สติปัฏฐานสี่ตามแนววิชชาธรรมกาย

คัดลอกบางส่วนจากการตอบปัญหาธรรม เรื่อง “เห็นนิมิตนอกตัว กับเห็นนิมิตในตัว แตกต่างกันอย่างไร ?"
โดย พระเทพญาณมงคล
http://www.dhammakaya.org/…/เห็นนิมิตนอกตัว-กับ-เห็นนิมิตใน…

 

คัดลอกบางส่วนจากพระธรรมเทศนา “พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ"
โดย พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ | วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม

 

คัดลอกบางส่วนจากพระธรรมเทศนา “พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ"
โดย พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ | วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม

 

คัดลอกบางส่วนจากการตอบปัญหาธรรม เรื่อง “ทำสมาธิแล้วมืด ไม่เห็นอะไร พยายามนึกดวงแก้ว แต่ก็ไม่เห็นจะทำอย่างไรดี ?"
โดย พระเทพญาณมงคล

ทำสมาธิแล้วมืด ไม่เห็นอะไร พยายามนึกดวงแก้ว แต่ก็ไม่เห็น | วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม

 

คัดลอกบางส่วนจากพระธรรมเทศนา “พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ"
โดย พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ | วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม

 

คัดลอกบางส่วนจากพระธรรมเทศนา “อาทิตตปริยายสูตร"
เมื่อ ๒๕ สิงหาคม ๒๔๙๖
โดย พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

อาทิตตปริยายสูตร | วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม

 

โทษของการดูหมอ




คัดลอกบางส่วนจากการตอบปัญหาธรรม “โทษของการดูหมอ"
โดย พระเทพญาณมงคล

โทษของการดูหมอ | วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม

 

#อมตวัชรวจีหลวงปู่วัดปากน้ำ
#เมื่อต้องภัยได้รับทุกข์ให้นึกถึงบุญ
ผีสู้มนุษย์ไม่ได้ ผีมันตายไปจากมนุษย์แล้วจึงกลายเป็นผี มนุษย์วิเศษกว่าผีมากนัก ผีจึงสู้มนุษย์ไม่ได้ จะไปนับถืออะไรกับผี ผีช่วยอะไรไม่ได้เลย สู้นึกถึงมนุษย์ไม่ได้
ไปนับถือจ้าว จ้าวก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะจ้าวตายไปจากมนุษย์แล้ว จ้าวผีจ้าวสางนั้น สู้มนุษย์ไม่ได้ แพ้มนุษย์ทั้งนั้น มนุษย์นี้เป็นผู้มีฤทธิ์มีเดชมากกว่า
หรือนึกถึงต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ไปกราบไหว้ต้นไม้ ต้นไม้จะทำอะไรได้ เราเอามาทำฟืนหุงอาหาร ผ่าเอามาทำฟืนหุงข้าวอยู่เรื่อยๆ เอามาทำบานประตู หน้าต่าง มาทำพื้นบ้าน แล้วมันจะมาทำอะไรให้เราได้
#ต้องนึกถึงบุญ สิ่งอื่นอย่าไปนึก นึกถึงบุญแต่เพียงอย่างเดียว เมื่อต้องภัยได้รับทุกข์ยากลำบากอย่างใด ก็ให้นึกถึงบุญ เอาใจไปจรดอยู่ที่บุญ ทำมาค้าขายอะไร ก็ให้เอาใจไปจรดอยู่ที่บุญนั้น จะได้ค้าขายคล่อง ได้กำไรเกินควรเกินค่า
.........................
พระมงคลเทพมุนี
หลวงปู่สด จนฺทสโร
จากเทศนาธรรมเรื่อง
ภัตตานุโมทนาคาถา
๑๐ พฤษภาคม ๒๔๙๗

 

คัดลอกบางส่วนจากการตอบปัญหาธรรม "สมาธิทำให้ไม่ง่วงซึม แต่ทำไม ทำสมาธิครั้งใดต้องง่วงนอนทุกครั้ง"
โดย พระเทพญาณมงคล
http://www.dhammakaya.org/…/สมาธิทำให้ไม่ง่วงซึม-แต่ทำไมทำส…

 

คัดลอกบางส่วนจากการตอบปัญหาธรรม “จะรู้ได้อย่างไรว่า สิ่งที่เห็นในขณะปฏิบัติภาวนาธรรมนั้น ไม่ใช่สิ่งที่นึกเอาเอง?"
โดย พระเทพญาณมงคล

รู้ได้อย่างไรว่า สิ่งที่เห็นในขณะปฏิบัติภาวนา ไม่ใช่สิ่งที่นึกเอาเอง ? | วัดหลวงพ่อสดธรร

 

คัดลอกบางส่วนจากการตอบปัญหาธรรม “จะบริกรรมภาวนาอย่างเดียว จะได้ผลหรือไม่ ?"
โดย พระเทพญาณมงคล
http://www.dhammakaya.org/…/จะบริกรรมภาวนาอย่างเดียว-จะได้ผ…

 

บางส่วนจากการตอบปัญหาธรรม “ทำไมจึงก่อตั้งสถาบันพุทธภาวนาวิชชาธรรมกาย"
โดย พระเทพญาณมงคล

ทำไมจึงก่อตั้งสถาบันพุทธภาวนาวิชชาธรรมกาย | วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม

 

บางส่วนจากการตอบปัญหาธรรม “ทำสมาธิแล้วมืด ไม่เห็นอะไร พยายามนึกดวงแก้ว แต่ก็ไม่เห็น"
โดย พระเทพญาณมงคล

ทำสมาธิแล้วมืด ไม่เห็นอะไร พยายามนึกดวงแก้ว แต่ก็ไม่เห็น | วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม

 

บางส่วนจากพระธรรมเทศนา “ของที่ได้โดยยาก"
เมื่อ ๗ พฤศจิกายน ๒๔๙๗
โดย พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

ของที่ได้โดยยาก | วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม

 

บางส่วนจากการตอบปัญหาธรรม “เห็นนิมิตแปลกๆ บางทีก็เป็นนิมิตที่น่ากลัว"
โดย พระเทพญาณมงคล

เห็นนิมิตแปลกๆ บางทีก็เป็นนิมิตที่น่ากลัว | วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม

 

อะไรเล่าเป็นเหตุให้เกิดอุปาทาน ตัณหานั่นเอง ได้แก่ กามตัณหา ความทะยานอยาก เกี่ยวด้วยอารมณ์ 6 มีรูปเป็นต้น ภวตัณหา ความทะยานอยากเป็นไปในอารมณ์ 6 ประกอบ ด้วย สัสสตทิฏฐิ ถือว่าเที่ยงถาวร วิภวตัณหา ความทะยานอยากเป็นไปในอารมณ์ 6 ประกอบด้วย อุจเฉททิฏฐิ ถือว่าขาดสูญ เมื่อละตัณหาได้ อุปาทานก็ไม่มี ดังจะยกอุทาหรณ์ เทียบเคียงให้เห็น ดังเช่น สามีภรรยาที่หย่าขาดจากกัน เมื่อเขายังไม่หย่ากัน สามีไปทำอะไรเข้า ภรรยาก็เก็บเอามาเป็นทุกข์เป็นร้อนด้วย หรือเมื่อฝ่ายภรรยาไปทำอะไรเข้า ฝ่ายสามีก็เก็บเอามาเป็นทุกข์เป็นร้อนด้วย ถ้าเขาหย่าขาดกันแล้ว มิไยที่ฝ่ายใดจะไปก่อกรรมทำเข็ญขึ้น อีกฝ่ายหนึ่งจะไม่มีทุกข์ไม่มีร้อนด้วยเลย ทั้งนี้เพราะอะไร ก็เพราะเขาต่างหมดความยึดถือ (อุปาทาน) ว่าเขาเป็นสามีภรรยากันแล้ว นี่ฉันใดก็ฉันนั้น นี่จะเห็นชัดในข้อว่า ทุกข์เกิดจากอุปาทาน อันเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวดูดดึงเข้ามา แต่ลำพังขันธ์ 5 ไม่ใช่ตัวทุกข์ ได้ในคำว่า ปญฺจุปาทานกฺขนฺธา ทุกฺขา รวมความก็ว่า ปล่อยอุปาทานไม่ได้ เป็นทุกข์ ปล่อยได้ หมดทุกข์

ที่มาจากพระธรรมเทศนาหลวงพ่อวัดปากน้ำ กัณฑ์พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ

 

บางส่วนจากการตอบปัญหาธรรม “จิตเป็นสมาธิ แล้วไปนั่งดูเลขหวย"
โดย พระเทพญาณมงคล

จิตเป็นสมาธิแล้ว ไปนั่งดูเลขหวย จะเป็นอย่างไร ? | วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม

 

บางส่วนจากการตอบปัญหาธรรม “จิตเป็นสมาธิ แล้วไปนั่งดูเลขหวย"
โดย พระเทพญาณมงคล

จิตเป็นสมาธิแล้ว ไปนั่งดูเลขหวย จะเป็นอย่างไร ? | วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม

 

โลกธรรม ๘ บททดสอบของผู้มีบารมีธรรม

โลกธรรม ๘ บททดสอบของผู้มีบารมีธรรม

มีคำกล่าวจากบัณฑิตผู้รู้ท่านหนึ่งความว่า “เขาด่าแล้วเราไม่โกรธ ยังง่ายกว่าเขาชมแล้วเราไม่ยิ้มรับ” ท่านเข้าใจได้หรือไม่..?
เราถูกด่าว่าร้าย แล้วเราโกรธ กิเลสตัว โทสะเจริญขึ้นทันที
เราถูกคำชมเชย แล้วเรายิ้มรับ กิเลสตัวโมหะคือความเขลาความลุ่มหลงเจริญขึ้นทันที
โดยปกติคนทั่วไปชอบคำชม ไม่ชอบคำตำหนิด่าว่าเป็นทุนเดิมอยู่แล้วใช่หรือไม่
ตราบใดที่ใจของเรายังขึ้นๆ ลงๆ กับคำด่าและคำชม แปลว่า เรายังติดในโลกธรรม ๘ อยู่ร่ำไป
โลกธรรม ๘ คือ โลกอันถูกธรรมเหล่านี้ครอบงำ ๘ ประการ อันได้แก่ ลาภ-ยศ-สรรเสริญ-สุข-เสื่อมลาภ-เสื่อมยศ-นินทา-ทุกข์
ทีนี้มาพิจารณาถึงผู้มีบารมีธรรมในแวดวงวิชชาธรรมกาย ว่า ท่านต้านทานต่อโลกธรรม ๘ ได้มากน้อยเพียงใด
ตอบจากประสบการณ์ที่ได้พบเห็น ตอบได้ว่า หาผู้ที่ไม่หลงไปกับโลกธรรม ๘ นั้นได้น้อยเหลือเกิน

เราจะพิจารณาตัวเราได้หรือไม่ว่า เราถูกโลกธรรม ๘ ครอบงำเพียงใดเรายอมรับคำชมแต่ไม่ยอมรับคำตำหนิ ถึงแม้เราจะรู้อยู่แก่ใจว่า การตำหนิที่ว่านี้มีเจตนาให้เราแก้ไขตนเองไปในทิศทางที่ถูกที่ควร แต่ตัวมานะ และความรักหน้าตาของเรามันทำให้ยอมเสียมิได้เป็นต้น แปลว่า เราสูญเสียความเป็นบัณฑิตไปไม่น้อยเลย ความกระด้างเกิดขึ้นในใจของเราโดยที่เราไม่รู้เนื้อรู้ตัว ผู้เขียนเองก็เคยผ่านบททดสอบเช่นนี้ ยอมรับว่าไม่ง่ายที่จะแก้ไขให้ตนเองรู้เท่าทันโลกธรรม ๘ นี้ แต่ก็ต้องทำให้ได้ เพื่อให้ธรรมฝ่ายกุศลเจริญขึ้นมาในจิตใจของเราดับธรรมฝ่ายอกุศลออกไปจากจิตใจของเราให้จงได้ ออกไปได้ครั้งหนึ่ง ก็เป็นทุนให้จิตใจของเราเข้มแข็งขึ้น เมื่อบททดสอบนี้มาเยือนอีก เพียงเปลี่ยนบริบทหรือเหตุปัจจัยแวดล้อมเราก็พอจับได้ไล่ทัน ก็หมั่นแก้ไขตนเองต่อไป ให้เข้าหลักของบัณฑิต ได้แก่ "บัณฑิตมีการเพ่งโทษตนเองเป็นพลัง" ประคองตนเองเช่นนี้ได้ โลกธรรม ๘ ก็ไม่สามารถครอบงำเราได้เต็มไม้เต็มมืออย่างแน่นอน

ผู้มีบารมีธรรม แปลว่า ผู้ที่กำลังสร้างสมบารมีธรรมให้เจริญขึ้นเนืองๆ โดยตั้งใจให้บารมีนั้นขาวใสจริง เมื่อบารมีขาวใส บารมีจึงจะมีฤทธิ์ ถึงขนาดเป็นบารมีหรือบุญศักดิ์สิทธิ์ มีฤทธิ์ทำลายความมืดขุ่นมัวให้สลายลงไปได้ แต่ธรรมภาคกิเลสเขาก็พยายามมาริดรอนดวงบารมีของเราให้เสื่อมกำลังลง คือให้บารมีของเราเกิดความไม่ขาวใสจริง เพื่อให้บารมีไม่มีฤทธิ์เดชใดๆ ที่จะไปกำจัดเขาลงได้นั่นเอง

ถามว่าธรรมภาคกิเลส ทำอย่างไรกับดวงบารมีของเรา ก็นำโลกธรรม ๘ มาทดสอบผู้มีบารมีธรรมทั้งหลายนั่นเอง เช่น เขานำ ลาภ-ยศ-สรรเสริญ-สุข เข้าล่อลวงเราก่อน เราหลงติดกับดักนี้กันเกือบร้อยทั้งร้อย เป็นนักบวชเจอลาภสักการะเข้าไปทนทานได้ไหม..? เจอยศถาบรรดาศักดิ์ ยศช้างขุนนางพระเข้าไป ยอมไหม..? เจอสรรเสริญให้ยิ้มย่องตัวพองเอาไหม..? เกิดความสุขติดในรสของสุขจากอามิสเหล่านี้ชอบใจไหม..? เพียงเท่านี้ใจของเราก็เสียความหยุด-นิ่ง ไปเสียแล้ว ไปหวั่นไหวกับภาวะของอิฐารมณ์(อารมณ์ที่น่าปรารถนา)เหล่านี้ เมื่อใจเกิดหวั่นไหวในธรรมเหล่านี้ดวงบารมีก็อ่อนกำลังลงไป เศร้าหมองลงไป ตัว โลภ-โกรธ-หลง ก็เจริญขึ้นแทนที่ หลงมากเข้า ก็คิดไปว่า นี่คงเป็นวาสนาบารมีของเราเป็นแน่จากนั้นเขาก็พลิกจากสมบัติให้เป็นวิบัติเสีย กลายเป็น เสื่อมลาภ-เสื่อมยศ-นินทา-ทุกข์ คราวนี้ใจเกิดไปยินดียินร้ายติดใจในอิฐารมณ์เป็นทุนเดิม แต่เมื่อเกิดอนิฏฐารมณ์(อารมณ์ที่ไม่น่าปรารถนา)ใจก็หวั่นไหวยิ่งขึ้นดวงบารมีก็เสื่อมอำนาจลงไปอีก แต่แรกความดีใจเข้ามาสู่ใจ ใจก็หวั่นไหวไปทีหนึ่งแล้ว ต่อมาความเสียใจเข้ามาสู่ใจอีก ใจก็หวั่นไหวหนักเข้าไปอีก หลวงพ่อวัดปากน้ำจึงกล่าวสอนเสมอๆ ว่า "อย่าให้ความดีใจเสียใจแลบเข้ามา…เป็นมารร้ายทีเดียว" ก็เนื่องด้วยโลกธรรม ๘ นี้เอง (คำสอนของหลวงพ่อวัดปากน้ำ นำมาจาก พระธรรมเทศนา สติปัฏฐานสูตร  http://khunsamatha.com/new/043.html )

จะเห็นได้ว่า โลกธรรม ๘ ทำให้ใจของเรา สูญเสียความ หยุด-นิ่ง-แน่น ไป เมื่อใจไม่ หยุด-นิ่ง-แน่นส่งผลเสียต่อดวงบารมีด้วย ดวงบารมีอ่อนกำลังลงไป ธรรมภาคกิเลสก็เจริญขึ้นมาแทนที่โลภ-โกรธ-หลง-ความถือตน(มานะ)-ความอิจฉา-ยึดตัวตนเป็นใหญ่(อัตตา) เจริญขึ้นแทนที่

ดังนั้นโลกธรรม ๘ นี้เป็นธรรมที่ขัดขวางแก่นักสร้างบารมีให้ไม่เกิดความขาวใสเสียแล้วเป็นมารร้ายสมจริงตามที่หลวงพ่อวัดปากน้ำกล่าวสอนไว้อย่างชัดเจน
ข้อคิดก็คือ...วันนี้ท่านยังหลงใหลในโลกธรรม๘ อยู่มากน้อยเพียงใด บารมีของท่านสูญเสียหรือเสียหายไปกับโลกธรรม ๘ ไปเท่าใดแล้ว ขอท่านผู้มีบารมีธรรมจงคิดไตร่ตรองให้รอบคอบเถิด…