หลวงพ่อสุด วัดกาหลง

บอยครับ เฮียเปิดโลกฝากมาบอกว่า

ผ้ายันต์ มะ เสพ นา..

เฮียไม่มีครับ แต่มี

ผ้ายันต์ เฮีย เสพ มะ


จะรับไว้ไหมครับ

 

55555555555555555555555555 สุดยอด คิดได้ไง คับเนี่ย
ว่าแต่ ระวังม้ามันดีด เอานะครับ เฮีย สงสัย เฮียอยากเป็น จ๊อกกี้(deejai)

 

ยินดีด้วย และ ยินดีตอนรับครับ ลูกหลานหลวงปู่เหมือนกัน

เสียดายไปไม่ทัน แต่ไปถึงไม่ผิดหลวงครับ ขอบอก คอนฟอร์ เอ้น คอนเฟริม์ ชิมิชิมิ อาเฮีย และ พี่ดอก คริ คริ

 

ใกล้ จะครบรอบวันเผา หลวงปู่ อีกแล้ว......กราบหลวงปู่ ที่เคารพรัก ครับ

 

55555555 ก๊าก เลย เจอมุขนี้ไป อยากมีบ้างจังง แต่ขอเป็น ผ้ายันต์ โมเสียบบ้าง เอ้ย เสพ โอ๊ตตกลงปั๊มเสร็จยัง ออเดิลผ้ายันต์มาแล้วนะครับ
" ผ้ายันต์ เฮีย เสพ มะ " อย่าให้เพื่อนในกระท่อมรอนอน เอ้ย นอนรอ เอ้ย นานนนนนนน

 

เมื่อไหร่ครับบ พี่บอย

 

1 ธันวาคม นะคับ ยังอยากไปกราบหลวงปู่่ วันนั้นอีกจัง

 

ไป เจอมา ครับ คัยว่างมาอ่านดู

ปัจจุบันนี้อะไรๆก็เปลี่ยนไป สังคมก็เปลี่ยนไป จิตใจมนุษย์ก็เปลี่ยนตาม
แต่สิ่งหนึ่งที่มิเคยเปลี่ยนคือคำว่าศิษย์กับอาจารย์
วันนี้ตัวผู้เขียนเองได้นั่งนึกย้อนไปถึงเรื่องราวต่างๆนานาที่ผ่านเข้ามาในชีวิตในการเป็นนักข่าวผ่านสงครามทั้งในและนอกประเทศมามากมายหลายสนามรบ
ก็มีเพียงรอยสักยันต์และพระเครื่องของหลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก อยุธยา
เป็นเครื่องเตือนใจเสมอมา
สมัยก่อนเมื่อ50ปีที่แล้วพระเกจิที่ขึ้นชื่อลือชาก็มีไม่กี่ท่าน
แบ่งเป็นตามภูมิภาค ภาคเหนือก็หลวงปู่แหวน ครูบาศรีวิชัย
ภาคกลางก็อาจเป็นสายลุ่มแม่น้ำนครชัยศรี หลวงพ่อเต๋ วัดสามง่าม หลวงพ่อเพิ่ม
วัดกลางบางแก้ว หลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ
ภาคใต้ก็มีหลายท่านไม่จะเป็นสายเข้าอ้อ สายหลวงปู่ทวด(อาจารย์ทิม อาจารย์นอง)
สายอีสานก็มีมากมายนับไม่ถ้วนเรียกได้ว่าทุกภาคมีเพชรเม็ดงามกันทุกที่แตกต่างกันไป
หลังจากสิ้นบุญหลวพ่อจง ผมก็ไปพึ่งหลวงพ่อสุด วัดกาหลง
ที่ตี๋ใหญ่เคยไปพึ่งบารมีแต่ผมไม่เคยเห็นตี๋ใหญ่เลย
เคยไปเฝ้าทำข่าวก็ล้มเหลวทุกครั้ง เคยถามหลวงพ่อท่านว่าตี๋ใหญ่มีอะไรดี
ท่านตอบผมว่า มันไม่มีอะไรดีหรอก ของที่มันได้ก็เหมือนที่ข้าให้เองนั้นแหละ
แต่ที่มันอาจจะมีมากกว่าใครๆก็คือความเชื่อ มัรเชื่อในครูบาอาจารย์มาก
วิชาที่มันร่ำเรียนก็หัดท่องจำเอาจนขึ้นใจหมั่นฝึกบ่อยๆก็เก่งเองก็เหมือนมีดที่ได้รับการลับอยู่บ่อยๆเพียงแต่มันใช้มีดไปในทางที่ผิดไปปล้นจี้เขา
กรรมมันเลยตามทัน ก็คงเป็นที่ประจักษ์กันอยู่แล้วว่าตี๋ใหญ่เสียชีวิตอย่างไร
ก็เพราะตี๋ใหญ่เองกลับมาหาหลวงพ่อสุด
เพื่อมาขอของดีที่ทำหลุดหายไปเมื่อหนีตำรวจครั้งสุดท้าย
แต่หลวงพ่อท่านรู้ล่วงหน้าว่าต้องมาขอของอีกท่านกลัวว่ามันจไม่จบไม่สิ้น
เพราะความเป็นพระเจ้าคนมาขอความช่วยเหลือยังไงก็ต้องช่วย
ก็คงเหมือนหลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระเพชรเม็ดง
มอีกเม็ดหนึ่งที่ใครมาขอให้ท่านสักยันต์ในสมัยก่อน ก็สักให้ทุกรายไป
จนเกิดเรื่องการลองของกันจนตาย (จะเล่ารายละเอียดในช่วงหน้า)
กลับมาเรื่องตี๋ใหญ่อีกครั้งหนึ่ง
เมือมาหาหลวงพ่อไม่พบตี๋ใหญ่จึงออกจากวัดไปโดยไม่เหลียวใจว่าจะเกิดเรื่องแต่ตัวหลวงพ่อท่านรู้อยู่แล้วว่ากรรมของมันตามมาเอาคืนแล้ว
ตำรวจได้ซุ่มดักรออยู่แล้วจากการให้เบาะแสของลูกน้องตี๋ใหญ่คนหนึ่ง
การยิงตอบโต้กันระหว่างเจ้าหน้าที่ตำรวจกับจอมโจรชื่อดังได้เกิดขึ้นตัวผู้เขียนเองเสียดายที่ไม่ได้เก็บภาพไว้ทันเพราะกว่าจะรู้ข่าวก็จบเรื่องเสีย
เพราะสมัยนั้นไม่มีมือถือเทคโนโลยีที่ทันสมัย
พอไปถึงที่เกิดเหตุก็ได้ไปสอบถามจากชาวบ้านได้ความว่าตัวตี๋ใหญ่เอวมิได้เกรงกลัวตำรวจเลยกลับยิงตอบโต้เหมือนจะรู้ว่าวันนี้เป็นวันตัดสินชะตาตัวเอง
กระสุนปลิวไปปลิวมายังกับสงครามย่อยๆแต่ไม่มีลูกใดเลยที่ถูกตัวตี๋ใหญ่
จนเวลาผ่านไปพอสมควรเหตุการณ์ทุกอย่างก็ปิดฉากลง สิ้นสุดตำนานอันลือลั่น
จอมโจรจอมขมังเวทย์ ยุคนั่นเลยเป็นยุคที่นักเลงหัวไม้ทั้งน้อยใหญ่
มือปืนทั่วสารทิศ วิ่งเข้าหาหลวงพ่อสุด วัดกาหลง เป็นแถว
ท่านจึงตัดสิ้นใจเลิกสักยันต์ คงเหลือไว้เพียงวัดถุมงคล เพียงน้อยชิ้น
เพราะแม้แต่วัตถุมงคลของท่าน
ตัวท่านเองก็มิอยากสร้างเพราะกลัวคนจะนำไปใช่ในทางที่ผิด
ส่วนใหญ่ที่เราเห็นๆกันศิษย์สร้างให้ทั้งนั้น
ตัวผู้เขียนอยู่รับใช้ท่านจนวาระสุดท้าย
หลังจากนั้นตัวผู้เขียนเองก็ได้ไปพบกับหลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ
ไม่ใช่จากใครที่ไหนหรอก แต่เป็นข่าวดังบนหน้าหนังสือพิมพ์ในสมัยนั้น
พาดหัวข่าว "กลุ่มวัยรุ่นคึกคนองลองของกันกลางทุ่ง เสียบดับสวนทวารคาที่ "
เหตูเกิดเพราะได้มีวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งย่านบางพระ นั่งดื่มสุรากัน
เกิดคุยโวโอ้อวดถึงอาจารย์ที่ตัวเองไปสักยันต์ว่าเหนียวแค่ไหน
วัยรุ่นอีกคนก็ไปสักกับอีกอาจารย์หนึ่งมาย่านนั้นก็เกิดความหมั่นไส้
เมื่อโดนท้าเข้ามากๆก็เกิดการลองของขึ้นมา
หยิบขวดเหล้าทำปากฉลามแทงไปที่หน้าอกเต็มแรงเสือขาดกระจุยเห็นลายเสือเผ่นอันโด่งดัง
เมื่อเจ้าตัวก่อเหตุได้ใจว่าตัวเองหนังเหนียวเลยท้าขึ้นอีก
ความโกรธทวีความรุนแรงขึ้น
ชักมีกฟันหญ้ายาวศอกว่าฟันไปที่หลังล้มลงตามแรงมืองานนี้คาดว่าไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต
เจ้าตัวดียังลุกขึ้นมามองหน้ากวนประสาทล้อเลียน ถึงครูบาอาจารย์ฝั่งตรงข้าม
เอาละสิเล่นถึงครูใครจะยอม พวกล่อไม้ไผ่ด้ามแหลม ดึงแขนขาเสียบสวนทวาร
***ตัวร้ายร้องลั่นทุ่งด้วยความเจ็บปวด เลือดพุ่งกระจายไปทั่ว
จบตำนานสยอง***หนุ่มหน้ามนคนชอบลองของ จะสมน้ำหน้าก็กระไรอยู่คนตายไปแล้ว
คนสักยันต์หรือคนมีครูอย่างเราๆเขาไม่ทำกันอย่างนี้หรอกมันเป็นการดูถูกครูบาอาจารย์
เรื่องยังไม่จบแค่นั่นเดือดร้อนถึงหลวงพ่อเปิ่น
ซึ่ง***ตัวการหนังเหนียวเรื่องนี้เป็นบุคคลที่มาสักยันต์กับท่าน
ผู้เขียนเองไม่อยากใช้คำว่าศิษย์กับบุคคลประเภทนี้
ทางตำรวจได้มาขอร้องว่าให้หลวงพ่อเลิกทำการสักยันต์เพราะคนที่รับการสักยันต์บางบุคคลได้ไปทำการผิดกฎหมาย
เกเร หลวงพ่อท่านตอนแรกก็ยังมิได้ตัดสินใจเลิก เพียงแต่ตอบไปว่า
ศิษย์ของท่านมีมามายนับไม่ถ้วนมิสามารถควบคุมได้ทุกคน
และคนที่มาสักยันต์เขามาขอความช่วยเหลือ
ความเป็นพระจะปฎิเสธยังไงละ...เพียงไม่นานก็มีพระผู้ใหญ่มาบีบท่านให้เลิก
ก็เลยปิดตำนานเข็มสักอันลือลั่นของลุ่มแม่น้ำนครชัยศรีคลเหลือเพียงแต่พระลูกวัดที่คอยเป็นลูกมือท่านช่วยสักยันต์ให้และให้ท่านคอยเป่ากำกับอีกครั้งหนึ่ง

ตัวผู้เขียนได้เข้าไปหาท่านก็ตอนท่านเลิกสักยันต์แล้วตอนนั้นก็มีท่านเจ้าสัวชื่อดังของภูเก็ตทราบข่าวความดังของหลวงพ่อท่าน
เข้าไปหาพร้อมๆกับตัวผู้เขียนเองท่านคือดร.ไมตรี บุญสูง
คนวงการพระเครื่องและคนภาคใต้รู้จักท่านดี
ดร.ไมตรีท่านผู้นี้แหละศิษย์ฆราวาสแถวหน้าอีกท่านในสายเขาอ้อ
เป็นลูกศิษย์อาจารย์ชุม ไชยคีรีผู้โด่งดังจากผู้ร่วมสร้างพระเสด็จกลับ
ท่านดร.ไมตรีได้มาขอสักยันต์กับหลวงพ่อเปิ่น
แต่น่าเสียดายท่านได้ออกวาจาไปแล้วว่าวางเข็มไม่สักให้ผู้ใดแล้ว
ท่านดร.ได้แต่เก็บความต้องการไว้ในใจตลอดมาจนวัหนึ่งหลวงพ่อท่านเห็นความตั้งใจอันแน่วแน่
จึงรับดร.ไมตรีเป็นลูกบุญธรรม และทำการสักยันต์สร้อยสังวาลย์ให้
นับว่าเป็นรอยสักสุดท้ายของตำนานเสือเผ่นอันโด่งดัง
ซึ่งการรับดร.ไมตรท่านเป็นลูกบุญธรรมนั่นเป็นการไม่ผิดสัจจะแต่อย่างใดเพราะท่านเอยวาจาว่าจะไม่สักยันต์ให้ศิษยืคนใดแต่ดร.ไมตรีเป็นลูกก็ไม่ได้ผิดข้อตกลงอันใด
เป็นความอันชาญฉลาดของหลวงพ่อท่านที่สามารถแก้ปัญหาไปได้
ตัวผู้เขียนเองก็พยายามขอร่วมแจมด้วยแต่บารมีไม่ถึงเลยได้แค่ลายสักยันต์ของอาจารย์ญาไป
แต่ท่านก็เมตตาเป่ากำกับให้ทุกครั้ง
ส่วนตัวผู้เขียนคิดว่าถึงจะไม่ได้รับการสักยันต์จากท่านแต่ถ้าเราระลึกถึงและมีจิตศรัทธา
ก็เหมือนกัน ตัวผู้เขียนได้ทำการสักเสือเผ่นไว้ที่หน้าอก มีเก้ายอดแปคทิศ
ตบท้ายด้วยหมูทองแดง
ประสบการณ์ที่เกี่ยวกับการสักยันต์ของท่านนั้นก็มากมายเหลือเกินแต่ครั้งที่จำได้เสมอไม่เคยลืม
พึงเข้าใจว่าของแรงเป็นอย่างนี้เอง
ก็ตอนที่ตัวผู้เขียนถูกลูกหลงจากการทำข่าวพฤษภาทมิฬ
คนที่อยู่ในเหตุการณืวันนั้นคงทราบโดยเฉพาะนักข่าวอย่างเราๆ เป็นตายเท่ากัน
กระสุนโดนเข้าเต็มอก ไม่ใช่ดอกเล็กๆนะ เอ็ม16เม็ดเท่าดินสอแท่งใหญ่
ตัวกระเด็นไปไกลมากคิดว่าไม่รอดแน่แล้ว วันนั้นพระติดตัวก็มีแค่หลวงพ่อจง
หลวงพ่อสุด หลวงพ่อเปิ่น และลายสักยันต์หลวงพ่อเปิ่น
เพื่อนร่วมชะตากรรมเล่าให้ฟังว่า ตัวผู้เขียนไม่ได้แค่โดนนัดเดียว
เพราะดูจากกระเป๋ากล้ง และเสื้อกั๊กที่ใส่รูไม่ต่ำกว่าห้านัด
เห็นกระเด็นไปไกลมากไม่นึกว่าจะรอดทุกคนนอนก้มลงกับพื้นเสียงร้องดังลั่น
คนตกใจกันทั่วตัวเพื่อนผู้เขียนเองกว่าจะลุกขึ้นตามหาเจอก็เกือบครึ่งชั่วโมง
โดนหิวไปอยู่ข้างริมถนน ข้าวของแตกหักเสียหายไปหมด รอดมาได้
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ
คุณครูบาอาจารย์โดยแท้ที่รอดมาได้สิ่งศักสิทธิ์เวลาท่านช่วยก็มาช่วยตอนที่เราเดือดร้อนจริงๆและ***จำพวกชอบลองของ
ของขึ้นแบบคิดไปเองเลิกเถอะหลานๆเอ๋ย!!
เป็นการดูถูกครูบาอาจารยืชีวิตมันจะไม่เจริญเอานะ ตัวเราเองนั่นแหละรู้ดี
อย่าสร้างกระแสความนิยมของขึ้นหรือการลองของเลย
ตัวหลวงพ่อท่านเองก็เคยพูดต่อหน้าศิษย์นับพันเลย ว่า
พวกของขึ้นมันจิตอ่อนคิดไปเอง ความศักสิทธิ์เกิดจากความศรัทธา
และความเชื่อมั่น ครูบาอาจารย์ก็จะคุ้มครองเอง
เด็กๆสมัยนี้คงไม่เคยได้ยินคำนี้เพราะคงไม่ทันหลวงพ่อ
ลองเอาคำถามนี้ไปถามหลวงพ่อแล วัดพระทรง หรือหลวงพ่อ
ที่สักยันต์ชั้นแนวหน้าคนไหนดูก็ได้ ว่าของขึ้นเป็นอย่างไร
แต่ตัวผู้เขียนเองไม่ปฎิเสธว่าไม่มีเลยทีเดียว
แม้แต่ตัวผู้เขียนเองก็เคยของขึ้นเมื่อได้ไปสักยันต์กับอาจารย์เสือ
ก่อนหน้านี้ผู้เขียนเคยเล่าเรื่องท่านไปบางส่วน
ตัวผู้เขียนได้ไปทำการสักยันต์พาลีกับท่าน
ตัวลูกศิษย์อาจารย์เสือท่านเตือนว่าสักของพวกลิงพวกหนุมาณจากอาจารย์เสือไประวังหน่อยนะเดี๋ยวจะมีเรื่องมีราวรับน้องกันเสียก่อน
ตัวผู้เขียนเองก็แก่คราวลุงแล้วจะให้ไปรับน้องสถาบันไหน
เพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงนั่งทานข้าวต้มกับลูกน้อง
โดนมือดีข้างโต๊ะทะเลาะกันมีของแถมโยนขวดมาโดนศรีษะดังเปรี้ยง ของขึ้นเลย
พึ่งเคยเป็นครั้งแรกในชีวิต
ตอนฟุบตัวลงไปเหมือนคนกึ่งหลับกึ่งตื่นแต่เห็นตัวเราเองไปลุยกับวัยรุ่นกลุ่มใหญ่อย่างลืมอายุ
ลูกน้องเล่าให้ฟังว่าตัวผู้เขียนเมื่อโดนขวดล้มลงไปแล้วก็ลุกขึ้นหน้าตาดุดันร้องเสียงกระโฉกโหกหาก
พ่มตัวกระโดดปล้ำตะลุ่มบอนอย่างไม่เกรงกลัวเรียกได้ว่า5ต่อ1
พวกวัยรุ่นทั้งรุ่มทั้งต่อย
แต่ก็สู้แบบไม่รู้สึกเหนื่อยจนพวกวัยรุ่นวิ่งหนีเตลิดไปรู้สึกอีกทีก็หน้าบวมแต่ไม่ยักมีเลือดแต่บวมมากๆดูหน้าตากันไม่ออกเลย
ลูกน้องรีบวิ่งมาดูบอกคำเดียวว่าต้องเย็บแต่
ตัวผู้เขียนเองแค่นำผ้าเย็นมาลูบหน้าสักพักก็ยุบเองสร้าความประหลาดใจให้ลูกน้องมาก
ว่าอายุอานามก็ขนาดนี้แล้วเอาแรงมาจากไหน ตัวผู้เขียนก็ได้แต่ยิ้มและบอกว่า
ของดีเขาไม่ให้อวดกัน พวกขี้อวดไปไม่รอดหลอก
นั้นถือประสบการณ์ของชายวัยใกล้ปลดเกษียณ ที่ทำให้เด็กรุ่นลูกเห็น
กลับไปคราวนี้ได้พูดคุยกับเรื่องนี้กับท่านอาจารย์เสือ
ท่านบอกว่าครูของสายท่านแรงมากนะอย่าได้ล้อเล่น
การที่โดนคราวนี้ท่านเตือนให้มีสติ ทำอะไรให้ครองสติเอาไว้
พวกกินเหล้าเมายาไม่มีสติครูบาอาจารย์ท่านไม่ชอบหลอก
ท่านขึ้นให้เห็นว่ามีอยู่จริงให้รักษาเอาไว้ให้ศรัทธาและเชื่อ
อย่าเอาไปใช้อย่างไม่มีความคิด พอถึงเวลาเข้าจริงๆแล้วใครจะมาช่วยเรา
ถ้าตัวเราเอาไปลองของจนไม่เหลืออะไรแล้ว
แล้วทำไมตอนสักยันต์ถึงไม่ขึ้นเหมือนท่านอาจารย์อื่นๆละ..เป็นคำถามที่ผู้เขียนถามเพราะความอยากรู้

ท่านตอบว่าก็อย่างที่พูดนั่นแหละขึ้นซะตอนนี้แล้วเอาเข้าจริงอย่างที่เอ็งไปเจอแล้วใครจะช่วย
เออจริง !! ซุปเปอร์แมนไม่ได้บินมาช่วยเราทุกวัน
ถ้าวันหนึ่งเรามัวแต่ลองของเพราะความอยากรู้เอาอขาจริงคงลำบาก
แต่โดยส่วนตัวของผู้เขียนคิดว่าท่านอาจารย์เสือไม่อยากทำให้ของขึ้นทั้งๆบางทีมีศิษย์มาให้ปลุกก็ขึ้นบ่อยๆ
อาจเป็นเพราะท่านไม่อยากให้เกิดความคึกคะนองได้ใจ
ตัวผู้เขียนเคยเขียนประวัติท่านลงในคอลัมน์พระเครื่องเล่มหนึ่งนานมาแล้วเมื่อ5-6ปีก่อนตอนท่านอยู่คลองถม

ท่านอาจารย์เสือถึงจะมีอายุน้อยกว่าตัวผู้เขียนแต่ความนับถือของผู้เขียนเองมิได้น้อยตามอายุเลย
เพราะชื่อเสียงของท่าน และความที่ท่านเป็นคนตรง พูดจริงทำจริง
มิเคยมีประวัติที่เสียหายอันใด เรียนมาจากพระอาจารย์จริง
เรียนจากท่านไหนมามีหลักฐานเป็นภาพถ่าย ตำราทุกท่าน มิได้โคมลอยขึ้นมา
การที่เป็นอาจารย์ทางสายนี้ได้ต้องรู้ทุกด้าน รู่เรื่องราวที่สืบทอดกันมา
เพราะทุกสิ่งทุกอย่างต้องมีที่มาและที่ไป มีครูถึงมีศิษย์
ไม่ใช่เอายันต์ใครมาและบอกว่าเป็นของตัวเอง
ตัวท่านอาจารย์เสือไม่เคยพูดว่าท่านเป็นผู้วิเศษเลยท่านจะเรียกตัวเองว่าศิษย์มีครู
เราเป้นแค่ผู้มีวิชา วิชาเกิดจากการเรียนรู้ ต้องมีครู
ถึงเรียนมาจากหนังสือก็เป็นครูเหมือนกัน ตัวเราเอง
ที่ทำของเสกของได้ดีก็เพราะครูบาอาจารย์ท่านมาช่วยเราเกิดมาตัวเปล่ามิได้มีอะไรติดตัวมา
ท่านเป็นคนถ่อมตัวมาก คมในฝัก เป็นคนเก็บตัวไม่ค่อยชอบพบปะผู้คน
มีความเป็นส่วนตัวสูง พระเกจิอาจารย์ที่เก่งๆก็เป็นแบบนี้หลายท่าน
ท่านเคยพูดกับผู้เขียนหลายครั้งว่าอยากจะหยุดสักยันต์
เพราะธุรกิจทางบ้านเยอะมากไม่มีเวลาดูแลทั่วถึง
ไหนจะกิจของสงฆ์ที่มาให้ช่วยสร้างพระ ปลุกเสกวัตถุมงคล
แค่นี้วันๆก็ไม่พักผ่อนแล้ว
เดี๋ยวนี้ใครจะพบท่านต้องนัดล่วงหน้าไม่อย่างงั้นส่วนใหญ่อด
ท่านอาจารย์เสือมักพูดกับศิษย์ทุกคนเสมอๆว่าเอาของดีเราเก็บไว้บูชาเมื่อเราไม่อยู่หรือไม่มีเวลาช่วยแล้ว
ยังมีของๆเราไว้ช่วยเหลือ จะไม่โดนใครหลอกลวง
มีลูกศิษย์ท่านหนึ่งทำกิจการโดนคู่แข่งกลั่นแกล้ง ทั้งคดีฟ้องร้อง
ส่งคนมาข่มขู่แถมร้ายสุดโดนทำของใส่ มาหาอาจารย์เสือตามคำแนะนำของเพื่อน
ท่านไม่พูดอะไรมากมอบวัวธนูตัวเล็กไปตัวหนึ่งและแนะนำวิธีใช่ให้แล้วบอกไม่ต้องห่วงอะไรพ่อวัวบูชาเขาดีๆยึดติดเข้าไว้ให้มากๆ
ทุกอย่างจะสมหวัง ปรากฎว่า
ผ่านไปอาทิตย์หนึ่งศิษย์คนนี้กลับมาพร้อมบายศรีชุดใหญ่มาถวายให่อาจารยืเสือบอกทุกอย่างสำเร็จอย่างไม่น่าเชื่อคดีความชนะ
คนที่ส่งมาทำร้ายก็เกิดอุบัติเหตุปางตาย
ของที่ถูกส่งมาได้ข่าวว่าอาจารย์ผู้กระทำเป็นบ้าเป็นบอไป
เป็นเรื่องที่หน้าประหลาดมากสำหรับวัวธนูของท่านถ้าใครได้ไปหาท่านจะเห็นวัวธนูที่ท่านบูชาอยู่เรียงรายคอยเป็นกำแพงกั้นผู้ที่ไม่หวังดีมาทำร้ายอาจารย์และยังสามารถให้โชคให้ลาภแก่ศิษย์ได้
มีศิษย์ท่านหนึ่งเปิดร้านค้าTattoo บริเวรใกล้เคียง รถที่ซื้อมาป้ายแดงหาย
มาขอความช่วยเหลือท่านอาจารย์เสือ
ท่านให้บอกลองบนพ่อวัวดูสิท่านเก่งนักเรื่องนี้ เพียงแค่เดือนเดียว
รถกลับมาจอดในสภาพเดิมป้ายยังแดงอยู่ทั้งๆในใจเจ้าของคิดว่าปานนี้คงข้ามฝากไปชายแดนหรือไม่ก็เป็นอะไหล่ไปแล้ว
ต้องกลับมาแก้บนพ่อวัวยกใหญ่
หลายๆท่านไปหาอาจารย์เสือมักถูกพ่อกุมารทั้งหลายที่ท่านเลี้ยงอยูแกล้งประจำบางคนโดนจี้เอว
โดนสะกิตหลังจนตกใจกันเป็นแถว
ท่านอาจารย์เสือบอกว่ากุมารของฉันเลี้ยงมาเป็น30ปีเลี้ยง
ทุกองค์ก็แรงๆทั้งนั่นละนะซนจนห้ามไม่อยู่บางคนโดนเข้าฝันให้ซื้อขนม
น้ำแดงมาฝาก บางคนบนอะไรก็ได้อย่างรวดเร็ว
ของดีๆท่านมีเยอะมากเรียกได้ว่าอยากได้อะไรบนได้ทุกอย่าง
...ท่านที่เดือดร้อนร้องมาขอความช่วยเหลือดู
ส่วนตัวผู้เขียนเองเมื่อปลายปีบนขอรถประจำตำแหน่งสักคัน
ก็สมหวังอย่างหน้าประหลาดใจแก้บนกันยกใหญ่
ช่วงเร็วๆนี้ท่านอาจารย์เสืออาจต้องไปที่เขมรบ่อยครั้งเพื่อไปทำธุระ
ยังไงท่านใดต้องการไปพบท่านกรุณาโทรล่วงหน้านัดท่านด้วย ส่วนศิษย์พี่
ๆน้องๆทั้งหลายอย่าลืมนะครับทุกวันพฤหัสเราครอบครูกันทุกอาทิตย์เพื่อความเป็นศิริมงคล
ขออโหสิกรรมในสิ่งที่เราทำผิดไปกับครูบาอาจารย์ บุหรี้ พวงมาลัย เงินพานครู19
บาทเท่าเดิม

 

สุดยอดครับ อ่านแล้วมันส์ครับ ชอบๆๆ

 

อยากสัก ยันต์ ตระกร้อ กับ เสือเผ่น แบบ ถูกต้องตามมาตราฐาน จิงๆๆเลย อ่ะ

 

รอข่าวเช่นเดียวกันครับ

 

เคยไปมาหลายรอบแล้วครับวัดบางพระ
แต่หลวงพ่อสุดยันต์ตะกร้อ นี่หาข้อมูลกับตามตัวอาจาร์ยลำบากมากเลยพี่บอย ท่านอยู่ไม่เป็นทีอ่าครับ

 

ถึงตอนนี้ หาได้มาไม่ต้องมีคัยบอกก้อเก็บอย่างดี เลย ค้าบบบบบ อิอิ

เนี่ย แหละถึง ไม่ได้สัก สะที....อยาก สักแค่ ยันต์ ตระกร้ออ่ะคับ ดู ขลัง ดี ชอบอย่างบอกไม่ถูก

 

วันนี้ เฮีย หายเงียบ เลย นะครับ ไม่มา เสวนากับน้องๆๆในบอร์ดเลยอ่ะ แต่ คุย กันทางโทสับเห็นว่า พรุ่งนี้ จะเข้ากรุง อาจจะยุ่งๆๆอยู่แน่เลย หรือ ไปเที่ยวงานปลาทู คับ (deejai)

ผมเห็น นะ คุณ เด่น , My Dear_777, oatkub แอบอยู่ อิอิ ไม่เข้ามาละคับ

 

สวัสดีครับ ทุกๆท่าน

.....ต้องขอขอบคุณทุกท่านนะครับ ที่แนะนำเกี่ยวกับเรื่องความเร็วเน็ต เดี๋ยวจะลองค้นหาปัญหาที่แท้จริง ผมใช้เป็นแอร์การ์ดล่ะครับ ซึ่งเคยอ่านในบอร์ดของทรู ก็เป็นอาการลักษณะเดียวกับผมเหมือนกัน ต่อว่ากันไปมากทีเดียว อย่าว่าแต่ของผมมันนอกพื้นที่ด้วยล่ะมั๊งครับ หลายคนก็บอกว่าแรกๆเนี่ยเร็วจริง ต่อๆไปเริ่มช้าขึ้นเรื่อยๆ ยังไงขอบคุณทุกท่านที่ให้คำแนะนำนะครับ

.....ถัดมาขอแก้ข่าวเรื่องม้าส่งเมืองอะไรเนี่ย ท่านฯดอกรักก็อย่าเพิ่งแพร่งพรายซิครับ ทำบล๊อคเหรียญคราวที่แล้ว ยังหารไม่ลงตัวเลย เที่ยวนี้ต้องค่อยๆเงียบๆนะครับ5555

.....ระยะนี้ก็มีหลายคนออกเช่าหาวัตถุมงคลของหลวงปู่สุดกันมากขึ้น ยิ่งทำให้ได้ยินประสบการณ์ต่างๆมากขึ้นตามไปด้วย เวลาได้ยินคนอื่นเค้าคุยกันเรื่องพระ ก็มักเอ่ยถึงหลวงปู่สุดของเราด้วยเสมอ ว่าได้ประสบการณ์แบบนั้นแบบนี้มา ศรัทธารักเคารพหลวงปู่กันมากจริงๆ

.....ผมเองก็ได้ยินประสบการณ์กันมาแทบทุกรุ่นแล้ว เหมือนอย่างที่พวกเราเข้าใจกันนั่นแหละครับ รุ่นไหนๆถ้าจะนับกันที่ประสบการณ์แล้ว ก็คงเหมือนๆกันล่ะครับ อยู่ที่ความเชื่อมั่นเคารพศรัทธาของแต่ละคน และที่สุดก็ฐานกรรมของแต่ละคน บางครั้งเราเองก็ต้องยอมรับความจริงของเรื่องนี้ ว่าไม่มีใครเหนือกรรม

.....แต่ก็จริงอยู่ครับ ที่บารมีของความศักดิ์สิทธิ์ สามารถช่วยเหลือหรือหนุนดวงชะตาได้ และก็อย่างที่เราเข้าใจกันอยู่แล้วว่า ต้องอาศัยอำนาจพุทธคุณและตัวเราเองเป็นที่สุด

.....เรื่องวัตถุมงคลของหลวงปู่สุด ก็มีให้เช่าหาตามความพอใจและความเหมาะสม ถ้ามีใครมาถามผมว่า อยากได้พระของหลวงปู่ที่มีประสบการณ์มามาก(ตามที่เล่าต่อกันมานะครับ) และราคาไม่แพง ผมก็ยังคงแนะนำเหรียญหลวงพ่อปู่วัดกระซ้าขาว ประสบการณ์เล่าขานกันมานาน แค่มีหลวงปู่สุด หลวงปู่แก้ว หลวงปู่สาย ร่วมปลุกเสก ก็เกินพอแล้วล่ะครับ ไม่ต้องมาติดต่อกับผมนะครับ ผมไม่มีจำหน่ายให้เช่า ผมแค่อยากบอกให้กับคนที่ต้องการของดีราคาถูก(ไม่ได้ขายพระนะครับ กลัวใบสีต่างๆเหมือนกัน) สุขสมหวังทุกๆท่านครับ

 

สวัสดีครับทุกท่าน
-ช่วงนี้งานเยอะครับแต่ก็ได้แอบมาดูบ่อยครั้ง แต่ล่ะท่านก็ได้เอาของดีออกมาโชว์กันให้ลือลั่นไปทั้งคุ้งน้ำไปหมด ยังรักและคิดถึงทุกท่านเหมือนเดิมน่ะครับ
เมื่อประมาณอาทิตย์ที่แล้ว ได้ไปใส่กรอบพระที่ท่าพระจันทร์ ไปเจอหนุ่ม-สาว รุ่น อายุน่ะจะซักยี่สิบกว่าๆ เอาพระไปให้ร้านใส่กรอบสแตนเลส์ ซักประมาณ สามร้อยกว่าองค์ ดูๆแล้ว เป็นชาวต่างชาติน่าจะเชื้อชาติไต้หวัน หรืออย่างไรนี่แหล่ะครับ เห็นเจ้าของร้านที่สนิทกันบอกว่ามาใส่ทีหนึ่งก็ประมาณสามร้อย หรือสี่ร้อยองค์นี่แหล่ะ โอ้โฮ เรียกได้ว่า พระเครื่อง และเครื่องรางของขลังเมืองไทยนี่เป็นของโกยอินเตอร์ติดเทรนได้เลย เคยได้ข่าวเหมือนกันว่าชาว ฮ่องกง ไต้หวัน เขา ชอบพระเครื่องและเครื่องรางของขลังเมืองไทยมาก ๆถึงขนาดจัดทัวร์ ไปวัดที่ดังๆทั่วทุกภูมิภาคกันเลย แต่ไปเห็นของที่น้อง หนุ่ม-สาว ชาวไต้หวัน บูชามาใส่กรอบแล้ว ได้แต่ชะเง้อมองดูไม่กล้าไปหยิบมาส่อง ได้ความว่าเป็น กุมารหลวงปู่แย้ม แบบพกพา ยี่สิบกว่าองค์ และพระเครื่องทั้งเหรียญและพระผงอีกหลายรายการ (ให้นายกจัดทัวร์ หารายได้เข้าชมรม คนชอบพระบ้างก็ดีน่ะ)เสียอย่างเดียว กระผมคุยภาษาอังกฤษก็เมื่อยมือน่ะซิ่ แถมภาษาจีนด้วยโน้นเลย ถอยไปอยู่ท้ายซอยเลย ฮิ...ฮิ....
-เปิดหน้ากระทู้อ่านทุกวัน เห็นอย่างหนึ่งไม่ตกเทรนเลย คือ พระทำเลียนแบบขึ้นมา มีให้อ่านได้ตลอดเลย ระวังกันหน่อยน่ะครับ ทำเนียนจริง ๆ และตาเซียนตลาดนัดอย่างเราๆท่านๆจะไปรู้อะไร โดนซิ่ครับ เมื่อวันอาทิตย์ไปตลาดบ้านแพ้วมา ชะเง้อมองหาลุงเลี่ยมพระที่ตลาด หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ไม่ได้ไปเสียนาน ว่าจะไปจีบ ตะกรุด หลวงพ่อรุ่ง หลวงพ่อสุด ของลุงเสียหน่อย ไม่เจอแล้วแต่ต้องไปเดินอีกที่ ...แถวนั้น นักเลงพื้นบ้านทั้งนั้น เวลามาก็มาทางเรือหางยาว กลับก็เรือหางยาว ใช้คลองดำเนิน เป็นทางดำเนินชีวิต สมกับชื่อ คลองดำเนินสะดวกเสียจริงๆ ทำให้นึกถึงสาวดำเนิน ที่มาขายผักที่ตลาดนัดเสียจริงๆ(ต้องดูให้ดีน่ะ เดียวจะหาว่าไม่เตือน ไม่ใช่อะไรหรอก เดียวจะไปจีบเอาของนอกเข้า) ฮิ...ฮิ...
-ไหนๆคุณเปิดโลก กล่าวถึงหลวงปู่สายก็เลยเอาภาพตะกรุดหลวงปู่สายมาให้ชมครับ

 

อุทานสั้นๆ โอแม่เจ้า

 

สวัสดีครับพี่ๆทุกท่าน ช่วงนี้คุยน้อยไม่มีข้อมูลคุยกะเขาเลยหลวงพ่อสุด ถ้า เป็น แรงเงา ค่อยว่า หน่อย คิคิ

 

สวัสดีครับพี่ๆน้องๆทุกท่าน

พี่เปิดโลกครับ / โอ๊ต หรือพี่น้องทุกท่านครับ
เคยเห็นรูปหลวงปู่แก้ว วัดช่องลม รูปนี้ไหมครับ
เป็นการแต่งภาพหรือไฟแฟลชจากการถ่ายซ้ำจากรูปจริงครับ
ที่เห็นเป็นแสงสว่างตรงมือหลวงปู่น่ะครับ
รูปนี้ผมเอามาจากเวปวัดช่องลม


โอ๊ย อยากรู้ๆๆ555 เป็นรูปจริงหรือเปล่านะ???

 

จอง เพื่อน มุนิน