เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ร่วมลงชื่อ ทรายเสกครับ

 

ได้รับความรู้จังเบอร์เรื่องแหนบ ต้องขอบคุณุณพัฒน์ที่ทักท้วงและเจ้าของข้อมูลล้ำค่า

งั้น...เอาแหนบที่ทันท่านไป สีทองแอร่มแจ่มตาเหมือนกัน ผิดกันที่จีวรห่มคลุมกับไม่คลุมและส่องรายละเอียดก็จะแตกต่างเห็นชัด ดูภาพแหนบสีทองรุ่น5-ได้มาจากวัดไม่เคยใช้เลย



จะเห็นว่าเหมือนกับภาพแหนบห่มคลุมมากทำให้หยิบผิด ก็ขอมอบรุ่นนี้ให้คุณวิชญ์ไปแทน จะราคาเท่าไหร่ก็ช่าง

ในส่วนวัตถุมงคลหลวงพ่อฤาษีฯต้องบอกตามตรงว่า มีเก็บไว้อย่างละนิดละหน่อยไม่มากนัก เพราะมัวคิดเมื่อก่อนว่า พระใหม่-สร้างเยอะเก็บเมื่อไหร่ก็ได้ ที่ไหนได้ เผลอหน่อยเดียวราคาบางรุ่นพุ่งจนมึนเพราะลูกศิษย์ท่านเยอะ เอาไปใช้มาก ประสบการณ์ก็เกิดมาก ที่มีๆไม่กี่องค์ก็จึงนำทำบุญซะให้หนำใจไปเลย เช่นพระคำข้าว-พระหางหมากรุ่นแรกเป็นต้น กับเหรียญอีกหลายอย่าง

 

อานุภาพทรายเสกนี้ หากใครเป็นศิษย์หลวงพ่อฤาษีฯ วัดท่าซุงย่อมทราบดี ผู้ทำได้ขลัง มีวิชาทำได้ถึงย่อมปกป้องคุ้มครองบ้านเรือนได้ดีจริง ทั้งงูเงี้ยวเขี้ยวอสรพิษ สัตว์เลื้อยคลานไม่พึงประสงค์บางชนิด รวมทั้งคนคิดร้ายจำพวกโจรานั่นก็กันได้

ลองหาอ่านประสิทธิภาพทรายเสกจากเรื่องราวหลวงพ่อฤาษีฯดูเถอะ...เขียนไว้ละเอียด มีองค์ความรู้ครบเครื่องกว่าสำนักไหนๆ และเชื่อได้ว่าทุกสำนักยุคหลังๆก็คงลอกเลียนกรรมวิธีของวัดท่าซุงนี่แหละ ไปใช้

 

น้องเสฯลงชื่อท่านแรก นัมเบอร์วัน

 

ด้วยความยินดีครับน้องศิวะ
อย่างไร ก็อย่าลืมแจ้งชื่อ-ที่อยู่
เพื่อจัดส่งให้ผมทางพีเอ็มก็ได้

 

น้องติ้กเข้าขบวนเป็นลำดับที่2

 

น้องสไปฯ-เจ้าแมลงมุมชอบขยุ้มเครื่องรางเป็นลำดับ3

 

หนูพลอยเป็นหมายเลข4ครับ

 

คุณเทพเป็นหมายเลข5

 

คุณวิชญ์24 เป็นลำดับที่6

 

ดีครับ-ปิดรับลงชื่อ5โมงเย็นวันนี้ หากเกินโควต้าสักท่านสองท่าน ก็หวังว่าน้องไพเรทฯคงพอมีแบ่งปันโดยไม่ต้องจับสลากให้เสียเวลา แต่ถ้ามีไม่พอก็แล้วไป

 

สนุกกันอย่างไรก็ไม่พลาดภาพยามเช้า
น้องมากิส่งทักด้วยรักจากใจสม่ำเสมอ...

ตุ่มน้ำล้น.......คนช่างคิด
ไร้มลพิษ.......มิตรแวดล้อม
น้อมฮวงจุ้ย...."สุ่ย"เสริมซ่อม
ส่งพลังห้อม....กล่อมพฤกษา!

หมายเหตุ...สุ่ย = น้ำ(คำจีน)

 

ต่อด้วยบุญโมทนายามเช้า
เห็นสีจีวรกับภิกษุเท้าเปล่า
ก็ทำให้ความรู้สึกดียิ่งนัก

 

ได้ครับอาจารย์มีพออีก2ท่านครับ

 

ป้ายโบราณปรับแต่งนับหนไม่ถ้วน
ชวนคำนึงถึงดินแดนเสน่หายาใจ...

ถึงหัวหิน......ถิ่นหัวหาด
มนต์พิศวาส...มาดแสนขลัง
ถั่งท้นท่าม....โมงยามยัง
รำลึกหลั่ง.....สั่งหว่างใจ!

 

บุญโมทนาที่ไม่พลาด
ได้รับด้วยกันแน่นอน

 

เยี่ยมครับ ขอโมทนาในจิตกุศลด้วยใจจริง
คราวนี้โจรสลัดฯเป็นฝ่ายรับโมทนามั่งนะ

 

เวลายังพอมีสำหรับการเดินป่า
ไปกันก่อนมื้อเที่ยงเพื่อความ
สำราญได้เลย รอเพียงการจิ้ม
ชั่วครู่เท่านั้น

 

ร่วมบุญ ทรายเสกชุดสุดท้ายครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
=================
ความเดิม...ช่วยกันจัดกระดูกท่านให้เรียบร้อย พวกเราเดินทางต่อได้"...จอมขมังเวทย์ประกาศ!
-----------------------

รีรอให้โง่ ผม อาจารย์เลิศ, คุณเทพ, คุณชาติ, คุณนง ตรงเข้ารับภาระ ส่วนบักสมกับลุงพรานนำดวงดาว, เจ้ามะอ ออกไปสูดอากาศด้านนอก ถ้ำน้อยพลอยหายใจโล่ง

คุณนงไม่แตะกระดูกเพราะเธอเป็นอิตถีเพศ แม้บรรพชิตละสังขารแล้ว ก็ไม่แน่ใจในความผิดบาป ผมนึกชมเชยเธอครามครัน อิสตรีหัวสมัยใหม่จ๋า ก้าวล้ำนำโลก หากความเคารพศรัทธาในพระศาสนาเธอมีเต็มปี่ยม และมีความรู้ไม่เบา

ความเชี่ยวชาญอนาโตมี่สรีระที่ร่ำเรียนเจนจบ แค่คุณนงคอยชี้แนะว่า กระดูกท่อนไหนควรจัดเรียงต่อตรงไหน อยู่ที่ใดก็เพียงพอ!

โครงขาวหม่นออกเหลือง บางท่อนก็ขาวราวงาช้างของพระภิกษุนิรนาม ส่งพลังเร้นลับชวนคร้ามเกรงกับพวกเราอย่างประหลาด ทุกท่อนถูกพวกเราหยิบฉวยอย่างระวัง คล้ายบังเกิดพลังงานดึงดูด

หาใช่แม่เหล็กดูดมือเป็นวิทยาศาสตร์...พลังลี้ลับนั้นดูดกลางหว่างใจ กระแทกต่อมศรัทธาปสาทะ ส่งความตื้นตันใจเอ่อท้นเหลือจะเอ่ยพรรณนา!

ไม่น่าเชื่อ...การได้ประคับประคองกระดูกผู้ทรงศีลจัดเรียงต่อในท่านอน ก่อเกิดความเต็มตื้นอารมณ์ อยากปลดปล่อยน้ำตาหลั่งไหลด้วยความปีติ

ท่านเป็นพระระดับไหนกันหนอ???

คำถามระงมในสมอง ขณะที่คำตอบกระจ่างอยู่ตรงหน้า คนเห็นคือสาวงามซึ่งมักเห็นสิ่งแปลกปลอมพิสดารก่อนใครเสมอ...

"ดูกระดูกท่อนขาสิค่ะ...ฉายไฟที่หน้าแข้งซ้ายที"...เธอไม่ได้สั่งใคร ผมกับคุณเทพรีบฉวยไฟฉายสาดแสงพร้อมกัน

"แก้ว...กระดูกกลายเป็นแก้ว"...!!!

สาวสวยครางเสียงสั่นเครือ พวกเราวางไฟฉาย ฟุบหมอบกราบหน้าแท่นหินพร้อมเพรียงไม่ต้องนัดหมาย

อัศจรรย์สุดขีดแห่งชีวิตและความเป็นมนุษย์บังเกิด ยิ่งกว่าเห็นชุมทางเหล็กไหล เห็นธาตุกายสิทธิ์กระทำปาฏิหาริย์ลอยในอากาศตรงหน้า

กระดูกพระธุดงค์นิรนามเบื้องหน้ากระทำกับเรายิ่งกว่านั้น แก้วตรงหน้าแข้ง พลันเปล่งประกายวาบ พริบตาก็เป็นแก้วทั้งแท่งขาด้านซ้าย!

ผมมือไม้ ตัวสั่นไปทั้งร่าง ขอเอานิ้วแตะสัมผัสให้เป็นบุญสักหนในชีวิต รู้แล้วหนอทำไมตื้นตันใจนักหนา วาโยธาตุที่อัดแน่นกลางอก บัดนี้ระบายพรวด ใจสว่างโล่งปานยกภูเขาโยนทิ้ง พร้อมน้ำตาพลั่งพรู หารู้ว่ามาจากไหน หรือมันคอยจะไหลอยู่นานแล้ว

ผมไม่สนใจใครในคณะจะมองอย่างไร เชื่อว่าทุกคนคงมีอาการไม่ดีกว่ากัน!

(((ยังมีต่อ)))
-------------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***