สวด ภาวนา ในชีวิตประจำวัน ฉบับมนุษย์เงินเดือน

"รูปอยู่....นามไป ไปแต่ละที่ จิตมีความเป็นทิพย์คิดไปไหนก็ถึงที่นั้นต้องมีกำลังบันทึกเข้าไปในจิต ระหว่างสวดก็ต้องโยงจิตเข้าไปในพลังงาน โยงเข้าหาหลวงปู่ โยงเข้าหาจักรพรรดิ"

คติธรรมคำสอนหลวงตาม้า วิริยธโร

 

"การทรงอารมณ์พรหมวิหาร"



ถาม: คำว่าทรงอารมณ์พรหมวิหารต้องคิดถึงอะไรยังไง
หลวงตา: เมตตา เมตตามนุษย์และสัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนเกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่มีใครเกิดแล้วไม่ตายหรอก ต้องคิดด้วยนะ ไม่คิดไม่ได้ ถ้าเราไม่คิด เราจะเอาเป้าหมายอะไรมาแผ่ แผ่ทำไม บางคนคิดลึกไม่รู้แผ่ทำไม ใช่ไหม ก็ช่วยเหลือเกื้อ กูลกันในการเวียนว่ายตายเกิด ปรารถนาดีต่อกัน พรหมวิหารมันเป็นกรรมฐานสี่กองนะ มันเป็นกำลังหนึ่งที่จะไม่เกิดอารมณ์สบาย อารมณ์อุเบกขา อารมณ์บั้นปลายที่จะต้องไป จะต้องพิจารณาถึงการเวียนว่ายตายเกิด จะต้องวางอารมณ์สบาย อุเบกขา นี่ ไล่ มนุษย์ สวรรค์ พรหม นรก สัตว์ เปรต อสูรกาย ไล่มา ไล่ไป ไล่ไป ไล่มา ก็เวียนว่ายตายเกิด ใช่ไหม

คนที่จะไม่เกิดก็พิจารณาซะ เกิดตรงไหนมันก็เกิดมาทุกข์ มันก็เป็นทุกข์อยู่นี่ ใช่ไหม มันก็เจออารมณ์ดีมั่ง ไม่ดีมั่ง เกิดมาดีมั่ง เกิดไม่ดีมั่ง ตามกรรมที่เราเกิดนะ มันก็ไม่อยากเกิดใช่ไหม มันมีกำลังมันก็ไม่เกิด มันอยู่ที่กำลัง กำลังใจนั่นแน่ะคือกำลัง เวลาเค้าด่าเรานี่ อารมณ์เป็นไง ถ้ายังวืบๆ วาบๆ ต้องไปฝึกใหม่ นั่นนะ

คนที่ไม่เกิดคือคนที่ต้องดูตัวเองอย่าไปดูคนอื่น ใครจะยังไงก็ช่าง พ่อแม่เค้ายังตัดเลย อ้าว ก็จะไม่เกิดไม่ใช่เหรอ เป็นห่วงเป็นใยก็ไม่ได้นะ เป็นห่วงคือยังมีห่วง ใช่ไหม

การฝึกจะให้มีกำลังมันอยู่ที่ตัวอารมณ์ ตัวเปลี่ยน แปลงอารมณ์มันถึงจะมีกำลัง ถ้ายังมองเห็น ยังมีการกระทบ ได้ยินเสียงยังกระทบอยู่ นี่ ก็ไม่ใช่หรอก ใช่ไหม ไม่ต้องไปอ่านหนังสือที่ไหนหรอก มันอยู่ที่เรา อย่าไปอ่าน ต้องทำอย่างโน้น อย่างนี้ แล้วมันนึกว่าเราต้องเป็นนะ ไม่ใช่ มันต้องโดนนั่นนะถึงจะรู้ ถ้ามันผ่านนี่ก็โอเคละ ถ้าไม่ผ่านก็ไปฝึกใหม่ มันไม่ต้องออกมาให้เค้าด่าไง ออกมาในสังคมนี่แหละ

ข้อมูลจาก : หนังสือตามรอยโพธิญาณ หน้าที่ 203

 

ให้จดจำในส่วนที่เป็นความดี

ถาม : ตอนนี้พยายามไม่ให้คิดไม่ดี หรือทำไม่ดี พยายามไม่ "พอใจ" หรือถ้า "ไม่พอใจ" ก็พยายามรักษาไม่ให้ "ไม่พอใจ" รักษาใจไว้ตรงกลาง อย่างนี้ทำถูกต้องหรือไม่ และควรทำอย่างไรครับ ?
ตอบ : รักษาศีล ทำสมาธิ ใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นถึงความไม่ดีของร่างกายนี้และโลกนี้ อารมณ์ใจต่าง ๆ เกิดขึ้นได้ เกิดขึ้นแล้วรับรู้ รับรู้แล้วปล่อยวาง สิ่งที่ดีเกิดขึ้นก็รักษาไว้ สิ่งไม่ดีเกิดขึ้นก็ขับไล่ออกไป มีเท่านั้นแหละ

ถาม : พอหลังจากประคองอย่างนี้แล้ว กลายเป็นคนโกรธง่ายครับ พอตั้งใจว่าจะทำแบบนี้ทีไรก็เป็นครับ ?
ตอบ : การปฏิบัติจะมีสิ่งที่มาทดลองเสมอ เราตั้งใจจะละสิ่งไหนสิ่งนั้นจะมาลอง ถือเป็นเรื่องปกติ ถ้าชนะได้ก็จดจำไว้ว่าชนะได้ด้วยวิธีไหน ถ้าหากว่าแพ้ก็ตัดสินใจว่าเราจะเริ่มต้นใหม่ ก็เท่านั้นเอง

พระอาจารย์กล่าวว่า "คนลืมง่ายมี ๒ ประเภท อย่างแรกคือไม่ทุกข์ ประเภทที่สองคือ ลืมง่ายแต่ดันลืมทุกเรื่องยกเว้นเรื่องทุกข์ ก็เลยกลายเป็นแบกความทุกข์อยู่ตลอดไม่ยอมลืม

ต้องลืมง่ายให้ทุกเรื่อง อย่าจดจำในส่วนความเลว แต่ให้จดจำในส่วนที่เป็นความดี ตั้งหน้าตั้งตาสร้างความดีใน ทาน ศีล ภาวนา ของเราไป ผิดพลาดเมื่อไรก็แก้ไขพัฒนา กาย วาจา ใจ ของตัวเองไปเรื่อย ๆ ความก้าวหน้าในการปฏิบัติมีมากขึ้นไปเรื่อย โอกาสที่จะล่วงพ้นจากกองกิเลสก็มี"

เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนมีนาคม ๒๕๖๐
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เจ้าอาวาสวัดท่าขนุน จ.กาญจนบุรี อ.ทองผาภูมิ ต.ท่าขนุน



*************************************