สวดมนต์แล้วจิตไม่สงบ ขอคำชี้แนะ

ตามไปเลยค่ะ

ตามไปเลยค่ะ ตามไปดูว่ามันจะไปไหน ตามดูมันไปเรื่อยๆ เขาไปได้ไม่ไกลหลอกเจ้าค่ะ เพราะกําลังของจิตมันโดนเเบ่งเอาไว้ที่ประสาทการรับรู้เเล้ว ไปเเปป ๆ เจออักขระยากๆ บทไหนที่ต้องใช้ตัวพิจารณาเพิ่ม เดี๋ยวมันก็ถอยกลับมาเอง ตามไปดู เอาให้มันถึงที่สุดไปเลย ดูสิว่ามันจะไปไหนได้

เเค่อย่าให้มัน สดุดก็พอ เพราะการสดุดในคําสวดนั้นหมายถึงว่า จิตมันไปไกลเกิน
ค่อยๆเลี้ยง ค่อยๆตามดูมันไป ให้มันเหมือนกับเวลาเราอ่าน หนังสือที่เราชอบ
อ่าน เอฟเฮฟเอ็ม ก็ให้มันรู้ว่า อือ คนนี้หุ่นดีน่ะ คนนั้นสวยจัง
อ่าน คู้สร้างคู่สม ก็ ดวงวันนี้ดีจริง
อ่าน เอนไซโคปีเดีย ก็ เออ โคโมโซมของเรามันสวยดีเนอะ
เเต่ที่สําคัญ อย่า ปรุงเพิ่มเป็นพอ

สวดให้มันเป็นธรรมชาติ อย่าไปฝืน อย่าไปวาง อย่าไปล้อมกรอบ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป วันนี้ไม่รวม เดียววันนึงมันก็รวม มันจะค่อยๆนิ่งขึ้น นิ่งขึ้น รวมขึ้นเรื่อยๆ เป็นลําดับ
อย่าไปรีบ ไป ฟิก เอาว่า ฉันต้องอย่างนั้น อย่างนี้
ค่อยๆ เป็นไปตามธรรมชาติ ปล่อยมัน ตามดูมัน อยากคิด อยากฟุ้งก็ปล่อยมันไป เเต่อย่าลงไปปรุงเพิ่มให้มันไกลเกิน
การสวดให้ได้ซึ่งสมาธิ ก็เหมือน ปลูกต้นไม้ดอกไม้ คอยรดนํ้า ดูเเลวันละนิด วันล่ะหน่อย เดี๋ยวมันก็โต
บางครั้ง พยามเกิน จน เครียด คนตึงไปหมด เเบบนั้นพอสวดจบ กลายเป็นว่า ไมเกรน จับขมับกันไปซะงั้น
ค่อยๆ ไป ค่อยๆ เดิน

เจริญในะรรมเจ้าค่ะ

 

ดิฉันก็เป็นบางครั้งค่ะ บางครั้งใช้วิธีจิตจดจ่อกับตัวอักษรในบทสวด จิดก็ไม่ไปไหน แต่จะมีปัญหาตอนที่นั่งสมาธิ ไม่สามารถทำสมาธิได้ จิตฟุ้งซ่านมาก ไม่รู้จะทำอย่างไร

สาธุ สาธุ สาธุ ขอให้ข้าพเจ้าเป็นผู้ที่บริสุทธิ์ด้วย กาย วาจา ใจ ยิ่งๆ ขึ้นไป สาธุ