เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

โลกไม่เคยสิ้นสุดการข่มเหงรังแกเบียดเบียน ศาสนาพุทธจึงดีที่สุดของจักรวาล ไม่เคยสอนให้ใครจงตายเพื่อศาสนาแล้วขึ้นสวรรค์ เพราะรู้ทั้งรู้ พระเจ้าไม่เคยมีจริง มีแต่เทวดา เทพรักษากันไปเป็นลำดับขั้น ในความเป็นอนันต์ของกฏแห่งกรรม กฏนี้แหละคือพระเจ้า ไม่ใช่สิ่งมีตัวตน เป็น"นามธรรม"ที่แปรเป็น"รูปธรรม"ได้อย่างว่องไว อย่างที่พูดกันว่า กรรมติดจรวด แต่ยุคใหม่บอกว่า กรรมแบบดิจิตอล ไวเหนือแสง

กีฬาซีโกงก็เหมือนกัน กลายเป็นเกี่ยวพันการเมือง เพราะมาเลย์กำลังซวดเซกับความนิยมของผู้นำ ที่มีชนักติดหลังเรื่องฟอกเงิน จึงเอากีฬามาทำทุกอย่างเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกประชาชน จบซีโกงได้เป็นเจ้าเหรียญทองเก๊ ก็จะประกาศเลือกตั้งใหม่ ก่อนกำหนดเป็นปี

เรื่อง"ฮิดเด้น อาเจนด้า"-วาระซ่อนเร้น ก็มีเพียงนี้ ถ้ารู้เท่าทัน ก็มองเป็น"กิเลสโลก-กิเลสคน" อาจเห็นเป็นเรื่องขำขัน อย่าจริงจังกะมันเลย

 

งามไม้ดอกเรื่อเรือง เหลืองอร่าม
สีแสนสวยประจำวันจากน้องมากิ
เห็นแล้วสดใส ใจเย็น เพิ่มพลัง

 

ขอบคุณความห่วงใยจากน้องเรย์
รักษาสุขภาพ ระวังไว้ด้วยเช่นกัน

 

หวัดดีกับน้องเมษฯอีกที
เช้านี้คงยุ่ง ไม่มีวิวงามอย่างเคย

 

กราบสวัสดีสายวันจันทร์ปลายเดือนสิงหาคมค่ะ คุณอา wanwi และสมาชิกทุกท่าน
อีกไม่กี่วันก็จะเข้าเดือนกันยายนแล้ว เวลาผ่านไปไวจริงๆค่ะ

 

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆ ผู้ติดตามการขุดกรุและการผจญภัยของคุณตา X อีกวันครับ

เนื่องจากไม่ได้เข้ามาในนี้หลายวัน รู้สึกเหงาและคิดถึงมากๆครับ แต่เนื่องจากคุณแม่ต้องเข้าห้องผ่าตัดโดยด่วนเลยไม่ได้เข้ามาทักทายครับ นั่งเฝ้าหน้าห้องผ่าตัด เสร็จแล้วก็มานั่งรอเยี่ยมต่อหน้าห้อง ICU พอคุณแม่ลืมตามาดูมาคุยได้ค่อยคลายกังวล เมื่อวานนี้เข้ามาส่องดูเฉยๆ ครับเลยได้อ่าน ๑ ท่อนที่คุณน้ามีเมตตาส่งให้พวกเราอ่าน ช่วงรอเข้าเยี่ยมผมเลยได้คลายเหงา คลายกังวลไปช่วงหนึ่งครับ ขอบคุณคุณน้ากับคำนิยมครับ ถ้าจะบอกว่าถึงต้องใช้ความพยายามเท่าไรก็ต้องสู้ครับ แต่จะสู้แบบยึดหลักและเหตุผลครับ มีครูอยู่คุ้มหัวจะกลัวอะไรครับ แต่ไม่ใช่รอแต่ถาม ต้องทำการบ้าน ต้องอ่านหนังสือนอกเวลา ต้องฟังข่าวสาร เมื่อสงสัยก็มาถามครับ ไม่ปล่อยตัวเป็นภาระครูครับ

ต้องขออภัยพี่ suthumma ที่ไม่ได้ส่งคำตอบนะครับ อย่าน้อยผมก็ได้คำตอบในใจที่ถูก 2 สองข้อแล้ว ไว้คราวหน้าผมจะไม่พลาดครับ

ความรู้ที่ได้จะมีใครเคยกล่าวใหมเรื่อง สัญญา ปางโหลง ที่ทำให้พม่ารบกันไม่มีวันหยุด เลยเข้าใจเหตุผลเพิ่มเข้ามาในเรื่องที่ฝรั่งเศษ มายึดดินแดนฝั่งโขงคือลาว กัมพูชา ไปจากไทย และอังกฤษ ยึดดินแดนจากสันปันน้ำบนเทือกเขาตระนาวศรี แต่แล้วการกดขี่ก็ต้องมีวันหมดไป จากคนที่เขาเสียเปรียบ ผมเพิ่งได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับ คนไทยสมัยสร้างชาติ ก็ได้รับรู้ว่าสมัยก่อนนี้เสืออากาศไทยก็ใช่ย่อย ซัดกันนัวกับฝรั่งเศษ เรือไทยลำนิดสู้ยักษ์ใหญ่ อย่างเรือรบฝรั่งที่มีขนาดใหญ่มากกว่าหลายเท่า เล่นเอาวิ่งหนีหางจุก...กลับไป ทหารไทยรบที่ใดๆก็สร้างชื่อไม่หยุดหย่อน หน่วยจงอางศึก กองพลเสือดำ ฯลฯ มีคำกล่าวไว้ของทหารเวียตนามว่า ถ้า ปะทะกับศัตรูที่ยิงต่อสู้กับเราแล้วไม่มีปืนใหญ่หรือนกยักษ์(เครื่อง บิน)มาสนับสนุน ไม่รู้จักหยุดยิง ไม่รู้จักหมอบ ไม่รู้จักคลาน ไม่รู้จักถอย เอาแต่วิ่งเข้าใส่ บางรายยิงไม่ตาย บางรายยิงไม่เข้า จงระวังไว้นั่นคือ........ทหารไทย

อ้าวๆๆๆ ผมจะพาเข้าสนามรบหรือนี่ จบเลยดีกว่าครับ
ขอให้ทุกๆท่านมีความสุข สนุกกับการทำงานครับ

 

ร่วมส่งกำลังใจให้คุณแม่พี่สุทินหายไวๆ ด้วยนะคะ

 

ใบมีดโคตรสวยเลยครับท่านพี่... เล่นเอาตาพร่าไปหมด เพราะประกายความสวยงามมันแยงตา (*__*)

 

เวลาและวารีไม่รอใคร เป็นของแน่แท้
ทุกโมงยามจึงผ่านไป ไวเหมือนโกหก
ตอนเด็ก...เวลาเดินเชื่องช้า
ยามชรา... ไหงเดินไวจัง-ฮ่า

 

ทั้งเขี้ยวตันกับมีด
พูดคำเดียว"คลาสสิค"!

หนึ่งภาพมีค่ากว่าพันคำ
บรรยายอย่างไรไม่เท่าตาเห็น

 

ธรรมะดี วันสีเหลือง
สีพระธรรมเรืองรอง

ท่านปรมาจารย์กองทัพธรรม
ย้ำเรื่อง รู้เกินครู...เก่งแต่โง่

ศาสดา..............พารู้ธรรม
พึงจดจำ............ทำตามสอน
ลดกิเลส............ละนิวรณ์
เลิกอวดย้อน......สอนเกินครู!

หลวงปู่ชา ย้ำลึกเป็นปรัชญา
ประสาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ว่า...

บาปทั้งปวง.......คือห่วงกรรม
สร้างบุญนำ.......โจรทำได้
ตัดต้นกรรม.......ต้องทำลาย
บาปทั้งหลาย.....ไม่ทำเลย!

 

ส่งกำลังใจให้คุณแม่ มีพลังต้านโรคร้ายด้วยคน แต่อ่านจากที่น้องสุทินเขียนเล่าตลอดมา รู้ว่าท่านมีกำลังใจลูกหลานกับตัวเองดีเยี่ยม เพราะจิตยึดพระธรรมเหนียวแน่น อย่างไรเสีย คุณแม่ย่อมมีดวงตาเห็นธรรมแน่นอน

เรื่องทหารไทยเก่าก่อน ฟาดฟันกับเหล่าผู้รุกรานเจ้าอาณานิคมที่หมายยึดเราเป็นชาติสุดท้ายในอินโดจีนนั่น มีบันทึกไว้มากมาย ประวัติศาสตร์ไทยรายทางจึงเต็มไปด้วย ร่างและเลือดผู้พลีชีพเพื่อชาติ ให้ชนรุ่นหลังอย่างเราสุขสำราญตามอัตภาพ อ่านเรื่องพวกนี้ทีไร เลือดรักชาติก็ลุกฮือทุกที ต้องอ่านบ่อยๆ

เสียดายเด็กรุ่นหลังได้อ่านกันน้อย แถมหนังสือเรียนก็ไม่มีบรรจุไว้ ไม่รู้เกรงใจพวกเศษเดนตาน้ำข้าวทำไม? ทุกชาติต้องมีประวัติศาสตร์สู้และสร้างชาติทั้งนั้น

คนสมัยนี้ จึงแปลกพิลึก ใครแสดงออกว่า"รักชาติ"มากเกินเหตุ มันหาว่า..."คลั่งชาติ"ไปโน่น เอากะมันสิไอ้พวกเปรตเศษแผ่นดิน

 

อีกหนึ่งหัวใจงามจากในสวน
ขอบคุณแทนน้องสุทินได้เลย

 

น้องสไปเดอร์ฯแทบคลั่งเทียว
คงต้องมีโอกาสคลั่งไปตลอด
ท่านบก.ยังมีของชอบ โชว์เรื่อยๆ

ว่าแล้ว ก็พักการคลั่งชั่วครู่
เข้าไปชมดูเรื่องราว"ตะนาวฯ"
รอการจิ้มตามธรรมเนียมครับ

 

ขอขอบคุณกำลังใจที่คุณน้า Wanwi และคุณ ธารทอง ให้มา และท่านอื่นๆ ที่กด Like หรืออะไรก็ตาม ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

ด้วยเลือดไทยรักชาติ ครอบครัวและพวกพ้องครับ ส่วนที่รักรุนแรงก็มีมาก บ้างก็ตกเป็นเครื่องมือให้พวกให้ข่าวเท็จไป ส่วนคนปัจจุบันเกิดมาในยุคที่มีความสุข จะว่ามากกว่าที่ใดๆก็ว่าได้ อยากทำอะไรก็สามารถทำ แต่อีกนั่นละ เมื่อมีอิสระมากก็เริ่มเบียดเบียนพวกเดียวกันอีก
ข่าวสารคือสิ่งที่สำคัญ และข่าวสารที่ถูกต้องนั้นสำคัญที่สุดครับ จะได้ไม่ตกเป็นเครื่องมือใครง่ายๆ ครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ทุกชนเผ่าแห่งสหพันธรัฐภูเขาจะตัดสินใจเดินไปทิศไหน เมื่อถึงเวลานั้น?
___________________________________________

ไม่ต้องแปลพม่าเป็นไทย หากสัจจะในสัญญาปางโหลงข้อนี้ บังเกิดเป็นจริง...

ทุกรัฐมีอิสระในการขอแยกตัว ไปสร้างชาติเผ่าพันธุ์ ประเทศตนเองตามประวัติศาสตร์ที่บรรพบุรุษขีดเขียนไว้

พม่ายุคปัจจุบันจะถูกแบ่งเป็น 10กว่าประเทศทันที...

พื้นที่มหึมา ทรัพยากรมั่งคั่งแห่งลุมน้ำอิระวดี จะถูกหั่นเหี้ยนเต้เหลือเพียงกระหยิบมือเดียว...น้ำมัน,แก้สธรรมชาติ,อัญมณีเลอค่า จำพวก หยก เพชร พลอย ทองคำ ป่าไม้ ฯลฯ

แร่ธาตุอุดมสมบูรณ์มหาศาลราวสวรรค์ประทานเหล่านั้น ล้วนตกคลั่กอยู่ในกำมือชาวชนเผ่าสหพันธ์ฯเกินกว่าครึ่ง

แผ่นดินแม่อย่างพม่า มีแต่ ที่ราบ ที่นา น้ำท่วม แผ่นดินไหว เกือบไม่มีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์เสริมส่ง

สัญญาปางโหลงจึงเป็น"สัญญาเลือด"รอวันเวลาระเบิด!

แต่สัญญานี้ก็เป็นดั่ง ขายผ้าเอาหน้ารอด ให้พม่าจัดการเลือกตั้งสำเร็จ ในปี 2490 ...ระบอบประชาธิปไตยหนแรกถูกปักรากลงบนแผ่นดินชนนุ่งโสร่ง นับจากยุคโบราณถึงปัจจุบัน

นายออง ซาน (บิดา อองซานซูจี) ชนะท่วมท้น นำพรรคบริหารประเทศ ตัวเองคว้าเก้าอี้นายกรัฐมนตรี ทำการร่างรัฐธรรมนูญเลือดฉบับแรก

ต้องบอกว่ารัฐธรรมนูญเลือดเพราะ มันสังเวยด้วยชีวิตนายอองซานกับรัฐมนตรีรวดเดียวถึง 6 นาย!

เขาถูกบุกสังหารคารัฐสภาที่กำลังประชุมจัดทำร่างฯ...วีรบุรุษประชาธิปไตยคนแรก ด่าวดิ้นสิ้นชีวา อสัญกรรมพร้อมรัฐมนตรีอีก 6 ชีวิต ข่าวสะเทือนโลก แต่ทหารพม่าไม่สะทกสะท้านขวัญ...

***((((( เหตุการณ์นี้ คล้ายเพื่อนบ้านยุค เชื่อผู้นำชาติพ้นภัย-อัศวินแหวนเพชรบันลือนาม ในปี 2492...มีรัฐมนตรีถูกจับกุมตัว แล้วนำไปสู่การสังหารโหดอย่างอุกอาจกลางถนน โดยยัดข้อหามีผู้แย่งชิงตัวหลบหนี มีรายชื่อคือ...นายทองอินทร์ ภูริพัฒน์ อดีตรัฐมนตรี 6 สมัยจากอุบลฯ นายถวิล อุดร จากร้อยเอ็ด นายจำลอง ดาวเรือง จากมหาสารคาม ดร.ทองเปลว ชลภูมิ จากนครนายก ทั้งหมดถูกข้อหาร่วมกันก่อกบฏวังหลวง ในเดือนกุมภาพันธ์ 2492 )))))***

พม่าหลังโศกนาฏกรรมเถื่อนมหาเหี้ยมไม่สามารถจับมือใครดม แต่ชีพจรประเทศต้องเต้นต่อไปไม่หยุดนิ่ง นายอูนุ รับไม้เป็นผู้นำพลเรือนต่อ ทำคลอดรัฐธรรมนูญเลือดสำเร็จ

อังกฤษ ปลดปล่อยพม่าเป็นไทแก่ตัว มอบเอกราชและอิสรภาพให้อย่างสุดแสนอาดูรเสียดาย ในปี 2491

อสัญกรรมอองซานจากน้ำมือฆาตกรเลือดเย็น ส่งผลให้ชนเผ่าทั้งปวงรู้เล่ห์เผ่าพม่าว่าไร้ความจริงใจ ก่อความไม่สงบประท้วงเสมอ พม่าก็ใช้กำลังมากกว่า อาวุธทันสมัยที่อังกฤษทิ้งไว้ วิธีการจัดทัพมีประสิทธิภาพสูงเพราะตาน้ำข้าวฝึกฝน สยบเหล่าชนเผ่าให้อยู่ใต้ท็อปบู้ทด้วยเลือดและน้ำตา

เหล่าชนเผ่าถอยร่นเข้าหาป่าเขาที่ยากต่อการบุกกวาดล้าง ตั้งมั่นในทำเลที่เป็นต่อ ยิ่งติดชายแดนประเทศอย่างไทย ก็กลายเป็น"กันชนพรมแดน" พม่าไม่กล้าผลีผลามใช้กำปั้นเหล็ก เกรงรุกล้ำแดนต่อกันให้เกิดวิวาทบาดหมางระหว่างประเทศ พวกเขาไม่ต้องการเปิดศึกรอบทิศ มันหมดยุค"ผู้ชนะสิบทิศ"นานแล้ว

ศึกกับเหล่าชนเผ่า ก็กินแรงนายพลเนวินกับเหล่าขุนศึกมากอักโข!

การต่อต้านและความขัดแย้งดำเนินต่อไป ควันสงครามภายในคุกรุ่น ไม่มีวันเลือนดับหรือสงบ!

 

ว่าจะเขียนสัก 2 ท่อนตอนบ่ายแก่ แต่งานสำคัญดันแห่เข้ารุมจนต้องเผ่นออกจากสนง.ไปทำเร่งด่วน กลับบ้านอยากพัก แต่เขียนเกริ่นไว้ในโพสท์น้องสไปฯแล้ว ต้องกัดฟันจัดให้สักท่อนก็ยังดี

น้องสุทินเข้ามาร่าย ขอบคุณกับเนื้อหาเล็กน้อย พอให้แควนๆมีอ่านแก้เหงา

ต้องขอบคุณและขอบอกว่า เป็นกำลังใจให้เสมอ...สู้เข้าไป อย่าได้ถอย (ฮัมเป็นเพลงหน่อยก็ได้)