เมื่อผมเลิกเชื่อในสิ่งที่เคยเชื่อ

อนุโมทนาครับ ผมแค่แสดงความเห็นครับ แต่ถ้าจะแนะนำจริงๆคงไม่ได้ครับแต่จะเล่าประสพการณ์นะครับ มีเด็กคนหนึ่งติดยาเสพติดแล้วตำรวจจับไปจำคุกพอออกมาตำรวจก็จับอีกแต่ครั้งนี้เค้ามาขอผมช่วยแล้วบอกว่าเค้าไม่ได้ทำตำรวจยัดยาให้เค้าจริงๆผมเลยรับปากและช่วยจนเค้าชนะคดี ศาลยกฟ้อง ต่อมาเค้ามาหาผมทุกวันมาขอเงินกินข้าวผมให้ไปวันละ50-60แล้วแต่เป็นเวลาหลายเดือนแลกกับการที่เค้าต้องไม่ไปเสพยาอีกจนผมแน่ใจแล้วว่าเค้าเลิกยาจริงๆในขณะนั้นตำรวจก็จะจับเค้าอีกผมเลยประกาศที่โรงพักว่าถ้าเด็กคนนี้เสพยาจริงผมตกลงให้จับแต่ถ้ามีการยัดยาผมจะฟ้องทั้งโรงพักไม่เชื่อมาลองกันผมจับเด็กตรวจปัสวะทุกอาทิตย์ส่งผลให้ตำรวจตลอดจนไม่มีใครกล้ามายุ่งอีกเลย สุดท้ายเค้าอยากทำงานหาเงินผมถามว่าแล้วทำอะไรได้เค้าบอกไม่ได้สักอย่าง ผมเลยพาไปหาเพื่อนผมไปสมัครเป็นยามที่ทางการพิเศษมอเตอร์เวย์ทุกวันนี้เค้ามีเงินเดือนๆละหมื่นกว่าบาทมีเมียแต่ยังไม่ได้แต่งงานนะเค้ารอเก็บตังก่อนมีเงินให้พ่อกับแม่ใช้ พ่อแม่เด็กมากราบผมถึงบ้านว่าผมช่วยให้เค้าได้ลูกชายกลับมา เห็นใหมครับแค่เป็นยามทางด่วนก็มีเงินเดือนๆละหมื่นกว่าบาท หรือจะขับมอเตอร์ไซค์รับจ้างหรือขับแท็กซี่อะไรตั้งมากมายที่สามารถหาเงินมาจุนเจือครอบครัวได้ไม่เกี่ยงงานไม่เลือกงานขอให้เป็นงานสุจริตทำท้้งนั้นรับจ้างฟันหญ้าก็ได้ขอให้ได้เงินมาก็พอ. เก็บขวดพลาสติกไปขายแลกเงินก็เอาเหนื่อยแค่ไหนก็จะทำดังเช่นเด็กน้อยที่ออกข่าวเค้าทั้งเรียนทั้งเก็บขวดขายเห็นเค้ามีความสุขดีสามารถเลี้ยงน้องเลี้ยงแม่ที่พิการป้อนน้ำป้อนข้าวนักข่าวถามว่าเหนื่อยใหมเค้าบอกเหนื่อยแต่จะทำเพื่อแม่เพื่อน้องจนตอนนี้มีผู้ใจบุญอุทิศเงินข่วยเหลือต่างๆ ชีวิตก็ต้องสู้แบบนี้แหละครับ ใจเย็นๆ สมเด็จโตเคยกล่าวว่าเมื่อไม่ถึงเวลาเทวดาอยากช่วยก็ช่วยไม่ได้ แต่ถ้าถึงเวลาเทวดาอยากฉุดก็ฉุดไม่อยู่ สาธุ

 

สิ่งที่ทำมันไม่บริสุทธิ์ สิ่งที่คุณเข้าใจว่าการทำความดี นั่นคือการขอล้วนๆ

จะให้อะไรจะทำอะไรก็ทำไปเถอะ ไม่ต้องไปหวังอะไร

การขอหากจะขอ ลองเป็นพวกสิ่งที่ช่วยให้เจริญในธรรมดู สติและปัญญาได้เคยขอบ้างหรือไม่

 

ขอบคุณครับ

ตั้งใจเอาไว้แล้วว่า ยอมตายดีกว่าศีลขาด หรือด่างพร้อยโดยรู้ตัว

 

ขอบคุณครับ

 

ความเชื่อ
สำหรับผมมันเหมือนกระเป๋าหนะ
มันเหมือนกะแผ่นหนังสองแผ่นมาเย็บติดกันด้วย ด้ายหรือเอ็น

หนังหรือผ้ากระเป๋าหนะเวลาเราเอาของใส่กระเป๋า
เราอยากรู้ว่าอะไรอยู่ในกระเป๋า เราก็เอามือคลำนอกกระเป๋าได้
นอกร่มผ้าได้ เช่นเราเคยเอาดทรศัพทย์ใส่บ่อยๆ
ตอนนี้เราสงสัยว่าโทรสัพย์หล่นหายไปป่าว
เราก็เอามือคลำจากนอกกระเป๋าได้

ความเชื่อเลยมีผัสสะ

เราเอามือคลำควงามเชื่อของเราบางที่ก็คลำนอกร่มผ้า
บางที่ก็เอามือล้วงเค้าไปจับ
บางทีก็เปิดกระเป๋า

คนเก่งๆบางที่ก็เอากระเป๋าปลิ้นเอาด้านในออก
แต่ก็เอาของใส่ได้ กลับด้าน

ถ้าเรากลับด้านกระเป๋า มันก็จะเหมือนฟิลม์เนกาตีฟนะ
เหมือนกระสติกเกอร์ของรถโรงพยาบาล

ผมเคยได้ยินรว่าจิตกรบางสำนัก
สามารถเขียนรูปคน โดนเอาสมุดวาดเขียนเล่มเล็กพกไว้กะดินสอ
เขียนภาพเหมือนคนโดนไม่มีใครรู้ ไม่ต้องดู
เขียนอยู่ในกระเป๋ากางเกงตัวเองได้


บางที่เราเปลี่ยนความเชื่อของเราก็เหมือนเปลี่ยนกระเป๋า

เราก็เดินทางได้ โดยที่มีกระเป๋าหลายใบ

 

คำตอบอันนี้ให้ข้อคิดดีมากเลยครับ

 

จิงดิ
แหม ผมงี้ดีใจเลย

 

บางที่
ต่ออีกนิด
เราออกมานอกขอบ เขต ของความเชื่อเก่าบ้างก็ได้

ถ้าทำก็จัดเตรียมสถานที่ ที่สงบๆหน่อย
ประมาณลองดู
ว่าถ้าเราเชื่อแบบนี้ เมื่อครั้งนั้นๆ
เราฟุ้งนะแต่เราก็ อุทิศกุศลที่เราฟุ้ง

เรื่องในชีวิต คาดหวังผลเลิศ มันมากเกินกำลัง

ฟังจากคุณเล่า
ดูเหมือนว่าคุณหวังผลอย่างเลิศในชีวิต
คนเราจะมีกำลัง สำหรับความคิด ในชีวิตอยู่แค่ประมาณหนึ่ง

ถ้าเราหวังผลเลิศ บางที่เราหมดกำลังความคิดไปกะการหวังผลไปหมด

มันหมดกำลังจริงๆนะ
ลองเปลี่ยน ความเชื่อดูก้ดี
ถ้าเราคิดเลวๆเลย บางที่กำลังมันฟื้นขึ้นมาก็ได้
ใครจะรู้

คิดชัวเราก็อาย คิดบาปเราก็กลัว
อุทิศกุศลได้

 

ไม่เป็นไร อย่างน้อยไม่ทำชั่ว มีความเกรงกลัวและละอายต่อบาปเป็นจุดเริ่มต้น ถ้าพิสูจน์เรื่องกรรมได้ก็ลองตรวจดูสิว่ากรรมเหลือมากน้อยแค่ไหน แล้วปฏิบัติธรรมครั้งหนึ่งมันลดลงแค่ไหน ส่วนที่ลดลงนั้นแหละผลของบุญที่เราทำ จะพบว่ามันลดลงเรื่อยแหละแต่ทีละไม่มาก พอหมดเรื่องหนึ่งจะเจอเรื่องอื่นต่อ ถ้าเรารู้ก่อนเราก็แก้ไขก่อนที่มันจะให้ผล ถ้าทำได้ก็จะไม่แปลกใจเลย เพราะพอจะรู้อยู่แล้วว่าจะเป็นแบบนี้ ขอให้คุณผ่านพ้นวิกฤตไปได้

 

เวลาคุณโดนหลอกปลิ้นกระเป่าเอาข้างในออกนอก
คุณพอจะเดาออกมะ
เหมือนกะ ตาบอดคลำชีวิต

ช้างหนะที่เค้าให้คลำมันไม่ได้โดนปลิ้น

บางที่เราไม่รู้ตัวหรอกว่าเราเชื่อ
จากนอกกระเป๋า
เพราะเราคลำความเชื่อเราเจอตะเข็บหนะ
เราก็เชื่ออย่างนั้นเลยว่าเราไม่เคยออกนอกขอบเขตของความเชื่อ

แต่ในสายตาคนอื่นๆที่เค้ามอง
มันนอกกระเป๋านะ

 

มีงี้อีกนะเช่นเรามีความเชื่อห้าใบ
เป็ฯกระเป๋าผ้าใบเล็กๆ เหมือนไถ่
ถุงที่มีเชือกรูดปากหนะ
แต่มันมืดมาก
ถุงห้าใบโดนโรงงานเค้าให้เอาเชือกเส้นเดียวกัน
ร้อยรัดเอาไว้ ห้าใบปากมันจะชนปาก
เราก็ไม่อยากออกนอกขอบเขตของความเชื่อเดิม

แต่กระเป๋าหนะมันปลิ้นเอาไว้หลายใบ
พอเราเอามือล้วงกระเป๋าแรก เราก็ล้องเข้าด้านใน เอามือคลำตะเข็บเย็น อ้า ข้างใน

แต่อีกหลายใบพอเราเอามือล้างไม่เจอตะเข็บ เราก็พยายามจะปลิื้นกลับ
แต่มันก็ไม่กลับด้าน เราก็เอาของใส่ไปเลยของหล่น คลำของทีไรก็ไม่อยู่ด้านเดียวกะตะเข็บซะที

มือดๆ จะเอาของใส่กระเป๋าหล่นหายหมดเลย

 

ศีลก็เหมือนกระเป๋าแหละ
จะเอาของใส่ไม่หล่น หรือจะเอาแค่ข้างในกระเป๋า
เราเลือกได้ในความคิดทีละหนึ่งด้าน
เราต้องเลือกว่าจะเอาเข็มกลัดกลัดของไว้นอกกระเป๋า ด้านที่มีตะเข็บ
หรือต่อให้มันไม่มีตะเข็บ ใส่ของได้ก็พอ

 

ที่ว่าเหรียญสองด้านของดีและชั่ว
บุญและบาป
ผิดศีลหรือไม่ผิด

มันอาจจะเป็ฯด้านสองด้านของกระเป๋า

 

งานราชการเดี๊ยวนี้ส่วนใหญ่จะกำหนดอายุ
ที่เห็นเปิดสอบกันห้ามเกิน 35 ปี

อยากให้คุณ oddy19 ลองตามส่วนท้องถิ่นดู เค้าไม่กำหนดอายุ
และเปิดรับอยู่เรื่อย ประมาณสอง-สามปี ครั้ง

ทุกปีจะมีสอบภาค ก ของส่วนท้องถิ่น

คนที่จะสอบบรรจุรับราชการส่วนท้องถิ่นจะต้องมีใบผ่านภาค ก นี้ก่อน

เพื่อใช้สอบรับราชการตำแหน่งต่างๆ ของส่วนท้องถิ่น

สำหรับปี 58 นี้ไม่แน่ใจว่าภาคก ท้องถิ่นสอบไปแล้วหรือยัง

คือ เราว่าหน่วยงานราชการระดับกลางๆ เนี่ย ถ้าไม่นับศุลกากร ส่วนท้องถิ่นนี้สวัสดิการดีที่สุดแล้ว
หัวหน้าเราเคยลาออกไปเป็นอาจารย์(พนักงานราชการ)สอนมหาลัยรัฐบาลที่ใหญ่และดังที่สุดของภาคใต้
ท้ายสุดก็ขอกลับมารับราชการส่วนท้องถิ่นเหมือนเดิม เพราะเรืองสวัสดิการนี้แหละ

พี่ที่รู้จักหลายคนก็ขอโอนย้ายจากส่วนกลางมาส่วนท้องถิ่น

แต่ว่าคนที่อยากกลับไปส่วนกลางก็มีนะ เพราะเบื่อการเมือง

 

ใครจะรู้ว่าอะไรคือปานาติบาต
ให้สิขขา การไม่เอาอะไรคมๆไปบาด ไปเฉือน ไปทิ่ม
อะไรคืออธินาทานา
ของที่เค้าไม่ได้เจาะจงว่าจะให้ ให้สิขขา
กาเมสุมิจฉาจาระ
ไม่ให้จาริก จาระ ไปในทางไม่สร้างสรรของกาม

ใครจะรู้ว่าอะไรคือข้างในศีล

ถ้าเราหวังให้คนอื่นเอากระเป๋า ของเค้ามาหุ้มทับกระเป๋าของเรา
เพราะจได้อยู่ในศีล แล้วศีลใครกันแน่
เวลาล้วงของในกระเป๋า ลูบคลำหนะกระเป๋าหนะ
ของในกระเป๋าของใคร
ไปในก็ต้องเอาเอวผูกกันไป เดินตัวติดกัน กระเตงกันไป

กรรมที่เกิดจากการที่เราเอากระเป๋าของเราไปหุ้มทับกระเป๋าของคนอื่น

แล้วเราล้วงเอาของในกระเป๋าไป
ถึงเวลาเจ้ากรรมนายเวรเค้าตั้งตัวได้

เค้าก็จะมาอ้างว่าเคยโดนล้วงกระเป๋า

 

ลูบคลำ ในศีล และพรต
กระเป๋า

 

มีสมาชิกท่านไหน จะหางานให้จขกททำได้มั่งครับ ขอให้ได้งานไวๆ นะครับ

 

ยกตัวอย่าง ดิฉันอาศัยอยู่ต่างประเทศเป็นสิบปี คนที่นี่ ไม่ถือศีล ไม่ได้ทำบุญเหมือนบ้านเรา แต่ทำมัย ชีวิตพวกเค้าก็ไม่เห็น ลำบาก ใช้ชีวิตอย่างสบายๆ เราสิ สวดมนต์ไห้วพระบริจาค สร้างวัด ช่วยสร้างสถานปฎิบัติธรรม แต่ชีวิตก็ เท่าเดิม แถมคนที่นี้ เหยีดสี เลยส่งสัยตลอดว่าตกลง ความดี คุ้มคนดี ทำดีได้ดี จริงหรือ หรือว่า ทุกอย่างอยู่ที่ใจ

 

เค้าอาจไม่ได้ถือศีลเป็นข้อๆ แบบเราก็ได้กระมัง
แต่ศีลของเขาอยู่ทีใจ ใจที่ละอายและเกรงกลัวต่อบาป
ที่สะท้อนออกมาเป็นความมีวินัย ความมีจิตสาธารณะ ความรับผิดชอบต่อหน้าที่ตนเองและต่อสังคม
ประเทศที่พัฒนาแล้ว เช่น ญี่ปุ่น
จะสอนคนของเค้าตั้งแต่เด็กๆ ว่า "อย่าทำตัวให้เป็นภาระของคนอื่นหรือสังคม"
คือ ถ้าคนซัก 60 % คิดได้่แบบนี้ ก็สามารถนำพาสังคมประเทศชาติให้อยู่รอดและพัฒนาไปได้แล้วล่ะ
ถ้ามองแบบนี้ คิดว่าคนญี่ปุ่นนี้น่าจะมีศีลมากกว่าคนไทยนะ

 

เคยถามแม่ว่า ทำไมคนดีบางคนถึงถูกเบียดเบียน ทำไมคนนี้ทำบุญทำทานตลอด ยังจนแบบไม่มีจะกิน ทำไมคนนี้ถึงได้ถูกกลั่นแกล้งจัง เขาก็ดูไม่มีปัญหากับใคร เป็นคนเฉยๆ และคำถามอื่นๆอีกมากมาย....

แม่บอกว่า เราจะดูแต่ปัจจุบันอย่างเดียวไม่ได้ เราไม่รู้ว่าเขาทำอะไรใครมา กรรมชั่วกรรมดี มันต้องมีส่วนมาจากอดีต(ชาติ)บ้าง ไม่มากก็น้อย ถ้าอะไรไม่ดีเข้ามาก็ต้องก้มหน้ายอมรับ พร้อมกับทำความดีอย่างไม่ย่อท้อ

การทำดีแล้วมองว่า ไม่เห็นความดีสนอง ลองสังเกตตัวเองดีๆว่า พอเราได้ทำสิ่งดีๆ ความสุขใจมันปรากฎให้เห็นเลยนะ เราว่าเจ้าของกระทู้อาจคาดหวัง รอความหวัง พอไม่ได้ดั่งใจเลยผิดหวัง