อยากรู้อดีตชาติของตน ท่านใดสามารถระลึกชาติได้ช่วยหน่อยค่ะ

ค่ะ ส่วนหนึ่งที่อยากรู๋เพราะอดีตมีผลถึงอนาคตเสมอ รู้ไว้ก็ไม่เสียหายค่ะ ถึงกลับไปแก้ไขไม่ได้ อย่างน้อยอนาคตเราคงไม่ทำผิดซ้ำๆแบบเดิมอีก

 

มาแถมอีก...แต่ไม่ได้ค้านใครนะครับ
มหายาน...คนตายต้องข้ามสะพาน กินน้ำลืมอดีต ก่อนไปเกิดใหม่...
พระพุทธองค์ เมื่อตรัสรู้..ญานแรกที่พระพุทธองค์ได้คือ"ญานย้อนอดีต"นี่เอง...
อาจเป็นไปได้ที่พระองค์ท่านขณะยังไม่ตรัสรู้ก็มีความสามารถย้อนอดีตได้แล้ว...
...ซึ่งถ้าตำรานี้เป็นจริง ก็วิเคราะห์ได้ว่า...อดีตชาติที่ท่านสามารถย้อนได้นั้น อาจจะเพียง ชาติเดียวหรือ สองสามชาติ ทำนองนี้..แต่พอพระองค์ท่านตรัสรู้ จึงสามารถย้อนอดีตได้มิมีประมาณ..
..หลักคิดนี้ น่าจะเป็นไปได้ กล่าวคือ บุญบารมี วาสนาเก่า ที่พระองค์เพียรสะสมมาในทศชาติสุดท้ายที่จะสำเร็จนั้น มีมากพอเพียงเป็นเชื้อแล้ว...
ทีนี้กลับมายังคนธรรมดา...มีใครที่มีเชื้อแบบนี้...
..ประเทศในโลก200กว่าประเทศ ต่างก็มีลัทธิ ศาสนาของตนเอง...ย่อมมีทั้งคนดี คนไม่ดี....ในส่วนของคนดี น่าจะมีมากกว่า...เขาเหล่านี้ น่าจะต้องทำความดีกันมากมาย...เมื่อตายลงแล้วเกิดใหม่..ก็น่าจะมีพวกระลึกชาติได้บ้าง...แต่รายงานเรื่องพวกนี้ มีน้อยมากๆ
...แต่ในไทย ดูเหมือนมีมากมายจริงๆ...
...การระลึกชาติ มันเกี่ยวกับ"ญานหยั่งรู้"ด้วยการภาวนาโดยตรง ทางเดียว ไม่มีทางอื่นๆได้
..ผมมีมิจฉาทิษฐิในเรื่องนี้มาก...
..ผมไม่เชื่อว่า คนธรรมดา เต็มไปด้วยกิเลศนั้น จะสามารถได้"อดีตสังคญาญาน"โดยไม่เคยภาวนา.....หรือแม้แต่คนหรือพระที่เคยภาวนาก็ตาม....หากไม่ได้อรหันต์แล้ว...ก็หมดสิทธิ์ได้ญานนี้....ก็ขนาดพระอรหันต์ ตำรายังว่า สามารถย้อนได้แค่ 7 ชาติเท่านั้น...
แล้วคนหรือ เด็ก...ที่ไม่เคยปฏิบัติ จะสามารถย้อนได้หรือ....นอกจากนั้น ในฤทธิ์อภิญญา6 ก็สามารถล่วงรู้อดีตได้ก็จริง...แต่ฤทธิ์นี้ เป็นฤทธิ์ทางโลกีย์ อาจไม่จริงก็ได้ ..และผู้ได้ฤทธ์ ก็อาจไม่ใช่เป็นพระอรหันต์ ก็ได้...แต่มันก็เชื่อถือไม่ได้อยู่ดี...
...หรือ แม้แต่เทวดา...มีฤทธิ์สามารถทายอนาคตได้...ก็ยังผิดก็มี...เพราะเทวดาก็ยังมีกิเลศอยู่ มันจึงคลาดเคลื่อนไป...ไม่ตรงเหมือนพระอรหันต์หรือพระพุทธเจ้า...

 

พระพุทธเจ้าระลึกชาติได้ทั้งหมด ก่อนบรรลุอรหัตผลครับ

ผู้ที่ยังไม่บรรลุอรหัตผลก็ระลึกได้
แม้ในนักปฏิบัติที่ยังไม่ได้เป็นแม้พระอริยเบื้องต้น ก็เห็นได้ในลักษณะของนิมิต อาจจะเป็นภาพ หรือเป็นฝัน มาแบบ แว้บๆ ไม่ได้เห็นชัดเป็นวิดีโอสารคดีสัตว์โลก เหมือนของพระอรหันต์
แต่มันก็พอจะทำให้ปะติดปะต่อออกมาเป็นเรื่องราวคร่าวๆ ได้อยู่ครับ

 

แต่ ว่า เมื่อ รู้ ใจ ตน แล้ว

เด๋ว มัน ก่ จะ รู้ เอง ว่า ตน เป็น ใคร

ใน อดีต ล่ะ ก่า ก่ะ

ทำ ไป ก่อน เด้อ ....

 

อะไร ก็ไม่สำคัญเท่ากับปัจจุบัน ทำปัจจุบันนี้ให้ดีนะคะ

 

ขอเสียงนางรำหน่อยจ้า

 

เรามีกรรมเป็นตัวกำหนดค่ะ ซึ่งกรรมก็คือการกระทำ
อย่างไรเสียหากเราเอาแต่คิดหมกมุ่นอยู่กับเรื่องที่ผ่านมาแล้ว
ก็ไม่เกิดประโยชน์มากเท่าใดนักนะคะ
จริงอยู่ว่าหากเรารู้จะได้นำไปปรับปรุงแก้ไข
แต่กว่าที่จะรู้นั้นต้องเสียเวลาไปเท่าไหร่ สู้อยู่กับปัจจุบัน ทำให้ดีที่สุด
ทำความดีไว้ให้มากจะดีกว่านะคะ
ปล่อยให้เรื่องที่มันผ่านมาแล้วผ่านไปเราแก้ไขไม่ได้แล้ว
มีสติ รู้ตนอยู่ตลอดเวลาจะได้ไม่พลาดไปกับเรื่องไม่ดีและ ทำวันนี้ วันหน้าให้ดีขึ้นค่ะ

 

อยากที่จะปรับปรุงแก้ไข ใช่ว่าต้องรู้อดีต ถึงรู้อดีต ก็ไม่สามารถแก้ไขกรรมที่เคยก่อได้ สุดท้ายก็ต้องกลับมาแก้ที่ปัจจุบันอยู่ดี เพราะลมหายใจอยู่กับปัจจุบัน การรู้สภาวะจิตปัจจุบันก็คือการเห็นกรรมในอดีต เช่นของหายบ่อย ก็อาจมาจากการลักขโมย เช่นอาการหวาดระแวงคำพูดผู้อื่น ก็อาจมาจากเคยนินทาว่าร้าย เช่นอาการคาใจอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ ก็อาจมาจากการที่หวงวิชาหรืออมภูมิกับผู้อื่น กรรมเหล่านี้ก็ต้องมารับณ.ปัจจุบันไม่ใช่หรือ ฝึกให้รู้ถึงสภาวะ เข้าใจสภาวะ และอยู่กับสภาวะปัจจุบัน นั่นคือหนทางที่ดีกว่ากลับไปรู้อดีต ตัวอย่างง่ายๆ ตื่นขึ้นมาก็เห็นตัวเองอยู่ในคุก ไม่รู้ว่าข้อหาอะไร เมามายจนจำไม่ได้ ถามเพื่อนในห้องขังก็ไม่ได้คำตอบ มีคนแนะนำให้ไปถามหาผู้คุม ผมในฐานะเพื่อนในห้องขัง อยากรู้ว่า ผู้คุมจะช่วยคุณได้ยังไง ถึงเค้าบอกว่าคุณฆ่าคนตาย ผู้คุมโกหกหรือเปล่าก็ไม่รู้ ผู้คุมรู้จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ หรือถ้าเจอผู้คุมที่บอกความจริงมาแล้ว คุณก็ต้องติดคุกตลอดชีวิตอยู่ดี ผมแนะนำให้ทำวิปัสสนากรรมฐาน เหมือนพ้นโทษทั้งที่ติดคุกอยู่ครับ...

ปล. รู้อดีตไม่ช่วยให้หยุดการทำผิดซ้ำๆ รู้ตัวถึงจะช่วย