สอนให้นึกเห็นพระแก้วใส (แบบที่ 1 2 3 4)

วันนี้ตื่นขึ้นมาเกือบ 6 โมงเช้า มาพบเฟสนี้จึงเปิดฟัง ได้ยินเสียงจากเฟสเป็นเสียงหลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุง ท่านแนะให้จุดธูปไหว้พระพุทธเจ้า

 

หลวงพ่อเล่า

หลวงปู่ปาน สอนวิธีขึ้น

พระกรรมฐาน

กองใดที่เคยได้ และได้ผลเร็ว

ขอให้รักกองนั้นก่อน

 

เปิดฟังเสียงได้เลยนะครับ
https://vm.tiktok.com/ZSj4Sv9du/

(กดลิ๊งค์แล้วจะได้เห็นได้ฟังคลิปนี้ครับ)

 

จากการที่ฟังคลิปนี้แล้ว ทำให้ผมไม่ต้องสอนต่อไป เพราะผมคิดว่า ท่านที่ได้ฟังคลิปนี้แล้ว น่าจะพบคำตอบของแต่ละท่านเองแล้ว

ผมจึงขอหยุดการสอนในส่วนของความคิดเห็นของผมเองนะครับ

ขอได้รับความขอบคุณจากผมครับ

 

พระแก้วองค์นี้สร้างจากโรงงานแก้วเจษฏา ด้วยวิธีเป่าแก้วด้วยปอด องค์พระกลวง ใช้แก้วที่หลอมจากทรายแก้วปี พ.ศ. 2549 ที่ทำค่าอัลฟ่าได้ต่ำกว่า 100

องค์นี้กลวง แต่ไปหนาตรงด้านหลังของคอ (ความหนาไม่เสมอ)

 

องค์นี้แก้วตัน หล่อด้วยวิธี Lost Wax Glass ขนาดหน้าตัก 9 นิ้วเช่นเดียวกับองค์บน ใช้แก้วคริสตัลสูตรที่ผมโพสต์ไปแล้ว ผิวแก้วกัดกรดเพื่อให้เป็นผิวสีฝ้า (ไม่ใช่พ่นทราย)

 

องค์นี้ผมสร้างปี พ.ศ. 2550 หน้าตัก 5 นิ้ว ที่มวยผมเปิดเพื่อบรรจุพระบรมมสารีริกธาตุได้

ดอกบัวแก้วซื้อของจีนครับ

 

คำสอนของหลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุงในเฟสบุ๊คนี้ เจ้าของเฟสคือคุณ ตุ๋ย76 ครับ

พิมพ์ติดกันครับ ย.ยักษ์กับเลข 7 ติดกันเลย ไม่เว้นวรรคครับ

 

ผมเคยบอกไว้ว่า การสร้างพระแก้ว เราจะทำการกลับพระเศียรลง up side down แต่ในการนึกภาพพระแก้วองค์ใส เราไม่ต้องนึกตอนที่กำลังสร้าง ให้นึกเป็นการสร้างเสร็จแล้ว ท่านนั่งตามที่ผู้ออกแบบปั้นหุ่น แล้วใช้มโนภาพของเรานึกให้องค์พระแก้วมีขนาดใหญ่กว่าตัวเราเล็กน้อย (สมมุติว่าหากเรายืนตรงสูง 1.65 เมตร ให้นึกว่าพระยืนแล้วจะสูง 2.00 เมตร) โดยนึกเป็นท่านั่งสมาธิ

 

อาจมีบางท่านถามผมว่า ดูเหมือนผมว่าจะสอน แต่ทำไมดูเหมือน "หยุด" หรือ "ชะลอ" เป็นเพราะเหตุใด ?

 

ผมขอตอบแบบว่า ไม่รับรองว่า จะตอบถูกต้อง หรือ ถูกใจทุกท่านนะครับ

คือ ผมได้สนทนากับกัลยาณมิตรท่านหนึ่ง ท่านแนะว่า อย่าเพิ่งสอนคนอื่นเลย ปล่อยให้เขาค้นหาข้อมูล หรือ ไปเรียนกับพ่อแม่ครูจารย์ท่านอื่นดีกว่า เพราะหากเราสอนผิดพลาดแม้แต่น้อยนิด มันจะมีวิบากกรรม ผมจึงชะลออยู่ แล้วค่อยๆสอดแทรกคำสอนของพ่อแม่ครูจารย์แทนครับ

 

กราบ กราบ กราบ
หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

เนื้อความนี้ผมตัดเนื้อเรื่องตอนต้นออกเยอะเลยนะครับ เป็นเรื่องที่พระภิกษุรูปหนึ่งนั่งเพ่งกสิณไฟ มองดวงอาทิตย์นานมาก พอตกกลางคืนก็มองตะเกียงเจ้าพายุ และอื่นๆ ข้อความนั้นยาวมาก ผมตัดทิ้งหมด เหลือแค่คำสรุปของหลวงพ่อพุธตอนท้ายนี้เท่านั้นครับ

 

แต่โดยส่วนตัวผม เท่าที่ผมเคยเจริญกสิณไฟตอนอายุ 16 ปี (ช่วงเป็นสามเณรอยู่กับหลวงปู่มา ญาณวโร นานหลายเดือนที่สำนักวิเวกอาศรม 2515 ) ผมเพ่งเทียน ดับไข้ตัวเองหาย และตลอดหลายเดือนนั้น ได้เห็นสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นล่วงหน้าตั้งแต่ 2 วันถึง 1 เดือนได้หลายครั้งหลายหน โดยหลวงปู่มาบอกว่า นี่เป็นของเก่า

 

ในปี พ.ศ. 2516 คุณแม่ผมไปขอให้ผมลาสิกขา (สึก) จากเณรมาเป็นผู้จัดการโรงงานแก้วที่คุณพ่อผมเพิ่งเซ้งกิจการมา ผมก็มาเจริญกสิณไฟต่อด้วยการมองปากเบ้าหลอมแก้วครั้งละนานๆนับสิบนาที มองดวงอาทิตย์ยามเช้า (ไม่กี่นาที) แต่เนื่องจากงานเยอะมาก และมีช่างแก้วนับร้อยคนที่ผมต้องควบคุมดูแล อีกทั้งต้องเรียนรู้สายงานการผลิต การหลอมแก้ว งานมัดตัว จึงไม่ค่อยได้นั่งวิปัสสนา

แต่ผมก็ได้ฝึกมองน้ำแก้วร้อน ก้อนแก้วเย็น จนขึ้นใจ เป็นที่มาของการนึกถึงการนึกถึงพระแก้วใสได้ง่ายกว่าคนอื่นๆ

ซึ่งเพื่อนกัลยาณมิตรของผมคนปัจจุบันบอกว่า มันยากสำหรับเขา และก็อาจจะไม่ควรเผยแพร่ออกไป กลัวผมรับวิบากกรรมไม่ไหวหากสอนผิดครับ

 

ตัวอย่างพระแก้วองค์นี้สีฝ้าขาว (เนื้อแก้วจริงๆคือสีใส เพียงแต่เราทำผิวจากใสเป็นฝ้าขาว) แค่นึกในใจ สีใสก็ปรากฏชัดในมโนภาพ

แต่คนที่ไม่ทราบว่าที่จริงคือแก้วใสก็จะไม่เข้าใจครับ

 

ในภาพนี้เป็นการเปลี่ยนเบ้าหลอมแก้วของโรงงานแก้วลาลีคฝรั่งเศส เขาใช้เบ้าหลอมน้ำแก้วคริสตัล ปากเบ้าคางหมู ขนาด 500 กก.

รูปปากเบ้าจะไม่เหมือนปากเบ้าของโรงงานแก้วชนิดแก้วโซดาไลม์ซิลิก้าประเภทโรงงานผลิตแก้วคละสี (หลากหลายสีและผสมสีทุกสีทั้งทึบและโปร่งแสง)

 

ด้านล่างนี้เป็นการอธิบายเบ้าของไทยส่วนมากนะครับ

หากแต่ในความเป็นจริงยังมีอีกหลายประเทศที่ไทยนำเข้าด้วย

………….

 

สำรองพื้นที่