เรื่องเด่น เพ่งพินิจ "..ความตาย.."(มรณานุสสติ)

https://fb.watch/8LUo1NDOJe/

 

จิตสุดท้าย ก่อนออกจากร่าง "


เมื่อเวลา คนใกล้จะตายน่ะ ตามันก็ชำรุด หูมันก็รุด จมูกก็ชำรุดไปหมดเลย ไม่สามารถ จะสูดกลิ่นอะไรได้แล้วลิ้นมันก็ชำรุด ไม่รู้จักรสอาหารอะไรได้เลย
วิญญาณทางตา เป็นต้น อันนี้ก็ดับไป ดับไป ดับไป ตลอดถึงวิญญาณทางกาย บัดนี้..กายนี้ เมื่อมันชำรุดมากแล้ว วิญญาณก็ไปอาศัยอยู่ไม่ได้ ก็ต้อง ดับลง ดับลง มันก็มาเหลืออยู่แต่ "มโนวิญญาณ"
ก็น้อยเข้า น้อยเข้า มันไม่สามารถจะรับรู้ ภายนอกได้เลยบัดนี้ วิญญาณมันดับลง ดับลงน่ะ นั่นล่ะ ให้สังเกตดู เป็นอย่างนั้น บัดนี้เมื่อวิญญาณ คือ "มโนวิญญาณ" วิญญาณทางใจนี้ มันดับลงแล้ว
ความรู้สึกเกี่ยวกับ "ชีวิต" นี้ มันก็ไม่มีแล้ว ท่านเรียกว่า "จิตเข้าภวังค์"จิตของคนธรรมดาสามัญนี่ เมื่อเวลาจนจะตายนี่ มันจะเข้าภวังค์คือ มันเคลื้ม หลับไป..มันลืมตัวไป ว่างั้นเถอะ
ไม่รู้สึกตัวแล้วบัดนี้ มันเคลิ้มไปเหมือนอย่าง คนเคลื้มหลับไปนี่ พอว่ารู้สึกตัวขึ้นมาอย่างนี้ มันเป็นอย่างอื่นไปแล้วบัดนี้ มันไม่ได้อยู่ในร่างอันนี้แล้ว มันเป็นหน้าที่ของ "กรรมใหม่" จะพี่งนำไปแล้วบัดนี้
จะถึงตกแต่งละ ตกแต่งรูปทิพย์ให้อยู่..ให้อาศัยแล้วบัดนี้นะ รูปทิพย์นี่ มันเป็นฝ่ายกุศล ถ้าเป็นรูปเปรต รูปสัตว์นรก รูปอสูรกายอย่างนี้ มันก็เป็นฝ่ายอกุศล มันสุดแล้วแต่จิตใจยึดเอาอะไรเป็นอารมณ์มากกว่ากัน
ในขณะเวลาจิต มันจะลงภวังค์นั่นน่ะ เมื่อมันยึดบาปไว้มากกว่าบุญอย่างนี้น่ะ ปาบมันก็มีหน้าที่ตกแต่งเรือนร่าง ดวงจิตนี้อาศัยใหม่ต่อไปเออ..มันเป็นอย่างนั้น ถ้าจิตมันยึดเอาบุญกุศลไว้ มากกว่าปาบอย่างนี้
บุญมันมีกำลังเหนือบาปมันก็ตกแต่งที่อยู่อาศัย ให้ดวงจิตนี้เรียกว่า ตกแต่งรูปร่างให้ดวงจิตนี้ ได้อาศัยดีประณีตบรรจง ที่ท่านเรียกว่า เทวดา นั่นแหละ มันก็เป็นอย่างนั้นแหละ พอจิตนี้ออกจากร่างนี้แล้ว ก็มันก็เกิดเป็นร่างใหม่ขึ้นทันที ก็ด้วยอำนาจบุญมันตกแต่งให้ หรือ ด้วยอำนาจแห่งบาปมันตกแต่งให้
โอวาทธรรม หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
ขออนุโมทนาบุญท่านผู้เผยแพร่โอวาทธรรมและเจ้าของภาพขอให้ท่านและครอบครัวเจริญรุ่งเรืองทั้งทางโลก ทางธรรม สาธุ สาธุ สาธุ

 

" รอยแตกบนแก้ว "
ธรรมะ จาก หลวงปู่ชา สุภัทโท เล่าโดย ท่านพรหมวังโส



หลวงพ่อชา ยกแก้ว แล้วถามอาจารย์พรหมว่า “เธอเห็นรอยแตกในแก้วใบนี้ไม๊ พรหมวังโส?”

อาจารย์พรหมคิดว่า “แก้วก็ดูปรกติ ไม่มีร้อยราว”

... หลวงพ่อชาพูดต่อว่า “ดูให้ดีๆซิ มันมีรอยแตกเล็กๆบนแก้วใบนี้

สักวันแก้วใบนี้มันต้องแตก ” ในตัวเราทุกคน ล้วนแต่มีรอยแตกเล็กๆ

นับตั้งแต่เราเกิด มันบอกให้เรารู้ว่า สักวัน ชีวิตของเราทุกคนต้องจบสิ้น มันจะจบแน่นอน

เรารู้ดี แต่เพราะเราโดน อวิชชาครอบงำเอาไว้ทำให้เราไม่ได้คิดถึงมัน

สักวันเราต้องจากกัน ความจริงข้อนี้ที่พระบอกให้เราตระหนัก มิได้ให้เรากลัว

หรือ คิดว่าฉันจะไม่รักใครอีกแล้ว!!ฉันจะได้ไม่ต้องเสียใจ

ตอนฉันต้องสูญเสีย เขาหรือจากเขาไป แต่ท่านบอกเพื่อที่ว่า

เราจะได้รู้เท่าทันความเป็นจริงของโลกและชีวิตว่า ทุกสิ่งที่อยู่ตอนนี้มันไม่เที่ยง

มันจะเปลี่ยนแปลง
เพราะฉะนั้น ถ้าเรารู้ว่าสิ่งที่เรามีเราอยู่

มันจะไม่อยู่กับเราชั่วนิรันดร์ เวลาของเรามีจำกัด

เราจะได้ มีท่าทีที่ถูกต้องกับสิ่งที่เรามีอยู่ ณ เวลานี้ เราจะมีเมตตา

ต่อคนที่อยู่ด้วยในทุกวันนี้มากขึ้น เพราะเรารู้ว่าเราอยู่ด้วยกันแค่ช่วงเวลาสั้นๆ

เราจะหยุดความใจร้าย หยุดทำร้าย หยุดความเอาชนะ หยุดการกดดัน

หรือบังคับให้ทุกอย่างเป็นดั่งใจของเรา เราจะผ่อนปรน เราจะใจเย็น

และรับฟังมากขึ้น เราจะเห็นอกเห็นใจ เข้าใจ และ ให้อภัยมากขึ้น

เพราะเรารู้ว่าเวลาที่เราจะอยู่ด้วยกัน มันหมดลงไปทุกวัน

เวลาติดปีกบิน และพรุ่งนี้อาจจะไม่มีอีกแล้วสำหรับเรา

เมื่อถึงวันที่เราต้องจากกัน เราจะไม่ต้องเสียใจว่า ทำไมเราถึงไม่ทำดีกับเขา

เราจะเก็บความทรงจำที่ดีต่อกันเหลือไว้ให้คิดถึง ยามเมื่อเขา หรือ เรา ไม่มีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้แล้ว

ในวันสุดท้าย เราจะเช็ดน้ำตา และพูดกับตัวเองว่า

“ฉันรู้อยู่แล้ว ว่าวันนี้ต้องมาถึง
เพราะฉันเห็นรอยแตกเล็กๆ ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว.....”

 

ต้องฝึกอย่างไร...ตายไปถึงจะฝึกสติปัฏฐาน 4 ต่อได้?
.
.
ถ้าท่านทั้งหลายฝึกหัดปฏิบัติธรรมอยู่เนืองๆ
ท่านทั้งหลายก็จะสามารถเปลี่ยน
จากใจที่เศร้าหมอง เป็นใจที่ผ่องใสได้
เมื่อต้องจากโลกนี้ไปด้วยใจที่ผ่องใส
อย่างน้อยก็ไปสบาย...สุคติภูมิ
แล้วถ้าเราฝึกหัดปฏิบัติได้ดี
ถึงแม้ว่าเราต้องจากโลกนี้ไป
เราก็สามารถฝึกปฏิบัติต่อได้
เบื้องต้นต้องมีกายหยาบๆ
อยู่ๆเราจะไปรู้จิตรู้ใจทำได้ไหม?
มันยังทำไม่เป็น
เป็นสภาวะละเอียดเลยต้องใช้กาย
#เพราะฉะนั้นจุดแข็งของความเป็นมนุษย์
#คือการมีกายหยาบเพื่อฝึกสติปัฏฐาน
แต่พอเราฝึกไปจนจิตมันตื่นแล้ว
แม้กระทั่งวางกายแล้ว รู้จิตรู้ใจได้ไหม?
เข้าถึงสภาวะที่ประณีตกว่าได้ไหม?
....มันทำได้
เพราะฉะนั้นตรงนี้
ถึงแม้ว่าเราต้องจากโลกนี้ไป
เราก็สามารถฝึกปฏิบัติต่อได้ในภพภูมิต่อๆไป
ตรงนี้นะ ถ้าใครฝึกจนกายใน
หรือนามกายมันเคลื่อนออกมา
แล้วเราจะพบว่า ความเป็นสติสัมปชัญญะ
มันอยู่ที่นามกาย มันไม่ได้อยู่ที่กายหยาบ
นั่นแหละมันสามารถฝึกสติปัฏฐานต่อได้
เดินสภาวธรรมได้
ปกติถ้าสอนบางคน
ลูกศิษย์หัวดีๆหน่อยเดินสภาวะ
พวกที่ชอบถอดกายมันมีอยู่
แล้วจะพบว่าเวลาถอดมา เดินสภาวะ
มันจะละเอียดกว่าตอนที่เรา
เดินสภาวะอยู่ในกายหยาบ ละเอียดกว่ามาก
ความคมชัดความอะไรละเอียดกว่ามาก
เพราะกายหยาบมันเหมือนตัวดึง
แต่พอเราถอดปลั๊กออกแล้ว
มันเหลือเพียงพลังงาน
เหลือแต่กระแสเพียวๆ
การเดินสภาวะจะเฉียบคมมาก
ก็มีลูกศิษย์ที่เก่งในเรื่องของการถอดตัวนี้
แล้วถอดมาเดินสภาวะ
ตอนอยู่ในกายหยาบยังเดินไม่เก่ง
แต่หลุดปุ๊บเดินเก่งกว่า
เพราะว่ามันไม่มีตัวดึง
แต่พูดแบบนี้ก็ไม่ใช่ต้องพยายามไปถอด
แล้วเดินสภาวะนะโยม
คือให้เป็นเรื่องอัธยาศัยของแต่ละคน
แต่ให้รู้ว่าเมื่อถึงจุดหนึ่งจิตมีความตั้งมั่น
อยู่ที่ไหนก็ฝึกสติปัฏฐาน 4 ได้
ถึงแม้ไม่มีกายหยาบก็ฝึกสติปัฏฐาน 4 ต่อได้
เป็นเรื่องของนามกาย
เป็นเรื่องของจิตตั้งมั่นข้างใน
เพราะฉะนั้นไม่ต้องกังวลว่า
ถ้าเราต้องตายตอนนี้ไปเราจะหมดโอกาส
ไม่ต้องไปกังวลแบบนั้น
#ถ้าปัจจุบันโยมสามารถฝึกจนมีสติที่ตั้งมั่นได้
#ต่อให้โยมต้องล้มตัวลงตรงนี้
#โยมก็ไปฝึกสติปัฏฐานสี่ต่อได้
แต่ถ้าโยมไม่ฝึกตอนนี้
ตายไปหวังจะไปฝึกจะทำได้ไหม?
ก็หลงภพ หลงภูมิไปเรื่อย
เพราะฉะนั้นไม่ต้องไปมองอนาคต
ว่าบางคนเราบุญน้อย
กว่าจะได้พบพระพุทธศาสนา
ก็ตอนแก่เฒ่าแล้ว
สำคัญที่ปัจจุบัน...
ถ้าปัจจุบันโยมทำได้ดี
ผลอนาคต ก็เกิดจากปัจจุบันนั่นเอง
ถ้าเราฝึกปัจจุบัน เรามีสติตั้งมั่น
ตายไปโยมก็จะมีสติต่อได้
โดยเฉพาะคนที่ถอดกายก็จะพบว่า
จริงๆแล้วความตายคือการเคลื่อน
จากภพหนึ่งไปสู่ภพหนึ่งเท่านั้นเอง
มันคือการเปลี่ยนภาชนะ
หรือแม้กระทั่งเวลาความฝัน
ถ้าเรามีสติทรงตัวในฝัน
มันจะรู้สึกตัวในความฝันได้
เดินสภาวะต่อได้
ไปลองฝึกกันดูว่า...
ไม่ว่ามันจะถอดกายก็ดี
หรือแม้กระทั่งเวลาฝันแล้วเรามีสติก็ดี
เดินสภาวะต่อได้ ทั้งในระดับของสมาธิ
แล้วก็ระดับของวิปัสสนาญาณ
พลิกมาเป็นแยกรูปแยกนามของละเอียด
แล้วสลัดคืนสู่ความบริสุทธิ์ได้
.
.
โดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
11 พฤศจิกายน 2563

 

ชีวิตนี้น้อยนัก
(video with English subtitle)


ความไม่ประมาท ชุดพิเศษ
ชราสูตร

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง
เล่มที่ ๒๕ ข้อ ๔๑๓


ข้อแนะนำในการปฏิบัติ
ก่อนจะฟัง
พึงเข้าสมาธิสักครู่หนึ่ง
เมื่อได้สมาธิดีแล้ว
ฟังพุทโธวาท และน้อมธรรมมาสู่ใจ
น้อมใจปฏิบัติตามพุทโธวาทตรง ๆ
ให้เข้าใจแจ้ง และได้สภาวะจิตดีจริง
เมื่อได้สภาวะดีใด ให้รักษาสภาวะนั้นออกมาสู่ชีวิตจริง
ความยาววีดีโอ: 5:54 นาที
เวลาปฏิบัติ:15 นาที
---------
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
ชีวิตนี้น้อยนัก สัตว์ย่อมตายภายใน ๑๐๐ ปี ถึงแม้อยู่เกินกว่านี้ ก็ต้องตายเพราะชรา สิ่งที่ยึดถือว่าเป็นของเราเป็นของไม่เที่ยง จะต้องละสิ่งนั้นไปเพราะความตาย
บุคคลย่อมกล่าวขวัญถึงชื่อของคนทั้งหลายผู้อันตนได้เห็นแล้วบ้าง ได้ฟังแล้วบ้าง ชื่อเท่านั้นที่ควรกล่าวขวัญถึงของบุคคลผู้ล่วงไปแล้วที่ยังคงเหลืออยู่
บุคคลผู้ยินดีในสิ่งที่ยึดถือว่าเป็นของเรา ย่อมละความโศก ความร่ำไรและความตระหนี่ไม่ได้
บัณฑิตกล่าวการไม่แสดงตนในภพของภิกษุผู้ประพฤติหลีกเร้น ผู้เสพที่นั่งอันสงัด ว่าเป็นการสมควร
มุนีผู้ไม่อาศัยแล้วในอายตนะทั้งปวง ย่อมไม่กระทำสัตว์หรือสังขารให้เป็นที่รักหรือเป็นที่เกลียดชัง ย่อมไม่ติดความร่ำไรและความตระหนี่ ในสัตว์หรือสังขารนั้น
ผู้มีปัญญาย่อมไม่สำคัญในรูปที่ได้เห็น เสียงที่ได้ฟัง หรืออารมณ์ที่ได้ทราบ ย่อมไม่ปรารถนาความบริสุทธิ์ด้วยทางอื่น ย่อมไม่ยินดี ไม่ยินร้าย

 

เคยได้ยินเรื่อง "จิตดวงสุดท้าย" ไหม?
ก่อนที่จะวูบดับจากโลกนี้ไป
จิตมันยึดอยู่กับอะไร
ก็หลงติดอยู่กับสิ่งนั้นแหละ
ปัจจุบันเห็นคนฆ่าตัวตายกันมาก
มีข่าวกันทุกวันเรื่อยๆ เยอะมากเลย
หลายคนมีความเจ็บปวด
มีความทุกข์มาก จนอยากจะหนีปัญหา
แล้วเลือกที่จะจบชีวิตก่อนวัยอันควร
เพื่อหนีปัญหา
... แต่ปัญหาไม่ได้จบหรอกโยม
#ดวงจิตดวงสุดท้ายยึดโยงอยู่กับอารมณ์ใด
#เมื่อละจากโลกนั้นไป
#จิตก็จะติดอยู่กับอารมณ์นั้นเอง
ถ้าตายไปกับความเศร้า...
จิตก็อยู่กับความเศร้า
แต่ถ้าเรายังมีชีวิตอยู่
เรายังมีโอกาสหลุดออกมา
แต่ถ้าตายแบบนั้น
โยมจะติดอารมณ์อยู่อย่างนั้นไปนานเลย
ภพภูมิสัมภเวสี...
ก็เหมือนความฝัน ติดอยู่อย่างนั้น
จนกว่าจะตื่นขึ้นมาแล้วหลุดออกไป
ยังไม่ได้ไปวงจรสุคติภูมิ หรือทุคติภูมิด้วย
มันติดค้าง เป็นมิติที่ซ้อนเหลื่อม
อยู่กับภพภูมิมนุษย์ ..ใกล้เคียงกันมาก
ซึ่งตรงนี้ จะเกี่ยวกับเรื่องพันธะยึดโยงต่างๆมาก
คือจิตที่ติดอยู่ ไม่ได้ผุด ไม่ได้ไปเกิดนั่นแหละ
แต่ติดอยู่ตรงนี้ มันจะเยอะมาก
อย่างสนามรบ หรืออะไรก็ตามที่จิตมันยึดติดอยู่
ก็ติดอยู่อย่างนั้นแหละโยม
... แล้วติดกันมานาน
โยมเคยฝันร้ายไหม? แต่มันไม่ตื่นสักที
ติดอยู่อย่างนั้นไปตลอด
กว่าจะได้หลุดมาก็ไม่รู้เมื่อไหร่
นั่นคือสภาวะของมิติ ในภพสัมภเวสี
แต่ถ้าคนฝึกสติปัฏฐานน่ะโยม
มันหลุดได้.. มันตื่นได้
โยมว่าสำคัญไหมล่ะ ดวงจิตดวงสุดท้าย?
#แต่ถ้าโยมฝึกสติปัฏฐานมันพลิกได้เลย
#พลิกเป็นวิหารธรรมที่ตื่นรู้ได้เลย
เพราะฉะนั้นการฝึกสติปัฏฐาน
จะเปลี่ยนจากจิตที่เศร้าหมอง
เป็นจิตที่ผ่องใสได้
ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า
"เมื่อจิตเศร้าหมอง ทุคติเป็นอันหวังได้
เมื่อจิตผ่องใส สุคติเป็นอันหวังได้"
แล้วในแต่ละวัน ถ้าโยมไม่ฝึกสติปัฏฐาน
เรื่องเยอะไหมในชีวิต?
ถ้าโยมปล่อยใจให้เศร้าหมอง
แล้วถ้าเราตายในขณะนั้นน่ะ
มันคุ้มกันไหมโยม ?
ชีวิตหลังความตายหนักกว่ามาก
ถ้าเราปล่อยใจให้เศร้าหมอง
และมันยาวนานกว่ามาก
แต่ถ้าเราฝึกสติปัฏฐาน สามารถพลิกได้โยม
เปลี่ยนจิตเศร้าหมอง
กลายไปเป็นใจที่ผ่องใสได้
เพราะฉะนั้น...
เป็นสิ่งที่เราทุกคนควรให้ความสำคัญ
จะเป็นประโยชน์เกื้อกูล
ทั้งในภพปัจจุบัน และสัมปรายภพนะ
.
.
โดย พระมหาวรพรต กิตติวโร
8 พฤศจิกายน 2563

 

อ้างอิง อภยสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๑ ข้อที่ ๑๘๔ https://84000.org/tipitaka/read/byite...

อุทิศแด่คุณพ่อคุณแม่ และผู้มีคุณูปการแก่โลกทั้งหลาย

กดติดตามมูลนิธิอุทยานธรรม http://bit.ly/2VRwhuZ


มูลนิธิอุทยานธรรมสร้างและเผยแผ่พระไตรปิฎกเสียงสมจริงและวีดิทัศน์ต่าง ๆ เป็นธรรมทานแก่ทุกสรรพจิตในสากลโลก เป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา ถวายแด่พระศาสนา ท่านที่ประสงค์จะเผยแผ่สื่อธรรมต่อเป็นธรรมทาน สามารถเผยแผ่ได้ตามประสงค์โดยไม่ต้องขออนุญาตแต่อย่างใด เพียงกรุณาอ้างถึงที่มา (มูลนิธิอุทยานธรรม) ตามหลักสากล เพื่อความเจริญงอกงามและประโยชน์สุขของผู้เผยแผ่เองทั้งในโลกนี้และในโลกหน้า หากท่านผู้ใดประสงค์จะเผยแผ่เพื่อประโยชน์ตนหรือประโยชน์ทางการค้า มูลนิธิฯ ขอสงวนสิทธิ์โดยชอบตามกฎแห่งกรรมและกฎแห่งธรรม

มูลนิธิอุทยานธรรม Website : http://www.uttayarndham.org
YouTube : http://www.youtube.com/c/Uttayarndham...
SoundCloud : http://www.soundcloud.com/uttayarndham
Facebook : https://www.facebook.com/uttayarndham
Instagram : https://www.instagram.com/uttayarndham
Twitter : https://twitter.com/uttayarndham
Line @ : @uttayarndham หรือ http://line.me/ti/p/@uttayarndham

 

#ก่อนสิ้นลมหายใจ
#อันดับแรก มองดูพระพุทธรูปก่อน จำภาพพระพุทธรูปให้แม่น ภาวนาว่าอะไรก็ได้นะ จะถือพุทโธสำคัญเสมอไปก็ไม่แน่นอนนัก อะไรก็ได้ ถ้าเรานึกถึงพระพุทธเจ้า ถ้าคล่องแบบไหนภาวนาแบบนั้น อย่างบรรดาญาติโยมพุทธบริษัทที่ปฏิบัติยุบหนอพองหนอมาแล้ว ถ้าคล่องในยุบหนอพองหนอแต่จิตใจนึกถึงพระพุทธเจ้าก็ใช้ได้ ยุบหนอพองหนอก็อานาปานุสสติ แล้วก็นึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นพุทธานุสสติ ก็ใช้ได้ อย่างนี้ไม่ไปนรก #แต่ก็อย่าลืมชำระหนี้สงฆ์ ถ้าถามว่าต้องใช้เงินถึง ๘๐ บาทไหม ก็ต้องตอบว่าไม่จำเป็น เท่าที่เรามีอยู่ ถ้าเวลานั้นถ้าพระไม่มีที่บ้านของเรา ก็ใช้คนที่บ้านนั่นแหละ ว่าเอาเงินจำนวนนี้นะไปชำระหนี้สงฆ์ บอกกับท่านว่าฉันเคยนำของออกจากวัดที่มีพระก็ดี เป็นวัดร้างก็ดี หรือเป็นสถานที่ไม่ปรากฏเป็นวัดก็ตาม ถ้าชื่อว่าเป็นของสงฆ์นำมาด้วยเจตนาก็ตาม ไม่เจตนาก็ตาม ขอชำระกันด้วยจำนวนเงินเท่านี้นะ
#แล้วประการที่ ๒ เงินอีกส่วนหนึ่งสักบาทสองบาท ๙ บาท ๑๐ บาทก็ได้ เงินส่วนนี้ขอถวายเป็นสังฆทาน บอกกับพระท่าน บอกขอถวายสังฆทาน ตัดสินใจเป็นสังฆทานด้วย ชำระหนี้สงฆ์ด้วย จำภาพพระพุทธรูปด้วย อย่างนี้ทุกคนจะลงนรกไม่ได้
๑. ชำระหนี้สงฆ์ ตัดเขตนรกไป
๒. ถวายสังฆทาน ถ้าบังเอิญจะต้องไปเกิดใหม่จะต้องเป็นมหาเศรษฐี จะถามว่าเงินบาทสองบาทไม่มีค่า ซื้อกาแฟก็ไม่พอ ก็ไม่สำคัญ ก็ถือว่าเป็นเงินที่มีประโยชน์ใช้การได้ ไม่จำเป็นต้องมากนัก
๓. การนึกถึงพระพุทธเจ้า ก็ชื่อว่าเราจะไม่พลาดจากพระพุทธศาสนา หมายความว่าจะเกิดชาติไหนก็ตามก็จะพบพระพุทธศาสนาเรื่อยไป
#โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าตายจากความเป็นคนเป็นเทวดาก็ตาม เป็นนางฟ้าก็ตาม ถ้านึกถึงพระพุทธเจ้าถ้ากำลังใจอ่อนอาจจะเป็นเทวดาหรือนางฟ้าก็ได้ ถ้ามีจิตเข้มข้นมีใจแน่นอนมั่นคง อันนี้เป็นพรหม เอาแค่เวลาใกล้ตายนั่นแหละ ในเมื่อเราเกิดเป็นเทวดานางฟ้าหรือพรหมก็ตาม ในระหว่างที่เป็นเทวดานางฟ้าหรือพรหมพระศรีอาริย์จะตรัส ใช้เวลาอีกประมาณล้านปีเศษ ๆ พระศรีอาริย์ก็ตรัส นิดเดียวรอไหวไหม นับอายุกันก่อน ทุกคนที่นั่ง
#อยู่ที่นี่ถ้าบังเอิญไม่มีจิตใจเป็นมิจฉาทิฏฐิ นั่งที่นี่ทั้งหมดนี่ดาวดึงส์เขาได้กันแหงแก๋แล้วอย่างต่ำ เพราะอะไรรู้ไหม ถวายสังฆทาน สตางค์ที่ได้มาทั้งหมดฉันถือเป็นสังฆทาน จะเอาเป็นสังฆทานทั้งชุดก็ตาม หรือว่าจะเอาเงินเปล่า ๆ มาก็ตาม ถือว่าเป็นสังฆทานหมด ฉันไม่ถือว่าเป็นของส่วนตัว ยังไงกันท่าไว้ก่อน กันฉันด้วยซิ
#ถ้าพวกนี้ไปลงนรกหมด ฉันไปเกิดใหม่จะไปบิณฑบาตที่ไหนล่ะ กันท่าเอาไว้ก่อน อย่าให้ลงนรกกัน ถ้าไม่ลงนรกเรามาเกิดแล้วพวกนี้ยังเป็นเทวดา เป็นนางฟ้า เป็นพรหม เราก็ยังบิณฑบาตกินได้ เราก็บวช มองดูมันยังไม่เกิดกันทำยังไงหว่า เราก็บวชซิ ถ้าขืนอยู่ต้องทำนากินตาย หากินลำบาก บวชก็เจริญกรรมฐาน พอจิตเข้าถึงอุปจารสมาธิ จิตเริ่มเป็นทิพย์ ก็เริ่มหากินกับต้นไม้ เอาบาตรไปแขวนต้นไม้ ประเดี๋ยวเสียงบาตรก๊ง ลืมตามีข้าวแล้ว สบายมาก ไม่ต้องมีกับข้าว ไม่มีกับ มีแต่ดอกไม้สวย ๆ ๑ ดอก กินแล้วก็ชุ่มชื่นทั้งวัน ร่างกายดีปลอดโปร่งดีทุกอย่าง ท้องไส้ไม่เสีย ดีมาก
รวมความว่าอันดับแรกกันพวกนี้ลงนรกไว้ก่อนนะ อย่าลืม ๓ อย่างใส่ซองไว้ก็ได้ เตรียมไว้ ซองชำระหนี้สงฆ์ ซองนี้ถวายสังฆทาน ซองนี้สร้างวิหารทาน ๓ ซอง แค่ซองละ ๑๐ บาทก็พอ สั่งลูกสั่งหลานไว้ว่าถ้าหากว่า ฉันป่วยเมื่อไร ถ้าฉันลืมเตือนฉันด้วย เอาเงินจำนวนนี้ไปถวายพระ ให้ปฏิบัติตาม เขียนหน้าซองไว้ เพียงเท่านี้ปลอดภัยจากการตกนรกแล้วก็จะไปสวรรค์
#จากหนังสือ คำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๑๓๗ โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน คัดลอกโดย ด.ญ. ปุณยนุช ขจรนิธิพร

 

พระไตรปิฎก ดอทคอม

 

“จิตสุดท้ายก่อนตาย”
สำคัญก็จริง แต่
“จิตหลังความตาย 20 นาทีแรก”
ก็มีความสำคัญในการเปลี่ยนภพด้วย
“การศึกษาทางประสาทสรีรวิทยา นักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยมิชิแกน พบว่าหนูที่ตายใหม่ๆ หัวใจหยุดทำงาน เลือดหยุดไปเลี้ยงสมอง แต่คลื่นสมองยังคงอยู่ในภาวะ “ตื่นตัวขั้นสูง” บ่งบอกถึงการมีสติสัมปชัญญะของคนเมื่อหัวใจหยุดเต้น” ดังนั้น ทางการแพทย์บอกว่า “ตาย” แต่สมองยังทำงานอยู่ เป็น “การสร้างภาพจากสังขารจิต
20 นาที” ว่าจะไปภพภูมิใด ถ้าเราเห็นโลกตามความ
เป็นจริงด้วยวิปัสนาญาณ จะรู้ว่า 31 ภพภูมิ อยู่ในจิต
ของเราหมดเลย ไม่ได้อยู่ภายนอกที่ใหนอยู่ในใจของเรา
จิตมีความโลภ จิตก็เป็นเปรตในร่างมนุษย์ ตายตอนนั้น
ก็ไปเสวยความเป็นเปรตเลย จิตมีความโกรธ ก็เหมือน
ตกนรกทั้งเป็น ลองสังเกตเวลาเราโกรธก็เหมือนถูกไฟ
เผาในใจของเรา ตายตอนนั้น จิตออกจากร่าง
ก็ถูกความร้อนแผดเผาอยู่อย่างนั้นตลอดเวลา
ไม่สามารถเปลี่ยนอารมณ์ได้ เพระไม่มีกายสังขารแล้ว
มีความสุขเข้าถึงสภาวะธรรมตามลำดับขั้นชั้นต่างๆ
ก็เป็นเทวดา เป็นพรหม ในร่างมนุษย์ ตายตอนนั้น
ก็เสวยวิหารธรรมความสุข เป็นเทวดา พรหม
ตามลำดับขั้นชั้นต่างๆ ตาม กำลังของจิตที่ได้ฝึกมา
( เกิดขึ้นได้จากการปฎิบัติธรรม เจริญสติ )
ดังนั้น จึงควร “เหนี่ยวนำ ไม่ให้นิมิตมาหลอกหลอน 20 นาที หลังหัวใจหยุดเต้น (กรรม กรรมนิมิต คตินิมิต) การเข้าสู่ความมืด(ภวังคจิต) ต่อให้ก่อนตายญาติและคนไข้ได้เตรียมตัวเหนี่ยวนำจิตเป็นอย่างดี จนตายไปแล้ว (ก็คือหัวใจหยุดทำงาน)
สมองก็ยังเหนี่ยวนำสิ่งที่ทำก่อนตายอยู่ เช่น ถ้ากำลังสวดมนตร์ภาวนา ตายไปแล้วจิตและสมองก็ยังหมกมุ่นอยู่กับการสวดมนต์ภาวนา ดวงจิตก็ย่อมเปลี่ยนภพภูมิไปที่ดี
แต่หากสมมติว่า ก่อนตายเตรียมตัวดีมาก แต่เมื่อตายไปแล้ว ญาติๆ ร้องไห้ระงมเสียงดังลั่น หรือ ลูกหลานทะเลาะแย่งสมบัติด้วยเสียงแซ่งแซ่ บรรยากาศเหล่านั้นก็จะเหนี่ยวนำให้สมองครุ่นคิดตรงนั้นและก็นำพาดวงจิตไปสู่ภพภูมิไม่ดีได้นั่นเอง
ดังนั้น สิ่งที่ควรทำหลังความตาย 20 นาทีแรก คือ สวดมนต์ เมื่อรู้ว่ามีคนตาย ก็หยิบขวดน้ำมนต์เย็นๆ ในตู้เย็นติดมือไป และหยดน้ำมนต์ที่ตาที่สาม (จักระ 6) ตรงหน้าผากหว่างคิ้ว เพื่อให้ความเย็นของน้ำไปส่งสัญญาณให้สมองที่ตรงกลางข้างในซึ่งยังทำงานอยู่ได้ตื่นตัวฟังเสียงสวดมนต์หรือบังสุกุล แต่ถ้าใครไม่มีน้ำมนต์ ก็ให้ใช้น้ำเย็นธรรมดาก็ได้
สรุปบรรยากาศในการเตรียมตัวก่อนตายและหลัง
ความตาย 20 นาที
จะต้องปราศจากเสียงร้องไห้เศร้าโศก
การทะเลาะเบาะแว้ง
หรือการพูดเรื่องไม่สบายใจ
เพื่อให้คนตายได้เปลี่ยนภพภูมิที่ดีขึ้น
แต่ทั้งนี้ ตอนที่มีชีวิตอยู่ก็ต้องทำความดี ละความชั่ว
งดเว้นจากการเบียดเบียนไม่ทำให้ตนเอง และ ผู้อื่นเดือดร้อน บันทึกแต่สิ่งที่ดี สวดมนต์ ปฎิบัติธรรม ฝึกฝนพัฒนากำลังของสติ ขัดเกลาจิตใจให้ผ่องใสด้วย
( ผู้ที่ปฎิบัติดีแล้วจะไม่กลัวตาย ก่อนตายจะทรงสภาวะธรรม)
ที่ไม่กลัวเพระรู้ว่า ความตายเป็นการเคลื่อนจากภพนึง
ไปสู่ภพนึงเท่านั้น เมื่อสร้างเหตุที่ดีไว้เต็มที่แล้วก็ไม่กลัว
เตรียมตัวไว้จะได้พร้อมเปลี่ยนภพภูมิได้ทุกที่ ทุกเวลา
จิตใครเศร้าหมอง ก็สั่งจิตให้คลายความเศร้าหมอง ให้อภัยปล่อยวาง คิดซะว่ากฎหมายเอาผิดไม่ได้ แต่ก็หนีกฏแห่งกรรมไม่พ้น ปล่อยให้เป็นหน้าที่กฏแห่งกรรม
เราไม่ต้องไปเอาคืนแก้แค้น เอาเวลามาทำจิตให้ผ่องใสเข้าสู่ความว่างดีกว่า
ผู้ใดเผยแผ่ ผู้นั้นได้สะสมบุญ บารมี

 

ยิ่งในระยะนี้เราก็จะได้ข่าวคราวพระเถระทั้งหลายละสังขารกันเป็นปกติ แม้กระทั่งดารานักร้องก็เสียชีวิตกันรายแล้วรายเล่า ถ้ามีสติระลึกรู้ ก็จะต้องตระหนักบ้างว่า ความตายจะมาถึงเราได้ทุกเวลา แต่คราวนี้ถ้าหากว่าตายแล้วไม่ได้หลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพาน ความตายนั้นไม่ใช่ความสิ้นสุด เพราะว่าเราต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ใน ๓๑ ภพภูมิจนกว่าจะหมดกรรม หรือจนกว่าจะสามารถชำระใจของตนให้บริสุทธิ์อย่างสิ้นเชิง แล้วหลุดพ้นจากวัฏสงสารไปสู่พระนิพพานได้
ในเมื่อความตายไม่ใช่การสิ้นสุด เราก็ต้องไม่ประมาท ต้องเป็นผู้ที่เตรียมการให้พร้อมที่สุดที่จะตาย ไม่ใช่พูดถึงความตายเมื่อไรก็กลัว พูดถึงความตายเมื่อไรก็หดหู่ เศร้าหมอง
ความตายเป็นแค่การเปลี่ยนรูป เปลี่ยนขันธ์ ไปตามกรรมที่เราสร้างไว้ เหมือนกับเสื้อเก่าหมดสภาพแล้วเราถอดทิ้ง เปลี่ยนไปใส่เสื้อตัวใหม่ หรือเหมือนกับรถยนต์คันเก่าที่เราขับจนหมดสภาพ ก็ต้องจอดทิ้งไปหารถคันใหม่
รถในที่นี้ก็คือสังขารที่เราจะได้ตามบุญตามกรรมที่เราสร้างไว้ ถ้าสร้างกรรมดีไว้มาก ก็ได้ขันธ์ที่เป็นทิพย์ หรือว่าต่อให้เป็นขันธ์หยาบอย่างเป็นมนุษย์ ก็สมบูรณ์บริบูรณ์ด้วยโภคสมบัติ ไม่ลำบากด้วยการดำเนินชีวิต แต่ถ้าสร้างกรรมเอาไว้มาก รถยนต์คันใหม่หรือเสื้อผ้าชุดใหม่ของท่านก็คือทุคติ มีสัตว์นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน เป็นต้น เกิดเป็นคนก็ทุกข์ยากลำบาก พิกลพิการ เจ็บไข้ได้ป่วย
ดังนั้น...ถ้าหากว่าเราไม่ประมาท ตั้งหน้าตั้งตาสั่งสมความดีในทาน ในศีล ในภาวนาให้มากเข้าไว้ ถึงวาระถึงเวลาเปลี่ยนรูป เปลี่ยนขันธ์ เปลี่ยนเสื้อผ้า เปลี่ยนรถยนต์ เราก็ย่อมได้เสื้อผ้ายี่ห้อดี ๆ รถยนต์ยี่ห้อดี ๆ พร้อมที่จะเดินทางต่อไปโดยไม่ลำบากมากเหมือนกับคนอื่น ๆ
เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าเป็นคนทั่วไปก็ไม่ว่าอะไร แต่ถ้าเป็นนักปฏิบัติธรรมแล้วประมาท เกิดพลาดไปลงอบายภูมิก็ถือว่าเสียชาติเกิด เพราะว่าการลงอบายภูมินั้นก็จะโดนคิดทบต้นทบดอก ถ้าสามารถอาศัยความดีหลีกหนีอบายภูมิมาได้หลายชาติ กรรมชั่วทั้งหลายก็จะทบดอกทบต้นรออยู่ ลงไปเมื่อไรเขาก็รวบยอดเอาคืนเสียทีเดียว กว่าจะได้หลุดขึ้นมา บางทีก็พระพุทธเจ้าผ่านไปหลายพระองค์แล้ว..!
ดังนั้น...ที่กล่าวถึงในวันนี้ จึงอยากให้ทุกท่านเตรียมพร้อมด้วยความไม่ประมาท ปฏิบัติธรรมหรือว่าปฏิบัติหน้าที่การงานของเราเหมือนกับวันนี้เป็นวันสุดท้ายในชีวิต ต้องทำหน้าที่ของเราให้เต็มที่ที่สุด ให้ดีที่สุด ถึงเวลาจะได้จากไปอย่างสง่างามที่สุด
ไม่เช่นนั้นแล้ว ถ้าหากว่าเราพลาดลงสู่อบายภูมิ ระยะเวลาที่ยาวนานปานนั้น ก็คงเป็นเรื่องที่น่าเสียดาย ทั้ง ๆ ที่เรามีโอกาสที่จะไปสู่สุคติ หรือว่ามีโอกาสที่จะหลุดพ้นจากกองทุกข์ไปสู่พระนิพพาน แต่เรากลับใช้โอกาส ใช้เวลาที่มีอยู่ให้สิ้นเปลืองไปโดยเปล่าประโยชน์ จนกระทั่งพลาดพลั้งลงทุคติไป
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๑๖ มีนาคม ๒๕๖๕
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com
#พระครูวิลาศกาญจนธรรม #หลวงพ่อเล็ก
#ชุมชนคุณธรรม #วัดท่าขนุน
#ชุมชนคุณธรรมวัดท่าขนุน
#ชุมชนคุณธรรมน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงขับเคลื่อนด้วยพลังบวร
#พระพุทธศาสนา #watthakhanun