::: วรวุฒิคุณอนุสรณ์ ประวัติและวัตถุมงคลหลวงปู่ครูบาอิน อินโท ครูบาฟ้าหลั่ง :::

เดี๋ยวผมขออนุญาตนำไปประชาสัมพันธ์ด้วยนะครับ เพื่อชวนลูกศิษย์ลูกหาท่านครูบาอินร่วมบุญกันครับ

 

อนุโมทนาสาธุกับทุกท่านด้วยนะครับ ทุกท่านที่ร่วมทำบุญ และทุกท่านที่ประชาสัมพันธ์ต่อครับ ช่วยกันคนละไม้คนละมือครับ บุญกุศลมากมายมหาศาลครับ

 

ขอขอบพระคุณทุกๆ ท่านที่ร่วมด้วยช่วยกันนะครับ
และขออนุโมทนาบุญ กับทุกๆท่านด้วยครับ
ลำพังผมเอง คงจะทำเองไม่ทันแน่
ต้องขอความช่วยเหลือจากพี่ๆ น้องๆ ลุกศิษย์ลุกหาครูบาอิน
ช่วยกันประชาสัมพันธ์งานออกไปในวงกว้างครับ

ขอบพระคุณอีกครั้งครับ

ธีระยุทธ

 

ผมไปตั้งกระทู้ในหน้าหลักพระเครื่องวัตถุมงคลให้ไหมครับอ้ายไก่

 

คุณธีระยุทธครับ ผมลองทำด้านหลังโบชัวร์ (ชั่วคราว) ก่อนครับ ถ้าพอใช้ได้ก็ใช้ชั่วคราวก่อนได้ครับ หรือ ถ้าคุณธีระยุทธและเพื่อน ๆ เห็นว่าไม่เหมาะสมจะเอาออกก็ได้นะครับ หรือ ถ้าคุณธีระยุทธทำของจริงเสร็จแล้วค่อยนำมาเปลี่ยนครับ

 

โมทนา สาธุครับ

อ้ายไก่...

 

คุณศิวฤทธิ์ครับ....

อนุโมทนาด้วยครับ และขอขอบคุณที่ช่วยสละเวลาทำโบรชัวร์ช่วยๆ กัน
ยินดี เต็มที่เลยนะครับ
คนละไม้คนละมือ จะได้ช่วยๆ กันไปครับ
ขอบพระคุณอีกครั้งครับ

ธีระยุทธ

 

===========================
มาเพิ่มเติมข้อมูลรายการปลุกเสกครับ....

วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ครับ... ผมไม่ได้ไปทำงาน
ก็เลยนัดแนะกับพระอาจารย์อินทรว่า เราจะเอาพระไปเดินสายปลุกเสกอีกรอบ
โดยเริ่มต้นที่จะไปถ่ายรูปหลวงปู่ครูบาตั๋นก่อน แล้วค่อยไปวัดศิริชัยนิมิตร
หรือวัดกิ่วแลป่าเป้า ในเขตอ.แม่วาง เพื่อขอเมตตา
พระครูโสภณสารคุณ (หลวงปู่ครูบาบุญมา ตโมนุโท) อธิษฐานจิตปลุกเสกให้
หลวงปู่บุญมา ปีนี้ท่านอายุ ๘๓ ปี แล้วครับ

ท่านที่เป็นลูกศิษย์พระอาจารย์พรสิทธิ์ วัดสว่างอารมณ์ คงจะเคยได้ยินท่านพูดถึง
ครูบาอาจารย์ที่ท่านนับถือ ๔ รูป เรียกว่า เป็น ๔ ยอดขุนพลของท่าน
"ตั๋น ปั๋น มี มา" ซึ่งได้แก่
ครูบาตั๋น สำนักม่อนปู่อิ่น
ครูบาปั๋น วัดป่าแดด
ครูบาบุญมี วัดศิลามงคล (มรณภาพแล้ว)
และครูบาบุญมา วัดศิริชัยนิมิตรนี่เอง

ถ้าเชื่อในพระอาจารย์พรสิทธิ์ ก็คงจะไร้ข้อกังขากับหลวงปู่ครูบาบุญมา ผู้เป็น "อาจารย์" เช่นกัน

ปกติหลวงปู่ท่านใจดีครับ มีเมตตาสูง แต่ท่านไม่ชอบคนเซ้าซี้สักเท่าไหร่
ถ้าไปวุ่นวายกับท่านมาก เดี๋ยวโดนเอ็ด...
แต่โดยทั่วๆ ไปแล้วก็ถือว่าท่านใจดี เมตตาสูงครับ
วัตถุมงคลของท่านก็เด่นไปทางนั้น...
อย่างล็อกเกตรุ่นแรกของท่าน ที่ลูกศิษย์แถวๆ บ้านกาดสร้างถวาย
มีผู้เอาไปบูชาก็เล่ากันว่า ดีทางเมตตา เข้าหาผู้หลักผู้ใหญ่แล้วได้งาน
อะไรทำนองนั้น

แต่เมื่อประมาณปีก่อนนี้เอง ผมไปกราบท่าน ท่านเมตตาให้แหวนมาวงหนึ่ง
ดูรูปลักษณ์ภายนอก น่าจะเป็นแหวนที่มีผู้ซื้อสำเร็จรูปมาถวายท่าน
เป็นแหวนทองเหลืองธรรมดาๆ แต่ส่วนหัวแหวนท่านบอกว่าเป็นแร่
ใช้ดูดพิษแมลงสัตว์กัดต่อย... อีกอย่างท่านก็เสกแหวน ให้ไปในทางป้องกันคมเขี้ยว สัตว์พิษ...
อันนี้ถูกใจผมเป็นพิเศษ เพราะผมเป็นคนกลัวงู

เพื่อนจากกรุงเทพฯ มาเที่ยวเชียงใหม่... ผมพาไปเที่ยวทางเส้นแม่ริม แม่สา
ผมพาเข้าทุกที่ ฟาร์มผีเสื้อ กล้วยไม้ น้ำตก รีสอร์ต ...แต่... ยกเว้นฟาร์มงู....
ผมบอกเพื่อนทุกคนว่า ถ้า... คุณ (มรึงงงงง) จะดู ก็เข้าไปเอง
ผม (กรู) จะรออยู่ข้างนอก...

หลวงปู่บุญมาท่านบอกว่าเป็นคาถางับปากงู มันจะอ้าปากไม่ออก
แต่ผมบอกหลวงปู่ไปว่า...
ผมคงจะช็อกตายตั้งแต่เห็นหน้ามันแล้ว ไม่ต้องให้มันงับผมหรอก

ตอนพาพี่ๆ น้องๆ เขาไปเสกพระกริ่งที่หลวงปู่บุญมา
ท่านก็บอกว่าเสกให้เป็นพระกริ่งกันสัตว์พิษ เช่นเดียวกัน
คาดว่านี่น่าจะเป็นสายวิชาของท่าน เพราะจากประวัติของครูบาหนุ่ม อภิชชโย
ซึ่งเป็นอดีตเจ้าอาวาสวัดศิริชัยนิมิตร ก็ใช้วิชานี้โปรดญาติโยมเหมือนกัน
แล้วหลวงปู่บุญมาท่านก็เป็นศิษย์สืบทอดวิชามาเพียงรูปเดียวในปัจจุบัน

เรื่องแปลกอีกอย่างหนึ่งก็คือ ก่อนที่ท่านจะเริ่มอธิษฐานจิต
ท่านได้หยิบเอาหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาวางไว้ข้างๆ กล่องล็อกเกตที่นำไปเสก
เป็นหนังสือประวัติพระเจ้าเพชร หรือพระมหาโพธิ์แผ่นดินเย็น
วัดหนองพันเงิน อ.สันป่าตอง
พระเจ้าเพชรนี้ เป็นพระคู่บ้านคู่เมืองของ อ.สันป่าตอง คาดว่ามีอายุ ถึง ๖๐๐ กว่าปีมาแล้ว
ช่วงวันสงกรานต์ จะมีประเพณีแห่พระเจ้าเพชรออกมาวนรอบเมืองให้ผู้คนสรงน้ำ
และทุกปี จะมีงานประเพณี ทำบุญ สรงน้ำ "พระเจ้าเพชร" ที่วัดหนองพันเงิน
เรื่องประวัติของหลวงพ่อเพชร หรือพระเจ้าเพชร มีรายละเอียดเยอะและสนุกมากครับ
ถ้ามีโอกาสจะได้มาเล่าให้ฟังกันแบบเต็มๆ ... อย่างเช่นการถูกขโมย ถึง ๔ ครั้ง
ขโมยยกท่านไม่ขึ้น เลื่อยตัดพระศอไม่เข้า....ฯลฯ เป็นต้น

พระเจ้าเพชร ... เป็นพระพุทธรูปที่ศักดิ์สิทธิ์มาก
และเหรียญรุ่นแรก (ปี ๒๕๔๐) ก็เป็นเหรียญพระพุทธ ที่นิยมเหรียญหนึ่งของท้องถิ่น

ย้อนกลับมาเรื่องล็อกเกตของเรา
หลวงปู่บุญมาท่านบอกว่า ไปร่วมงานพิธีเททองหล่อพระเจ้าเพชรจำลองมา
เขาเอาหนังสือนี้ถวายมาเป็นที่ระลึก "พระเจ้าเพชรศักดิ์สิทธิ์มาก" ... ท่านว่า
เลยเอามาขอบารมีท่านอธิษฐานจิตในล็อกเกตนี้ด้วย
ว่าแล้วท่านก็เอารูปหลวงพ่อเพชร (บนปกหนังสือ) วางไว้ข้างๆ กล่องล็อกเกต
แล้วก็เริ่มพิธีอธิษฐานจิต...
และประพรมน้ำมนต์... เป็นอันเสร็จพิธี




พระครูโสภณสารคุณ (หลวงปู่ครูบาบุญมา ตโมนุโท) วัดศิริชัยนิมิตร (กิ่วแลป่าเป้า) อายุ ๘๓ ปี

 

ยินดีครับที่ได้มีส่วนร่วมสร้างบุญร่วมกันครับ และอยากให้คนอื่น ๆ ได้ของดีไว้บูชาด้วยครับ

ถ้ามีอะไรให้ช่วยบอกได้เลยนะครับ

ตอนนี้ยอดจองเป็นอย่างไรบ้างครับ

 

สะ สะ สุด ยอด ครับ อิอิอิ ช้างเผือกของแท้ครับ

 

.....................

ผมขออนุญาตเล่าเพิ่มเติม เมื่อตอนที่ไปขอเมตตาหลวงปู่บุญมาเสกล็อกเกตครับ

วันนั้นผมนัดกับพระอาจารย์อินทรว่า ไปเจอกันที่วัดหลวงปู่บุญมาเลย
ผมจะไปทางสายสันป่าตองบ้านกาด พระอาจารย์จะลัดมาทางถนนด้านหลัง
ซึ่งจะมาโผล่ที่ ต.บ้านกาด อ.แม่วาง ได้เลย
แต่ท่านจะไปแวะที่ม่อนปู่อิ่น เพื่อกราบหลวงปู่ตั๋นก่อน

พอผมไปถึงวัดศิริชัยนิมิตร ก็พบหลวงปู่ครูบาตั๋นอยู่ที่วัดด้วย
จึงได้เรียนถามพระอาจารย์อินทรไปว่า หลวงปู่ตั๋นมาได้ยังไง
พระอาจารย์อินทร ก็เลยยิ้มๆ และบอกว่า...

พอรู้ว่าเราจะเอาพระมาตระเวนเสก หลวงปู่ตั๋นก็บอกว่าจะมาด้วย
ท่านคงอยากออกมาเปิดหูเปิดตา และถือโอกาสเยี่ยมเยียนครูบาอาจารย์ต่างๆ ไปด้วย

หลวงปู่ตั๋นท่านก็เลยได้มาเที่ยววัดศิริชัยนิมิตร และพบกับหลวงปู่บุญมา
ระหว่างที่ครูบาผู้เฒ่าทั้งสองท่านคุยกัน พวกเราก็ต้องคอยแปลกลับไปกลับมา
เพราะหลวงปู่ตั๋นท่านก็พูดไม่ค่อยชัดแล้ว ส่วนหลวงปู่บุญมาท่านก็หูไม่ค่อยดี
ก็สนุกสนานไปอีกแบบ... เรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของทั้งคู่สนทนา
และบรรดาลูกศิษย์ลูกหาที่มากราบ แล้วมาเจอทั้งสองท่านอยู่ด้วยกันพอดี
มีหลายคนโชคดี ได้ถ่ายรูป คู่กับหลวงปู่ตั๋น และหลวงปู่บุญมาอีกด้วย







หลังจากได้พูดคุยกันอยู่สักพัก ก็ตั้งใจว่าจะพาหลวงปู่ตั๋นกลับ โดยจะไปวัดศรีชุมก่อน
งานนี้หลวงปู่ตั๋นท่านบอกว่า "ไปโตย" อีกแล้วครับ
ก็เลยได้พาท่านไปวัดศรีชุม แต่ไม่เจอหลวงปู่แก้ว เพราะท่านติดนิมนต์ไปต่างจังหวัด
และไหนๆ ก็มาเส้นทางนี้แล้ว พวกเราก็เลยพาหลวงปู่ตั๋นไปเที่ยวต่อที่วัดท่าจำปี
เพื่อจะให้ได้พบกับหลวงปู่ครูบาหม่อนดวงดี

แต่พอเมื่อไปถึงปรากฎว่าหลวงปู่ครูบาดวงดีกำลังพักผ่อน
ลูกศิษย์ครูบาดวงดีก็มากราบหลวงปู่ตั๋นแล้วบอกว่าจะไปปลุกหลวงปู่ดวงดีให้
เพราะนานแล้วหลวงปู่ตั๋นไม่ได้มา น่าจะได้คุยกัน
แต่หลวงปู่ตั๋นท่านบอกปฏิเสธไปว่า ไม่ต้องปลุกหรอก ให้ท่านได้พักผ่อน
หลวงปู่ตั๋นท่านจะรอสักประเดี๋ยว...

พระอาจารย์อินทร เลยชวนผมเข็นรถเข็นของหลวงปู่ พาท่านเที่ยวชมวัดท่าจำปี


(หลวงปู่ครูบาตั๋น ที่วัดท่าจำปี)

ในระหว่างที่พาท่านเที่ยวชมรอบวัดท่าจำปี ก็มีศรัทธาญาติโยมมากราบท่านอยู่เรื่อยๆ
ส่วนใหญ่แล้วไม่ทันได้ถ่ายรูปไว้ เพราะผมต้องเข็นรถเข็นให้หลวงปู่ตั๋น
จะควักกล้องออกมาถ่ายก็ทำได้ไม่ถนัดนัก
มีรูปนี้เพียงรูปเดียว ที่เป็นจังหวะที่พระลูกวัดท่าจำปีรูปหนึ่ง มาช่วยจับล้อเข็นให้
ผมจึงได้ถ่ายรูปคณะนายทหารกลุ่มนี้ ที่เดินทางมากราบหลวงปู่ดวงดีที่วัด
แล้วโชคดีได้กราบหลวงปู่ตั๋นไปด้วย
ผมไม่ทราบว่าท่านเป็นใคร ไม่ทันดูชื่อ และดูเข็ม ดูตราอะไรไม่เป็น
เห็นเพียงแค่ บช.ตชด. น่าจะเป็นกองบัญชาการ ตำรวจตระเวณชายแดน
หลวงปู่ตั๋นเมตตาเป่ากระหม่อมให้

เป่ากันสดๆ ตรงนั้นเลยครับ...



พอเดินผ่านมาได้สักพัก... หลวงปู่ตั๋นท่านก็ถามว่า "บ้านฟ่อนไกลก่อ"
คือ วัดบ้านฟ่อนอยู่ไกลไหม... "หลวงปู่อยากไปเหรอคับ".... "อื่อ.. .ไป ไป"
ผมมองหน้าพระอาจารย์อินทร ท่านก็พยักหน้า แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรบอกพระพบ
ซึ่งเป็นพระอุปัฏฐากหลวงปู่ตั๋นว่าจะไปบ้านฟ่อน (รายงานผู้ปกครอง... แฮะๆๆๆ)
พระพบท่านจะได้ไม่เป็นห่วง และจะได้เช็คด้วยว่าหลวงปู่ตั๋นท่านไม่ได้ติดกิจอะไรช่วงบ่ายนั้น

จากนั้นคณะก็ไป วัดบ้านฟ่อนกัน

ตอนแรก ผมว่าจะไม่ได้ไปด้วยแล้ว แต่พอดีตอนอยู่ที่วัดท่าจำปี
เจอคุณโหน่งแมวขาว... คุณโหน่งก็ติดงาน
แต่พอออกจากวัดมาได้สักเล็กน้อย คุณโหน่งก็โทรมาบอกว่า
"พี่ ไปวัดบ้านฟ่อนกัน"... ผมก็ใจง่ายตอบตกลงทันที
คณะเราก็เลยตามไปสมทบที่บ้านฟ่อน

พา "ครูบาวัดดอย" ไปเยี่ยมเยียน "ครูบาบ้านฟ่อน" สักครั้ง

จริงอยู่ทั้งสองท่านอาจจะเคยพบเจอกันตามงานพุทธาภิเษก
แต่โอกาสที่จะได้นั่งพูดคุย ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบแทบจะไม่มีโอกาส
เพราะมีลูกศิษย์ลูกหามารุมล้อมอยู่เสมอ

ระหว่างอยู่ที่วัด ก็ต้องช่วยครูบาอาจารย์ทั้งสองคุยกัน เหมือนเดิม
ก็วัยของท่านล่วงเลยไป ๙๔-๙๕ กันแล้ว ฟันฟางก็ไม่สมบูรณ์
พูดคุยกันแทบจะไม่รู้เรื่อง...
ดูเหมือนจะยิ้มๆ ให้กันเสียเป็นส่วนใหญ่
นานๆ จะถามกันสักคำสองคำ ซึ่งก็หนีไม่พ้นเรื่องสุขภาพ

ก่อนกลับหลวงปู่ตั๋นยังกล่าวชวนครูบาบ้านฟ่อนให้ไปเที่ยววัดดอยม่อนปู่อิ่นอีกด้วย

ชมภาพกันก่อนครับ









ก่อนกลับ...
หลวงปู่ตั๋นหันมาถามว่า... "แม่สะเรียงไกลก่อ" (แม่สะเรียงไกลไหม)

เรียกเสียงฮือฮากันทั้งคณะ....
"บ่อไหวเตื้อครับหลวงปู่ ไปบ่อตันละ มันค่ำละ ปิ๊กก่อนน่อ วันหน้าค่อยไปใหม่"
(ไม่ไหวแล้วครับหลวงปู่ วันนี้ไม่ทันแล้ว มันค่ำแล้ว วันหน้าค่อยไปใหม่)

เมื่อตอนเป็นเณรหลวงปู่ตั่นท่านเคยธุดงค์ไปแม่สะเรียงพร้อมกับครูบาเจ้าอภิวงศ์
ไปคัดลอกพระธรรมใบลาน...
ท่านคงจะอยากกลับไปดูบ้านเมือง วัดวาอารามว่าเปลี่ยนแปลงไปยังไงบ้างหรือเปล่า
แต่ทว่า แค่ขับรถไปก็ปาเข้าไปตั้ง ๓-๔ ชั่วโมงแล้ว
คงต้องยกยอดไปทริ๊ปหน้าครับ....

ขออนุญาตจบรายการ "หลวงปู่ตั๋นออนทัวร์" ไว้เพียงเท่านี้ก่อนนะครับ
เรื่องพิธีอธิษฐานจิตปลุกเสกยังมีอีก
จะค่อยๆ นำมาลงให้อ่านเรื่อยๆ ครับ

ธีระยุทธ

 

เห็นภาพนี้คิดถึงหลวงปู่ดวงดีจังเลยครับ คิดถึงตอนเย็นๆที่ไม่มีใครผมนั่งสนทนาธรรมกับหลวงปู่กับหลวงปู่ตามลำพัง คิดถึงตอนหลวงปู่ยิ้มและกล่าวทักทายลูกลิงน้อยอย่างผม คิดถึงตอนที่ไม่สบายใจก็วิ่งไปหาหลวงปู่ก่อนอันดับแรก ก่อนที่ผมจะออกจากเชียงใหม่ ผมไปกราบลาท่าน ท่านบอกว่า มีเวลาก็แวะมากราบท่านบ้าง หลวงปู่ดวงดีท่านเป็นพระสุปฏิปันโนที่กราบได้อย่างสนิทใจ เกษาท่านกลายเป็นพระธาตุเรียบร้อยแล้วครับ ใครไปกราบท่านจะรู้ว่าความเย็นเป็นอย่างไร สัมผัสได้ทั้งกายและใจ

ถ้าท่านใดจะนำอาหารไปถวายหลวงปู่ดวงดี งดเค็มจัดและหวานจัดเด็ดขาดครับ เพราะว่าหมอสั่งห้าม เน้นอาหารที่เคี้ยวง่ายเพราะว่าหลวงปู่ฟันไม่จริงแทบไม่มีแล้วครับตอนนี้ก็ใส่ปลอม เหลือฟันจริงแค่ ๓-๔ ซี่ หลวงปู่ท่านชอบฉันน้ำเต้าหู้ และรังนกแบบไม่มีน้ำตาลครับ

ส่วนหลวงปู่มานั้น ตอนนี้ท่านเป็นมะเร็งครับที่กระเพาะปัสสาวะ หรือที่ลำไส้อะไรซักอย่างนี่แหละครับ ท่านอยู่อย่างสันโดษและเป็นพระสุปฏิปันโนอย่างไม่ต้องสงสัย ตอนผมไปกราบท่านล่าสุดได้บูชาวัวธนูเต็มสูตรของท่านมาได้ร่วมทำบุญกับท่านเป็นค่ารักษาพยาบาลด้วย ไม่รู้ว่าหมดหรือยังครับ หลวงปู่ท่านสุขภาพไม่ดีถ้าไปกราบก็อย่ารบกวนท่านมาก เรื่องเมตตาสุดยอดครับ บอกได้คำเดียว รีบไปทำบุญกับท่านซะนะครับ

 

ถ้าจะบอกว่าอิจฉาคุณธีระยุทธจังครับ ได้ไปกราบไหว้สาครูบา (s) เติม s ครับ เพราะไปหลายที่ ถ้ามีโอกาสได้เก็บของไว้เผื่อคนอยู่ทางไกลบ้างนะครับ กลับไปเมืองไทยจะแวะไปเยี่ยมชมครับ

ผมล่ะชอบเลยแบบนี้ สมัยตอนเรียนอยู่ได้แต่ขี่มอเตอร์ไซต์ไป ผมจำได้ว่าปีที่ผมไปเชียงใหม่ เป็นปีที่ครูบาหล้าวัดป่าตึง ละสังขารแล้วได้แต่ทันไปงานพระราชทานเพลิงศพท่าน จำได้ว่าตอนนั้นจีบสาวอยู่คนหนึ่งครับ เลยชวนเธอไปเดทที่วัดป่าตึงด้วยครับ เพื่อน ๆ รู้ข่าวเข้า โดนแซวไม่รู้จบ ไม่ต้องถามผลนะครับ รับประทานสมหวัง (แห้ว) เป็นเข่งครับ หลังจากนั้นผมก็ทัวร์มอเตอร์ไซต์หลายแห่งครับ วัดฟ้าหลั่งนี่ก็ขี่มอเตอร์ไซต์ไปครับ จากสันทราย พอหลัง ๆ เริ่มพัฒนาชวนพี่ ๆ ที่มีรถเก๋งก็ค่อยยังชั่วหน่อยครับ คิดแล้วนึกถึงบรรยากาศเก่า ๆ

คุณ donjudo077 ครับผมก็ชอบวัวธนูครับ ถ้าคุณ donjudo077 ได้มีโอกาสไปที่วัดครูบาบุญมา บูชาเผื่อบ้างได้ไหมครับ แล้วผมจะส่งปัจจัยไปให้ครับ

สิ่งแรกที่ผมจะทำตอนกลับไปเมืองไทยคือ ทัวร์ไหว้สา ครูบาที่เชียงใหม่นี่แหละครับ อยากกลับบ้านแล้วครับตอนนี้

 

แอบอ่านและติดตามมาหลายเตื้อแล้วคับ กำลังเก็บตังค์บูชาล็อกเก็ต ด้วย เห็นภาพของหลวงปู่ตั๋นและหลวงปู่ครูบาดวงดีแล้วทำให้อดยิ้มไม่ได้ เพิ่งไปกราบครูบาดวงดี บ้านฟ่อนมาเมื่อเย็นเอง หลวงปู่น่ารักมาก แอบทำ surprise ผม ซะด้วยสิ ดีใจมากๆเลยคับ ที่ท่านทำ surprise ส่วนหลวงปู่ตั๋น ไว้หาโอกาสจะแวะไปทักทาย แต่ก็มีแผนการณ์ว่าจะไปกราบรูปหล่อหลวงปู่ครูบาอินทร์ ด้วยคับ คงเร็วๆนี้

 

ฮ่าๆๆๆๆๆเราก็เข้าไปมีชื่อใน story ของพี่ไก่ด้วยแฮะ(เขินจัง)ทั้งนี้ทั้งนั้นวันที่เจอหลวงปู่ตั๋นที่วัดท่าจำปี(หลวงปู่ครูบาดวงดี)นั้น....แปลกครับไม่ทราบมาก่อนเลยพอดีวันนั้นผมก็ออนทัวส์ส่วนตัวด้วย......ไปวัดหนองผำ วัดทุ่งปุย วัดทุ่งแป้ง วัดสว่างอารมณ์พระอาจารย์พรสิทธิ์ท่านไม่อยู่เลยว่าจะไปวัดท่าจำปี ไปเลือกบูชาวัตถุมงคลหลายรุ่นกำลังจะกลับ...........นั่น....พระเถระครูบาเจ้าท่านใดกัน.........นั่งรถเข็นมา...มีคนเข็นที่รูปร่างคลับคล้ายคลับคลา....ทีแรกนึกว่าหลวงปู่ครูบาดวงดี....เลยวิ่งไปกราบเท้าท่านเสียหน่อย......พอเข้าไปไกล้(ตอนนั้นวิ่งไปครับผมกำลังเดินออกวัด....อยู่หน้าประตูวัดพอดี..กำลังจะกลับละ)พอเข้าไปไกล้...อ้าวพี่ไก่นี่เอง...........ทีแรกไม่คิดจะติดตามขบวน หลวงปู่ตั๋นออนทัวส์หรอกครับ....เพราะที่บ้านเลี้ยงหมูครับ..ต้องรีบไปช่วยแม่เอาอาหารไปให้หมู....ตอนหลังที่เปลี่ยนใจ.....เพราะมานั่งคิดตอนขาขับรถออกจากวัดท่าจำปีมาว่า......"ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นผล..ที่มีเหตุแห่งที่มา....การเจอคณะหลวงปู่ตั๋นและท่านอินทร...ก็เช่นกัน.......เราเลยตามขบวนครับวันนั้นสนุกมากแถมตอนขากลับ...ผมกับพี่ไก่แวะวัดสว่างอารมณ์....พระอาจารย์พรสิทธิ์ให้ของติดมือ.....กลับบ้าน......แหม่ติดใจละครับ......

 

เห็นภาพครูบาอาจารย์ที่คุณธีระยุทธนำมาลงแล้วอยากไปเชียงใหม่จังเลยครับ

 

สวัสดีครับ... พี่ๆ น้องๆ ทุกท่าน

ขออนุโมทนาบุญทุกท่านๆ นะครับ ที่ได้ร่วมบุญร่วมติดตามกระทู้อยู่เรื่อยๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในวาระที่คณะศิษย์หลวงปู่ครูบาอิน นำโดยพระอาจารย์อินทร
กำลังดำเนินการจัดสร้างอาคารพิพิธภัณฑ์ เพื่อเก็บรักษารูปปั้น
และเครื่องบริขารต่างๆ ของหลวงปู่ครูบาอิน รวมทั้งอัฐิและอังคารธาตุของท่านด้วย
ในระหว่างที่ทำการก่อสร้างไป...
พระอาจารย์อินทร ก็ค่อยๆ รวบรวม ทุกสิ่งทุกอย่างอันเกี่ยวกับหลวงปู่
อย่างเช่น ปั๊บสาเก่าๆ เครื่องมือเครื่องใช้ รูปถ่ายโบราณ ฯลฯ เพื่อให้ได้มากที่สุด
ประการหนึ่งก็เพื่อเป็นการอนุรักษ์ รักษา อีกประการหนึ่ง ก็เพื่อสะท้อนให้เห็นถึ
การปฏิบัติ ปฏิปทา ความเรียบง่ายของหลวงปู่

งานนี้ได้หลวงปู่ครูบาตั๋นสนับสนุนเต็มที่ ขอให้บอกว่าจะทำอะไร
ท่านยินดีมาช่วยทำให้อย่างเต็มที่

วันก่อนผมได้คุยกับพวกพี่ๆ จากแผงพระ พอดีไปเจอกันที่วัดหลวงปู่จันทร์แก้ว
ก็คุยกันเกี่ยวกับพิธีพุทธาภิเษกที่วัดสันติธรรม...
เขาออกปากชมการจัดงานวันนั้น และเลยไปถึงชื่นชมว่า
งานนี้เจ้าภาพเก่ง ที่สามารถนิมนตืหลวงปู่ตั๋นไป และไปร่วมพิธีได้นานๆ 2-3 ชั่วโมง

ผมก็มาคิดย้อนกลับ...
ก็จริงอยู่สุขภาพท่านไม่ค่อยดี ท่านเลยไม่ค่อยรับนิมนต์
แต่ถ้าเป็นงานสำคัญ หรือเห็นแก่เจ้าภาพ ท่านก็ไป
อย่างงานหลวงปู่ครูบาอินทุกครั้ง ท่านไม่เคยพลาด
นิมนต์เย็น เพื่อมาเช้าวันรุ่งขึ้นก็เคยมาแล้ว...

ท่านเมตตาเสมอ เมื่อเป็นงานของหลวงปู่ครูบาอิน

การที่ได้ไปร่วมทริปกันวันนั้น ผมว่าถือเป็นบุญเป็นกุศลของพวกเราจริงๆ
อีกอย่างหนึ่งที่น่าจะต้องพูดไว้ก็คือ...

"ท่านพบ... พระอุปัฏฐากของหลวงปู่ ก็เข้าใจในจิตใจของเรา"
ผมพูดอย่างนี้หมายความว่าอย่างไร จะค่อยๆ อธิบาย

อย่างครั้งหนึ่งผมไปกราบหลวงปู่ตั๋น ก็พอดีกับที่ท่านพบกำลังจะตัดเล็บให้หลวงปู่
ท่านก็ยื่นกรรไกรตัดเล็บให้... แล้วก็บอกให้ผมตัด ตัดค่อยๆ นะ อย่าให้เข้าลึก
แล้วท่านก็นั่งคุยอยู่ข้างๆ พอเสร็จแล้ว ท่านก็บอกให้เราเก็บเอาเล็บนั้นไปบูชา

อีกครั้งหนึ่ง ตอนงานทำบุญ แล้วมีการถวายเพล...
ซึ่งปกติแล้วหลวงปู่ตั๋นท่านจะสามารถตักข้าวในจานขึ้นมาฉันเองได้
แต่ท่านไม่ค่อยมใรง ถ้าจะต้องเอื้อมๆ ก้มๆ ตักกับข้าวในจาน
ท่านพบจะต้องคอยตักใส่จานให้...
วันนั้นท่านพบยื่นช้อนให้ผม... แล้วให้ผมคอยตักกับข้าวใส่จานให้หลวงปู่
และคอยกำกับว่า อะไรเผ็ดไป แข็งไป อย่าตักให้หลวงปู่ เพราะท่านฉันไม่ได้

ผมขอถามย้อนกลับ...
หากท่านมีโอกาสได้ถวายการอุปัฏฐากครูบาอาจารย์แบบนี้ ท่านจะรู้สึกอย่างไร??

แต่เหตุการณ์แบบนี้จะไม่เกิดขึ้น... ท่านจะไม่มีโอกาสแบบนี้เลย
หากพระอุปัฏฐาก หรือพระเลขา คอยแต่จะกันท่า
คอยแต่จะหวงหลวงปู่ครูบาอาจารย์ไว้ "เป็นของตน"
อย่างไม่ให้ใครมาเข้าใกล้ได้เลย...
ซึ่งนั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมได้พบ ได้สัมผัสจาก "พระพบ สังวโร" พระอุปัฏฐากของหลวงปู่ตั๋น

พระอาจารย์อินทร ก็เช่นกัน
มีอยู่ครั้งหนึ่ง เป็นงานทำบุญสืบชะตาหลวงปู่ตั๋น
ผมก็ไปร่วมงาน ไปถ่ายรูป หยิบโน่น จับนี่ ช่วยงานไปตามเรื่องตามราว
จนเสร็จพิธี... ท่านที่เคยเข้าร่วมพิธีสืบชะตาน่าจะพอจำได้ว่า
ในพื้นที่จัดงาน เขาจะมีการขึงด้ายสายสิญจน์เป็นตาข่ายเหนือศรีษะ
แล้วก็จะผูกด้ายย้อยลงมาให้เราเอามาพันรอบหัวระหว่างทำพิธี
พอเสร็จพิธีต่างคนก็จะเด็ดเอาด้ายมงคลนั้นกลับไป

ในงานวันนั้น ผมนั่งอยู่ข้างๆ พระอาจารย์อินทร ซึ่งอยู่ไม่ไกลหลวงปู่
พอเสร็จพิธี พระอาจารย์อินทร ก็ลุกขึ้น แล้วดึงด้ายตรงเหนือศรีษะผม
เอามากำไว้.... ผมก็แปลกใจ (ปนเสียดาย)

จากนั้นพระอาจารย์อินทร ท่านก็เดินไปกราบหลวงปู่ตั๋น
แล้วก็เอาด้ายมงคลในใส่ในมือหลวงปู่... แล้วก็กวักมือเรียกผมเข้าไปใกล้ๆ
แล้วท่านก็กราบเรียนหลวงปู่ตั่นว่า ... "หลวงปู่ เอาหื้อไก่มันกำ"

หลวงปู่ตั่นท่านก็ค่อยๆ ยื่นมือเอาด้ายใส่มือผมโดยตรง
(อ้างได้เลยว่า เป็นด้ายมงคลที่ได้รับกับมือ... แฮะๆๆๆ)

โอ... ประทับใจเหลือเกิน...
หากจะดูมันก็เป็นเหมือนเรื่องเล็กน้อย...
แต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้มิใช่หรือ ที่รวมกันเป็นเรื่องใหญ่ๆ
จากความประทับใจเล็กๆ นี้มิใช่หรือ ที่ก่อให้เกิดสายธารศรัทธา

ผมเชื่อว่าหลายๆ ท่านก็คงจะเคยเจอเหตุการณ์ประทับใจแบบนี้มาเหมือนกัน
เพียงแต่ยังไม่มีโอกาสมาเล่าสู่กันฟังเท่านั้น

ขอย้อนกลับมาที่เรื่องของหลวงปู่บุญมา
ตอนนี้ท่านเป็นมะเร็ง อย่างที่ภราดรพูดนั้นแหละครับ
ท่านก็ต้องเข้าโรงพยาบาลรักษาตัวอยู่ตลอด
อย่างวันที่ไปกราบท่านเมื่อตอนกลางๆ เดือน (หลังจากวันที่พาหลวงปู่ตั๋นไป)
หลวงปู่บุญมาท่านก็บอกว่า วันพรุ่งนี้ (ซึ่งเป็นวันจันทร์) ท่านต้องไปโรงพยาบาล
ไปครั้งหนึ่งก็ 5 วันติดต่อกัน... ไป-กลับนะครับ ไม่ได้นอนค้าง
แต่ติดต่อกัน รอบละ 5 วัน... ท่านบอกว่าเพื่อรักษาอาการป่วย

ไม่รู้เหมือนกันว่าหมอทำอะไรในการรักษาบ้าง
แต่ดูท่านก็จิตใจเข้มแข็งครับ ไม่ออกอาการเจ็บป่วยอะไรให้เห็น
ท่านคงไม่ได้กังวลอะไรมาก ตัดเรื่องอารมณ์ความนึกคิดออกไปแล้ว

เพียงแต่เราซึ่งเป็นลูกสิษย์ลูกหานี่แหละ ที่เป็นห่วง เป็นกังวล
อีกอย่าง ท่านก็กำลังสร้างศาลาอยู่
เราก็ห่วง คิดไปต่างๆ นาๆ ว่าท่านจะได้อยู่ฉลองศาลาที่ท่านสร้างหรือเปล่า
สาธุ... ลูกหลานไม่ได้มีเจตนาค่ำอายุครูบาอาจารย์เจ้า

แต่คิดๆ ก็อดห่วงไม่ได้
ก็ได้แต่คิดหาวิธีการที่จะช่วยสนับสนุนการก่อสร้างของท่าน
พี่ๆ น้องๆ ที่มีโอกาสไปทางอ.แม่วาง อย่าลืมไปกราบ ไปร่วมทำบุญกับท่านนะครับ

ขอปิดท้ายโพสนี้ที่เรื่องวัดสว่างอารมณ์
วันนั้นต้องขอขอบคุณภราดร ที่ช่วยโทรไปฝากฝังกับพระอาจารย์พนสิทธิ์ไว้
ก่อนที่ผม และคุณโต้ง จะเข้าไปกราบพระอาจารย์
สุดท้ายก็เลยได้พระงั่ง รุ่น 2 ทั้งๆ ที่ยังไม่แห้ง มาเก็บไว้บูชา...

พอได้ผม... ผมก็เอาเก็บไว้ในห้องนอน...
โอ้โห... กลิ่นหอมเหลือเกิน แรกๆ ก็หอมดี
พอดมนานๆ ไป ชักเริ่มเวียนหัว
เลยต้องอาราธนาท่านไปผึ่งลมอยู่บนหิ้งพระข้างนอกก่อน
รอให้พอแห้งจะได้เอาไปเลี่ยมกรอบ...

ขอจบกระทู้ไว้แค่นี้ก่อนครับ
เดี๋ยวมาเขียนต่อ....

 

ขออนุญาตคุณธีระยุทธโพสโบรชัวร์ล็อกเก็ตอีกทีครับ คนที่เข้ามาใหม่จะได้เห็นครับ






ขอบารมีหลวงปู่ครูบาอิน คุ้มครองทุกท่าน ให้มีโชควัน โชคเดือน โชคปี ทุกคนนะครับ

 

ผมไม่ได้อยู่เชียงใหม่แล้วครับท่าน อิอิอิ สงสัยพี่ต้องหลังไมค์กับพี่ไก่อะครับ