เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

รูปศาลพระกาฬ

 

เรื่อง มาจบ ตรง ที่ศาลพระกาฬ เอง

ระยะหลังๆ มานี่
ไป ที่บูธ อ.สามตา.... มีสิ่ง แปลกใหม่ เกิด ขึ้น
ทีแรก ก็ ไม่ได้ คิดอะไร.. เห็นมี กระป๋องโค๊ก เป็นลังๆ มากองอยู่
ต่อไป มากขึ้น
ขน เอา ขนออก.....
ก็ ไม่แปลก ประหลาด อะไร อ.สามตา แก สะสม กระป๋องโค๊ก มาตั้งนานแล้ว
นานๆ ก็ นำออกมา ซื้อขาย แลกเปลี่ยน กับ กลุ่ม ผู้ นิยม สะสมโค๊ก ด้วยกัน

ทำให้ ที่บูธ คึกคัก ไป อีกแบบ..

จาก จะมีคน มา เรือง ออร่า พลังจิต .... วัดพลังพระเครื่อง
ตอนนี้ มี มา เลือก กระป๋อง โค๊ก เพิ่ม อีก กลุ่มหนึ่ง...

แต่ ที่ แน่ ๆ กระป๋องโค๊ก นำมาวาง กอง เป็น กำแพง จนเต็มไปหมด
มัน ชีน พลัง ได้ เหมือน มีกำแพง โลหะ มา ขวางกั้นไว้

สังเกต ได้ จาก พลังจาก ห้อง ข้างหลัง ร้าน อ.สามตา
ตั้งแต่ มีกระป๋องโค๊ก มาตั้ง เยอะๆ
รู้สึก ว่า ไม่ ค่อยมี พลัง ร้อนๆ อ้าวๆ ออกมา ให้วูบ วาบๆ........ 55

 

เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาได้มีโอกาศไปร่วมงานกับพี่เม้าโดยมีพี่ชยาเป็นคนชักช่วนเข้าไป

แต่เนื่องจากมีธุระเยอะมากเลยไปได้แว๊ปๆไม่ได้อยู่นาน เลยไม่ได้ดูได้ช่วยใครเลย

มีแต่เพือนสมาชิกท่านนึงคือนัดกับผมไว้นานแล้ว ก็เลยประจวบเหมาะก็เลยลองให้เค้าไปงานนี้เลย

ก็บรรยากาศงานก็เป็นไปโดยดีครับคนที่เป็นแม่งานก็มีจิตกุศลดีคิดจะให้ คนที่มาก็เหมือนคนที่ขาดน้ำอยู่แล้ว

ได้น้ำไปก็สดชื่นกันน่าดู เอาใว้โอกาศหน้า ก็อยากไปร่วมอีกนะครับ

วันนี้ได้คุยกับพี่ชยานึกอย่างไรไม่รู้วันนี้โทรไปคุยกับพี่ชยาตั่งนาน ปรกติเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบพูดโทรศัพท์

ก็คุยกันตั่งนาน ก็เห็นว่าพี่ชยามีเรื่องเล่ามากมาย ก็อยากให้นำเอามาเล่าให้หลายๆคนฟังครับ

ธรรมมะเป็นของประณีต ต้องใช้จิตที่ละเอียดและแยบยลจึงจะเข้าใจ แต่การเล่านิทานเหล่านี้

ก็เปรียบเหมือนธรรมะเปรียบเทียบเทศนาโดยพิศดาร ก็ได้บุญอีกอย่างนะครับ ก็อยากให้พี่เล่านะครับ

 

เรื่องเล่าก่อนนอนตืนนี้ (ต่อ)

จบจากศาลพระกาฬ..เป้าหมายต่อ คือ เมืองศรีเทพ เพชรบูรณ์
เราขับรถกลับเส้นทางเดิม..ย้อนกลับไปสระบุรี
ไปได้ ประมาณ 10 กม. ก็เลี้ยวซ้าย บนเส้นทางที่ ไปสู่ เขื่อนป่าสักชลสิทธิ์
ไปได้ บนถนน แคบๆ พอรถสวนได้
ทิวทัศน์ สองข้างมาง ค่อนข้าง รื่นรมณ์..มีแนวต้นไม้โปร่ง เขียว ตลอดทาง
..................................................................................
มาภึงสี่แยก ตำบลโคกตูม..ก็จอดแวะเยี่ยม เพื่อนฝูง รุ่นน้อง ตนหนึ่ง
บ้านเป็น ร้านค้า ของ ชำ ขายของ จิปาถะ..รวมทั้ังเครื่องดื่ม ของแช่เย็น
เขาเป็น สมาชิกคนหนึ่ง ของชมรม คนรักโต้ก
เก็บสะสมกระป๋องโค้ก ที่ไม่มีน้ำ..ทั้งของไทย และของนอก
............................................................................
เราเคยมาเยี่ยมเขาเมื่อหลายปีก่อน.
.พบว่า เก็บกระป๋องไว้ในห้องนอนส่วนตัว..จำนวนพอประมาณ
แต่คราวนี้ เขาพาขึ้น ชั้นบนสุดของบ้าน
พบว่า มันมหาศาล..ทั้งชั้นโดยรอบผนัง..
มีแต่ชั้นวางกะป๋อง ที่ ทำเป็น วอลเปเปอร์ทุกด้านของฝาผนัง
มองดู..สำหรับคนที่ไม่เข้าใจ..ก็เหมือน คนบ้า ประเภทหนึ่ง
ความจริงก็ไม่แตกต่างไปจาก..กลุ่มที่สะสมแสตมป์..ในสมุดอัลบั๊ม
เราจึงถ่ายรูปไว้...และเอารูปขึ้น จอให้ดู ด้วย
.............................................................................

 

หลังจากแวะทานอาหารเที่ยง...เราเดินทางต่อ
ไปตามถนนที่ ค่อนข้างกว้าง..เป็นถนนสี่เลน บนเส้นทาง สระบุรี- หล่มสัก
ผ่านลำนารายณ์...ใกล้เป้าหมาย ไปเรื่อยๆๆ..."เมืองศรีเทพ"
มาถึงทางเข้า....มีด่านตรวจ และเสีย ค่าเข้าชมสถานที่
..................................................................................
เราขับรถเข้ามาภายในบริเวณ ที่ ค่อนข้างกว้าง...เพราะเนื้อที่กว่า 2000 ไร่
มองไปทางไหน..ก็สุดลูกหู ลูกตา..
.ถนนภายใน มีทั้ังลาดยาง และถนนโรยกรวด ลูกรัง
เราขับตามถนน และ ป้ายบอกทาง อย่างคร่าวๆๆ
...............................................................
วนไปเรื่อยๆๆ..จนรู้สึกว่่า..ตอนท้ายๆๆ..ผ่านหมู่บ้านคน และ ชุมขน
น่าจะผิก ปกติ..ก็ต้อง จอด ถามทางชาวบ้าน
ก๋ได้ ความว่า..เราวนจนออกมานอก เมือง แล้ว..ต้องเข้าไปใหม่
มาอีกที ก็ ผ่านด่านตรวจและเก็บเงิน อีก ครั้ง
..................................................................................
เขาจำรถเราได้ ว่า เสีย ค่าชมแล้ว..แต่หลงวนกลับออกมาโดยไม่รู้ตัว
ก็บอกให้ วนเข้าไปใหม่..โดยวิ่งตามถนน ลูกรัง.โรยกรวด..
ไม่ใช่ถนนราดยาง...ตามที่เราเข้าใจเอาเอง
.....................................................................
ครานี้..การขับรถ ตามทาง จึง ต้องดู ระวังเป็นพิเศษ
ในที่สุด เราก็มาถึง จุดที่ ต้องการ
นั่นคือ ที่ ทำการภายในของ อุทธยานศรีเทพ
.......................................................................

 

จอดรถในที่เขาให้จอด...พบว่า มีจำนวนรถมาแวะ เยี่ยม ไม่มากเท่าที่ ควร
ทางขวามือ เคยเป็นที่ พักจอด รถจักรยาน
ให้ ผู้คนเช่า ถีบไป รอบๆๆ วนอุทธยาน
ที่กว่างไกล...เดินไป ให้ทั่ว ไม่ไหว
แต่กลับมีรถบริการนักท่องเที่ยว
แบบ รถตู้ คล้ายรถรางเก่่า..นั่งได้ 10-20 คน
เป็นหมู่เป็น คณะได้ ดี
........................................................................
การไปกับรถบริการท่องเที่ยว..จะทำแค่ จอดให้ลงเดินไปดู
แล้ว ถ่่ายรูปเป็นที่ ระลึก..ซึ่งไม่เหมาะสำหรับ กลุ่ม ของเรา
ที่ จะมาเจาะลึกกว่านั้น
.........................................................................
การสำรวจ และเจาะลึก..จะได้ เริ่ม ค้น ณ บัดนี้
เราเดินไป ยัง ด้านหลัง ที่ ทำการ ของ อุทธยาน
ด้านหลัง พอเราเดิน ผ่านมุม อาคาร..เราก็เห็น สิ่งแรก
ที่ เป็นแท่งแกะสลัก สี เขียว อม เทา..
.ตั้งบนฐานที่ค่อนข้างแข็งแรง
................................................................
นี่ คือ พระศิวลึงค์ ตัวแทนสัญญลักษณ์ ของ องค์ พระศิวะ
หนึ่งในมหาเทพ ที่ผู้คนนันถือ.บูชากันมากมาย
...........................................................................
เราเข้าไปใกล้ เพื่อ สัมผัส องค์ มหาเทพ
เข้าไปใกล้จนแทบชิด..แล้วตั้งจิต..อัญเชิญ พระองค์ ให้ ทรงเมตตาี
มาโปรดให้พรแก่ พวกเราทั้งหมด เนื่องในวันปีใหม่ไทย..ด้วย
..................................................................................
ตั้งจิต ยังไม่ทัน ครบถ้วน..พระองค์ ก็มา..เป็นพลังที่แรงมหาศาล
จนพวกเราต้อง ถอยออกไป อยู่ ห่าง ประมาณ 5 เมตร...
จากเดิม ที่ อยู่ห่างไม่เกิน 3 เมตร..เพราะ มีแรงดัน เหมือนถูกพลักออกไป
.................................................................................
(มีค่้อ)

 

กระป๋องโค้กสะสม และ แท่งศิวะลึงค์ และสมาชิกกำลังเชิญองค์เทพ

 

ศิวะลึง องค์ นี้ เสียดาย ที่ ส่วนห้ว หักออกไป เหลือเพียง เฉพาะ โคน อยู่ นิดเดียว

ที่เห็น ท่อนล่าง ขระขระ เป็นส่วนที่เดิม ฝังไว้ในพื้น เพื่อความแข็งแรง






ทับหลัง ที่ งดงาม อยู่ด้านข้าง ขององค์ประปรางค์ ศรีเทพ

ทับหลังตัวจริง คง นำไป เก็บในพิพิธภัณฑ์ แล้ว ละ
องค์ ที่เห็น เป็น ทับหลังที่ กรมศิลปฯ ทำขึ้นใหม่ ตามแบบของจริง





ภายในของปรางค์สองพี่น้อง

ท่านทาง จะ มิ ธรรมดา..
ที่เห็นเป็น รอยแป้ง สีขาวๆ ตามผนัง นั่น ไม่ใช่ อะไร... พวก มาทาแป้ง ขัด ขอ หวย... 55

ส่วนพลัง ที่ ลอยฟุ้ง ออกมา นั่น นะ ของจริง
เป็นเงา ลางๆ

แท่นตรงกลาง เดิม เป็นที่ ประดิษฐาน พระประธาน หรือ ศิวะลึงค์

เมืองศรีเทพ นี้ มีอายุ ยาวนาน เดิม เป็น พุทธสถาน ต่อมา ถูกแปลงเป็น เทวสถาน
และ ในช่วงท้าย
พระเจ้าชัยวรมัน ที่ 7 ทรงนับถือ พุทธศาสนา อย่างยิ่ง จึง ทรง สร้างเป็นพุทธ สถาน อีกครั้ง

ดู แล้ว ถ้าไม่ เข้าใจประวัติศาสตร์ อาจจะ งง ได้
เอ๊ะ เป็นพุทธ เป็น ฮินดู ... แล้วแต่ ยุค แล้วแต่สมัย ครับ อยู่ ในที่ เดียวกัน

 

ธรรมจักร ที่พบ ใน บริเวณ เขาคลังนอก
ปัจจุบัน ตั้งแสดง
อยุ่ที่ ทางเข้า ด้านหลัง เขาคลังใน ( ด้านขวามือ ขององค์ปรางค์ศรีเทพ )
เป็นหลักฐานหนึ่ง ที่ แสดง ให้ เห็นว่า ที่นี่ เคย เป็นพุทธสถาน มาก่อน

 

ที่เหลือแต่เพียงแค่ฐานที่เห็นน่ะ หากท่านอาจารย์ใช้ตาในดูย้อนหลังไป พอจะทราบได้หรือไม่่ว่า
เมืองพังเสียหาย เพราะสาเหตุใดครับ เป็นสงคราม เผาเมือง แผ่นดินไหว เมืองระเบิด หรืออะไร
และตอนที่ยังสมบูรณ์น่ะสวยงามขนาดไหนครับ (อยากรู้จริง ๆ น่ะฮะ)

_/|\_

 

ถามอย่างนี้ อ.สามตา งานเข้า ซิครับ
ผม ขออนุญาติ ตอบแทน ดีกว่า
เมืองศรีเทพ นี้ ตั้งอยุ่ บน เนินเขา เป็น ที่ราบสูง
ปัจจุบัน โดยรอบ เป็นป่าโปร่ง ชาวบ้าน ก็ ทำไร่อ้อยกัน ... แสดงว่า มีน้ำไม่มากพอปลูกพืชไร่ อื่นๆ

เมืองศรีเทพ ถูกทิ้งให้เป็นเมือร้าง มา นาน หลายร้อยปี จน ป่าขึ้นปกคลุม สถูปเจดีย์ พระปรางค์ ต่างๆ ถูกฝังจมดิน ไปตามกาลเวลา

ศรีเทพ เป็นเมือง ในยุค ที่ พวกขอม เรืองอำนาจ
ครั้น สุโขทัย เริ่ม เข็มแข็ง จน ปกครองตนเองได้
ยุดพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ พ่อขุนรามคำแหง ... เป็นต้นมา

ประกอบ กับขอมเอง ก็ เริ่ม เสื่อมอำนาจลง

นั้นแหละครับ จึงเป็นยุด เสื่อมของศรีเทพด้วย

ที่ เห็น เป็นซากปรักหักพัง นั้น...
ด้วยการเวลา ที่ยาวนานมากๆๆๆๆ..............
ถูกทับถม จมดิน ไปหมด
ที่ เราเห็น อยู่ นั่น.................. ก็ เพราะ กรมศิลปากร เค้ามา
ขุด แต่ง ( ที่ เรียกว่า ขุดแต่ง ก็ เพราะ เค้าขุด จริงๆ.. 55)


เอาภาพถ่าย งานปูนปั้น ที่ฐาน พระปรางค์เขาคลังใน
เป็นงานปูนปั้น ศิลปขอม อายุ มากกว่า พันปี








ภาพเขาคลังนอก เป็นสถูปเจดีย์ ขนาดใหญ่มาก ขนาดหักพังลงมาแล้ว ยัง สูง ระดับตึกห้าชั้น
ก่อนที่ กรมศิลป์ เค้าจะมา ขุดแต่ง
ตรงนี้จะเป็นเหมือน กองดินสูง มีต้นไม้ ขึ้นเต็มไปหมด เหมือน ภูเขาลูกย่อมๆ
เจ้าหน้าที่ ได้งบประมาณ มา ขุดแต่ง ออกมา
จึง เห็น เป็นรูปร่าง ยังเหลือ ส่วนฐานของ องค์พระปรางค์ ให้เราพอได้เห็น เป็นเค้าโครง
ตอนที่ กรมศิลป์ เข้ามา บูรณะ
เห็น ว่า ได้ พบ พระพุทธรูป สำริด ยืน สมัยทราวดี องค์ใหญ่ ที่ บริเวณ ฐานพระปรางค์ ด้วย





พระปรางค์ เขาคลังใน อยู่ ติดกับ องค์ปรางค์ศรีเพท
สภาพเก่าแก่มาก หักพังลงมา อายุ ประมาณ 1,200 ปี
ในส่วนฐาน ยังพอ มี งานปูปั้น หลงเหลือให้ เห็นบ้าง ทางกรมศิลป์ จึง ทำหลังคา กันแดดกันฝนไว้
เพื้อรักษา สภาพ ให้ คงทน ไว้ให้ลูกหลาน เรา ได้ ศึกษา

 

ขอบคุณมากครับท่านดาวทะเลทราย ดูรูปแล้ว เมื่อก่อนคงสวยงามมาก

แต่เมืองที่มีขนาด 2000 ไร่ อยู่ ๆ ก็ถูกทิ้งเฉยเลย
ที่ว่าเพราะเสื่อมอำนาจ หมายความว่า ไม่มีเจ้าปกครองใช่หรือเปล่าครับ

สมัยโน้นหากไม่มีเจ้าปกครอง เค้าก็อยู่กันไม่ได้เลยหรือ
หรือว่าโดนเจ้าเมืองอื่นกวาดต้อนคนจากเมืองนี้ไปหมด

ก็ยังงง ๆ ครับ ทำไมถูกทิ้งเฉยเลย ไม่รู้ว่าเมืองระเบิด หรือเกิดโรคระบาด
หรือว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่... (ขอเดาว่าถูกเผาเมือง เหมือนกรุงศรีอยุธยา)

แต่ก็ช่างเหอะ แล้วแต่ท่านอาจารย์จะเมตตาเล่าให้ฟังหล่ะกันครับ
ไม่เล่าก็ไม่เป็นไร ไม่อยากรบกวนท่านอาจารย์ เกรงใจท่านน่ะ...

_/|\_
.

 

เ่รื่องเล่าก่อนนอนคืนนี้
ตอน อุทธยานศรีเทพ (ต่่อ)
.........................................................................
องค์พระศิวะ เสด็จลงมา...มองเห็นในทรงชุดขาว
ไม่ได้ เป็น ชุดลายหนังเสือ..ทีี มักจะเห็นกัน
แปลว่า..กำลัง อยู่ สภาวะ บำเพ็ญ ภาวนา
............................................................................
พระพักตร์ เฉย...เรียกว่า เป็น มหาเทพ ที่ ยิ้มยาก
ที่ยากเพราะ หน้า ที่ คือ การทำลาย
องค์มหาพระพรหม มีหน้าที่ สร้าง
องค์พระนารายณ๖์ มีหน้าที่ บำรุงรักษา
องค์พระศิวะ มีหน้าที่ ทำลาย..จึงไม่ค่อยยิ้ม
................................................................
การทำลาย..คือ กวาดล้างสิ่งที่ ชั่วร้าย / สิ่งที่ไม่ดี
เมื่อ ทรงปรากฏตัวและ..มองมายัง พวกเรา..ก็แปลว่า มาดี
แปลว่า พวกเราดี...ไม่ได้ ลืมตาที่สามแล้ว เผาพวกเรา
พระองค์ทรง อวยพร และ แผ่เมตตา มาให้ สำหรับจิตที่เราขอไว้
เป็นพลังที่เย็น และซาบซ่า...แปล
ว่า ตลอดปีใหม่..2553..พวกเราจะดีในหลายๆๆด้าน
..........................................................................
เมื่อครบถ้วนกระบวนความพวกเราก็ ตั้งจิต ขอบ คุณ
ต่อ องค์มหาเทวะ...ที่ปกติ ไม่ค่อย ปรากฏ องค์
............................................................................

 

หันกลับเพื่อ ดู ปรางค์ สอง พี่ น้อง และ ปรางค์ศรีเทพ
ที่ เห็นจาก แผนผังว่า อยู่ในละแวกนั้น..ไม่ไกลนัก
มองเห็นรถโบกี้ นำนักท่องเที่ยว..มาจอด ที่ ระยะไกลๆๆ
แสดงว่า ที่ นั่นคือ เป้าหมายที่เราจะไปเช่นกัน
.................................................................
แถบนั้นมีต้นไม้สูง ประปราย...
แต่ก็พอบัง ไม่ให้ เห็น องค์ปรางค์ได้ ชัดนัก
มองทางซ้าย เห็น แนวถนน..โบราณ....ก่อด้วยศิลาแลง..
ทอดยาว ไป ข้างหน้า...เป็น ถนนก่อ โดยเอาศิลาแลงมาเรียงกัน
ทำถนน แบบ สมัยกรุงโรม ยุค ซีซาร์
...........................................................................
เรามองเห็น ถนนั้น..แต่ไม่คิดจะขึ้นไปเดิน บนถนนนั้น
เพราะในจิต บอกว่า..แต่เดิม เป็น ถนนเฉพาะ บุคคลระดับสูง
อย่าง พระเจ้าสุริยวรมัน / เจ้าเมือง ผู้แทนองค์ สุริยวรมัน
จะเสด็จ พระราชดำเนิน...อย่างเราๆๆ บุญ และ ราศี ไม่ถึง
ขึ้นไปเดิน..เดี๋ยวเหาจะขึ้นหัว...เดินไปข้างๆๆคูๆๆดีกว่า
.....................................................................

 

เดินเรียบไปข้างๆๆ ถนน สายนั้น..ยาวพอสมควร
เมื่อได้ระยะ..ก็พบว่า เบื้องหน้า..เป็นหมู่ กองก้อนหิน ที่สุมๆๆกันไว้
ในใจก็คิดว่า..กรมศิลป์ ที่ มาทำการขุดค้น บูรณะ
คงจะกองเศษๆๆไว้..เพื่อจะ จัดยก เข้าที่ ในโอกาส ต่อไป
เห็นเป็นกองๆๆ 3 กอง...ก็ไม่ค่อยสนใจนัก
.......................................................................
พอเ้ดินเข้าไปใกล้ๆๆ เพื่อจะดูว่า ..เป็นกองอะไร
เมื่อ มองอย่างชัดๆๆ..ก็ตกใจ
เพราะ เป็น แท่งก้อนหิน ที่นำมาเรียงไว้
ในรูปแบบ ขนมเค็ก ตัดแบ่ง เป็น 8 ชิ้น
หรือ เอากลีบส้ม ที่ ทำด้วยศิลาแลง 8 ชิ้น
มาเรียงกันเป็น วงกลม
..............................................................
นี่ คือ บัวยอด 8 กลีบ หรือ เราเรียกกันเองว่า บัวเหล็ก แปดเหลี่ยม
ที่ พบครั้งแรก ที่หน้าบันได ชั้นสอง ของ ปราสาทเขาพนมรุ้ง
เป็น กลีบบัว 8 กลีบ..เจ้าหน้าที่ กลังผู้คนจะเหยียบ ทำให้สึกหรอ
เสียหายได้.จึงทำเป็น แผลงหล็กกั้น กันผู้คนเข้าเหยียบ
จึงเรียกกัน ระหว่าง พวกเราว่า บัวเหล็ก แปดเหลี่ยม
ตั้งแต่นั้นมา..เป็นอันรู้กัน
...................................................................

 

บัวยอด หรือ บัวหล็กแปดเหลี่ยม
เป็นที่เข้าใจกันแล้วว่า..เป็นช่องท่าง หรือ ช่องประตู
ที่ๆ ติดต่อ ระหว่างโลกมนุษย์ กับ เบื้องบน
โดยเฉพาเวลามีการ บวงสรวง หรือ บูชายัญ - ถวายของบูชา
แก่ เบื้อง บน..ก็จะทำกันที่ บัว ยอดนี้
.....................................................................
เมื่อมองด้วย ตาใน หรือ ตาที่สาม
เราจะเห็น ลำแสง แบบ เลเซอร์ พวยพุ่งขึ้ยสู่เบื้อง บน..
ลอยหายไปบนฟ้า...ไกลสุดสายตา..เป็นแสงสีม่วง
......................................................................
เมื่อพบกับบัวยอดที่ นี่..ก็เกิด ความปิิิติ ที่ได้ เห็นอีกครั้ง
เข้าไปใกล้ เพื่อ สัมผัส ลำแสงสีม่วง และ อำนาจพลัง
พอแหย่มือ เข้าไป...โอ้โฮ...แรงเอามากๆๆๆ..มือ ลอยขึ้นทันที
........................................................................
ลองวัด อำนาจพลังดู..พบด้วยความตกใจว่า
แรงกว่า บัวยอดที่ ปราสาทเขาพนมรุ้ง...มากกว่า 5 เท่า
แรงกว่า บัวยอดที่ ปราสาทเขาพระวิหาร...7-8 เท่า
.........................................................................
เอาละซิ..!!!!! ทำไง.ดี หว่า...ที่ มาพบ บัวยอด พลังสูงๆๆเช่นนี้
"คุณ เห็ดหอม"...ประสา่ท ไว กว่า เพื่อน
กระโดดขึ้นไป นั่ง บนบัวยอด ทันที
ทำสมาธิแบบสุดๆๆๆ...เราก็ เอาจิตตามดู...
.................................................................
อ้าว จิต ลอย ขึ้นไป ข้างบนแล้ว..นั่งอยู่นาน กว่า 5 นาที
ก็มากพอแล้ว สำหรับ ความแรงขนาด นั้น
สะใจกว่าการ..ที่แอบกระโดดขึ้นไป นั่ง บนบัวยอด ที่ ปราสาทเขาพนมรุ้ง
เพราะ มีเเจ้าหน้าที่ คอยเฝ้า..และมีป้ายบอก ห้ามเเข้าไป เหยียบ ไป นั่ง
..............................................................................
พอ เห็ดหอม ถอยออกมา อย่างสมใจปรารถนา
ผม ..สามตา..ก็เข้าไป นั่งมั่ง..อี๊ย !!!!อย่าให้เล่าเลยว่า..เป็นยังไง
บอกได้ อย่างเดียว ว่า..สุดยอด แห่ง ความรู้สึก...สุดๆๆๆๆ
............................................................................
พอ ถอย ออกมา..คุณSid 2 หรืท อรัญไชย ก็ เข้าไป นั่งมั่ง
คุณ จักรพล...ไม่เข้าไป นั่ง...เพราะ แค่รับสัมผัส แสงพลังสีม่วง
ก็หมดเรี่ยวแรง..เพราะ ร่างกายต้านพลังไม่ไหว..
ยืนโงกเงก.จะล้ม ไม่ล้ม แหล่
......................................................................
ทุกคนที่เข้าไปเกี่ยวข้อง กับบัวยอด...ที่ สุดๆๆๆ
ก็ต้อง มานั่งปรับอารมณ์ ปรับจิต กัน อยู่พักใหญ่ๆๆๆ
เพราะ ไม่เคยเจอ อะไร..ที่เป็น อย่างนี้ มาก่อน
........................................................................
(มีต่อ)

 

เล่าถึงตอนนี้
ต้องรอรูป ตามจังหวะ การเล่า แทรก ด้วยรูป
ของ คุณ ตัวกลมๆๆ และคุณ เห็ดหอม ที่ มีรูป ทั้ง สอง ท่าน
....................................................................

 

พลังบัวยอดแรงมากๆแบบบีบอัด

เรียกว่าคุณจักรพลหมดแรงละครับหน้าแดงเข้มตามรูป

อ.อาชวินก็อย่าที่เห็นตามรูปครับ ส่วนผมช่วงที่ขึ้นไปนั่ง

ก็โดนพลังอัดซะเเน่นหน้าอกหายใจเกือบไม่ออกต้อง

กำหนดจิตปล่อยว่างสักพักก็เริ่มสบายขึ้น

 

ขอบคุณคะท่านอาจารย์ และคณะที่นำภาพมาแสดง
ทุกครั้งที่ชมภาพสถานที่ ภาพสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ
แม้ไม่ได้ร่วมเดินทางด้วย แต่พอที่จะรับพลังจากภาพ
ที่ท่านอาจารย์ได้นำมาแสดง
เป็นบุญจริงๆ

 

บัวแรงมากครับ พลังสุดยอด กระตุ้นจักระ 7 ได้อย่างดี อาจารย์นั่งได้นี่สุดยอด
ตัวแทบจะลอย เออ.....พี่คนข้างๆ ดูดพลังมาเผื่อกันบ้างนะครับ