เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ขอบคุณบุญโมทนาข้ามขอบฟ้าจาก
คุณชัยวัฒน์และแรงใจให้พี่น้องชาวใต้
ตอนนี้แค่ท่วมเป็นช่วงๆ ยังไม่ถึงอุทกภัย
ภาวนาด้วยกันอย่าให้น้ำไปถึงตรงนั้น

จากนี้นำท่านหนีน้ำ หนีป่าคอนกรีต
มุ่งหน้าเข้าป่าดงพงลี้ลับของจริง...
ลุยตะนาวศรีป่าดิบมหากาฬ โปรดรอ
การจิ้มชั่วครู่ยามตามเคยครับ

 

สวัสดีครับคุณอาและสมาชิกที่น่ารักทุกท่าน ขอส่งใจช่วยพี่น้องทางใต้ครับ วันนี้เปลี่ยนบรรยากาศ พาสมาชิกกระทู้มาเที่ยววัดโบไดจิ แถบภูเขาโอโซเรซัง เมืองอาโอโมริ ของญี่ปุ่น (ภาพผมอาจถ่ายไม่สวยเท่าไหร่ขออภัย) เจ้าหน้าที่บอกว่าวัดนี้มีอายุ มากกว่า 400ปีมาแล้ว กองเจดีย์ก้อนหิน เป็นอนุสรณ์ที่ระลึกถึงเด็กที่เสียชีวิตในสมัยก่อนครับ (บางกองมีกังหันของเล่นเด็กด้วย) ทุกวันที่ 22-24 ก.ค. วัดจะจัดเทศกาลประจำปีครับ ซึ่งจะมีหญิงตาบอดที่เขาเรียกว่า อิตาโกะ เจ้าหน้าที่บอกว่าสามารถสื่อสารได้กับผู้ล่วงลับไปแล้ว ภูเขาโอโซเรซังเกิดจากการระเบิดของภูเขาไฟในอดีต บริเวณนั้นจึงมีกลิ่นกำมะถันรุนแรงครับ เจ้าหน้าที่แอบกระชิบว่า บนยอดเขามีสถานีเรดาห์ คอยตรวจน่านฟ้าครับ 555 ต่างฝ่ายต่างก็ระแวดระวังกัน

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...หากผมเอาชนะได้ ถ้ามีตัวตนเป็นเหมือนมนุษย์อย่างเราๆ...อยากจับมันขึ้นศาลในฐานะ...อาชญากรสงคราม!!!
____________________

(บันทึกคุณเทพ-ต่อ)...ไก่ป่าขันแว่ว ผมมองฟ้าสลัวรางเบื้องนอก บิดตัวคลายเมื่อยขบ วางอุปกรณ์เครื่องมือบันทึก เดินไปมุมลึกสุดซอกถ้ำซ้ายมือ ปลดปล่อยทุกข์เบาในซอกที่เราจัดเตรียมไว้สำหรับฉุกเฉิน ทำได้แม้กระทั่งทุกข์หนักถ้าเข้าตาจนจำเป็นถึงที่สุด แต่ที่ผ่านมาทุกคนล้วนอดกลั้น อดทนได้ดี...

ดวงกับมะงัวเงียลุกขึ้นล้างหน้า อาจารย์ก็ลืมตาขยับตัว ฟ้าสางระเรื่อ ไม่ช้าอรุณรุ่งก็มาเยือน อากาศเย็นชื่นใจ เสียงตึง ตึง กระทุ้งทรมานโสตประสาทห่างหายไป...

ผีสางเทวดาเจ้าถ้ำเจ้าถิ่นก็ต้องมีเวลาพักรามือเหมือนกัน แต่มันจะราข้อได้นานสักเพียงใด เราไม่ไว้วางใจในกลเกมส์ "แมวจับหนู" ของเจ้าถ้ำ เพียงแต่ยังคิดหาวิธีพลิกรับเป็นรุกไม่เจอ

ง่ายๆ ตรงไปตรงมา เราคือมวยรอง ออกอาวุธพลิกเกมส์กลับมาเป็นต่อไม่ได้สักยก ปล่อยเป็นสภาพนี้อีกไม่กี่ยก กรรมการคงทนดูไม่ไหว จับแพ้เท็คนิคเกิ้ลน็อคเอ้าท์...!

มะเตรียมมื้อเช้า เรารอให้มีแสงสว่างรังสีสุริยันฉายหน้าถ้ำ ดวงช่วยรวบรวมเสื้อผ้าใช้แล้วที่หมักหมมหลายวันเตรียมไปชำระล้าง ผมตั้งกฏว่า ฟ้ายังไม่สว่างห้ามโผล่ออกนอกปากถ้ำ กลางแสงแดดแม้อานุภาพเจ้าถ้ำยังสำแดงเดชได้ แต่ใต้ดวงอาทิตย์ อาถรรพ์ทั้งปวงมักลดทอนพลัง

แดดแรกส่องรำไรเข้ามา ดวงขยับตัวชวนมะหอบผ้า ผมร้องสั่ง...

"ระวังตัว รีบไป-รีบกลับ"

สองหนุ่มต่างเผ่าพันธุ์ แต่กลมเกลียวเป็นเกลียวเชือก ยังไม่ทันขยับพ้นปากถ้ำน้อย ก็ร้องลั่น ทำขนหัวตั้ง งานเข้าแต่เช้า...

"งู งูเห่านาย ตัวเบ้อเร่อ"!!!

ผมคว้าปืนยาวถลันไปยืนเคียงทั้งคู่ที่หน้าซีด-ตัวสั่น...ไม่อยากเชื่อสายตากับภาพที่เห็น...

งูเห่าใหญ่ ลำตัวยาวขนาดเกิน 3 เมตรแน่นอน ตัวอวบอ้วนกว่าท่อนแขนกำลังชูคอแผ่แม่เบี้ยแลบลิ้นแผล็บ แผล็บ ดอกจันทร์ที่คอกระทบแสงพระอาทิตย์สวยงาม แต่นาทีนี้คือความงามที่มาพร้อมมัจจุราช!

ผมยกปืนยาวเล็งช่วงลำคอ แต่งูใหญ่ไม่ได้อยู่นิ่ง หัวมันส่ายไป-มา ถ้ายิงผิดในระยะสิบกว่าก้าว มันพุ่งเข้าฉกพวกเราได้อย่างน้อยหนึ่งครั้งหรือกว่า...นาทีนี้อย่าว่าแต่ทีเดียว แม้เสี้ยวของเศษเสี้ยวการเสี่ยง ผมก็ไม่ปรารถนาให้บังเกิด ไม่ยอมให้ในคณะเป็นอะไรทั้งสิ้น!

กำลังละล้าละลัง ยิงดีไม่ดี เงื้อค้างเป็นพ่อสายบัว เจ้างูก็ไม่พุ่งเข้าฉก เอาแต่ส่ายหัวซ้ายที ขวาที เหมือนกำลังเล่นระบำงูให้เราชมฟรีๆ ยามเช้าตรู่...

"เป็นงูที่แปลก หรือเจ้าถ้ำสั่งมันมา"?!

แหงละ...คนที่พูดคืออาจารย์ที่เดินเงียบๆ ออกมายืนข้าง ๆ ทำผมสะดุดกึก ลดปืนลง แต่ยังพร้อมยกขึ้นยิงทุกเวลา ดวงกับมะขยับถอยมาอยู่ด้านหลัง ให้ผมเป็นพระเอก เป็นด่านหน้าประจัญอสรพิษไม่ได้รับเชิญยามรุ่งเช้า...

"เอาไงดีครับ ถ้าเป็นอย่าง 'จารย์ว่า"?...ผมเห็นด้วย เพราะท่าทางเจ้างูร้าย ไม่คุกคามขู่เข็น ทำเหมือนโชว์ หรือเฝ้าเราเฉยๆ ตามที่อาจารย์เอ่ย

"ดวง...เอาสมุดเล่มเล็กมานี่"

อาจารย์หมายถึงสมุดบันทึกวิธีเรียกเหล็กไหล ที่มีจดบทสวดพุทธมนต์ไว้หลายหน้าด้วยลายมือสวยงามที่ผมเล่าไปแล้ว

ดวงดาวควักจากกล่องสัมภาระพิเศษยื่นให้ว่องไว อาจารย์พลิกไปหน้าหนึ่ง ชี้ให้ผมดู

เทพอ่านออกเสียงให้ดวงอ่านตาม...มะขอข้าวสารกับน้ำมาเพิ่ม"

"อาจารย์ไม่อ่านเอง ขลังกว่า"...ผมแย้ง...

"ไม่ไหวเทพ จิตกับลมปราณอ่อนมาก มนต์ไหนก็ไม่ขลัง อ่านนำให้ดวงทำดีที่สุด"...

จอมขมังเวทย์สารภาพ ผมดูสารรูปอาจารย์กลางแสงสว่างเต็มตา ร่างที่เคยกระฉับกระเฉงมาดมั่น ดวงตาปลาดุกเป็นประกายวาว แข็งกร้าวสะกดจิตคนได้ บัดนี้ซูบผอมหน้าซีดเซียว ตาเศร้าหมองไร้แววผยองเดช หง่อมราวกับตาแก่หรือตาแป๊ะทั่วไป ไอโขลกเบาๆ หลังค้อมงุ้ม

อาจารย์เลิศ สังขารงอมพระรามหนักหนาสาหัส ชนิดที่ผมนึกไม่ถึงว่า ยอดคนจอมไสย์เวทย์ผู้นี้ ยังยืนเท้าติดพื้นดินอยู่ได้?!

มะจัดของให้ตามต้องการว่องไว อาจารย์กำกับให้ดวงนั่งขัดสมาธิ มือซ้ายแตะกระป๋องข้าวสาร ขวากระป๋องน้ำวาง พวกเรานั่งตาม ระยะห่างระหว่างคนกับงูหน้าถ้ำไม่น่าเกิน 10 ย่างก้าว!

ผมกระแอมให้คอโล่ง ดวงตั้งนะโม 3 จบ หลับตาทำจิตแน่วแน่นิ่งเป็นสมาธิเท่าที่มีปัญญาทำได้ ในวินาทีเผชิญหน้าพญายม...

"อ่านบทที่ชี้ ดวงว่าตามช้าๆ"

"นาฬาคิริง คะชะวะรัง อะติมัตตะภูตัง
ทาวัคคิ จักกะมะสะนีวะ สุทารุณันตัง
เมตตัมพุเสกะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ"

(นาฬาคิรีคชสารตกมัน ทารุณโหดร้ายประดุจไฟป่าจักราวุธแลสายฟ้า ด้วยเดชะแห่งพระจอมมุนี พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น ขอชัยมงคลทั้งหลายจงมีแก่เรา)

บทกำราบสัตว์ร้ายแห่งพาหุงฯ หรือสุดยอดชัยมงคลคาถาอีกตอน ถูกร่ายเป็นทำนองเสนาะด้วยน้ำเสียงดวงดาว ซ้ำๆ 9 ครั้งโดยการอ่านนำช้าๆ ของผม จบรอบที่ 9 กายดวงดาวขมึงตึง ตกอยู่ในสมาธิเต็มที่...

"เป่าที่น้ำกับข้าวสาร"...อาจารย์กระซิบเบาๆ ในความเงียบยามรุ่งอรุณ 4 ชีวิตนั่งประจันยอดอสรพิษที่ทำไม่รู้ ไม่ชี้ส่ายร่างอยู่นอกถ้ำ หาได้ล่วงล้ำก้ำเกินข้ามเส้นมนตรามงกุฏพระพุทธเจ้าเข้ามา

ใครมาเห็นภาพนี้ ต้องนึกว่า หน้าถ้ำนี้มียามชั้นดี เป็นยอดงูเห่า!

 

เจ้าถํ้ากลัวพวกคุณเทพหนีเลยให้งูมาเฝ้าหน้าถํ้า กลางคืนหนีไม่ได้ อยากให้อดตายในถํ้าแหงเลย เจ้าถํ้าเหลี่ยมแยอะจัง..อิอิ

 

กราบสวัสดีช่วงเย็นค่ำยำ่สนธยาครับ คุณน้า Wanwi และสมาชิกผู้เฝ้าติดตามครับ
ขอบคุณอีก ๑ ตอนยามเช้า ที่อากาศสดใส แต่คนในถ้ำไม่น่าจะสดใสแน่ๆ เลยหาภาพมาฝากยามเช้าครับ

ที่มา https://pxhere.com/th/photo/1367097

 

ธรรมมะสวัสดียามค่ำคืนนี้ครับ

 

สวัสดีครับคุณ Wanwi ขอบคุณสำหรับตอนล่าสุดครับ ดูท่าเจ้าถ้ำ จะเอาเหล็กไหลคืนให้เจ้าถ้ำอีกถ้ำให้ได้ คุณเทพ เก่งมากอดทนบันทึก ทั้งที่ง่วงมากๆ ส่วนดวง อนาคตไกลเเน่ครับ พรสวรรค์ ฉายเเวว มากๆ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
ชาวคณะ
ตั้งการ์ดสูง
ปิดจุดดับ
ตั้งรับกันอึด
จริงๆที่เยี่ยม
ที่สุด ความสามัคคี

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน คนที่ยังเหลือรอดถึงปัจจุบันนี้และยังไม่ได้สิ้นลมที่เป็นพยานได้ ผมเดาว่าอาจจะเป็นหลวงพ่อหรืออาจจะเป็นหลวงปู่ดวง หากท่านรอดออกมาบวชแล้วยังไม่ได้สึก

 

สวัสดีตอนเช้าครับอาจารย์wanwiและFcนักขุดทุกท่าน#เติมพลังยามเช้ากันหน่อยครับ

 

จัดการและจับมาทำคั่วงู ฮ่า

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วันและทุกๆท่าน

 

กราบสวัสดียามสายวันพฤหัสบดีค่ะคุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

วันนี้แดดดี ฝนไม่ตก ขอรอฟังเรื่องเล่าจากคุณเทพต่อด้วยความตื่นเต้นค่ะ

 

น้องปัญญานำเที่ยวญี่ปุ่น ทริปสั้นๆ
ด้วยเรื่องดี มีภาพประกอบเพลินตา
เป็นความรู้ประดับเพลินใจ ขอบคุณ
ไกด์สมัครเล่น ฝีมือไม่แพ้อาชีพไว้ตรงนี้

 

เจอะงูหงอนมีเขามังกร แถมหน้าตาเจ้าเล่ห์
เหมือนหมาป่าแบบนี้ เห็นทีต้องวิ่งป่าราบ-ฮ่า

 

เช้านี้ดูจากภาพถ่ายดาวเทียมจะมีกลุ่มฝนอยู่ 3 จุด จุดแรกคลุมจังหวัดชุมพร แต่เป็นกลุ่มฝนที่ไม่หนักมาก คาดว่าไม่เกินเที่ยงวันนี้คงจะเห็นแสงแดดกัน

สงสารพี่น้องชาวนครศรีธรรมราชและพัทลุง ที่รอบนี้เจอกันหนักอีกครั้ง หวังว่าคงจะผ่านพ้นกันไปได้

เมืองชุมพรเช้านี้ฝนหยุดมีแสงแดด แต่ยังมีกลุ่มเมฆปกคลุมอยู่จำนวนหนึ่ง หวังไว้ว่าจะไม่ตกลงมาอีก

ส่วนเส้นทางสายเอเซีย 41 ที่เคยมีน้ำท่วมขังผิวการจราจร ตอนนี้รถทุกชนิดสามารถสัญจรได้ตามปรกติแล้วครับ

ท่านใดที่ขับรถผ่านผิวการจราจรที่มีน้ำท่วมขัง ให้ปิดแอร์ก่อนนะครับ เพราะน้ำอาจจะเข้าไปในพัดลมไฟฟ้าของแผงแอร์ จะทำให้ระบบไฟฟ้าในรถรวนเอาได้ และหลังจากพ้นพื้นที่น้ำขังแล้ว ให้ท่านพยายามใช้เบรคบ่อย ๆ เพื่อให้ชุดเบรคเกิดความร้อนแล้วแห้ง จะไม่เกิดอันตรายเวลาใช้งานจริง

 

เป็นหนึ่งภาพประกอบที่ชอบใจจัง
ช่างเข้ากับบรรยากาศในเรื่องเล่า
ภาพแสงสว่างขาวโพลนปากถ้ำ กับ
ผู้ยืนเดียวดายบนโขดเขาหินอึมครึม
ให้อารมณ์นักท่องป่า เที่ยวถ้ำเด็ดมาก
ขอบคุณน้องสุทิน

 

ธรรมะเช้าวันนี้
เปิดด้วยลพ.ฤาษีลิงดำ
ย้ำเตือนห้ามดูคนอื่น...

ใครเขาเลว.......เหลวช่างเขา
จงแลเฝ้า..........เกลาตนไว้
เร่งปรับปรุง.......ยุ่งแก้ไข
วัวของใคร........ไปคอกมัน!

วัว-ควายของใครก็เข้าคอกคนนั้น

ตามด้วยหลวงปู่สังวาลย์ เขมโก
ท่านว่าด้วย"ธรรม"มุมครือกัน...

ปฎิบัติ..........จัดเจนชัด
เร่งร้อยรัด.....ขัดตนแจ้ง
มัว"รู้เขา".......ผิดสำแดง
"รู้เรา"แรง......ผลักทุกข์พ้น!

 

ชีวิตดวงดำเนินไปอย่างไร มีบทสั้นๆ
กล่าวถึงไว้แล้ว อ่านผ่านความจำดีคง
จำได้ ส่วนวิธีเจ้าถ้ำ ถ้าจบบันทึกคุณเทพ
จะฉงนว่า เรื่องราวมันล้ำหน้ามากเกินกว่า
50ปี เหลือเชื่อ!