงพระชนม์อยู่ก็ดีและเมื่อพระองค์เสด็จดับขันธปรินิพพานไปแล้ว พระอรหันตสาวกทั้งหลายได้อัญเชิญพระบรมธาตุไปประดิษฐานไว้เพื่อเป็นที่สักการะบูชาของคนและเทวดาทั้งหลายก็ดี
บุคคลชายหญิงคฤหัสถ์และนักบวชทั้งหลายนั้นก็จะได้ผลานิสงส์เป็นอันมาก จนไม่อาจที่จะกำหนดนับได้ ท่านทั้งหลายที่กระทำดังกล่าวมา ได้ชื่อว่าเป็น"อวินิปาตบุคคล"คือบุคคลที่ไม่มีโอกาสได้ไปเกิดในอบายภูมิทั้งสี่มีแต่จะพุ่งดิ่งตรงต่อพระนิพพานเพราะบุคคลผู้นั้นเสมอดังได้รู้ได้เห็นและได้ปฏิบัติอุปัฏฐากพระพุทธเจ้าอยู่ตลอดเวลา

ประการหนึ่งเสมอดังได้พูดได้คุยได้ ถามปัญหาซึ่งพระพุทธเจ้าทุกวันทุกเวลา
ประการหนึ่งเสมอดังได้เดินตามหลังพระพุทธเจ้าทุกบาททุกก้าว
ประการหนึ่งเสมอดังได้ปลูกสร้างพระเจดีย์พระวิหารอันเป็นที่สำราญของพระบาทและ พระธาตุเจ้าทั้งหลายที่ได้กล่าวมาทุกแห่ง
ประการหนึ่งเสมอดังได้บำเพ็ญกุศลส่วนบุญด้วยปากด้วยกาย และด้วยใจทุกเวลา
ด้วยเดชแห่งผลานิสงส์ดังนี้ จะอุปถัมภ์ค้ำชูอุดหนุนให้ตั้งอยู่ในทางสัมมาปฏิบัติประกอบด้วยยศศักดิ์ชื่อเสียงเป็นที่เลื่องลือ เป็นผู้ ฉลาดมีญาณปัญญายิ่งกว่าคนทั้งหลาย ภัยอันตรายต่างๆ ก็ดี โรคภัยไข้เจ็บต่างๆ ก็ดีอุบาทว์และศัตรูต่างๆ ก็ดี ย่อมระงับดับหาย ไป
จะสัมฤทธิ์สมบูรณ์ด้วยทรัพย์สิ่งของเงิน ทองข้าวเปลือกข้าวสาร ทั้งปศุสัตว์ จักอุดมด้วยฤทธิ์เดชยิ่งนัก จะประสบสุขในชาตินี้และชาติต่อๆ ไป ยิ่งกว่าคนและเทวดาทั้งหลายหากมีบุญสมภารมากก็จะได้ถึงพระนิพพานในศาสนาของพระพุทธเจ้าโคตมะนั้นแน่นอน

แม้นว่าบุญสมภารยังไม่บริบูรณ์เต็มที่ยังจะต้องท่องเที่ยวเวียนวนอยู่ในวัฏฏสงสารจะไม่ได้ไปเกิดในอบายภูมิทั้งสี่แม้แต่ครั้งเดียวจะได้เห็นพระศรีอาริยเมตไตรย และจะได้มรรคผลในศาสนาของพระองค์อย่างเที่ยงแท้แน่นอนโดยไม่ต้องสงสัย ดังนี้แลฯ

 

ทำไมรอยพระพุทธบาทถึงมีขนาดและรูปร่างไม่เท่ากัน?

(จากตำนานพระพุทธบาทยั้งหวีด)<O</O​

...ขณะที่องค์สมเด็จพระชินสีห์เสด็จมาบิณฑบาตที่บ้านกองหลวง -กอนน้อยนั้น มีหัวหน้าหมู่บ้านสองคนเป็นพี่น้องกัน ผู้พี่มี ชื่อว่าขุนอ้ายกอนคำผู้น้องมีชื่อว่าขุนอ้ายท่อนคำได้เอาเสื่อมาปูถวายให้พระพุทธองค์ประทับนั่งใต้ต้นมะม่วงต้นหนึ่ง แล้วจึงได้ถวายภัตตาหาร แด่พระพุทธเจ้าเมื่อพระองค์ฉันเสร็จแล้ว จึงประทานเส้นพระเกศา ๑ เส้นพร้อมกับได้ตรัสสั่งว่าเมื่อเราตถาคตปรินิพพานแล้ว ท่านทั้งหลายจงเอากระดูกซี่โครงเบื้องซ้ายมาบรรจุไว้กับพระเกศาธาตุที่นี้เถิด
>>>ครั้นพระพุทธองค์ตรัสดังนี้แล้วจึงเสด็จพุทธดำเนินไปไกลประมาณ ๑๔ วา เพื่อทรงถ่ายอุจจาระปัสสาวะใกล้"ต้นหวีด"ต้นหนึ่ง อุจจาระอันนั้นก็อันตรธานหายไปสิ้นไม่เป็นอาหารแก่สัตว์ตัวใดตัวหนึ่งเลย
ในขณะนั้น ยังมีพญานาคตนหนึ่งชื่อว่าสะสัญชัยได้บุ(ผุด)ออกมาให้เป็นบ่อน้ำเกิดขึ้น พร้อมกับเนรมิตกระบวยทองคำเพื่อถวายพระ พุทธเจ้าให้ทรงชำระสระสรงพระวรกายแล้วทูลขอรอยพระพุทธบาททั้งคู่ไว้เป็นที่สักการะบูชาแก่คนและเทวดานาคครุฑทั้งหลาย
>>>องค์สมเด็จพระจอมไตรจึงทรงเหยียบรอยพระพุทธบาททั้งซ้ายและขวาประทานให้แก่พญานาคแล้วจึงเสด็จกลับมายังต้นมะม่วงตามเดิม และทรงมีพุทธดำรัสแก่พระอานนท์ว่า<O></O>
"ดูก่อนอานนท์...ตถาคตมาในสถานที่นี้ ท่านทั้งหลายได้ขอเกศาธาตุไว้ในที่นี้ภายหน้าจักได้ชื่อว่า"อัมพวนาราม"(ขณะนี้เรียก ว่ามะกับตองต.ยุหว่า ห่างไกลจากวัดพระบาทยั้งหวัดประมาณ ๓ ก.ม.แต่ในหนังสือประวัติท่านพระแม่ฯ บอกว่าปัจจุบันคือวัดทุ่งตูม) <O></O>
อนึ่งตถาคตได้ถ่ายอุจจาระที่ใต้ต้นไม้หวีด "พญานาคสะสัญชัยได้บุออกมาถวายบ่อน้ำและกระบวยทองคำ เพื่อให้ได้ชำระพระวร กาย ตถาคตแล้วได้ขอรอยพระพุทธบาททั้งคู่ไว้เป็นที่สักการะบูชา<O></O>
<O> </O>
แต่เราตถาคตก็ได้เหยียบไว้ใหญ่บ้างเล็กบ้างไม่เท่ากันเพราะเล็งเห็นภัยในอนาคตกาล โดยชาวเมืองโกสัมพีทั้งหลาย จักไม่รู้คุณ ค่าของพระพุทธศาสนา จะมาสร้างบ้านเรือน ทำสวน มีสัตว์เลี้ยง ไม่รู้จักบาปบุญคุณโทษมีแต่เรื่องฆ่าสัตว์เป็นอาชีพ และไม่รู้จัก สถาน ที่อันควรเคารพบูชาจะพากันมาซักเสื้อผ้าและชำระร่างกายที่บ่อน้ำนี้<O></O>
>>มิหน้ำซ้ำจะมาทำลายรอยพระบาทที่ตถาคตได้เหยียบไว้นี่ด้วยมีดและขวาน เพราะเขาเข้าใจว่าเป็นรอยของโยคีไม่มีความเคารพ ยำ เกรงแม้แต่คนเดียว มีแต่ดูถูกดูหมิ่นประมาทด้วยอาการต่างๆ นาๆ<O></O>
พวกเขาเหล่านั้นต่อไปภายหน้าจะได้เสวยกรรมวิบาก เพราะโทษที่หมิ่นประมาทรอยพระบาท เขาจักเจ็บไข้ได้ป่วยฉิบหายวอดวาย ไปตามๆ กัน แม้ตถาคตก็มีกรรมวิบากยังไม่สิ้นสุดถึงจะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้วก็ตาม กำลังอกุศลกรรมที่เราได้กระทำไว้ก็ยังติดตามสนอง...<O></O>
พระพุทธองค์ตรัสดังนี้แล้วจึงนำซึ่งบุพพกรรมของพระองค์เองมาแสดงเพื่อเป็นอุทาหรณ์แก่พุทธบริษัทสืบต่อไปอีกว่า...<O></O>
...ในสมัยหนึ่งเมื่อตถาคตได้มาเกิดเป็นบุตรกฎุมพีมีชื่อว่า "โลลัตตกุมาร" อาศัยอยู่ในเมืองพาราณสีวันหนึ่งได้ไปเที่ยวเล่นตาม ถนนหนทางกับเพื่อนเด็กๆโลลัตตกุมารได้เล่นวาดเขียนรูปรอยเท้าของพระปัจเจกพุทธเจ้าได้เขียนใหญ่บ้างเล็กบ้าง แหว่งวิ่น บ้าง ไม่เท่ากันและเขียนไม่มีนิ้วเท้าเป็นต้นประหนึ่งบุคคลสวมรองเท้าแล้วจึงไปเหยียบทราย ฉะนั้นเหตที่ไม่ชำนาญศิลปะในการเขียน อุตริเขียนเล่นไปเท่านั้น แล้วได้กล่าว ขึ้นว่า"รอยเท้าพระปัจเจกพุทธเจ้าของเรางามแท้หนอ...!"<O></O>
แล้วก็เที่ยวเก็บดอกไม้มาบูชาประนมมือไหว้เมื่อเล่นๆ ไป ก็เอามีดปลายแหลมที่ตนเองขีดเขียนนั้น ขีดเล่นรอยเท้านั้นให้เป็นรอยมีดแล้วก็ลบรอยเท้าที่ตนเขียนเล่นนั้นด้วยฝ่าเท้าของตนเอง<O></O>
ด้วยอกุศลวิบากเพียงเท่านี้เมื่อเราตถาคตเสด็จดับขันธปรินิพพานไปแล้วฝูงชนเหล่านั้นจักได้มาทำลายรอยพระพุทธบาทอันนี้เหตุดังนั้นตถาคตมิอาจที่จะห้ามกรรมวิบากอันตถาคตได้กระทำมาแต่ชาติปางก่อนได้<O></O>

<O></O>
ดูก่อนอานนท์...เมื่อตถาคตปรินิพพานไปแล้วได้ ๒๑๑๓ พรรษา กับ ๑๐เดือน ๒๖ วัน ตำนานพระบาทกับพระเกศา ธาตุจักปรากฏแก่คนทั้งหลายเมื่อถึงพุทธศักราชดังกล่าวแล้วนี้ กรรมวิบากที่ตถาคตได้กระทำไว้ก็จักหมดสิ้นไปโดยไม่มีเศษเหลือ<O></O>
สถานที่รอยพระพุทธบาทประดิษฐานอยู่ก็จักปรากฏรุ่งเรือง มีผู้อุปัฏฐากรักษามีคนมาเลื่อมใสและถวายเครื่องสักการะบูชาเป็น อันมากตราบเท่า ๕,๐๐๐พระวรรษาแล...."<O></O>

<O></O>
คัดลอกบางส่วนจากหนังสือตามรอยพระพุทธบาท เล่ม๑<O></O>
<O

 

แจกฟรี !หนังสือธรรมปกิณกะ(รวมคาถา) แจกฟรีเป็นธรรมทานครับ

ขอรับได้ตามกระทู้นี้นะครับ
http://palungjit.org/showthrea...58#post1489958




สืบเนื่องจากที่วันนี้ผมได้เข้าไปที่ วัดป่าปฐมพุทธาราม ได้กราบหลวงพ่อและถวายของที่ญาติธรรมส่งมาให้บางส่วน ก่อนกลับท่านได้บอกว่า คุณปาจรีย์ ไวยกุฬาและคณะ ได้จัดทำ หนังสือรวมบทสวดมนต์ - คาถา หลายๆอย่างจากครูบาอาจารย์หลายท่านเพื่อน้อมถวายกุศลทั้งหมดทั้งมวลเป็น พุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา ฝากไว้ในพระศาสนา โดยได้ถวายให้กับทาง หลวงพ่อสมบูรณ์ วัดป่าปฐมพุทธาราม จำนวน 3,000 เล่ม ซึ่งหลวงพ่อท่านได้มีดำริให้ผมนำมาแจกจ่ายให้กับผู้สนใจ ในเวป จำนวน 1,000 เล่ม ครับ

ผลบุญทั้งหมดทั้งมวลที่พึงบังเกิดแล้ว จงถึงแก่คณะผู้จัดทำ คุณปาจรีย์ ไวยกุฬาและคณะ ทุกผู้ทุกนาม ข้าพเจ้าและครอบครัว
<!-- / message --><!-- attachments -->

 

21/10/2551

วันนี้ได้เดินทางไป วัดถ้ำผางาม เพื่อนมัสการ รอยพระพุทธบาทผางาม ซึ่งก็ได้ทราบว่าทางวัดมีการค้นพบ
รอยพระพุทธบาทรอยใหม่ !!! ด้านในถ้ำบนเขาเราจึงไม่รีรอที่จะเดินทางไปพิสูจน์ครับ

ขึ้นมาถึงปากทางเข้าถ้ำ



<!-- / message --><!-- attachments -->

 

พระพุทธบาทรอยใหม่

รอยใหม่นี้มีขนาดเล็กเท่าเท้าคนธรรมดาครับ คาดว่าน่าจะเป็นข้างขวาครับ

 

พระพุทธบาทรอยใหม่ - 2

ดูกันชัดๆอีกที อาจจะมองยากอยู่นะครับผม