อัศจรรย์!!! กระแสพลังธรรม.. พระขุนแผนพิชัยสมบัติเนื้อผงเหล็กน้ำพี้(ตำรับขุนแผนชมตลาด)

ท่านที่จะร่วมบุญโทรติดต่อรับพระหรือแจ้งพีเอ็มได้ครับ!!!!

 

ขุมพลังในพระท่านจะเป็นผู้สัมผัสธรรมกระแสนั้นได้ด้วยตนเองครับ!!!!!

 

ชมภาพสิ่งมงคลที่ระลึกหน้า1ของกระทู้ครับ!!!!

 

สันติวิธีดับไฟใต้
พระไพศาล วิสาโล- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

สันติวิธีมิใช่การยอมจำนนหรืออยู่นิ่งเฉย ปล่อยให้อีกฝ่ายมากระทำโดยไม่ตอบโต้ แท้ที่จริงสันติวิธีคือการตอบโต้อีกแบบหนึ่งโดยไม่ใช้ความรุนแรง ทั้งนี้เพื่อหยุดยั้งพฤติกรรมอันไม่ถูกต้องหรือเพื่อปรับเปลี่ยนสถานการณ์ให้เป็นไปในทางสันติ

สันติวิธีไม่ได้หมายถึงการหนีปัญหา แต่เป็นการเผชิญกับปัญหา และบ่อยครั้งต้องมีการเผชิญหน้ากับคู่กรณีโดยปราศจากอาวุธ ดังนั้นจึงต้องอาศัยความกล้าหาญและความเด็ดเดี่ยว ขณะเดียวกันสันติวิธียังหมายถึงการสร้างเงื่อนไขที่ยุติความรุนแรง หรือขจัดเงื่อนไขที่ส่งเสริมพฤติกรรมอันเป็นปัญหา ดังนั้นจึงต้องอาศัยปัญญาที่เข้าใจกระจ่างชัดในรากเหง้าของปัญหาและสามารถคิดค้นมาตรการที่สร้างสรรค์ได้

สถานการณ์ในภาคใต้ตอนนี้ไม่ต่างจากกองไฟที่กำลังใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ เนื่องจากมีการสาดน้ำมันเข้าไปอย่างต่อเนื่อง ความรุนแรงที่ฝ่ายรัฐได้ใช้ทั้งโดยเปิดเผยและปิดลับ โดยเฉพาะในกรณีกรือเซะ ตากใบ และการอุ้มทนายสมชาย นีละไพจิตร ได้ทำให้สถานการณ์ในภาคใต้เลวร้ายลงเป็นลำดับ ผู้ไม่หวังดีเข้าใจในเรื่องนี้เป็นอย่างดีจึงพยายามทุกอย่างเพื่อยั่วยุให้เจ้าหน้าที่รัฐใช้ความรุนแรง เพราะจะยิ่งทำให้รัฐบาลมีศัตรูและถูกโดดเดี่ยวมากขึ้น ปฏิเสธไม่ได้ว่าเมื่อใดก็ตามที่ใช้ความรุนแรงอย่างแพร่หลาย ประชาชนผู้บริสุทธิ์ยิ่งจะได้รับเคราะห์ และถึงแม้จะกระทำถูกตัว แต่หากทำเกินเลยไป (ซึ่งมักเกิดขึ้นเสมอ) ก็ย่อมได้รับความโกรธแค้นชิงชังและถูกต่อต้านจากมหาชน ดังกรณีผู้ชุมนุมที่ตากใบซึ่งมีความผิดอย่างมากก็แค่ถูกจับกุม ไม่ถึงกับต้องตายอย่างน่าอเนจอนาถ

ความรุนแรงนั้นขจัดได้แค่ตัวบุคคล แต่ไม่สามารถขจัดรากเหง้าของปัญหาได้ แม้“ผู้ร้าย” จะตายไป แต่ถ้ารากเหง้าของปัญหายังคงอยู่ ก็จะมีผู้ร้ายอีกหลายคนเกิดขึ้นตามมา แต่ปัญหาหรือข้อจำกัดของวิธีรุนแรงมิใช่มีแค่นั้น ที่ร้ายกว่านั้นก็คือในกรณีสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ แม้กระทั่งเจ้าหน้าที่รัฐเองก็ยังไม่รู้ว่า ใครบ้างที่เป็นผู้ร้าย แม้แต่จะจำแนกว่า เหตุร้ายที่เกิดขึ้นแต่ละครั้งเป็นฝีมือของผู้ต้องการแบ่งแยกดินแดน หรือผู้มีอิทธิพล หรือผู้ค้ายาเสพติด หรืออาชญากรธรรมดา (หรือคนในเครื่องแบบ) กันแน่ ก็ยังยากที่จะทำได้ รัฐบาลเองก็ยอมรับว่ากำลังสู้กับศัตรูที่มองไม่เห็นตัว เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว จะใช้ความรุนแรงให้ได้ผลได้อย่างไร ยิ่งใช้ก็ยิ่งเกิดผลเสียสะท้อนกลับมา เพราะมีโอกาสที่จะพลาดมากกว่าทำถูก และเมื่อพลาดแล้วก็ไม่อาจแก้ไขได้เพราะชีวิตที่ตกล่วงไปแล้วย่อมไม่สามารถเอากลับคืนมาได้

ถึงที่สุดแล้วกรณีความไม่สงบในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ คำถามว่า “ใครทำ ?” สำคัญน้อยกว่าคำถามว่า “ทำไมเขาถึงทำ?” และ “อะไรเป็นเงื่อนไขให้เขาทำได้?” ตรงนี้ทำให้สันติวิธีเป็นสิ่งที่มีความสำคัญมากสำหรับสถานการณ์ปัจจุบัน เพราะในขณะที่ความรุนแรงจะใช้ได้ต่อเมื่อรู้ว่าใครเป็นผู้ร้าย (ซึ่งรัฐเองยังมืดแปดด้าน) แต่สันติวิธีนั้นมุ่งที่การขจัดเงื่อนไขแห่งความรุนแรงยิ่งกว่าการขจัดตัวบุคคล ดังนั้นถึงแม้ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร แต่ก็มีช่องทางอีกมากที่จะเปลี่ยนสถานการณ์จากร้ายกลายเป็นดีได้หากรู้ว่าทำไมเขาถึงก่อความไม่สงบ และอะไรที่เป็นเงื่อนไขให้กระทำการดังกล่าวได้

ความไม่สงบในภาคใต้นั้นมีรากเหง้าความเป็นมาจากอดีตที่สั่งสมสืบทอดกันมานับศตวรรษ แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่ากับสภาวการณ์ในปัจจุบันซึ่งสร้างความทุกข์ยากและความอึดอัดคับข้องใจด้วยสาเหตุทางด้านการเมือง เศรษฐกิจ วัฒนธรรม และการศึกษา อำนาจรัฐที่รวมศูนย์และไม่สามารถให้ความยุติธรรมตลอดจนสวัสดิภาพแก่ประชาชนก็ดี วัฒนธรรมจากส่วนกลางที่นิยามความเป็นไทยอย่างคับแคบจนปฏิเสธวัฒนธรรมท้องถิ่นก็ดี กลุ่มทุนและธุรกิจอิทธิพลที่ร่วมกับหน่วยงานรัฐในการแย่งชิงทรัพยากรของชุมชนท้องถิ่นก็ดี เหล่านี้ล้วนเป็นเงื่อนไขให้หน่วยงานรัฐสูญเสียความสนับสนุนจากประชาชน ขณะเดียวกันก็ขยายแนวร่วมให้แก่ขบวนการแบ่งแยกดินแดนมากขึ้น พร้อมกันนั้นอำนาจรัฐที่ถดถอยก็เปิดพื้นที่ให้กลุ่มผู้มีอิทธิพลสามารถเคลื่อนไหวและสร้างสถานการณ์ได้ง่ายขึ้น

 

สันติวิธีจะสามารถดับไฟใต้ได้ก็ด้วยการขจัดเงื่อนไขที่บ่มเพาะขบวนการก่อความไม่สงบดังได้กล่าวมา กล่าวอย่างเป็นรูปธรรมก็คือ

๑.สร้างเงื่อนไขทางการเมือง เศรษฐกิจ และวัฒนธรรมที่เอื้อต่อการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ
เงื่อนไขดังกล่าวได้แก่ การกระจายอำนาจให้ประชาชนมีส่วนร่วมในทางการเมืองมากขึ้น โดยยอมรับความหลากหลายทางชาติพันธุ์และวัฒนธรรม เปิดพื้นที่ให้แก่วัฒนธรรมและภาษามลายูท้องถิ่น โดยนับเข้าเป็นส่วนหนึ่งของความเป็นไทย (เช่นเดียวกับที่ยอมรับคนพูดจีนชื่อจีนว่าเป็นไทย) ระบบราชการหรือหน่วยงานรัฐจะต้องเคารพวัฒนธรรมและประเพณีท้องถิ่น ไม่เอาวัฒนธรรมจากส่วนกลาง (ไม่ว่าภาษา เครื่องแต่งกาย พิธีกรรมแบบพุทธ ตลอดจนแบบแผนการศึกษาและวิถีการบริโภค )มาเป็นมาตรฐานเดียว ที่สำคัญไม่น้อยกว่ากันก็คือการให้หลักประกันทางด้านความยุติธรรมและสวัสดิภาพแก่ประชาชน เพื่อให้ความมั่นใจว่าพวกเขาไม่ใช่พลเมืองชั้นสองหรือมาอาศัยแผ่นดินไทยอยู่ ขณะเดียวกันก็มีความสามารถที่จะเข้าถึงและปกป้องทรัพยากรท้องถิ่น โดยไม่ถูกล่วงละเมิดโดยกลุ่มทุนและธุรกิจอิทธิพล (ซึ่งมักได้รับความช่วยเหลือจากหน่วยงานรัฐทั้งในระดับนโยบายและตัวบุคคล)

๒. เสนออุดมการณ์ที่เป็นทางเลือกใหม่ในทางสันติ
การดับไฟใต้ให้ได้ผลนั้นต้องครอบคลุมไปถึงการต่อสู้ทางด้านอุดมการณ์ นั่นคือการเสนอสันติวิธีให้เป็นทางเลือกใหม่ของผู้ที่ต้องการต่อสู้เพื่อศักดิ์ศรีและปกป้องวิถีชีวิต ปัจจุบันผู้ก่อความไม่สงบได้รับความสำเร็จไม่น้อยในการชักชวนให้เห็นว่าความรุนแรงเป็นคำตอบเดียวเท่านั้นที่จะฟื้นฟูศักดิ์ศรีและปกป้องวิถีชีวิตของประชาชน ทั้งนี้โดยมีความเชื่อทางศาสนาอิสลามรับรอง แต่อุดมการณ์ดังกล่าวจะมีพลังน้อยลงหากมีทางเลือกที่ดีกว่า ด้วยเหตุนี้จึงมีความจำเป็นที่จะต้องมีการนำเสนอแนวทางการต่อสู้เพื่อศักดิ์ศรีและปกป้องวิถีชีวิตแบบสันติวิธี และที่ขาดไม่ได้ก็คือ มีหลักคำสอนทางศาสนาอิสลามเป็นพื้นฐานรองรับ

การส่งเสริมแนวทางสันติวิธีบนพื้นฐานของศาสนาอิสลามเป็นสิ่งจำเป็น แต่นั่นไม่ได้หมายความแค่การคิดค้นในทางทฤษฏีเท่านั้น หากในทางปฏิบัติรัฐบาลจะต้องเปิดให้มีพื้นที่ที่จะต่อสู้แบบสันติวิธีได้จริง ๆ ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ กล่าวคือเปิดโอกาสให้ประชาชนสามารถชุมนุมเรียกร้องหรือประท้วงได้โดยสันติ หรือสามารถที่จะถกเถียงอภิปรายรูปแบบทางการเมืองที่พึงปรารถนาได้อย่างเสรีตราบใดที่ยังอยู่ในขอบเขตของรัฐธรรมนูญ พร้อมกันนั้นก็สามารถที่จะปกป้องวิถีชีวิตและทรัพยากรท้องถิ่นโดยมีหลักประกันว่าจะไม่ถูกทำร้าย (ไม่ว่าโดยผู้มีอิทธิพลหรือเจ้าหน้าที่รัฐ)

๓.สลายแนวร่วมของผู้ก่อความไม่สงบ
ผู้ก่อความไม่สงบยังลอยนวลอยู่ได้อย่างเป็นขบวนการก็เพราะมีประชาชนจำนวนมากเป็นแนวร่วม ทำให้การหาข่าวของรัฐบาลเป็นไปได้อย่างลำบาก ขณะเดียวกันก็ทำให้ผู้ก่อความไม่สงบได้รับการสนับสนุนอย่างต่อเนื่อง แนวร่วมจำนวนไม่น้อยมิได้ฝักใฝ่ในกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบ หากแต่เกลียดกลัวเจ้าหน้าที่รัฐมากกว่า

การดับไฟใต้ด้วยสันติวิธีหมายถึงการสลายแนวร่วมของผู้ก่อความไม่สงบ และดียิ่งกว่านั้นก็คือดึงประชาชนเหล่านั้นมาเป็นแนวร่วมของรัฐแทน จะทำเช่นนั้นได้การทำงานกับมวลชนเป็นสิ่งสำคัญ เจ้าหน้าที่รัฐจะต้องได้รับการฝึกฝนให้พูดภาษามลายูท้องถิ่น เข้าใจพื้นฐานของศาสนาอิสลามและธรรมเนียมปฏิบัติของประชาชน สามารถดึงประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมกับรัฐ ตั้งแต่ระดับการตัดสินใจ โดยเฉพาะในสิ่งที่จะมีผลกระทบต่อประชาชน (มิใช่ตัดสินโดยเจ้าหน้าที่รัฐตามลำพังอย่างที่นิยมปฏิบัติ) อาทิ จัดตั้งสภาพัฒนาเศรษฐกิจสังคมโดยมีผู้นำท้องถิ่นและผู้นำศาสนามาร่วมเป็นกรรมการ ทั้งในระดับจังหวัดลงไปถึงระดับตำบล โดยไม่ให้ซ้ำซ้อนกับอบต.(ซึ่งส่วนใหญ่มิได้เป็นผู้นำตามประเพณีที่ชาวบ้านให้ความนิยมนับถือ เช่น อิหม่าม หรือโต๊ะครู) หรือคณะกรรมการสันติสุขชุมชน ซึ่งทำหน้าที่รับเรื่องร้องเรียนจากชาวบ้าน สร้างความสมานฉันท์ในชุมชน รวมทั้งดูแลรักษาความปลอดภัยร่วมกับเจ้าหน้าที่รัฐ ตั้งแต่ระดับหมู่บ้านหรือตำบลไปจนถึงระดับจังหวัด

ขณะเดียวกันการให้หลักประกันทางด้านความยุติธรรมแก่ประชาชนก็จะต้องมีมาตรการที่เป็นรูปธรรม ไม่ใช่กระทำด้วยการออกคำสั่งหรือเอ่ยปาก “กำชับ” เจ้าหน้าที่รัฐเท่านั้น มาตรการที่เป็นรูปธรรมได้แก่ การจัดตั้งคณะกรรมการดูแลกระบวนการยุติธรรมให้เป็นไปตามหลักนิติธรรม คณะกรรมการติดตามการพิจารณาคดีความต่าง ๆ ที่มีเงื่อนงำ คณะกรรมการรับเรื่องร้องเรียนเกี่ยวกับการละเมิดสิทธิประชาชน ศูนย์รวบรวมข้อมูลผู้สูญหายหรือถูกสันนิษฐานว่าถูกอุ้มฆ่า ทั้งนี้โดยประกอบด้วยบุคคลในพื้นที่ที่ได้รับการยอมรับในความซื่อสัตย์สุจริต มีอำนาจในการตรวจสอบการทำงานของรัฐ และเสนอรายงานต่อนายกรัฐมนตรีและผู้มีหน้าที่เกี่ยวข้อง เป็นต้น

สันติวิธีจะได้ผลต้องอาศัยความอดทนเพราะมักไม่ให้ผลทันทีทันใด เนื่องจากไม่ได้มุ่งแก้ปัญหาเฉพาะหน้า แต่ให้ผลในระยะยาวและยั่งยืนกว่า ในขณะที่วิธีรุนแรงนั้นดูเหมือนให้ผลทันใจเพราะเห็น “ผู้ร้าย” ตายไปต่อหน้าต่อตา แต่ปัญหาหาได้หมดไปไม่ ความรุนแรงยังคงอยู่ต่อไปและ “ผู้ร้าย” ก็ยังเกิดขึ้นมาเรื่อย ๆ เพราะรากเหง้ายังคงอยู่ เหตุการณ์ในไอร์แลนด์เหนือและศรีลังกาซึ่งยืดเยื้อมานานกว่า ๒๐ ปี น่าเป็นอุทธาหรณ์สอนใจว่าถึงที่สุดแล้ววิธีรุนแรงไม่ได้ช่วยให้ปัญหาสงบลงอย่างรวดเร็ว ตรงกันข้ามมักสงบลงช้ากว่าการแก้ด้วยสันติวิธีเสียอีก และในที่สุดก็หนีไม่พ้นที่ทุกฝ่ายจะต้องหันมาขึ้นโต๊ะเจรจาแทน

เจ้าหน้าที่รัฐจำนวนไม่น้อยมีความอดทนอย่างยิ่ง และพร้อมใช้สันติวิธีเพื่อเอาชนะใจประชาชน นี้คือต้นทุนที่สำคัญยิ่งของสังคมไทย ปัญหาอยู่ที่ว่ารัฐบาลมีความมุ่งมั่นที่จะใช้สันติวิธีเพียงใด และกล้าคิดนอกกรอบหรือไม่ ถ้าหากรัฐบาลมีความมุ่งมั่นและกล้าคิดกล้าทำนอกกรอบ ขณะเดียวกันประชาชนทั่วทั้งประเทศก็สนับสนุน การดับไฟใต้ด้วยสันติวิธีย่อมเป็นอันหวังได้อย่างแน่นอน

 

ดวงตานอกบอด ดวงตาในสว่างไสว!!! พ่อท่านบ่าว ปิยธโร ผู้ที่ไม่เห็นอะไรในโลกมาตั้งแต่2522 ความสว่างทางใจเจิดจ้าด้วยสมาธิ จิตท่านเป็นสุญญตา ธรรมเข้าประทับใจ ....น่าเลื่อมใสในวัตรธรรม...ตาท่านมืดมิด แต่เห็นความสว่างไสวในสมาธิ...ทุกอิริยาบถนิ่งสมาธินิ่ง ว่าง ใจสบาย ว่างๆ แจ้งในจิต...ความสุขสบายเกิดกับพ่อท่านบ่าวและเป็นทรงอารมณ์สมาธิฌาณตลอดลมหายใจ น่ามหัศจรรย์ยิ่งนัก...สาธุสาธุสาธุ...

 

พ่อท่านบ่าว ใจท่านเห็นธรรม ไม่มีสิ่งใดมาขวางธรรมได้ จิตที่นึกตระหนักในธรรมะและมเมตตาย่อมสร้างพลังความดีเป็นเครืองป้องกันมารผจญ...พระเครื่องเป็นของภายนอกพระเครื่องเป็นเพียงสัญญะแทนพระพุทธเจ้า...แทนพระธรรมคำสอนสั่ง...เป็นพลังเป็นกำลังให้ฮึดสู้ พระไม่ใช่ของขายแต่เป็นเครื่องระลึกการเสียสละและเป็นน้ำใจมอบปันซึ่งกันและกันญาณธรรมทั้งปวงแห่งพระบรมเจ้าสมณะผู้เป็นเลิศย่อมสถิตในจิตธรรมแก่ผู้คิดดีและปราศจากการริษยา อิจฉาใดๆทั้งสรรพสิ้น....ด้วยรักและเคารพ...

 

ผมชอบคำบุญในธรรมที่พระท่านสอน...อาทิ..หลวงตาม้าท่านว่า....

"ขยันก็ทำ ขี้เกียจก็ต้องทำ เบื่อก็ทำ หายเบื่อก็ต้องทำ...อารมณ์คนมีขึ้นๆ ลงๆ แต่ในขณะที่เรากำพระภาวนาฯ (หรือทำพระ เทพระ สร้างพระ สืบพระพุทธศาสนา)
จิตของเราจะเกาะติดอยู่กับพระ เป็นพุทธนุสสติ เป็นบุญเป็นแสงสว่าง ที่จะเก...ิดขึ้นในจิตทันที"

อารมณ์ประมาณว่าไม่สน "อดีต" ไม่สน "อนาคต" ยึดเอา "ปัจจุบัน" จิตในขณะนี้ ฉันมีแสงสว่างเกิดขึ้นเป็นพอ

" คำสั้นๆ เคล็ดลับ หลวงตาย้ำว่า....อย่าไปบอกใคร "

"ใจสบาย กายสบาย" นี่แหละทำให้เกิดแสงสว่างแห่งบุญในทุกขณะจิต"

 

หรือจะเป็น..
....."เกิดมาคนเดียว...ไปคนเดียว จะไปไหน...เลือกเอานะ"

ทุกคนต่างผ่านการเวียนไหว้ตายเกิดมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน เกิดดับหมุนเวียนเปลี่ยนภพภูมิไปเรื่อย วนเวียนอยู่ในสามแดนโลกธาตุนี่แหละ เกิดมาใหม่ ก็เริ่มเรียนรู้ใหม่ บางครั้งก็เรียนรู้ในสิ่งเดิมๆ ที...่ตนเองเคยกระทำมาแล้วในภพเก่าก่อน เวลาที่ผ่านพ้นไป ความตายก็จะพากเราจากภพเดิม....

"อดีต เรื่องราวที่เราได้เคยรู้เคยเรียนรู้ไว้ สัพวิชาต่างๆ ที่เคยศึกษามา ถึงแม้ว่าจะเคยเก่งกล้าสามารถซักเพียงใด เมื่อตายจากภพเดิมแล้ว ข้ามภพชาติมาเกิดในภพใหม่ เราก็จะลืมหมดไม่มีเหลือ...."

(บางทีอาจจะหลงเหลือสัญญาเก่ามาบ้างเล็กน้อย ที่คนทั่วไปเรียกว่าพรสวรรค์ันั่นแหละที่จริงเป็นของเดิมเรา เป็นสิ่งที่เราเคยเรียนรู้มาแล้ว เราสามารถรื้อฟื้นความสามารถเดิมมาได้ก็ต่อเมื่อ เราฝึกทำจิตให้ว่างฝึกจิตให้มีกำลังจนสามารถบังคับจิตให้ย้อนทวนกระแสพลังงานเก่าที่เคยบันทึกเอาไว้ได้ ทุกอย่างจะฟื้นคืนมาหมด...เรียกว่า "การรวมกระแส")

"พลังงานไม่สูญไปจากโลกฉันใด ทุกสิ่งทุกประการที่เราได้เคยฝึก เคยสร้าง เคยกระทำไว้ ก็ไม่สูญไปจากดวงจิตฉันนั้น"

เราเกิดมาคนเดียว ก็ตายไปคนเดียว ปรารถนาเป็นของเรา คนอื่นเขาไม่รู้ด้วยนะ...เราปรารถนาอะไร คิดไว้หรือยัง มีเป้าหมายหรือยัง....
ปรารถนามีสามประการ...
- พุทธภูมิ (สร้างบารมีเพื่อบรรลุธรรมด้วยตนเอง เมตตาโปรดสรรพสัตว์ให้พ้นจากกองทุกข์ในสังขารวัฏ)
-ปัจเจกภูมิ (สร้างบารมีเพื่อบรรลุธรรมด้วยตนเอง)
-สาวกภูมิ (สร้างบารมีเพื่อบรรลุธรรมตามพระพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่ง)
เราปรารถนาประการใด ก็ลองใช้กำลังจิต กำลังใจตรองดูนะ อยากสมดังปรารถนาแต่ไม่สร้างไม่ทำ ก็ไร้ประโยชน์....ทำเช่นนั้นมันจะไม่ไปไหน จะวนเวียนอยู่ในสามแดนโลกธาตุนี่แล....

 

สมบัติทั้งหลายเป็นของในโลก...สมบัติผลัดกันชม ๐

หลวงตาสอนว่า...ทรัพย์สมบัติทั้งหลาย แก้ว แหวน เงิน ทอง ยานยนต์ พาหนะ บ้าน ที่ดิน...สิ่งมีค่าทั้งหมดทั้งมวลในโลก ล้วนแต่เป็นของในโลก จะคงอยู่ในโลกนี้สืบไป ตราบจนอนันตกาล เราท่านทั้งหลายเมื่อม...าเกิดเป็นมนุษย์ต่างก็ยืมสมบัติในโลกมาใช้ชั่วคราวกันทั้งนั้น ปัจจัยสี่ ที่อำนวยความสะดวกให้แก่ชีวิตของเรา ก็นับเป็นสิ่งที่เราหยิบยืมโลกมาใช้เพื่อให้ครบองค์ประกอบของกรรม สุขและทุกข์ มีสมหวัง มีผิดหวัง...วัตถุธาตุที่มีคุณสมบัติต่างๆ ส่งผลกระทบต่อธาตุขันธ์ของเรา

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้จะปรุงแต่งให้กับธาตุขันธ์รูปนามของเรา ให้เป็นไปตามกรรม(ส่งผลกระทบกับธาตุขันธ์ของเรา ให้เกิดร้อน หนาว หิว อิ่ม สุข ทุกข์ สมหวัง ผิดหวัง...ฯลฯ)

ขึ้นชื่อว่ารูปธาตุสมบัติทั้งหลายในโลกรวมถึงร่างกายธาตุขันธ์ของเรานี้ ทุกสิ่งทุกประการสามารถใช้ได้แต่เพียงในโลกนี้เท่านั้น เราไม่สามารถที่จะนำเอาสมบัติ ของมีค่าต่างๆ ที่เราสะสมไว้ พกพาไปใช้ในโลกหน้าได้เลย(เอาไปใช้ในชีวิตหลังความตายไม่ได้นะ)

สมดั่งคำที่หลวงตาว่าเสมอ "สมบัติผลัดกันชม"
คนรุ่นเก่าตายไป ทิ้งสมบัติเอาไว้ในโลก คนรุ่นใหม่เกิดมาใหม่ ก็มาเชยชมสมบัติที่คนรุ่นเก่าทิ้งไว้ ทุกสิ่งทุกประการจะคงอยู่ในโลกสืบไป วนเวียนหมุนวนเป็นกงล้อวัฏจักรไม่มีสิ้นสุด..

เมื่อเรารู้เช่นนี้แล้ว ก็อย่าพากันไปยึดติดสมบัติในโลกเน้อ เราต้องเป็นผู้มีปัญญา ฉลาดใช้ปัจจัย รู้จักใช้สมบัติในโลกให้เป็น คนฉลาดจะใช้สมบัติในโลกเพื่อเป็นเครื่องมือในการสร้างประโยชน์สร้างบุญบารมีสร้างกำลัง เพื่อเป็นเสบียงในการข้ามภพชาติ

"ปัจจุบันข่าวการแย่งชิงสมบัติมีมากมาย คดีฟ้องร้องเพื่อช่วงชิงการเป็นผู้ถือครองสมบัติก็เยอะแยะ...ลุงได้ยินได้ฟังแล้วชวนให้จิตใจหดหู่ยิ่งนัก เรื่องเช่นนี้ไม่ควรเกิดขึ้นกับคนในประเทศที่ขึ้นชื่อว่านับถือพระพุทธศาสนา....ข่าวแนวนี้เกิดบ่อยขึ้นมากบ้างก็พี่ฆ่าน้องเพื่อชิงสมบัติ บ้างก็ลูกฆ่าพ่อเพื่อแย่งชิงมรดก ได้ยินแล้วสลดใจ...

นึกสงสารเขาเหล่านั้น สุดท้ายเขาทั้งหลาย ก็เอาอะไรติตัวไปไม่ได้เลย สิ่งที่จะติดตัวเขาไปข้ามภพข้ามชาติก็คือกรรมดีและไม่ดี เป็นการกระทำที่เขาได้สร้างได้กระทำไว้ในขณะที่มีชีวิตนั้นเอง...ทุกสิ่งเป็นเพียงแค่สมบัติผลัดกันชมเท่านั้นเอง ให้พากันจำไว้นะ "

 

ท่านที่รักถามว่า..พี่ทราบเรื่องหลวงปู่ใหญ่ โลกอุดรไหม....ต้องตอบว่ากำลังศึกษาและเป็นการศึกษาด้วยจิตด้วยการสวดมนต์เพราะหมอขาว ท่าเป็นศิษย์ปู่โทน หลำแพร ท่านมอบตำราให้มาท่องสวดมนต์แล้วจะแจ้งในสิ่งสงกา...ผมจึงภาวนาทุกวันแต่กระนั้นเถอะเจ้ากรรมใจร้อนยังคงมี ใจนักเลงก็ยังอยู่ก็เรื่อยๆดูใจของตัวเองไปส่วนว่ามีประสบการณ์เกี่ยวกับท่านไหม ตอบว่า มีและมีมากด้วยแต่เป็นเรื่องเล่าจากท่านผู้ใหญ่ ส่วนตัวผมเองก็มีบ้างครับ...

 

มีคนถามว่าผมศึกษาสายไหนขอตอบว่าไม่มีสาย ผมศึกษาสายครูบาอาจารย์ สายหลวงปู่หลวงตา หลวงพ่อ หลวงพี่ ทั่วไปไม่มีอะไรครับ แต่ก็ยอมรับว่าเห็นอะไรเทือกนี้มาไม่น้อย...แต่ผมอ่านหนังสือน้อยมากเพราะเป็นคนเกียจคร้านไม่ชอบอ่านและไม่สุงสิงกับใครในวงการพระเครื่องแต่มักคุ้นกับพระเถระและพระเกจิอาจารย์ฝ่ายสมาธิและคาถามาบ้าง...ครับ ผมดูพระไม่เป็น เดินสนามพระกับเขาไม่เป็นจริงๆเพราะโดนหลอกตั้งแต่เด็กๆจึงขยาดเล่นพระไม่เป็นแต่พรรคพวกแนะนำบ้างก็เลยเอาตัวรอดบ้างครับ...

 

ผมชอบฟังธรรมของหลวงพ่อพุธ ฐานิโยครับ เข้าใจง่ายและตรงตรงครับ...และที่ไปกราบบ่อยคือ ไหว้รูปเหมือนตาหลวงทอง ท่านเป็นอาจารย์ท่านละแล้ว และไปกราบพ่อท่านทวี พ่อท่านเขียว พ่อท่านบ่าว พ่อท่านแดง โคกโพธิ์ท่านก็ละแล้ว ไปไหว้พระนะครับและก็นำหมู่คณะข้าราชการ พี่น้องญาติธรรมไปทำบุญด้วยกันทุกเดือนครับ...

 

อีกท่านหนึ่งที่ทำให้ผมชอบเรื่องพระ เรื่องความเร้นลับ คือ อาจารย์นอง วัดทรายขาว ปัตตานี ท่านชอบเล่าเรื่องเก่าๆให้ฟังครับ..เพลินดีเลยรู้ความจริงหลายอย่างเกี่ยวกับหลวงพ่อทวดวัดช้างให้และก็เดินตามรอยทางที่ท่านพูดไว้เกี่ยวกับหลวงพ่อทวดอย่างแปลกประหลาด ผมเองชอบทำงานมากกว่าไปวัดแต่ก็มีเหตุให้มาวัดจนแฟนแซวว่าไปนอนวัดเลยไหมพี่..ย้ายบ้านเลยไหมจะ..ผมก็เลยเพราๆลงแต่ช่วงหลังอยู่หน้าจอมากขึ้นมาสี่เดือนกว่าแล้ว ยอมรับว่าเป็นนักอ่านมากขึ้นและเห็นวัฒนธรรมที่แปลกมากขึ้นจากหน้าจอ ผมยังงงๆเหมือนกัน...และกลัวลูกหลานติดหน้าจอเหลือเกินเพราะผมมันเริ่มติดเสียแล้วครับ...

 

ทุกวันนี้แขวนพระก็ตะกรุดหลวงพ่อหน่าย เหรียญตาหลวงทอง พระขุนแผนพิชัยสมบัติ พระปิดตา ตะกรุดโทนหลวงปู่สุระ ตะกรุดวัดเขาอ้อ พระเจ้าห้าพระองค์หลักห้า ประคำหลวงตาม้าญาติธรรมท่านให้มา หลวงพ่อทวดวัดช้างให้ตาหลวงทองให้ พระหลวงพ่อดำ ตุยง พระสมเด็จกรุวัดพระแก้วได้จากวัดคูหาภิมุข (ได้มามาก)..เหรียญหลวงพ่อวัดยะหาประชาราม และอื่นๆอกเพียบ น่ากลัวผมจะจมน้ำตายแน่ๆครับ ...แขวนเยอะจนหลวงพ่อจำเนียรแซวเหมือนกัน ขนาดนั้นจริงๆๆครับ...แต่ผมดูพระไม่เป็นเลยครับ...แจกพระดีๆเขาไปเยอะ ที่สร้างแจกก็เป็นร่วมล้านองค์แล้วครับ แจกฟรีๆเลยจริงๆ ผมมาชอบแนวนี้เสียจนตกใจเหมือนกันครับ...ด้วยรักและเคารพครับ...

 

ตั้งใจอุปัฏฐากพระอาพาธ ทำหนังสือสวดมนต์แจก ทำกิจกรรมแนวนี้ต้องสละมากๆท่านเจ้าคุณท่านเตือนนี่โดนหลายงานก็เริ่มล้าแต่สู้ไม่ถอยครับ ทดสอบสภาวะจิตดีครับ...

 

ได้ผงแป้งลูกสาวพญานาคมางงครับไม่รู้จักเท่าไรแต่พลังงานก็ดีนะผมคิดเอาเองนะครับ...ท่านที่ทราบบอกผมมาทางพีเอ็มก็ได้จะเป็นพระคุณครับ...กะว่าจะถวายท่านพระครูที่ปัตตานีท่านคงชอบ..เราก็คงรู้สึกดีๆได้ปีติกับเขา...บ้างครับ..

 

พระขุนแผนพิชัยสมบัติ.. พระปิดตาลืมตามิดปิดตาเห็น...ยังมีครับคุณหยูครับ

 

ปลุกเสกพระให้เป็นพระไม่ใช่ของง่ายปลุกเสกพระพร้อมปลุกจิตคนพร้อมกันไปประเสริฐและน่ายินดีนัก..อภินิหารเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงศรัทธา ดุจปีติในสมาธิหล่อเลี้ยงเกิดฌาณ วันนี้ทานบดีแขวนพระอะไรครับ แล้วท่านปลุกพระปลุกจิตด้วยการทำสมาธิแล้วนะครับ...สาธุอนุโมทนาบุญครับ...

 

หน้า1มีภาพพระครับ...