เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

เสียดายปัญหาหนี้สินผมรอบด้านไม่อาจวางได้เพราะจิตผมยังอ่อน เลยไม่อาจจะฝึกได้ดั่งหลายๆท่าน จิตผมยังหมกมุ่นกับปัญหานี้เลย..แย่ ครับ แต่ก้ได้แต่อนุโมทนาธรรมกับทุกๆท่าน ครับ

 

เป็นกำลังใจให้ท่านที่ตั้งใจจะฝึกแต่ไม่มีเวลา ถ้ามีพื้นฐานมาเล็กน้อย เช่นนั่งแล้วจิตนิ่งได้นาน
ก็น่าจะพอได้ ลองมาทำต่อที่บ้านบ้างก็ได้ ผมเองเคยสมัครสมาชิกบริษัทขายตรง ของอเมกาที่เปิดในไทย
งานประจำเราก็มีอยู่แล้ว แต่ต้องมาทำงานเสริม ต้องทำงานมากกว่าเดิม หนี้ก็ไม่ลดเสียที
นอนดึกตื่นเช้า แต่มันก็เป็นสักระยะ เมื่อมันดีขึ้นหรือแย่ลง เวลาก็มีมากขึ้น ไม่ต้องไปกังวนมาก
ส่วนผม แย่ลงไม่ประสบความสำเร็จ ขณะนี้หนี้สิน ก็ยังเป็นล้านๆเหมือนเดิม
เสาร์ - อาทิตย์ มีเวลา ก็เข้าวัดลองปฏิบัติดู มันก็น่าจะได้บ้าง หรือลางานไปเข้ากรรมฐานสัก ๗ วัน
ก็ต้องลองดูอีก สายไหนถูกจริตเรา แล้วก็ยึดสายนั้นก่อน แค่นี้ก็น่าจะเป็นพื้นฐานได้แล้ว
ส่วนจะมาต่อยอดกับใครๆ ก็แล้วแต่บุญวาสนาหรือกรรมที่เคยทำกันมา หรือจะได้แต่ความนิ่ง
แบบรู้ตัวเหมือนผม ก็ไม่ผิด แค่นี้ผมก็ถือว่าได้แล้วหละ เพียงแต่ยังไม่ได้ย้ายฐานของจิตไปพิจารณาร่างกาย
ก็ยังย้ายไม่เป็น ขอเป็นกำลังใจให้ผู้ที่อยากเริ่ม ก็คงต้องเริ่มนะครับ เพราะเวลาเราก็มีเท่ากัน
เพียงแต่ใจไปผูกกับงาน ยินดีกับงาน มากเกินไปหรือเปล่า

 

เพิ่งสมัครสมาชิกค่ะ ขอฝากตัวกับทุกท่านด้วยนะคะ

 

ดิฉันมีเรื่องราวมารบกวนทุกท่านให้ช่วยแนะนำเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ด้วยพร้อมจะฟังและยอมทำตาม ดิฉันเองนั้นจนปัญญาที่จะแก้ไข พยายามถามจากคนโน้นและคนนั้นก็ไม่ได้คำตอบที่ตรงกับความรู้สึกของตนเองเลย... เริ่มเลยนะคะโดยปกติแต่เล็กจนโตดิฉันเองจะเป็นคนเห็นผีมาตลอดแต่ยิ่งโตก็ยิ่งเห็น เห็นมากขึ้นเรื่อยๆ ไปนอนค้างนอกบ้านไม่ได้เป็นเจอแน่ แม้กลางวันก็ยังเจอ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เพราะทุกครั้งที่เห็นผีจะให้คำตอบว่าต้องการอะไร เราก็จัดให้ตามกำลังก็จะจบไม่มาอีก แต่ครั้งนี้ที่เป็นสิ่งติดค้างอยู่ในใจคือเห็นแล้วหาคำตอบไม่ได้ คือดิฉันซื้อบ้านใหม่ในหมู่บ้านจัดสรร คืนแรกที่มาทำความสะอาดก็กลับไปนอนที่บ้านเก่าไม่ทันเพราะดึกแล้ว ก็เลยตัดสินใจว่านอนนี่ละกัน เนื่องจากยังไม่ได้ซื้อเครื่องนอนของใช้เข้าบ้านจึงต้องปูผ้าแล้วนอนกับพื้น ทันทีที่ล้มตัวลงนอนยังไม่ทันหลับตาเลยตรงร่องใต้ประตูดิฉันเห็นเท้าเรียวยาวของผู้หญิงเดินวนไปมาอยู่รอบโถงหน้าบันได ก็ยังไม่หวั่นเท่าไหร่คิดว่าคงจะตาฝาดเพราะความแปลกที่ สัปดาห์ถัดมาก็ได้มีโอกาสย้ายมาอยู่บ้านนี้ คราวนี้ก็ยังนอนห้องเดิม ตีสองลืมตาตื่นเพราะฝันว่ายืนอยู่ริมหน้าต่างห้องนี้แล้วมีผู้หญิงตะโกนเรียกชื่อเล่น(ในฝันเป็นตอนกลางคืน)เธอบอกว่าขอเข้าไปอยู่ในบ้านด้วยคนได้ไหม บ้านเธอดอกไม้หอมจังฉันชอบ ข้างนอกนี่หนาวลมแรงฝนตกก็แฉะเลอะเทอะ ดิฉันตอบเธอไปว่าเชิญเถอะอยากจะอยู่ตรงไหนก็เลือกเอา แต่ต่างคนต่างอยู่นะ เธอยิ้มและบอกว่าอย่าตัดต้นไม้พวกนี้ทิ้งนะพวกดอกขาวน่ะ แล้วจู่ๆก็ลืมตา รู้สึกปวดฉี่ก็ลุกเปิดประตูห้องนอนเดินออกมาได้ครึ่งตัวก็ต้องชะงักและรีบเอาตัวกลับเข้าห้องไปทันทีแถมปิดประตูล็อคเสียด้วย เพราะภาพที่เห็นคือผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ในห้องน้ำ เธอหันหลังให้ดิฉันและเธอหันหน้าเข้าสู่กระจกห้องน้ำ(ห้องน้ำเปิดประตูทิ้งไว้)เธอยิ้มให้ดิฉันหวานมากๆ เธอกำลังมวยผมที่ดำสนิทมันวาวของเธอ เธอสวยงามจริงๆ เสื้อของเธอเป็นผ้าไหมสีเหลืองเข้มผ่าหน้าแบบติดกระดุม ตัวเข้าเอวพอดีกับรูปร่าง แขนห้าส่วน ผ้าถุงของเธอสีแดงเข้มมีลายเส้นขวางๆยาวแค่หน้าแข้ง ผมเธอมีดอกไม้คล้ายๆกล้วยไม้ป่าเป็นช่อใหญ่ๆสีเหลืองเสียบไว้ตรงมวยผม ใบหน้าเรียวยาวรูปไข่ ตายาวเรียวเข้มคล้ายตาแขก ทาแกมด้วยแป้งสีเหลืองๆเป็นวงกลมๆ ผิวพรรณสีขาวเหลืองเนื้อตัวสะอาดสะอ้าน

 

ตัวของเธอมีกลิ่นหอมด้วยค่ะ จากวันนั้นมาประตูห้องน้ำชั้นบนถูกปิดไว้ตลอดเวลาเลยค่ะ และหลังจากนั้นอีกหนึ่งสัปดาห์เธอก็มาหาในฝันบอกว่าอยากกินกล้วยน้ำว้าเขียวๆเอาหวีที่มีสิบสามลูกด้วยล่ะ แล้วก็น้ำหนึ่งแก้วธูปหนึ่งดอกวางไว้ตรงมุมบ้านด้านขวาในสวนนะ แต่ดิฉันไม่ทำค่ะ สองอาทิตย์ผ่านไปเวลาตีหนึ่งตรงนอนหลับอยู่ก็มีเท้าใหญ่มากเหยียบ(ใช้คำว่ากระทืบจะดีกว่า)ลงมากลางอก จุกไปหมดเลย รีบลืมตาขึ้นก็เห็นเธอตัวเปียกน้ำโคลนยืนเอามือชี้มาพร้อมพูดว่าพูดแล้วก็ไม่ทำแล้วก็หันหลังเดินทะลุฝาห้องไป เช้ามาก็ยังไม่คิดจะทำอีก พอดีไปกินข้าวร้านค้าในหมู่บ้านก็เล่าไป พี่เค้าตกใจรีบเป็นธุระจัดการให้ ดิฉันก็เลยได้ไหว้เธอตามที่เธอขอมา หลังจากนั้นไม่นานเธอก็มาหาในฝันบอกจะมีผู้หญิงหน้าตายังงี้แบบนี้สองคนคอยแกล้ง เพราะผู้ชายเป็นต้นเหตุแต่ไม่ต้องกลัวไปนะฉันจะอยู่กับเธอเพราะเธอเป็นคนดีรักพ่อรักแม่ ดิฉันเองก็ไม่ค่อยเชื่อ แต่ไปไหนๆผู้คนต่างพากันทักว่ามีผู้หญิงคอยเดินตาม มีคนมาหาที่บ้านดิฉันอยู่ในบ้านเพื่อนบ้านก็บอกไม่เห็นรถจอดบ้านปิดไฟเงียบ ไม่จริงดิฉันอยู่จริงๆรถก็จอดอยู่ หลังๆเธอมาหาโดยไม่ต้องฝันเป็นเสียงบอกทางข้างหลัง เวลาไปไหนก็จะคอยทักเช่น อย่าเข้าไป หรือคนนี้คบไม่ได้ แม้สามีเองก็เดินมาถามอยู่บ่อยๆว่าเรียกทำไม เรียกแล้วก็ไม่พูด ดิฉันเริ่มนิสัยเปลี่ยน การกินก็เปลี่ยน ขับรถก็เปลี่ยน จนวันหนึ่งได้คุยกับเพื่อนบ้านเธอเป็นคนชอบหวยเธอจึงขอจับมือดิฉันแล้วเอาแป้งโรยแขน ลูบไปมาแป็ปเดียวก็เป็นตัวเลขโดยเธอจะให้ชุดไทยถ้าเธอถูกงวดนี้ แต่เธอไม่ถูก

 

ตั้งแต่คืนหวยออกดิฉันมาจนถึงวันนี้(เกือบเดือน)เวลาดิฉันเข้านอนจะได้ยินเสียงคนเดินขึ้นบันไดดังมากๆ เดินลงส้นแล้วมาหยุดหน้าห้องนอนอยู่อย่างนั้นสักครู่แล้วเสียงเดินหายเข้าห้องน้ำไป เป็นอย่างนี้ทุกคืน วันนั้นสิบโมงเช้าไปส่งลูกกลับมาพอเดินเข้าบ้านไปล้างมือในห้องน้ำข้างล่างได้ยินเสียงเดินลงส้นมาจากข้างบนเสียงลงบันไดมาถึงที่พักเท้าอย่างเร็ว ด้วยความกลัวตะโกนลั่นบ้านว่าหยุดนะกลัว อย่าทำอย่างนี้สิ แล้วต้องไปอาศัยเพื่อนบ้านอยู่จนกว่าจะเย็นไปรับลูกกลับมาอยู่เป็นเพื่อน และจากนั้นมาก็เริ่มไม่กล้าอยู่บ้านหลังนี้พร้อมกับเริ่มหาทางแก้ไข ปรึกษาคนนู้นพูดคุยกับคนนี้ จนได้มาคุยกับแม่ของเพื่อนเค้านั่งสมาธิ เค้าว่าเป็นแฝง ดิฉันไม่เข้าใจเลยแต่ก็ทำตามไปพบอาจรย์ของแม่ เค้าบอกว่าเป็นร่างของปู่ยมเค้าให้สวดมนต์ก็ทำตาม(เค้าบอกเป็นบทคุ้มครอง) แต่มันคลื่นไส้เวียนหัวจะเป็นลม ปู่บอกว่าวันสองวันจะฝันนะเดี๋ยวจะรู้เอง และคืนนั้นก็ฝันตอนตีห้า ในฝันมีภาพของชายคนหนึ่งถูกฝังทั้งเป็นโดยใช้ต้นไม้ตะเคียนสีดำตัดเป็นท่อนยาวราวสองเมตรกว่าๆเห็นจะได้ แล้วผ่าครึ่งขุดให้เหมือนเรือทั้งสองซีก ขุดดินเอาท่อนไม้ลงวางแล้วให้ชายคนดังกล่าวลงนอนในไม้ที่ขุดไว้พร้อมมัดมือไว้ที่หน้าอกแล้วนำไม้อีกซีกมาประกบปิดแล้วมัดหัวมัดท้ายโดยขึงเชือกถึงกันเสร็จแล้วเอาเชือกเส้นเดิมโยงไปตอกกับหลักด้านเหนือหัวของท่อนไม้ที่มัดประกบกันไว้แล้วกลบดินฝังไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่มาก เมื่อกลบดินแล้วก็มีดอกไม้โปรย(ดิฉันเห็นตัวหนังสือภาษาอะไรลอยขึ้นมา)โดยพราหมณ์ประมาณสิบสองคน ทุกคนท่องอะไรงึมงัมก็ไม่รู้ ภาพที่เห็นในฝันคืออะไรค่ะ ผู้ชายตัวใหญ่คนนี้ถามดิฉันว่ายังจำเค้าไม่ได้อีกหรือ(เสียงเรียบๆ) ดิฉันตอบว่าไม่ได้เลย เค้าตอบมาเสียงตะวาดน่ากลัวว่า นี้เจ้าจำข้าไม่ได้จริงๆหรือ ข้าตายก็เพื่อเจ้า ทำเพื่อเจ้าได้ทุกอย่าง รอเจ้าอยู่ที่นี่ รู้บ้างไหมว่ารอนานแค่ไหน แล้วน้ำตาผู้ชายตัวใหญ่ก็ไหลออกมา แล้วพูดว่าสุดท้ายก็ลืมทุกอย่างจริงๆข้ารอเพื่อที่จะได้ยินคำว่าเจ้าลืมข้า แล้วเค้าก็หันหลังให้ ดิฉันวิ่งเข้าไปง้อไปจับตัวเค้าแล้วบอกเค้าว่า โปรดอภัยให้กับเราด้วยเราจำท่านไม่ได้จริงๆ เค้าบอกว่าเจ้าตายแล้วไปเกิดอีกกี่ชาติต่อกี่ชาติก็มีชายอื่นไปเรื่อยแล้วก็เดินหายไปในควันสีดำๆ ดิฉันตะโกนถามว่าแล้วอยากให้ทำอะไรล่ะ เค้าตอบกลับมาว่าทิ้งทุกอย่างแล้วไปบวชให้ข้าตลอดชีวิต โอ้... อึ้งเลยถามต่อว่าบวชแล้วเราจะได้อยู่ด้วยกันไหม เค้าตอบว่าไม่เพียงแค่โกรธน้อยลงเท่านั้น เค้าว่าเราไม่มีทางได้อยู่ด้วยกันเพราะเค้ามีหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายให้เฝ้าอยู่ตรงนั้น ดิฉันจะทำไงดีนี่ฝันจริงหรือกินมากแล้วเอาไปฝันช่วยหน่อยเถอะค่ะ ผ่านไปไม่กี่วันเค้ามาหาอีกคราวนี้สองทุ่มครึ่งพาลูกขึ้นนอนพอลูกหลับดิฉันก็นอนตะแคงหันหน้าเข้าข้างฝาเค้ามาจับต้นแขนซ้ายแล้วก็ลูบไรผมพร้อมบอกว่าไม่ต้องกลัวนะ(เสียงอ่อนโยนมากๆ คงหายโกรธแล้ว) ดิฉันเองเห็นหน้าเค้าใกล้มากๆเลย ตัวเค้าหอมกลิ่นเดียวกับผีผู้หญิงคนนั้นเลย แต่พูดแค่นั้นแล้วฏ็ลุกเดินทะลุฝาห้องไป สักครู่ใหญ่สามีถึงขึ้นมานอนที่ๆเค้ามานั่งกึ่งนอนข้างๆดิฉัน เรื่องของดิฉันก็มีเพียงเทานี้ ดิฉันขอความช่วยเหลือจากทุกท่านที่มีเมตตาจิตจะช่วยแนะนำดิฉัน ดิฉันพยายามหาว่าท่านในฝันนั้นเป็นใครกันเพื่อจะได้ทำบุญให้กับท่านหรือตามแต่สมควรในกำลังของดิฉัน วอนท่านผู้มีจิตเมตตานึกสงสารดิฉันด้วยท่านใดที่สามารถเพ่งกระแสจิตดูเรื่องราวของดิฉันได้โปรดช่วยที ขณะนี้ดิฉันเองก็เริ่มฝึกสมาธิแล้วแต่ยังไม่เป็นผล แต่ก็ตั้งใจจะเรียนรู้เพื่อชดใช้ในสิ่งที่เคยได้ทำไว้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือคิดไปเองก็ตามที... โปรดช่วยดิฉันด้วยจะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง

 

คุณพรรณพฤกษา ในระหว่างที่รอให้ท่านอื่นๆมาช่วยชี้แนะ
ดิฉันขอให้กำลังใจตามประสาเพื่อนไปก่อนนะคะ
(เพราะอ่านเรื่องของคุณแล้วเราอิน555)

โดยส่วนตัวแล้ว ดิฉันคิดว่าไม่มีทางไหนที่สงบเย็นเท่าทางธรรมอีกแล้ว
ถ้ามีหนทางที่จะทำให้เค้ายอมรับความจริง ว่าทุกสิ่งนั้นล้วนเปลี่ยนแปลง
ตัวคุณเองหรือแม้แต่เค้าก็เช่นกัน เราไม่อาจบังคับให้ทุกอย่างเป็นดั่งใจเราได้
การยึดติดในสิ่งที่มีสภาพเปลี่ยนแปลงนั้นย่อมเป็นทุกข์
แต่หากเรายอมรับได้ว่าทุกอย่างนั้นย่อมเปลี่ยน ใจเราก็จะไม่ฝืน
เราย่อมเห็นมันเป็นธรรมดา เมื่อใจปล่อยวางได้ ทุกข์ก็จะสลายไปด้วยนะคะ

ถ้าคุณสื่อความรู้สึกนี้ออกไปได้ เค้าน่าจะเข้าใจ และไปต่อได้ตามสภาวะของเค้า
แต่คุณจะสื่อได้ คุณก็ควรจะเข้าใจและรู้สึกมันก่อน

ดิฉันรู้สึกอย่างนี้ ก็ตอบอย่างนี้แหละ ไม่มีหลักการอะไร
เป็นกำลังใจให้แล้วกันนะคะ

 

ขอขอบคุณในน้ำใจที่คุณLazazaมีให้กับดิฉันค่ะ คุณเป็นเพื่อนของดิฉันคนแรกเลยในที่แห่งนี้

 

นายวิษณุ พาพวกเด็กๆ มาได้แล้ว +++

ด่านนี้เปิดมาได้หลายเดือนแล้ว

อย่าให้รอนาน

เรื่องรับน้องใหม่ ค่อยว่ากัน

จาก
เดวาไอซิส สุดสวยและใจดี มีเมตตา เปี่ยมคุณธรรม

หุ หุ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=fdOHl_7GVOw&feature=fvwrel]Bodyguard (Full Title Song) - "Bodyguard (2011) *HD* 1080p *BluRay* Music Videos - YouTube[/ame]

จะง่วงหน่อย ก็อาศัย ออกกำลังกายกลางแจ้งนะ​

 

จาวา ด้วย

มาเร็วๆ ขี้เกียจรอ

 

พวกนี้เขาไม่กล้าเข้าด่านนี้หรอกครับนายหญิง

เขากลัว โดนสูบปราณ

^.^

กระผมเลยเตรียม คลิปที่มีแต่เสียง ให้พวกเขาครับ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=wFIwjbpDzGs]Kama Sutra - Maya's Theme - Michael Danna - YouTube[/ame]

จะได้ทราบว่า นายหญิงสูบปราณ โดยใช้ 72 ท่า

ที่พวกมนุษย์เรียกว่า

นังมารร้าย !!!

ส่วนท่าน จาวา นายหญิง หลับอยู่ เข้ามาแล้ว ห้ามรบกวนครับ​

 

คุณชยา กับคุณmukmik แวะเข้ามาเมื่อวานหรือค่ะ ขอบคุณค่ะ
...เออ ขอคำแนะนำด้วยสิคะ สักนิดสักหน่อยก็ยังดี...แบบว่ารอน่ะค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าไว้ก่อนเลยค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณพรรณพฤกษา

มิกไม่มีความสามารถอะไรที่จะช่วยคุณพรรณพฤกษาได้เลยค่ะ แต่สิ่งหนึ่ง
ที่ทำได้ในขณะนี้ (ระหว่างรอผู้รู้ท่านอื่น) คือ "กำลังใจ" เท่านั้นค่ะ

ตอนเด็กๆ มิกมักเห็นอะไรแปลกๆ อยู่เหมือนกันค่ะ เรียกว่า เติบและโตมากับ
น้ำมนต์ พอโตขึ้นก็ไม่ค่อยเห็นอะไรอีกเลยค่ะ แต่ประสบการณ์แบบที่คุณ
พรรณพฤกษาเจอนั้น มิกยังไม่เคยมีค่ะ

มิกเคยได้ยินมาว่า การปฏิบัติสมาธิเจริญภาวนา และแผ่เมตตาอยู่บ่อยๆ จะ
ช่วยในสิ่งเหล่านี้ได้เยอะนะคะ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ปล. ขอให้มีกำลังใจ และ "จิต" ที่เข้มแข็ง มีสติระลึก "รู้" อยู่ตลอดเวลานะคะ

 

...หรือเป็นเจ้ากรรมนายเวร
แล้วจะทำไงดีล่ะ...
ปวดหัวกินยาเท่าไหร่ก็ไม่หาย หลับตาก็เห็นแต่ภาพเก่าๆซ้ำไปซ้ำมา
จิตใจวนเวียนหาคำตอบ นึกถึงคำคุณชยา ยิ่งต้องการก็จะยิ่งไม่พบ งั้นก็หยุดเสียบ้าง
พักเสียที แต่หยุดแล้วทำไมจึงปวดหัว ไปหาหมอ เค้าก็ว่าประสาทหลอน
เอายาคลายเครียดไปกิน กินมากจนดื้อยา(พาลจะติดยาเอา) หยุดยาเลยก็แล้วกัน
แล้วหันมายอมรับความจริง ว่าได้เคยไปทำใครเค้าไว้แต่คราวไหน แบบนี้ใช่มั้ย
...แต่แล้วใครจะช่วยนำทาง...แล้วพาก้าวข้ามไป...

 

คุณมิกคะ

คือไม่เคยทำสมาธิเลยค่ะ แต่ 3ปี ที่ได้ประสพพบกับเรื่องนี้(เค้ามาแบบซีรีย์เกาหลีเลยค่ะ
มาแบบให้ติดตามตอนต่อไป)ทำให้ยอมรับ แต่ไม่กล้าบอกใคร เกรงเค้าจะว่าเอา
วันนี้ยอมแล้ว ยอมจำนนต่อเหตุผล(ที่พิสูจน์เอาเองหรือเข้าข้างตัวเองหรือเปล่าก็ไม่รู้)
ตอนนี้กำลังหาผู้ชี้แนะมาสอนการทำสมาธินะคะ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นคืออะไร
แต่ถ้าจะฝึกสมาธิแล้วขอแผ่เมตตาถึงชายในฝันคนนั้นก็ไม่น่าจะมีเรื่องอะไรที่เสียหาย

 

เรื่องสมาธิ มิกก็ยังไม่เก่งค่ะ ยังต้องฝึกฝนอีกเยอะ เพียงแต่พยายามทำให้บ่อย
ทำทุกที...ทุกที่...ทุกคืนก่อนนอนเท่าที่จะทำได้ค่ะ

ทรายเพียงหยิบมือ หากเราขยัน "หยิบ" บ่อยๆ สักวันก็จะเป็นทรายกองใหญ่ได้ค่ะ

 

คุณมุกมิก

ปกติแล้วเวลาคิดถึง(ส่วนใหญ่เป็นคนที่ตายไปแล้ว)ดิฉันก็จะหลับตาแล้วรวม
ความรู้สึกไว้ที่ระหว่างหัวคิ้วน่ะค่ะ แล้วก็บอกความรู้สึกไป สักเดี๋ยวเค้าก็จะมาหา
(แต่ก็ใช้ไม่ได้กับทุกคนนะคะ ที่ได้ผลก็คือพ่อ พ่อจะมาหา มาลูบผม มาเพิ่ม
ความเข้มแข็งที่มีน้อยลงเรื่อยๆให้มากขึ้นอีกนิดนึง มาอยู่ด้วยจนหลับไป
ตื่นมาก็มีคราบน้ำตาของความคิดถึงเสมอเลย) วิธีแบบนี้เรียกอะไรคะ

 

สวัสดีคุณชยาคะ

เสียดายจริงเชียวจะต้องไปรับลูกแล้ว อยากคุยด้วยจังค่ะ เดี๋ยวรีบกลับมาคุยได้มั้ยคะ
คุณชยาช่วยแวะมาสอนดิฉันคิด สอนดิฉันอ่าน ในหลายๆอย่างจะได้มั้ยค่ะ

 

=====

ทาน ศีล ภาวนา ก็ดี หรือ ศีล สมาธิ ภาวนาปัญญา ก็ดี ล้วนเป็นสิ่งที่เชื่อมโยงเกี่ยวเนื่อง ผู้ปฏิบัติ จะต้องไม่ประมาทและไม่ควรข้ามขั้นตอน ทุกอย่างควรเป็นไปตามครรลองแห่งธรรม การนั่งกรรมฐานจะกี่กอง ก็ต้องใช้สติ สมาธิอันเป็นเครื่องควบคุมกำกับเสมอ

การวิปัสสนา ต้องใช้การน้อมนำจิตเข้าไปดูสภาวะต่างๆ ที่เกิดขึ้น เพื่อให้จิตมันเกิดความสลดสังเวธเกิดความรู้แจ้งในกฏไตรลักษณ์ เราท่านผู้เจริญทั้งหลายไม่ควร นั่งวิปัสสนาแค่เพียงการวิปัสนึก คือนึกเอาเองปรุงแต่งเองว่าจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ หรือบางสำนักก็ใช้วิปัสสนาสัญญา คือวิปัสสนาแบบท่องจำ จำคำครู บ้าง จำจากตำราบ้าง จำจากคนอื่นบอกบ้าง อย่าสักแต่ว่าจำ แต่เราจะต้องเอาจิตเราเขาไปตามดูอารมณ์ ดูความไม่เที่ยงทั้งหลาย ดูเหตุ และปัจจัยต่างๆ ดูผลของอารมณ์ที่มันเกิดตามมา ทุกข์สุขที่มันเกิดตามมา เมื่อเราตามดูจิต ดูรู้ทันทุกอย่างนี่แหละคือวิปัสสนาของจริง ถึงตอนนั้นเราจะทวนสอบคำครู คำที่อาจารย์บอกหรือสอนเราย่อมกระทำได้และมีความกระจ่างแจ้งชัดแก่เราผู้ปฏิบัติ เสมอเป็นเช่นนี้ครับ

สุดท้ายนี้
ขอทุกท่านตลอดจนผู้เป็นเจ้าสำนัก หรือผู้ที่ประกาศตนว่าเป็นอาจารย์ก็ดี ควรไม่ประมาทในธรรมเหล่านี้ครับ ขออนุโมทนาในบุญทั้งหลายเพื่อการเผยแพร่คำสอนหลักธรรมการปฏิบัติเพื่อความเข้าถึงธรรมทั้งปวงครับ

 

เออ...คุณชยาคะ
พอดีแค่อยากจะถามเรื่องหนังสือ คู่มือพระกรรมฐาน(ใช่ชื่อนี้มั้ยคะ)
นะค่ะ ว่าพอจะไปหาอ่านจากที่ไหนได้ ร้านซีเอ็ด มีมั้ย