เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

เบญจเทพ แห่งป่าดงพงไพร ถ้าไม่แน่ อย่าเข้าใกล้นะครับ555ๆๆๆๆ(ด้วยความเป็นห่วง)

 

131 หน้า ในเวลา 2 วันค่ะ ตามทันแล้ว

 

วันนี้งานเข้าทั้งวันครับ แต่ก้อไม่พลาดที่จะตามเก็บอ่านทุกคอมเม้นท์ เด็กอย่างเราได้ความรุ้มากมายจิงๆครับ ฝันดีราตรีสวัสดิ์ทุุกท่่านครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ผมหันไปเห็นแวบเดียว จังหวะมันกระโจนหลบหลังต้นไม้ใหญ่ แต่จากพุ่มพวงใหญ่โต
ขนหางของมัน ก็ทำผมใจเต้นไม่เป็นส่ำ เพราะมันใหญ่มาก!

"หมาป่า...รึหมาอะไร?...ไม่เคยได้ยินว่าป่าเมืองไทยมีหมาป่า นอกจากหมาใน
หรือ(ไน )กับหมาจิ้งจอก...แต่หมาในก็จัดอยู่ในพันธุ์หมาป่าชนิดหนึ่ง หากตัว
ไม่ใหญ่อย่างที่เห็น...อันที่จริง ป่าตะนาวศรีก็ใช่จะแห้งแล้งอดอยาก มีสัตว์เล็ก
สัตว์น้อย ให้มันล่าบานเบอะ มาตามคนทำไม? หาเรื่องใส่ตัวชัดๆ

แต่ผมก็ไม่อยากเปลืองสมองคิดเรื่องสัตว์หน้าขน คนหน้าเนื้อใจเสือ ให้มากความ
เพราะโบราณไม่ได้มีการศึกษานิสัยใจคอสัตว์มากนัก ถ้าคนรู้ก็เล่าถ่ายทอดด้วยปาก
ไม่มีตำราให้เรียนรู้...การเข้าป่า เมื่อเจอะเจอ หรือผจญกับ ทุกตัวที่มี เขี้ยว เล็บ เขา
งา... ต้องระวังทั้งสิ้น!

ไม่เว้นแม้แต่หมา...ตัวใหญ่ ตัวเล็ก ก็วางใจไม่ได้!

ผมจูงมือคุณนงเดินลิ่ว ตาคอยเหลือบระวังหลัง เห็นก้อนหินใหญ่ขวางหน้า ก็พาเธอ
ไต่ขึ้น ผมนำหน้าก่อน ปากร้องสั่ง ตามมาติดๆอย่าทิ้งห่าง การขึ้นสูงก็ดีิจะได้ดู
ภูมิประเทศ แอบดู ไอ้ตัวตามหลังได้สะดวก

ที่ไหนได้ ปีนขึ้นแค่ความสูงไม่เกิน4-5เมตร บนยอดหินที่เป็นพลาญราบ เจอะมัน
แยกเขี้ยว รออยู่แล้วอีกตัว

อ้อ! เอ็งเล่นหมาหมู่งี้เรอะ ได้เลย ผมซัดตูมด้วยลูกซองห้านัด นัดเดียว ส่งมันตีลังกา
กระเด็นตกจากยอดก้อนหินใหญ่ ร้อง เอ๋ง โหยหวน แล้วเงียบไป

"ว้าย ระวัง"!... เสียงคุณนงร้องอุทานลั่น ผมหันกลับ ไอ้ตัวที่ตามมาอย่างแอบซ่อน
เผยโฉมไม่ปิดบัง แยกเขี้ยวคำราม กระโจนพรวด เป้าหมายคุณนงที่อยู่ด้านหลัง
หมาอะไรหนอ? ว่องไว ไม่กลัวตาย เช่นนี้

ผมยัดเข้าให้อีกนัด มันหงายท้องพลัดไป ตัวสั่นระริกแล้วเงียบ รีบบรรจุกระสุนเต็ม
คว้าข้อมือเธอ ต้องรีบไปจากที่ตรงนี้ อยู่ไม่ได้แล้ว มันมีอีกกี่ตัวหรือเป็นฝูง คาดเดา
ไม่ถูก...และคิดไม่ออกว่า ทำไมมันบ้า มาล่าและกล้าต่อกรกับคน!?

หรือผมถลำเข้ามาในป่า ที่เป็นป่าดิบ หมาไม่เคยเจอคน ไม่รู้พิษสงมนุษย์ คิดว่าเจ้า
สัตว์สองขา คือเหยื่อแปลกๆ น่าลองลิ้ม ชิมเนื้อ ดูสักมื้อ

ผมรีบสำรวจกระสุน ยังเหลือหนึ่งกล่องกับอีกไม่กี่นัด ต้องระวังและประหยัด ใจนึก
ภาวนา เสียงปืนเมื่อครู่ ดังไกล ให้พรรคพวกได้ยิน แต่ผมก็ไม่หวังมาก เพราะเหลียว
มองรอบทิศ 360 องศา ยังไม่มีวี่แววจะเห็น ยอดภูนมโต โผล่ในคลองจักษุ

สิ่งสำคัญเฉพาะหน้าตอนนี้ ผมต้องรีบหาทำเลพักก่อน ไม่มีทางพาคุณนงวิ่งหนี
หน้าตั้งแบบในถ้ำ เพราะเธอเพิ่งฟื้นไข้คืนเดียว ขืนออกกำลังแบบนั้นอีก มีหวัง
ทรุดแน่ จะพาผมแย่ไปด้วย

เราเดินต่อไป แล้วก็พบทำเลชนิดเจ้าป่า เจ้าเขาประทาน เป็นต้นไม้ใหญ่ แผ่กิ่งก้าน
สาขาใบรก ดกครึ้ม กิ่งบานออกหมือนร่มฉัตรเป็นชั้นๆ ชั้นล่างสุด สูงแค่ผมกระโดด
คว้าก็ถึง ผมเอาปืนให้คุณนงถือ กระโจนเหวี่ยงตัวขึ้นสำรวจ มีคบชนิดนั่งสบายได้
2-3คน นอนก็ยังได้ สูงขึ้นไปจากนั้นยังมีอีก แต่เท่าท่ี่เห็นก็พึงใจ

ผมตัดสินใจเลือกต้นไม้นี้เป็นชัยภูมิ ถ้าฝูงหมามาก็ต้านไหว มันปีนต้นไม้ ไม่ได้แน่
กระโจนให้ตายก็ไม่ถึง!

รีบเอาหลวงปู่คล้องคอคุณนงก่อน แล้วจับตัวเธอยกขึ้น ให้เหยียบบ่าผม สั่งคว้ากิ่งไม้
ตามมือชี้ เธอผ่านได้แล้ว ผมก็กระโจนโหนตาม...

ขาพ้นพื้นก็พอดีกับ ฝูงหมากรูกันมาจากป่า ด้วยอาการโกรธแค้น กระหายเลือด!!!

 

สับหลีกความมันส์ กันด้วยตอนยาวๆ
พรุุ่งนี้พบกันครับ ว่าเรื่องพระที่ทำบุญ
แล้วค่อยต่อเรื่องตะนาวศรี ไม่รู้จะไหวไหม
ถ้าไม่รอดก็เอาเรื่องเดียว สลับวันกันไปครับ

ราตรีสวัสดิ์ทุกท่าน ฝันดี มีชัย มีโชค อย่าทุกข์
อย่าโศก ทุกประการ

 

โอ้โห...ต้องขอคาราวะคุณธารฯ
อ่านเก่ง อ่านไวมากแบบนี้
ผมเขียนให้อ่านไม่ทันแน่
ลดสปีดลงหน่อยก็ดีนะครับ
แต่ก็ขอบคุณที่ตะลุยอ่าน
แสดงว่า ของเค้าดี-ฮ่า

 

เอาละ ได้ราตรีสวัสดิ์น้องสกายฯจริงๆ
ไม่ใช่เอ่ยพรุ่งนี้ เหนื่อยนัก ก็พักครับ

 

ขอบคุณครับท่านพาวฯ
ถ้าทันก็ได้ทำบุญร่วมกับเว็ป
ไม่ทันก็เป็นโอกาสหน้า หาเป็นไรไม่
แค่มีใจอยากทำบุญด้วยกัน ก็เยี่ยมแล้ว

 

ขอบคุณความห่วงใย
อย่าให้เว็ปหนักใจก็โอเคครับ

คิดว่าวิธีของผมน่าเป็นเคสแรก
แต่เจตนา และวิธีการ ดูกันไม่ยาก
ว่าจงใจ กระทำอะไรอยู่?

 

ครับ เป็นมุมที่ผ่อนคลาย จากความยุ่งเหยิง
เป็นอาหารสมองหลายชั้น จากผมและเพื่อนสมาชิก
มีแต่กำไร และคุ้มค่าครับ ยินดีที่ทำให้ทุกคนอ่านแล้ว
มีความสุข!!!

 

อรุณสวัสดิ์ ครับ
พี่ๆ น้องๆ​

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
งานเขียนไปไวมาก
นักอ่านเร่งอ่านตามงาน
ทั้งงานเขียนและตอบโพสต์
ต้องจิ้มแป้นรวมๆร่วมเป็นแสนครั้งแน่ๆครับ

 

ตามติดเรื่องและภาพประกอบทุกระยะ.....
ขอบคุณครับ

 

ผู้สมควรถูกคารวะคือท่านลุงเอ็กซ์กับท่านอาค่ะ ไม่ใช่หนูนิ ฮ่าาาา
ขอขอบคุณที่รังสรรค์จากเรื่องจริง
จารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์แห่งยุคสมัยหนึ่งอันทรงคุณค่าของชาติไทย
เจ้าของประสบการณ์นั้นสุดยอดดด
คนเผยแพร่ก็สุดเยี่ยมมม
ส่วนคนอ่านนั้นสุดปลื้ม ^ _ ^
ที่อ่านไวขนาดนี้ เพราะวางไม่ลงจริง ๆ
เป็นข้อดีที่เจอกระทู้ช้ากว่าคนอื่นเลยเสพได้เต็มสูบอย่างฟินกว่าใคร ๆ ฮ่าาา (ปลอบตัวเอง)
รักษาสุขภาพดี ๆ นะคะ (จะได้ปั่นไว ๆ ฮ่าาา)


" ข้าน้อยขอคารวะสามจอก " (ชาเขียวมัจฉะ)

 

อ่านทีไรได้ลุ้นตลอดครับคุณอา ขอบคุณครับ.

 

มาปูเสื่อรอครับ

 

ปูเสื่อนั่งรอหน้าจอฉาย...เพื่อรอชมเรื่องราวตื่นเต้น สนุก ลุ้นทุกลมหายใจ พร้อมซื้อกล้วยทอดมาทานระหว่างรอด้วยใจระทึก....ครับผม

 

ปูเสื่อรอด้วยคนครับ

 

มาแล้วครับ เขียนเรื่องก่อน
ค่อยทักทาย แล้วเขียนเรื่องพระ
พรุ่งนี้ ภาระเต็มวันครับ
กอล์ฟปีใหม่ เลี้ยงปีใหม่
งานสมาคมฯใหญ่ที่ปฏิเสธไม่ได้
คงเจอกันค่ำหน่อยนึง

รอเขียนสักครู่จ้า