อุทาหรณ์สอนใจ จาก กระรอกโพธิสัตว์ ที่นักปฏิบัติควรสำเหนียก สำนึก และ ระลึก ไว้ !

blank123 · 2 สิงหาคม 2012

Hashi said: ↑

หมวดที่ 1 ลิขสิทธิ์ - ส่วนที่ 6 ข้อยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์ มาตรา ๓๒-๔๓

ส่วนที่ ๖
ข้อยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์

มาตรา ๓๒ การ กระทำแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ของบุคคลอื่นตามพระราชบัญญัตินี้ หากไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์จากงาน อันมีลิขสิทธิ์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์ และไม่กระทบกระเทือนถึงสิทธิอันชอบด้วยกฎหมายของเจ้าของลิขสิทธิ์เกินสมควร มิให้ถือว่า เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ภายใต้บังคับบทบัญญัติในวรรคหนึ่ง การกระทำอย่างหนึ่งอย่างใดแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ตามวรรคหนึ่ง มิให้ถือว่าเป็น การละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้

(๑) วิจัยหรือศึกษางานนั้น อันมิใช่การกระทำเพื่อหากำไร
(๒) ใช้เพื่อประโยชน์ของตนเอง หรือเพื่อประโยชน์ของตนเองและบุคคลอื่นในครอบครัวหรือญาติสนิท
(๓) ติชม วิจารณ์ หรือแนะนำผลงานโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น
(๔) เสนอรายงานข่าวทางสื่อสารมวลชนโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น
(๕) ทำ ซ้ำ ดัดแปลง นำออกแสดง หรือทำให้ปรากฏ เพื่อประโยชน์ในการพิจารณาของศาลหรือเจ้าพนักงาน ซึ่งมีอำนาจตามกฎหมาย หรือในการรายงานผลการพิจารณาดังกล่าว
(๖) ทำซ้ำ ดัดแปลง นำออกแสดง หรือทำให้ปรากฏ โดยผู้สอนเพื่อประโยชน์ ในการสอนของตน อันมิใช่การกระทำเพื่อหากำไร
(๗) ทำ ซ้ำ ดัดแปลงบางส่วนของงาน หรือตัดทอน หรือทำบทสรุปโดยผู้สอน หรือสถาบันศึกษา เพื่อแจกจ่ายหรือจำหน่ายแก่ผู้เรียนในชั้นเรียนหรือในสถาบันศึกษา ทั้งนี้ ต้องไม่เป็นการกระทำเพื่อหากำไร
(๘) นำงานนั้นมาใช้เป็นส่วนหนึ่งในการถามและตอบในการสอบ
มาตรา ๓๓ การกล่าว คัด ลอก เลียน หรืออ้างอิงงานบางตอนตามสมควรจากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ โดยมีการรับรู้ถึง ความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้ปฏิบัติตามมาตรา ๓๒ วรรคหนึ่ง
มาตรา ๓๔ การทำซ้ำโดยบรรณารักษ์ของห้องสมุดซึ่งงานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ หากการทำซ้ำนั้นมิได้มีวัตถุประสงค์เพื่อหากำไร และได้ปฏิบัติตามมาตรา ๓๒ วรรคหนึ่ง ในกรณีดังต่อไปนี้
(๑) การทำซ้ำเพื่อใช้ในห้องสมุดหรือให้แก่ห้องสมุดอื่น
(๒) การทำซ้ำงานบางตอนตามสมควรให้แก่บุคคลอื่น เพื่อประโยชน์ในการ วิจัยหรือการศึกษา

มาตรา ๓๕ การกระทำแก่โปรแกรมคอมพิวเตอร์อันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ หากไม่มีวัตถุประสงค์ เพื่อหากำไรและได้ปฏิบัติตามมาตรา ๓๒ วรรคหนึ่ง ในกรณีดังต่อไปนี้
(๑) วิจัยหรือศึกษาโปรแกรมคอมพิวเตอร์
(๒) ใช้เพื่อประโยชน์ของเจ้าของสำเนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์นั้น
(๓) ติชม วิจารณ์ หรือแนะนำผลงานโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในโปรแกรมคอมพิวเตอร์นั้น
(๔) เสนอรายงานข่าวทางสื่อสารมวลชนโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในโปรแกรมคอมพิวเตอร์นั้น
(๕) ทำ สำเนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ในจำนวนที่สมควร โดยบุคคลผู้ซึ่งได้ซื้อหรือได้รับโปรแกรมนั้นมาจาก บุคคลอื่นโดยถูกต้อง เพื่อเก็บไว้ใช้ประโยชน์ในการบำรุงรักษา หรือป้องกันการสูญหาย
(๖) ทำ ซ้ำ ดัดแปลง นำออกแสดง หรือทำให้ปรากฏ เพื่อประโยชน์ในการพิจารณาของศาลหรือเจ้าพนักงาน ซึ่งมีอำนาจตามกฎหมาย หรือในการรายงานผลการพิจารณาดังกล่าว
(๗) นำโปรแกรมคอมพิวเตอร์นั้นมาใช้เป็นส่วนหนึ่งในการถามและตอบในการสอบ
(๘) ดัดแปลงโปรแกรมคอมพิวเตอร์ในกรณีที่จำเป็นแก่การใช้
(๙) จัดทำสำเนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์เพื่อเก็บรักษาไว้สำหรับการอ้างอิงหรือค้นคว้าเพื่อประโยชน์ ของสาธารณชน

มาตรา ๓๖ การนำงานนาฏกรรม หรือดนตรีกรรม ออกแสดงเพื่อเผยแพร่ต่อสาธารณชนตามความเหมาะสมโดยมิได้จัดทำขึ้น หรือดำเนินการ เพื่อหากำไรเนื่องจากการ จัดให้มีการเผยแพร่ต่อ สาธารณชนนั้น และมิได้จัดเก็บค่าเข้าชมไม่ว่าโดยทางตรง หรือโดยทางอ้อม และนักแสดงไม่ได้ รับค่าตอบแทนในการแสดงนั้น มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ หากเป็นการดำเนินการโดยสมาคม มูลนิธิ หรือองค์การอื่นที่มีวัตถุประสงค์ เพื่อการสาธารณกุศล การศึกษา การศาสนา หรือการสังคมสงเคราะห์ และได้ปฏิบัติตามมาตรา ๓๒ วรรคหนึ่ง
มาตรา ๓๗ การ วาดเขียน การเขียนระบายสี การก่อสร้าง การแกะลายเส้น การปั้น การ แกะสลัก การพิมพ์ภาพ การถ่ายภาพ การถ่ายภาพยนตร์ การแพร่ภาพ หรือการ กระทำใด ๆ ทำนอง เดียวกันนี้ซึ่งศิลปกรรมใดอันตั้งเปิดเผยประจำอยู่ในที่สาธารณะ นอกจากงานสถาปัตยกรรม มิให้ถือว่า เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ในงานศิลปกรรมนั้น
มาตรา ๓๘ การ วาดเขียน การเขียนระบายสี การแกะลายเส้น การปั้น การแกะสลัก การ พิมพ์ภาพ การถ่ายภาพ การถ่ายภาพยนตร์หรือ การแพร่ภาพซึ่งงานสถาปัตยกรรมใด มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ในงานสถาปัตยกรรมนั้น
มาตรา ๓๙ การถ่ายภาพหรือการถ่ายภาพยนตร์หรือการแพร่ภาพซึ่งงานใด ๆ อันมีศิลปกรรมใด รวมอยู่เป็นส่วนประกอบด้วย มิให้ถือว่าเป็นการ ละเมิดลิขสิทธิ์ในศิลปกรรมนั้น
มาตรา ๔๐ ในกรณีที่ลิขสิทธิ์ในศิลปกรรมใดมีบุคคลอื่นนอกจากผู้สร้างสรรค์เป็นเจ้า ของอยู่ด้วยการที่ผู้สร้างสรรค์คนเดียวกันได้ทำ ศิลปกรรมนั้นอีกในภายหลังในลักษณะที่เป็นการทำซ้ำบางส่วนกับศิลปกรรมเดิม หรือใช้แบบพิมพ์ ภาพร่าง แผนผัง แบบจำลอง หรือข้อมูล ที่ได้จากการศึกษาที่ใช้ในการทำศิลปกรรมเดิม ถ้าปรากฏว่าผู้สร้างสรรค์มิได้ทำซ้ำหรือลอกแบบในส่วนอันเป็น สาระสำคัญของศิลปกรรมเดิม มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ในศิลปกรรมนั้น
มาตรา ๔๑ อาคารใดเป็นงานสถาปัตยกรรมอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ การบูรณะอาคารนั้นในรูปแบบเดิม มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์
มาตรา ๔๒ ใน กรณีที่อายุแห่งการคุ้มครองลิขสิทธิ์ในภาพยนตร์ใดสิ้นสุดลงแล้ว มิให้ถือว่าการนำภาพยนตร์นั้นเผยแพร่ต่อ สาธารณชนเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ในวรรณกรรม นาฏกรรม ศิลปกรรม ดนตรีกรรม โสตทัศนวัสดุ สิ่งบันทึกเสียงหรืองานที่ใช้จัดทำ ภาพยนตร์นั้น
มาตรา ๔๓ การ ทำซ้ำ เพื่อประโยชน์ในการปฏิบัติราชการโดยเจ้าพนักงาน ซึ่งมีอำนาจตามกฎหมายหรือตามคำสั่งของเจ้าพนักงาน ดังกล่าวซึ่งงานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ และที่อยู่ในความครอบครองของทางราชการ มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้ปฏิบัติตาม มาตรา๓๒ วรรคหนึ่ง
Click to expand...

แหม๊ ? ช่างพากเพียรไปขุดคุ้ย เอ๊ยไป เสาะหา
มาโพส เสียจริงหนอ พ่อคนหัวหมอจ้อความ ?
ถามหน่อยสิจ๊ะ

กฏหมู่ ก๊ะ กฏหมาย มันเหมือนกันหรือไม่
กฏหมาย ก๊ะ กฏแห่งกรรม( แล ศีลธรรม ) มันต่างกันไหม ?
แล้วเหตุไฉน โลกียะ ก๊ะ โลกุตระ จึงมักจะเป็น อุดมการณ์บนเส้นทางที่อยู่ขนาน กันเล่า ?
เด๋ว คืนนี้จะมาเม้าส์หั้ยฟัง กะลังปั่นน้ำลายอยู๊ ( ใกล้เสร็จแระ หุหุ ) :boo:

ผีกระติ๊บ · 2 สิงหาคม 2012

ก็เห็นพยามเอาเรื่องลิขสิทมาโจมตีบั่นทอนกำลังใจของนักปฏิบัติ
ลิขสิทก็คือกฏหมายลิขสิท และเมื่อไม่ผิดกฏหมายลิขสิทแล้วยังจะพยามทำอะไรต่ออีกละจ๊ะแม่คุณ...

blank123 · 2 สิงหาคม 2012

Hashi said: ↑

ก็เห็นพยามเอาเรื่องลิขสิทมาโจมตีบั่นทอนกำลังใจของนักปฏิบัติ
ลิขสิทก็คือกฏหมายลิขสิท และเมื่อไม่ผิดกฏหมายลิขสิทแล้วยังจะพยามทำอะไรต่ออีกละจ๊ะแม่คุณ...
Click to expand...

อืม...ขนาด ลูกเสือ ลูกตะเข้ ถ้าเราเมตตาเอามาหัดมาสอน
มันยังปีกกล้าขาแข็ง ว่ายน้ำไปไหนต่อไหน ได้เองเลยนิ
แล้วทำไม เราจะพยามสอนเจ้าลูกกระรอก
ให้มันหัดว่ายน้ำ มั่งไม่ได้ล่ะ

เฮ้อออ ถ้าพ่อกระรอกโพธิสัตว์
มันไม่มัวแต่ กางปีกปกป้องลูกน้อย
แล้วเสี้ยมสอน ให้ลูกกระรอก
รู้จักหัดว่ายน้ำ ด้วยตัวเอง ซะมั่งก็ดี นะ
เวลาจะไปไหน มาไหน
อยู่ไกลหูไกลตา แล้ว ตกน้ำตกท่า ขึ้นมา
ลูกกระรอก มันจะได้รู้จักเอาตัวรอดได้ ในสังสารวัฏ ไง
ไม่มี พ่อกระรอกตัวไหน กระเตง ลูกของตัวเอง
ข้ามห้วงทุกข์ได้ หรอกนะจ๊ะ
ถ้าลูกของมันไม่มีใจที่เป็นสัมมา อ่ะ :'(

อพิโถๆๆๆๆ ทูนหัวขราาาาาาาาาาา
หวาดระแวง อะไรก๊ะ ลูกผู้ญิ๋งตัวเล็ก ๆ อย่างนู๋บีกันจ๊ะ
นู๋บี อุส่าเพียร สอนลูกกระรอกให้ว่ายน้ำ
และ ก็ พยามที่จะช่วย ชี้โพรง ให้ลูกกระรอก อยู่นี่ไงจ๊ะ

แหม ?ก็ผู้หญิงวาสนาน้อยด้อยปัญญา อย่างนู๋บี
มันไม่มี ความเพียรอัน มากมายมหาศาล
แบบ พ่อกระรอกโพธิสัตว์นิหน่า
จาได้ ชอบเอาหางอันกระจ้อยร่อย ไปวิดน้ำ
เพื่อคอยปกป้องลูกน้อยทั้งปีทั้งชาติ น่ะ :'(

blank123 · 2 สิงหาคม 2012

อืม... อีกสักดอกส์ แระกันเน๊าะ
อยากรู้จังวุ้ย ว่า ในสายตา ของ โปรแกรมเมอร์
บั๊ค ที่เกิดในซอฟท์แวร์ มันเป็นสิ่งบั่นทอนกำลังใจ
หรือ เป็นสิ่งท้าทายให้พยามที่จะเอาชนะ ล่ะ
ถ้าโปรแกรมเมอร์คนไหน เห็น บั๊ค
แล้วหมดอาลัยตายอยากในชีวิต
เขาก็เป็นได้แค่ โปรแกรมเมอร์ขี้เท่อ นะเธอว์

ปัญหาเรื่อง ลิขสิทธิ มันก็เหมือน กับการ เจอ บั๊คในระบบ นั่นแหล่ะ
ถ้านักปฏิบัติคนไหน เจอเรื่องลิขสิทธิ ก็คิดทอดอาลัย
เขาก็ไม่มีวัน ได้เป็น นักปฏิบัติ ตัวพ่อ ตัวแม่ได้หรอกนะ
อย่างมากก็เป็น ได้แค่ นักปฏิบัติขี้.... ว้าาาา ม่ะพูดดีกว่า
นู๋บี ขี้เกียจได้รับแจก ใบแดงงงง อะซิก ๆ :'(

ผีกระติ๊บ · 2 สิงหาคม 2012

สมาชิกทำผิดกฏ - PaLungJit.com
โดนใบแดงหรอจ๊ะ อ๊ะใจหายวาบ เดี๋ยวฉันอาจจะได้บ้างก็ได้นะ คริ คริ^^

blank123 · 3 สิงหาคม 2012

นายดอกบัว said: ↑

ไม่ใช่ควารเพียรครับ เป็นความโง่เขลาต่างหาก
Click to expand...

"เฉียวฟง" said: ↑

ความเพียรอะไรกัน ตัณหาล้วนๆเลยไม่ใช่รึ นกนางแอนนั่นหนะ ไม่ต่างกับมนุษย์ที่เสียคนรักไปแล้วฆ่าตัวตายตาม หรือ ตรอมใจตายเลย
Click to expand...

อืม...อันนี้ ก็แล้ว แต่ สมมุติบัญญัติ ของแต่ละทั่น อ่ะเจ้าค่ะ
ซึ่ง สำหรับอิฉัน แล้ว ยึดบัญญัติโดยสมมุติ ที่ว่า
ความเพียรนั้น มัน หมายถึง

ความพยามยามอุดหนุน
ให้กิจที่ตนเองประกอบให้สำเร็จไป
จึงเรียกว่า ความเพียร อ่ะค่ะ

ซึ่งถ้าลองเอามาเทียบเคียง กับ การพฤติกรรม
ของนกนางแอ่น และ เจ้ากระรอก ดังที่กล่าวมา
ก็จัดได้ว่า สัตว์ ทั้งสองนี้ มีความเพียร อยู่ดี

แต่ก็อย่างที่ คุณ ฮาชิ บอกนั่นแหล่ะ
ความเพียรที่จะ ทำให้เกิดมรรคผล พ้นห้วงทุกข์ ได้ นั้น
มันต้อง เป็น สัมมาวายามะ ( ความเพียรชอบ )
อันมี สัมัปปทาน 4 เป็นองค์ประกอบ
ไม่ใช่ความเพียร ที่เกิด เพราะความไม่รู้ แบบ เดรัจฉาน

ทว่า ป๋าหมาน เคยเสี้ยมสอน อิฉันเสมอนะ ว่า
จง ดูเยี่ยงกา แต่ อย่า เอาอย่างกา
ดังนั้น อิฉันจึง ดูเยี่ยง เจ้ากระรอก และนกนางแอ่น
ตรงส่วนดีในแง่ที่ มีความเพียรพยาม
มุ่งมั่นจะกระทำสิ่งใด แล้ว
ก็มีความตั้งใจจริง ที่จะทำอย่างเต็มที่
ไม่มีการละทิ้งเสียกลางคัน

แต่ถึงงั้น อิฉันก็ไม่คิดจะ เอาอย่างกระรอก ก๊ะ นกนางแอ่น
ด้วยการเอาหางวิดน้ำ หรือ ร้องแหกปากหาคู่ ไปจนตาย หรอกนะ

blank123 · 3 สิงหาคม 2012

เอ้า เอา ลิ้งค์เนี๊ยะ มาฝากคุณ ฮาชิ ด้วยอ่ะ
เผื่อว่า จะได้เข้าใจขึ้นมามั่ง
ว่า ทำไม อิฉัน ถึง ถามว่า

กฏหมู่ ก๊ะ กฏหมาย มันเหมือนกันหรือไม่
กฏหมาย ก๊ะ กฏแห่งกรรม( แล ศีลธรรม ) มันต่างกันไหม ?
แล้วเหตุไฉน โลกียะ ก๊ะ โลกุตระ จึงมักจะเป็น อุดมการณ์บนเส้นทางที่อยู่ขนาน กันเล่า ?

blank123 · 3 สิงหาคม 2012

ปอลิง

อ้อ ขอบคุณ สำหรับ ทุกโมทนา นะเจ้าคะ
อย่างน้อย ๆ มันก็ ทำให้ อิฉัน มีกำลังใจ
ที่จะ บำเพ็ญเพียร เหมือนดังเช่น เจ้ากระรอกน้อย
ค่อย ๆ หมั่นทำความดี เพื่อ เอาชนะใจ
คนที่คุณก็รู้ว่าใคร ที่ชอบทำตัวใจร้ายใจดำ
ไล่แจก ใบเหลืองใบแดง ให้อิฉัน อยู่เรื่อย

เอ้า เอาใบแดงใบล่าสุด มาอวดเจ้าค่ะ อ่ะซิก ๆ :'(

http://palungjit.org/threads/ทำผิดกฏ-ใบแดง-สำหรับ-คุณ-blank123-ใช้ภาษาไม่เหมาะสม.352139/

blank123 · 4 สิงหาคม 2012

อนึ่ง เนื่องใน โอกาส ควันหลงวันเข้าพรรษา
ขอ อนุญาต เอา เรื่อง กระรอกโพธิสัตว์ เวอร์ชั่น ฮาร์ดคอร์
ที่เคย แพล่มไว้ เมื่อนานมาแล้ว มาแปะ ให้อ่านเล่นด้วยคร้าาาา

<table bgcolor="#EDEDE5" cellpadding="0" cellspacing="0" width="95%"> <tbody><tr> <td width="57"></td> <td background="../template/theme/8/images/everyday_frame_03.gif">
</td> <td width="56"></td> </tr> <tr> <td background="../template/theme/8/images/left.gif" width="57">
</td> <td> <table border="0" cellpadding="3" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td>
</td><td></td></tr> <tr> <td>อ้อ อิเสือติดปีก มัน ฝากให้ลูกไป๊
แว่บมาแท้งกิ๋ว อิหม่ามี๊ แทนมันด้วยอ่ะคร้าาา
ขอบคุณสำหรับเรื่อง กระรอกโพธิสัตว์ ที่เอามาแบ่งปันกันจร้าาาา
ส่วน อินังเทียวเสี้ยม มันก็ตั้งข้อสังเกตอย่างหนึ่ง อ่า
มันบอกว่า อย่างอิเจ้ขวัญเนี่ย คงม่ะใช่ ลูกเสือลูกตะเข้ หรอกมั้ง
แต่อีน่าจะเป็น ลูกปลาไหลใส่สะเก็ต
ที่พลาดท่าไปติดเบ็ด จนต้องตกเป็น เมียโคตรไอ้เข้ อ่า หุหุ

อืม....ตอนแรกเห็นพูดเปรย ๆ ถึง ลูกกระรอก
ก็ยังนึกถึง กระรอกน้อยกลอยใจ
ในหนังสือแบบเรียน มานี มานะ ปิติ วีระ และ ชูใจ เฉยเรยอ่า อิอิ
เออ...ชอบคำพูดของเจ้ากระรอกจัง

"ถึงจะต้องวิดจนตัวตายก็ทำ เพราะข้าพเจ้านี้เป็นกระรอก
กระรอกก็ทำได้แต่เพียงเท่านี้ แม้จะรู้วิธีการอย่างอื่นแต่ก็ทำไม่ได้
อนึ่ง นี้เป็นความเพียร หากว่าเราเพียรพยายามเสียแล้ว ทุกสิ่งต้องสำเร็จ
แต่หากไม่สำเร็จก็ย่อมได้ชื่อว่าเป็นผู้มีความเพียร ตายไปก็ไม่ตายเปล่า
ไม่เป็นที่ตำหนิติเตียนของปวงปราชญ์ทั้งหลาย"

เฮ้อออ นี่ดีนะเนี่ย ที่นู๋บี ม่ะใช่เทวดายืนอยู่ริมบึง นั่น
เพราะ นอกจาก ฟังแล้ว นู๋บีจะม่ะซาบซึ้งในธรรมของกระรอก แล้ว
พอช่วยเอาลูกกระรอกขึ้นมาจากน้ำให้ (ตามหลักมนุษยธรรม) แล้ว
นู๋บี อาจจะเบิ๊ดกระโหลก แล้ว คว้าตาลปัตร มานั่งเทศน์ อิเจ้ากระรอกด้วยมั้ง

อันว่า ความเพียร เป็นองค์ประกอบในหลายข้อธรรม ก็จริงอยู่
แต่ พวกมรึงต้องรู้จัก โยนิโสมนสิการ
และ ตะหนักถึง ผลกระทบในทุก ๆ ด้าน
ตลอดจน ต้องค้นหารากเหง้าของกการกระทำ ด้วยนะจ๊ะ
ไม่งั้น วิริยะบารมี ที่เฝ้าบำเพ็ญเพียร
มันก็เหมือน เรือที่ปราศจากหางเสือ
สักแต่ว่า แล่นไปเรื่อยเปื่อย เมื่อยก็ไม่พัก

ถามหน่อยเด๊ะ การมุ่งมั่น คิดแต่จะเอาหางวักน้ำ ช่วยลูกตัวเองเนี่ย
ถ้าสมมุติว่า ทำสำเร็จจริง มันจะทำลายระบบนิเวศน์โดยรวมแค่ไหน
และ จะมีสัตว์น้ำในบึง อีกกี่ตัว ที่กลายเป็นศพสังเวยการสู้เพื่อลูก ของเมิงเนี่ย
ไอ้เจ้าความเพียรที่ไม่รู้จักคิด พวกเนี๊ยะ
มันก็ไม่ต่างกับเรื่อง การพยามขโมยยาเพื่อไปรักษาลูกตัวเอง นั่นแหล่ะ
ก็แค่สัญชาตญาณความเป็นพ่อเป็นแม่ ที่เห็นแก่ตัว
แล้วพยามจะทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยเหลือ ลูกตัวเอง อ่ะ
แหม๊ นี่ถ้านู๋บีเป็นเทวดานั่น นู๋บีจะพาเจ้ากระรอกมัน ไปดูหนังเรื่องนี่ อ่า

ดังนั้น ก่อนที่เราจะปล่อยวางทุกสิ่ง
เราต้องทำให้ถึงที่สุด แม้ด้วยชีวิต
แต่ก็ต้องรู้จักใช้ปัญญาคิดหารากเหง้าแห่งการกระทำนั้นด้วย
นั่นหมายความว่า หากยังปล่อยวางอัตตาของตนเอง ไม่ได้
เมื่อกระทำแล้วก็ต้องยอมรับผลของวิบากอย่างซื่อสัตย์ด้วย
ไม่ใช่ เอาดีเข้าตัวโดยอ้างคำพูดสวย ๆ ให้เทวดามันซาบซึ้ง

อุ๊ยต๊ายยยยย เผลอฮาร์ดคอร์ อีกแระ
แหะ ๆ ขอ อำภัยคร้าาา อิหม่ามี๊
ฉงฉัย นู๋บีจาติดนิสัยชอบมองโรคในแง่ร้าย
มาจากไอ้โซ๊ยตี๋ แหง๋ ๆ เรยว่ะ
ภาพพจน์นางเอกป่นปี้ หมดเรยกรู ฮือ ๆ

</td> </tr></tbody></table></td> <td background="../template/theme/8/images/right.gif" width="56">
</td> </tr> <tr> <td width="57"></td> <td background="../template/theme/8/images/everyday_frame_15.gif">
</td> <td width="56"></td> </tr> </tbody></table>

โดย: อิเสือดราม่า ซ่าส์ได้ทุกช๊อท หุหุ (นู๋บี ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:1:30:19 น.

ที่มา:

BlogGang.com : :

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

อุทาหรณ์สอนใจ จาก กระรอกโพธิสัตว์ ที่นักปฏิบัติควรสำเหนียก สำนึก และ ระลึก ไว้ !

blank123 เป็นที่รู้จักกันดี

ผีกระติ๊บ Active Member

blank123 เป็นที่รู้จักกันดี

blank123 เป็นที่รู้จักกันดี

ผีกระติ๊บ Active Member

blank123 เป็นที่รู้จักกันดี

blank123 เป็นที่รู้จักกันดี

blank123 เป็นที่รู้จักกันดี

blank123 เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

อุทาหรณ์สอนใจ จาก กระรอกโพธิสัตว์ ที่นักปฏิบัติควรสำเหนียก สำนึก และ ระลึก ไว้ !

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา