อาเทสนาปาฏิหาริย์ และอนุสาสนีปาฏิหาริย์. พระบรมศาสดา และเหล่าผู้พระสาวก

"อย่าเอากิเลสมาอวดกัน
ให้เอาธรรมดวงอัศจรรย์มาอวดกันดีกว่า
จิตบริสุทธิ์ คำพูดสะอาด
จิตขาดธรรม คำพูดเป็นพิษ
เพราะความไม่สะอาดของจิตเป็นพิษอยู่ตลอด"

หลวงปู่สาย

 

อภิญญา ที่ยอดยิ่งที่พระพุทธองค์ทรงนำมาประกาศ หลังจากบำเพ็ญมาหนักหน่วงยิ่งกว่าศาสดาใดๆ คือ อาสวักขยญาณ และ ญาณเพื่อการแจ้งชัดต่อเหตุเกิดเหตุดับของกิเลสเครื่องร้อยรัด ชัดแจ้งในสรรพสิ่งต้นตอแห่งทุกข์ทั้งมวล จนพ้นทุกข์ได้



อภิญญา แปลว่า ความรู้ยิ่ง หมายถึงปัญญาความรู้ที่สูงเหนือกว่าปกติ เป็นความรู้พิเศษที่เกิดขึ้นจากการอบรมจิตเจริญปัญญาหรือบำเพ็ญกรรมฐาน

อภิญญาในคำวัดหมายถึงคุณสมบัติพิเศษของพระอริยบุคคลซึ่งเป็นเหตุให้มีอิทธิฤทธิ์ต่างๆ มี 6 อย่าง คือ

อิทธิวิธิ แสดงฤทธิ์ได้ เช่น ล่องหนได้ เหาะได้ ดำดินได้
ทิพพโสต มีหูทิพย์
เจโตปริยญาณ กำหนดรู้ใจผู้อื่นได้
ปุพเพนิวาสานุสติญาณ ระลึกชาติได้
ทิพพจักขุ มีตาทิพย์
อาสวักขยญาณ รู้การทำอาสวะให้สิ้นไป
อภิญญา 5 ข้อแรกเป็นของสาธารณะ (โลกียญาณ) ข้อ 6 มีเฉพาะในพระอริยบุคคล

ถ้าพบผู้แสดงฤทธิ์ได้ อย่าพึ่งหมายว่าผู้นั้นจะเป็นอริยบุคคล

 

จบ ที่ตัวเรา

 

การไม่คบคนพาล

๑. การไม่คบคนพาล

ขยายความมงคลข้อที่ ๑ การไม่คบคนพาล เป็นอุดมมงคล พระพุทธเจ้าตรัสลักษณะของคนพาล
คือคนไม่ดี คนโง่ คนชั่ว ไว้ ๓ ประการคือ ทำชั่ว พูดชั่ว คิดชั่ว

ทำชั่ว คือ การกระทำชั่วทางกาย มีการฆ่าสัตว์ ๑ ลักทรัพย์ ๑ ประพฤติผิดในกาม ( คือประพฤติ
ผิดประเวณี ) ๑
พูดชั่ว คือ การกระทำชั่วทางวาจา มีการพูดเท็จ ๑ การพูดส่อเสียด ๑ การพูดคำหยาบ ๑ การพูด
เพ้อเจ้อ เหลวไหล ไร้สาระ  ๑
คิดชั่ว คือ การกระทำชั่วทางใจ มีการคิดอยากได้ของของผู้อื่นมาเป็นของตน ๑ การคิดพยาบาท
ปองร้ายให้ผู้อื่นพินาศ ๑ คิดวิปริตเป็นมิจฉาทิฏฐิ เช่นเห็นว่าการกระทำบุญ การกระทำบาปไม่มีผล เป็นต้น ๑

รวมความว่าคนพาลคือคนที่ทำชั่วทางกาย ๓ ทางวาจา ๔ ทางใจ ๓ อันได้แก่ ทุจริตกรรม ๑๐ หรือ
อกุศลกรรมบถ ๑๐ ประการนั่นเอง คนพาลที่มีความประพฤติอย่างนี้ พระพุทธเจ้าทรงสอนไม่ให้คบหาเข้าใกล้
เพราะเมื่อคบหาเข้าใกล้ชิดสนิทสนมด้วย ก็จะทำให้เรามีใจโน้มเอียงคล้อยตาม ยินดีชอบใจในการกระทำของ
เขา เอาอย่างเขา อันจะเป็นเหตุให้เรากลายเป็นคนพาลไปด้วย คนพาลจึงเปรียบเหมือนปลาเน่า ตัวเราเปรียบ
เหมือนใบไม้ เมื่อเอาใบไม้ไปห่อปลาเน่า ใบไม้นั้นก็พลอยเหม็นเน่าไปด้วย เพราะฉะนั้นจึงไม่ควรคบคนพาล
ไม่ควรฟังคำพูดของคนพาล ไม่ควรอยู่ร่วมกับคนพาล ไม่ควรเจรจาปราศรัยกับคนพาล ไม่ควรชอบใจความ
ประพฤติของคนพาล เพราะคนพาลนำมาแต่ความพินาศเพียงประการเดียว เหมือนพระเจ้าอชาตศัตรูต้อง
ฆ่าพระราชบิดา และเสื่อมจากมรรคผลก็เพราะคบหาคนพาลคือพระเทวทัต

พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตำหนิติเตียนการคบคนพาลว่า มีโทษนานาประการดังกล่าวนี้แล้ว บัดนี้เมื่อ
จะทรงสรรเสริญการคบบัณฑิต จึงตรัสว่า การคบบัณฑิตเป็นอุดมมงคล


http://www.84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html

 

ถ้าเราแผ่เมตตาเหมือนกับพระอาทิตย์ส่องแสง เมตตานั้นจะมีพลังสูงยิ่ง เพราะธรรมชาติของพระอาทิตย์ ขณะที่ส่องแสงไม่ได้เลือกชุมชน สรรพสัตว์ยากดีมีจน อยู่ที่สูงหรือที่ต่ำ จะใกล้หรือไกล ก็ได้รับความร้อนเท่ากัน เมตตาธรรมก็เช่นกัน ขอให้แผ่ไปให้แก่ชนทุกชั้นทุกระดับ ใครจะรับได้มากน้อย สุดแต่วาสนาบารมีของผู้นั้น...


หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ

 

เกี่ยวกับเรื่องการอยู่ร่วมกันในวงของผู้ปฏิบัติธรรม หลวงปู่ท่านได้ให้โอวาทเตือนผู้ปฏิบัติไว้ว่า ............
" การมาอยู่ด้วยกัน ปฏิบัติด้วยกันมากเข้า ย่อมมีเรื่องกระทบกระทั่งกันเป็นธรรมดา ตราบใดที่ยังเป็นปุถุชนคนธรรมดาอยู่ ทิฐิความเห็นย่อมต่างกัน ขอให้เอาแต่ส่วนดีมาสนับสนุนกัน อย่าเอาเลวมาอวดกัน
การปรามาสพระก็ดี การพูดจาจ้วงจาบใน พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์หรือท่านที่มีศีลมีธรรมก็ดี จัเป็นกรรมติดตัวเรา และขัดขวางการปฏิบัติธรรมในภายหน้า ดังนั้น หากเห็นใครทำความดี ก็ควรอนุโมทนายินดีด้วย แม้แต่วัดต่างสำนัก หรือแบบปฏิบัติต่างกันก็ตาม
ไม่มีใครผิดหรอก เพราะจุดมุ่งหมาย ต่างก็เป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์เช่นกันเพียงแต่เราจะทำให้ดี ดียิ่ง ดีที่สุดเท่านั้น ขอให้ถามตัวเราเองเสียก่อนว่า แล้วเราล่ะถึงที่สุดแล้วหรือยัง ?"

 

การถากถาง เหยียดหยาม การยกตัวมานะทิฐิ

หลายชีวิต เกิดมาเพื่อสร้างบารมีในรูปแบบต่างกัน

บางท่าน เกิดมา อธิษฐานล๊อคตัวเองไว้ก่อนลงมาเกิด ว่าให้อยู่ในโลกแบบคนธรรมดา เพื่อทดสอบกำลังตน ไม่ให้ใช้ฤทธิ์อภิญญาใดได้ตามอำเภอใจ
แต่มีการฝากฝังผู้เกี่ยวข้องให้คอยดูแลอยู่ ไม่ให้ออกนอกทาง


ทีนี้พอมาเจอผู้หลงในฤทธิโลกียะบางระดับ ที่ไม่สามารถเจาะเข้าดูฉากหลังที่แท้จริง ที่มาที่ไป ของชีวิตท่านนั้นได้ ก็แสดงวาจา กิริยา ถากถาง ยกตัวด้วยมานะทิฐิ ก่อมโนกรรม วจีกรรม กายกรรม จะเป็นกรรมใหม่ หรือ เศษกรรมเก่าก็ตาม ก็ล้วนแต่ก่อวิบากอกุศลให้ตนเอง


อย่าประมาทอสรพิษตัวน้อย อย่าหมิ่นว่าชนอื่นนั้นต่ำต้อย อย่าหมื่นราชาที่อายุน้อย อย่าพลอยคิดว่าเณรด้อยกว่าพระ ฯลฯ

จิตที่มีอวิชชาหนาแน่นย่อมถูกมายาที่เคลือบแฝงจากอายตนะทั้งหกหลอกลวง

 

เพียรละบาปอกุศล






" ถ้าหากเราไม่ใช้ความเพียรพยายาม
ใช้ฉันทะความพอใจ ในการทำความเพียรละ
ของตนเอง ละที่มันคิดในสิ่งที่มันไม่ดี
เรียกว่า..ใช้ความเพียรพยายามละบาป
ที่เกิดขึ้นแล้ว เพราะบาปที่มันมีอยู่
ทำสมาธิไม่สงบเรียกว่า..บาป
มันมีอยู่ในจิตของเรา เราก็ให้ละ..

ถ้ามันคิดที่เป็นอดีตที่ทำให้เศร้าหมอง
เป็นบาปมาตั้งแต่อดีต ที่มันเกิดมาถึงปัจจุบัน
เราก็รีบละให้เร็ว ๆ คิดไปหาอนาคต คิดไปแล้ว
สิ่งที่มันจะเป็นบาป มีความเศร้าหมองแก่จิตใจ
ก็ให้ละเสีย ให้ปล่อยวาง มันเกิดขึ้นในปัจจุบันก็ดี

บาปที่เกิดขึ้นอยู่ ก็ให้รู้ด้วยสติปัญญาของตนเอง
ก็ให้ละ ให้ปล่อย ให้วาง ให้มันสิ้นจากดวงใจของตน
ให้ประคับประครองด้วยสติปัญญา ตั้งจิตใจของตนเองไว้
กับข้อธรรมกรรมฐานนี่เรียกว่า..ความเพียร อีกอย่างหนึ่ง "

................................................................

โอวาทธรรมคำสอน : ท่านพระอาจารย์เปลี่ยน ปัญญาปทีโป
วัดอรัญญวิเวก บ้านปง ต.อินทขิล อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่

 

..อารมณ์ฟุ้งซ่านและวิธีแก้อารมณ์..โดยหลวงพ่อวัดท่าซุง...








"....วันนี้ก็มีญาติโยมบางท่านมาถามหลายท่านเหมือนกันว่าจิตใจไม่สงบ อารมณ์ฟุ้งซ่าน อันนี้ก็ต้องขอแนะนำตามคำแนะนำของพระพุทธเจ้าว่าอารมณ์ฟุ้งซ่านน่ะมันมีเป็นธรรมดานะญาติโยมนะ มีไปจนถึงพระอรหัตมรรคไม่ใช่ซ่านแต่เรานะท่านก็ซ่านเป็นเหมือนกัน มีพระอรหัตผลเท่านั้นที่ทรงตัวแน่
....ฉะนั้นต้องไปดูสังโยชน์ในพระโสดาบันนี่มีสักกายทิฏฐิ วิจิกิจฉาสีลัพพตปรามาสพระโสดาบันกับสกิทาคามี คือ
๑. ปลดร่างกาย เห็นร่างกายจะต้องตาย
๒. ไม่สงสัยในพระไตรสรณคมน์
๓. มีศีลบริสุทธิ์
....สำหรับพระอนาคามีก็ตัดกามฉันทะกับปฏิฆะ คือตัดอารมณ์ระหว่างเพศกับอารมณ์ที่ไม่ชอบใจ อารมณ์ที่ไม่ชอบใจ อารมณ์ที่ไม่ชอบใจที่คิดประทุษร้ายกันไม่มีในพระอนาคามี อารมณ์ระหว่างเพศน่ะไม่มีจริง ๆ หมดความรู้สึกระหว่างเพศ
....พอเป็นอรหัตมรรคตัด รูปราคะ อรูปราคะ ยังมี รูปราคะ กับ อรูปราคะ อยู่ ต้องตัด คือหลงในรูปฌานและหลงใน อรูปฌาน
...นี่พรหมต้องตัดอารมณ์นี้ออก แล้วก็ตัด มานะ การถือตัวถือตน ตัด อุทธัจจะ อุทธัจจะ นี้เขาเรียกว่าอารมณ์ฟุ้งซ่าน เห็นไหม อรหัตมรรคยังมีอารมณ์ฟุ้งซ่าน จะตัดได้เด็ดขาดลง จะไม่ฟุ้งต่อเมื่อเป็นอรหัตผล
....แต่ว่าการระงับอารมณ์ฟุ้งซ่านใช้วิธีอย่างนี้ ถ้ามันฟุ้งหนักจริง ๆ ใช้ตามแบบฉบับของพระพุทธเจ้า ที่ท่านแนะนำไว้ในอานาปานุสสติกรรมฐาน ถ้าเวลาที่เราต้องการอารมณ์เป็นสมาธิ ถ้าจิตมันฟุ้งคุมไม่อยู่ ให้เลิกเสียอย่าฝืน ถ้าขืนฝืนเดี๋ยวโรคเส้นประสาท
....ถ้าไม่เลิกก็ให้ปฏิบัติแบบทรมานม้าพยศ ท่านบอกม้าพยศนี่เราไม่สามารถจะบังคับให้อยู่ในอำนาจเราได้ ในเมื่อฝึก มันไม่รับการฝึก มันอยากจะวิ่งไปไหน ให้มันวิ่งไป มือหนึ่งกอดคอมือหนึ่งถือแส้ มันวิ่งไปถ้ามันหยุดเอาแส้หวดเข้าไปให้มันวิ่งต่อไป ถ้ามันหยุดเอาแส้หวดเข้าไปอีกให้วิ่งต่อไป วิ่งหมดแรง หมดแรงแล้วจูงไปไหนก็ได้ มันสู้ไม่ได้ใช่ไหม
....อันนี้ก็เหมือนกัน สำหรับข้อที่ ๒ นี่ถ้าเวลาเราปฏิบัติจิตฟุ้งซ่านท่านบอกว่าวิธีนี้กับจิตก็คือว่าถ้ามันคิดเราคุมไม่อยู่ ปล่อยให้มันคิดตามใจชอบ มันจะคิดอะไร ปล่อยให้มันคิดสุดกำลังของมันอาตมาเคยลอง มันไม่ถึง ๒๐ นาที มันก็หยุดคิด ถ้าหยุดคิดแล้วพอจับมาใหม่ พอดึงมันใหม่ปั๊บจับอานาปานุสสติพร้อมกับภาวนา มันจะอยู่ดิ่งมัน มันอยู่ถึงครึ่งชั่วโมงไปไหนเลย นี่เป็นวิธีนี้นะ ลองใช้ดู สำหรับเรื่องจิตฟุ้งซ่านก็มีอย่างนี้...."


จาก...หนังสือโอวาทหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่ม ๓ หน้า ๕
โดย หลวงพ่อฤาษีฯ วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี

 

แม้เราจะคิดไว้วันละน้อย ๆ แต่คิดบ่อย ๆ อารมณ์ก็เกิดความชิน คำว่า ชินตัวนี้ก็คือ ฌาน

จงอย่าเป็นผู้แพ้ต่ออารมณ์ของความชั่ว เราจงเป็น
ผู้ชนะ ถ้าวันหนึ่งเราชนะตลอดวันไม่ได้ ก็ชนะเป็น
พักๆ ไม่ช้านานเท่าไร จิตก็จะเกิดความเคยชิน


โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

 

สูเจ้าทุกคนนี้ ...
1.ไหว้พระเช้าเย็นได้ทำอยู่หรือ
2.เคารพบิดามารดาได้ทำอยู่หรือ บำรุงได้อยู่หรือ
3.ตอบแทนคนผู้มี่คุณ ได้ทำอยู่หรือ
4.ศีล5ได้ไหม วันพระ ศีล 8 ได้ไหม
5.ความดีเป็นอย่างใด ความชั่วเป็นอย่างใด
6.ได้ฝึกภาวนาไหมล่ะ
7.รู้จักไหมตนของตน เกิดมาแล้วต้องตาย
ตายแล้วเสาะหาเกิด เกิดแล้วอยากใหญ่ ศึกษาเล่าเรียน เป็นโลก เป็นสงสาร ได้ลูกได้หลาน แก่เฒ่าไม่ต้องการ ตายไม่อยากได้จึงให้รู้จักตนเอง อย่าไปรู้แต่โลก ตัวเองไม่รู้ใช้ไม่ได้ ตั้งใจคิดอ่านแก้ไขตนเองทุกคน อยากได้บุญ ทำบุญ บุญพาไปดี อยากได้ทุกข์ ให้ทำความชั่ว ชั่วพาไปนรก อยากได้ธรรมะให้ปฏิบัติเอา
ธรรมะมีมาก ก็รู้จักตัวเองมาก ธรรมะมีน้อย ก็รู้จักน้อย ไม่มีธรรมะใดๆ ในใจ ก็อยู่ไปในโลกผู้ทุกข์นี้ ตั้งใจของตนทุกคนเน้อ! หลวงตาเฒ่าผู้นี้ บอกไว้แล้ว ให้สูเจ้าตั้งใจทำความดี


...หลวงปู่จาม มหาปุญโญ...
วัดป่าวิเวกวัฒนาราม จ.มุกดาหาร