สนทนาสบายๆ ตามประสา

อ้อ...ครับเห็นแล้วครับทองเก่าสีออกอมส้มและก็แห้งด้วยครับ

 

ต่อเรื่องกระแสซักนิดนึง

ธรรมดา โหละแต่ละชนิดจะมีจุดหลอมแหลวและเเช็งตัวไม่เท่ากันนั้นหมายความว่าความหนาแน่นของเนื้อโลหะด้วยเมื่อเป็นอย่างนี้การเข้ากันของโลหะบางอย่างจึงไม่ผสมเป็นเนื้อเดียวโดยสิ้นเชิง และเมื่อโลหะที่แข็งตัวก่อนก็จะจมอยู่หรือตกอยู่ใต้โลหะที่ยังไม่แข็งและก็มีการไหลของโลหะที่ยังไม่เเข็งด้วยก็เลยดูออกเป็นทางของโลหะนะครับ

สาระนะเนี้ยะ

 

กระทู้คุณภาพอีกกระทู้หนึ่ง นับถือครับ

 

แล้วจำเป็นต้องเห็นทุกองค์หรือเปล่าครับ รวมถึงหล่อ กับ ปั๊ม ด้วยครับ :boo:

 

ก็จะเกิดในพระเนื้อผสมนะครับมีทุกองค์มั้ยมีครับแต่จะเห็นง่ายยากต่างกันพระหล่อจะเห็นเด่นชัดกว่าเพราะกรรมวิธีสร้างไม่อัดแน่นการไหลจะเกิดมากกว่าพระปั้มบางองค์ก็ไม่เห็นครับ
ส่วนทำไมเป็นอย่างนั้นก็ต้องไหว้วานพี่ทิพย์ กะ ตาหนุ่ม แล้วละครับ

 

ก็ไม่ได้อะไรบ้างหรอกน้าโตย์อยากให้คนที่เข้ามาคุยกันแบบสนุกๆสบายๆไม่เคร่งเครียดกับคำว่าแท้หรือไมะครับคุยทุกเรื่องละครับและอยากให้คนที่เข้ามาฟังมีอะไรติดกลับไปบ้างนะครับ

 

ของฝากจากเจียงใหม่เน้อ ไปเดินตลาดคำเที่ยงวันมีนัดพอดี ได้ของติดไม้ติดมือมาฝาก ไม่รู้ว่าเป็นของที่ไหน ช่วยดูหน่อยคร้าบบบบ ผม (kiss)(kiss)(kiss)

 

วัดกลางหรือเปล่าครับพี่ ?

 

พี่ๆพอทราบใหมครับว่านี้คือพระสมเด็จที่วัดใหนครับ

 

ถ้าจำไม่ผิด ลักษณะรักและการถักเชือก เป็นของวัดกลางบางแก้ว และห่วงเป็นสแตนเลส ก็อาจเป็นของหลวงปู่เพิ่ม ปี 2516 ที่สร้างให้โรงงานไทยโทเรเท็กซ์ไทล์มิลส์ฯที่นครชัยศรี หรือเปล่าครับ

 

ขอบคุณมากครับผม

 

แล้วพี่ธณตมีอะไร พอจะเป็นแนวทาง เพื่อการค้นคว้าต่อหรือเปล่าครับ คือผมก็ยังมีความสงสัยครับ ว่าลงทุนเลียนแบบ ทำไมต้องทำปกปิดสะขนาดนี้ครับ แล้วจะใช้อะไรล้างออกดีครับ

 

ผมดูเป็นของหลวงพ่อเจือ วัดกลางบางแก้ว

 

เบี้ยแก้ เก่าไม่เก่า สังเกตุอย่างแรกเลยคือห่วงครับ
อายุโลหะที่ห่วงช่วยท่านได้

อีกอย่างที่แนะนำให้พิจารณา คือ ขนาด และน้ำหนัก
ของแท้จะต้องหน่วงๆ มือไม่เบาหวิว
ขนาดก็แล้วแต่ล้ะหลวงปู่ครับ
เท่าที่ได้ยินมาจากศิษย์ปู่เพิ่มคือหลวงปู่จะเลือกขนาดเบี้ยด้วยท่านเอง
และจะทำขนาดที่ใกล้เคียงกันครับ

ตามหลวงปู่เพิ่ม ไปอีกเสียงครับ
จริงเท็จอย่างไร แล้วแต่จะพิจารณา

 

ครับมาแชร์กันกับนครชัยศรี จังหวัดนครปฐมจากที่ได้ยินจากปู่ซึ่งเป็นทหารตอนนี้ก็ 85 ครับพจญกับน้ำที่เจิงๆ เกือบท่วมอยู่นำเอาเรื่องจากย่าทวด มาเล่าให้ผมฟังเพราะเห็นว่าชอบพระ

เริ่มที่วัดพะเนียงแตกครับ หลวงพ่อทา วัดพะเนียงแตกเป็นพระที่โด่งดังที่สุดในสมัยนั้น
คนโบราณตั้งแต่ยังไม่เปลี่ยนจากโจงกะเบน มาใส่กางเกงเล่าให้ฟังว่าหลวงพ่อทา เป็นพระที่คนนับถือมากที่สุด ดังมากที่สุด และนักเลงจะเกรงมากที่สุด ความนิยมให้มาเป็นอันดับ 1 เหรียญรุ่นแรกที่ออกวัดบางหลวง นิยมมากที่สุด ญาติที่เป็นกำนัน ห้อยไว้ที่คอ ถูกมือปืนมายิง 9มม. 5 นัด ยิงจนร่วงรถมอเตอร์ไซ นอนอยู่กลางถนน ถึงเช้าตื่นขึ้นมาช้ำ ๆ เขียวๆ
เมื่อก่อนปู่ผมมีเหรียญหล่อหลวงพ่อทารุ่นแรกอยู่ 3 เหรียญ 2 เหรียญแรกปล่อยไปตอนที่ต้องมีภาระเลี้ยงลูกทั้ง 5 พอเริ่มมีอายุ กลับมาปลูกบ้านอยู่นครชัยศรี ก็มีกรรมการวัดจากวัดพะเนียงแตก มาขอเช่าต่อไปในราคา 5000 บาทเกือบ 20 ปีที่แล้วเพื่อเป็นตัวอย่างในการทำรุ่นหลังๆ และเก็บไว้ในวัดสืบไป ปู่เห็นว่าได้บุญถ้านำท่านกลับไปไว้ที่วัดก็เลยยอมไป และผมก็เสียใจมากที่ได้ยิน T^T

อันดับ 2 คือวัดตาก้อง หลวงพ่อแช่มวัดตาก้อง ผู้ถ่ายทอดวิชาราหูอมจันทร์ให้กับหลวงพ่อน้อยวัดศรีษะทอง เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อทา วัดพะเนียงแตกอีกด้วย คนสมัยก่อน นิยมห้อยพระหลวงพ่อแช่ม เพราะครบเครื่องครอบจักรวาล เมตตามหานิยม มหาอุตคงกะพัน

อันดับ 3 วัดกลางบางแก้ว และวัดตุ๊กตา สองวัดนี้จะตีคู่มาด้วยกันถ้าพูดถึง
เพราะตั้งอยุ่ตรงข้ามกัน โด่งดังมาตั้งแต่พระปลัดปาน หลวงปู่บุญ หลวงปู่เพิ่ม หลวงปู่เจือ และหลวงพ่อคง องค์ปัจจุบัน
เจาะลึกถึงหลวงปู่บุญครับ พระหลวงปู่บุญ ท่านทำออกมาเยอะมากเยอะกว่าที่คนเล่นหากันมากมาย บางคนก้ตีเก๊บ้างแต่ จากคำบอกเล่า(เพราะตัวผมก็เกิดไม่ทัน)ว่า พระที่หลวงปู่บุญมีเยอะมาก ขนาดแตกกรุออกมาจากเจดีย์ เด็กๆสมัยนั้น(สมัยนี้ก็แก่กว่าปู่ผม) นำมาล่อนลงน้ำเล่น นำมาทอยเล่น คนแถววัดกลางจึงไม่ค่อยมีพระหลวงปู่เข้าตำรา ใกล้เกลือกินด่าง กันหมดตอนนี้ไม่รู้จะไปหาจากที่ไหน ที่เก็บไว้เยอะๆ ก้พวกศิษย์สายตรงและ คนจีนจะนับถือมาก เพราะทำอาชีพค้าขายพึ่งบารมีท่านเยอะ หลวงปู่บุญ ถ้าจับทางถูกดูพุทธศิลป์เป็นท่านจะมีศิลปเฉพาะตัว ไม่ว่าเป็นเนื้อ หรือ พิมพ์ ส่วนบ้านปู่ผมเองก็มีไม่เยอะ เพราะเข้าข่ายใกล้เกลือกินด่างเหมือนกัน พอมาถึงหลวงปู่เพิ่ม ปู่ผมก็เห็นว่าเป็นพระใหม่ เลยไม่ได้สนใจ น้ำตาตกในถึงวันนี้ มีน้อยนิดเท่านั้น

สุดท้ายนิยมในพื้นที่เอาไว้ประดับความรู้อีกวัดที่ปู่ผมนับถือมากเพราะอยู่ใกล้บ้านมาก คือ
วัดท่าใน คนแถวนั้นเรียกว่าวัดท่า มีเกจิ อาจารย์มีชื่อเสียงโด่งดังไม่แพ้หลวงพ่อเงินวัดดอนยายหอม หลวงพ่อเต๋ วัดสามง่าม คือหลวงพ่อห่วงวัดท่าใน มีชื่อเสียงในการทำน้ำมนต์
และวาจาสิทธิ์ เสียดายที่ท่านอายุไม่ยืน ไม่งั้นคงโด่งดังไม่แพ้ พระสหาย ท่านทั้งสอง
เหรียญรุ่นแรกของท่านเห็นในหนังสือพิมพ์ไทยรัฐเมื่อปีที่แล้ว เช่าหากัน 5 แสน - 6 แสนบาท สภาพสวยๆนะครับ

บทความของผมไม่จำเป็นต้องเชื่อเพียงแต่เป็นคำบอกเล่าจากคุณปู่ซึ่งผมเอามาเรียบเรียงให้เพื่อนๆ สมาชิกฟัง เพราะผมได้ความรู้จากเวปนี้เยอะมากเลยอยากจะทำอะไรให้บ้าง ยังมีรายละเอียดอีกเยอะแยะครับไว้วันหลังจะแชร์อีก
จริงเท็จอย่างไร แล้วแต่ท่านจะพิจารณา

 

วันนี้นำรูปมาให้ชมและพิจารณากันสองรูป
รูปแรกเป็นเหรียญหลวงพ่อทารุ่น 1 ได้มาจากพ่อ ซึ่งเก็บพระมาหลายปี
แต่ไม่ผ่านตาของคุณปู่ให้เพื่อนสมาชิก ได้ดูและพิจารณาร่วมกัน

อีกรูปเป็นพระชัยวัฒน์ของหลวงปู่บุญ ที่ปู่หวงมากขอท่านถ่ายรูปมา
ทีแรกท่านไม่อนุญาติเพราะท่านบอกว่าเอาไปให้ใครดุเค้าก้ไม่รู้จักหรอก
มันมีค่าทางจิตใจมากกว่า สำหรับคนที่นับถือหลวงปู่ แต่ผมบอกว่าผมจองแล้วกันองค์นี้
องค์ค่อนข้างใหญ่ สัญนิฐานเอาว่าหลวงปู่ท่านเข้ากรุงเทพบ่อยๆ ไปหาพระสมเด็จพระสังฆราช(แพ) ที่เป็นพระสหายกัน อาจจะร้อนวิชา ทำพระองค์นี้ขึ้นมาไม่ค่อยสมบูรณ์เท่าไหร่
จริงเท็จอย่างไร แล้วแต่จะพิจารณา

 

เจอสายตรงนครปฐม ยินดีที่ได้รู้จักครับ พี่หมากคุ

 

ถูกต้องครับพี่หมอ ห่วงสแตนเลส รุ่นโรงงานไทยโทเร จัดสร้างครับ น่าจะปี 16-17 นี่ล่ะครับ ผมก็จำไม่ค่อยได้เหมือนกัน
เจ้าของตีเป็นของหลวงปู่เจือเหมือนกับพี่สโตร์ครับ เลยเสร็จหนุ่มนครปฐมที่หลงไปอยู่แถวเชียงใหม่พอดี
ลูกนี้ผมใช้ติดตัวอยู่ครับ สามห่วงครับ

เสียดายไปเจอ ปิดตาสามเกลอ หลวงพ่อทา ถามเจ้าของพระอยู่ว่าเปิดเท่าไหร่ เราก็แกล้งทำเป็นไม่สนใจ เผลอแป็บเดียว เล่นยัดไปให้อีกคนเฉยเลย ยืนน้ำตาไหลอยู่ตรงนั้นแหละ

 

ชอบครับชอบผมสบายละมีคนมาเล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟังอย่างงี้ก็สนุกดีครับ

ชอบครับขอบคุณจ้า

 

คุน้ๆอยู่แต่นึกไม่ออกครับรบกวนพี่ทิพย์ครับ