เอาบุญมาฝาก...ถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน

กฐินวัดปาลิไลยวัน 6 พ.ย. 2554 บางพระ ชลบุรี
กฐินปีนี้ต้องใช้กำลังใจอย่างมาก...เพราะว่าน้ำท่วม ต้องฝ่าน้ำออกไป
การเดินทางไปค่อนข้างลำบาก แต่ยังไงก็จะไปให้ได้...

มาถึงวัดตอน 6 โมงครึ่ง....มาถึงก็เลี้ยงอาหารลิงที่อยู่หน้าวัดก่อน

ตอนเช้าถวายสังฆทานกัน

 

เสร็จก็มาทานอาหารเที่ยงที่ซุ้มโรงทาน
บรรยากาศซุ้มโรงทาน อร่อยทุกซุ้มเลย

หอยทอดที่ซุ้มโรงทานที่วัด...กะทะใหญ่มากกกก ^0^








น่ากินมาก....คิวยาวด้วย ^^


อาหารหน้าตาดีมาก....อร่อยด้วย ^0^

 

ทานเสร็จแล้วก็ไปเลี้ยงอาหารเที่ยงลิงอีกรอบ



อร่อยไหมเจ้าตัวน้อย...



เคี้ยวแก้มตุ่ยเชียว



นับดูมีลิงซ่อนอยู่กี่ตัว



อย่าจอดรถของท่านใกล้ลิง...ไม่งั้นจะเป็นอย่างนี้



ที่วัดมีลิงเยอะมาก...อย่าวางของทิ้งไว้เดี๋ยวลิงจะแย่งไป

 

หลวงพ่อใช่ อดีตเจ้าอาวาสวัดปาลิไลยวัน บางพระ ชลบุรี





มีคนจองเป็นเจ้าภาพกฐินยาวถึงปี 2576 แล้ว O.O

 

อนุโมทนาบุญในการจัดตกแต่งให้สวยงามนะคะ...สาาาธุ ^/|\^

 

ได้เวลาเคลื่อนขบวนไปเวียนรอบอุโบสถ 3 รอบ

 

วิ่งมาถ่ายรูปผ้ากฐิน...ได้มุมพอดีเลย ^^

 

ถวายรูป

 

ตอนแรกได้ 7 แสนกว่าบาท แล้วก็อัพยอดกฐินกันอีกหน่อย ได้ล้านสองแสนกว่า
เงินกฐินปีนี้ซื้อที่ดินถวายวัด...ถ้าไม่ติดน้ำท่วมคงได้มากกว่านี้

เนื่องจากไม่ได้ไปยืนในตำแหน่งที่เหมาะจะถ่ายวีดีโอตอนถวายกฐิน..ก็เลยไม่ได้ถ่ายมา
เลยถ่ายบรรยากาศอัพยอดกฐินมานิดหน่อย

 

บรรยายกาศอัพยอดกฐิน

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/OEZytlevJQI" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

ผ้ากฐินที่ย้อมเสร็จแล้ว ^0^



บุญกฐินปีนี้ ทำด้วยความยากลำบากในการเดินทาง
ข้าพเจ้าจะขอแบ่งบุญกุศลที่ได้ทำเอาไว้ดีแล้วในวันนี้ให้แก่ทุกท่านที่ได้รับชมค่าาา

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านที่ถวายสังฆทานและทอดกฐินด้วยครับ สาธุๆๆ

 

บอกบุญค่าาา
สามารถร่วมบุญทำบุญดอกไม้ทองคำเพื่อบูชาสังเวชนียสถาน ณ อินเดีย-เนปาล

ผู้ใดสนใจร่วมทำบุญสามารถโอนเงินเข้าบัญชีกสิกรไทย สาขาถ.ราชพฤกษ์(ปตท.ประดับดาว) ชื่อ "มูลนิธิพิสูจน์ธรรมเพื่อกิจกรรมพิเศษ". เลขที่"655-2-08533-5". โดยตั้งงบที่ประมาณ 140,000บ. หมดเขต 10ธ.ค.นี้นะคะ


รูปภาพของ Hataiworakarn Siripiboonpon | Facebook

 

มาสั่งสมบุญกันต่อ
วันนี้เป็น....





Twinings Gift Sets 2012 1,900 บาท







Twinings The Royal Wedding 1 กระป๋อง (20ซอง) 500 บาท

 

ดูปลาสวยๆ พักสายตา














ขอแบ่งบุญกุศลที่ได้ทำเอาไว้ดีแล้วในวันนี้ให้แก่ทุกท่านที่ได้รับชมค่าาา

 

สังหรณ์ใจตั้งแต่ที่เป็นเส้นประสาทหูเสื่อมเฉียบพลันจนต้องนอนรพ.ปีก่อนแล้วล่ะว่า...
อาจจะป่วยเป็นอะไรมากกว่านี้...และก็เลยทำบุญเข้มข้นมาตลอด...
และก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ...

และแล้วเวลาก็ผ่านไป จนถึงกำหนดผ่า..ต้องเข้ารพ.ตั้งแต่วันที่ 26 ธค เช้า เพื่อไปพบหมอก่อน
หมอก็ตรวจร่างกาย..ให้เราทำแบบทดสอบต่างๆ เพื่อดูการทำงานของสมองเช่นให้บวกลบเลข
งัดข้อกับหมอ..ทดสอบการมองเห็น..ทดสอบหลายอย่างอ่ะจำไม่ค่อยได้
แล้วมีเรื่องสงสัยอะไรก็ถามหมอ

admit ตอนบ่าย 2 กว่าๆ...พยาบาลมาเจาะเลือดไปตรวจ HIV และก็ดูผลค่าเลือด
โพแทสเซียมต่ำ เลยต้องกินยาอะไรไม่รู้เป็นน้ำรสชาติฝาดๆ เพิ่มโพแทสเซียม...

พอพยาบาลไปก็คุยกับบรรดาคนเฝ้าไข้ว่าจะออกไปหาไรกินข้างนอกกำลังจะไปเปิดประตู
หมอกำลังเปิดแฟ้มอยู่หน้าประตู
เราต้องรีบกลับขึ้นไปนั่งบนเตียงทั้งๆที่ยังไม่ได้เปลี่ยนชุดคนไข้ หมอกรูกันเข้ามานับได้ 9 คน เป็นอ.หมอ 2 คน
ตกใจเหมือนเด็กที่โดนจับได้ว่าจะออกไปเที่ยว..แล้วคนที่จับได้เป็นหมอตั้ง 9 คน...
อ.หมอสิรรุจน์บอกว่ามันไม่ใช่เนื้องอก มันเป็นเหมือนเส้นเลือดขอด
หมออยากจะให้ถามเรื่องที่สงสัย...สำหรับเราไม่มีไรถามแล้วอ่าา..ถามไปตั้งแต่ตอนเช้าแล้ว
เลยแซวเล่น ทำไมหมอเยอะยังเลยอ่าาา...

สรุปเราก็เลยไม่ได้ออกไปข้างนอกแล้ว เดี๋ยวคงมีพยาบาลอะไรมาดูอีก แล้วจะไม่เห็นเรา ก็เลยไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดคนไข้

พอหมอออกไปสักพักก็มีเจ้าหน้าที่แผนกวางยาเข้ามาถามประวัติเช่นแพ้ยาอะไร ประจำเดือนมาเมื่อไหร่
พรุ่งนี้ผ่าตอนเช้า 9 โมงเป็นเคสแรก

เดี๋ยวๆพยาบาลก็มาอีก พรุ่งนี้ผ่าตอนเช้า 9 โมง บอกให้อาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จตั้งแต่ 7 โมง เพราะ 8 โมงกว่าๆจะมาเสียบน้ำเกลือและก็ยากันชัก...และให้อดน้ำอาหารตั้งแต่เที่ยง คืน

เวลาก็ผ่านไปถึงเช้าวันผ่าแล้ว 27 ธันวาคม 2554
ทุกสิ่งทุกอย่างได้เตรียมเอาไว้แล้ว...ถ้าหากว่าเราไม่ฟื้นขึ้นมา...
เตรียมตัวเตรียมใจไว้ตั้งแต่รู้ผลสแกนสมองแล้ว ก็เลยพอมีเวลาเตรียมตัว
หลายครั้งเราก็บอกคนรอบข้างเป็นนัยๆที่ประหนึ่งว่าเป็นคำสั่งเสียนั่นแหละ..แต่เขาอาจไม่รู้
เพราะเราอาจไม่ฟื้นขึ้นมาอีก

รับไตรสรณคมณ์และสมาทานศีลเรียบร้อย...ถ้าหากว่าเราจะไปก็จะไปอย่างคนมีศีล

พอได้เวลาพยาบาลก็มาเสียบน้ำเกลือขวดนึงยากันชักอีกขวดนึง...แล้วก็มีเจ้าหน้าที่เอารถเข็นมารับ
ลงไปที่ชั้น 8 แยกจากบรรดาคนเฝ้าไข้ที่หน้าห้อง...เขาก็ย้ายให้เราขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วก็เข็นเราเข้าไปพัก
ตรงห้องที่รวมคนไข้ที่รอผ่า เป็นเตียงติดๆ กันหลายเตียง พอดีป้าเตียงข้างๆหันมาก็เลยหันไปยิ้ม
บรรยากาศยังไงบอกไม่ถูก ทุกคนกำลังรอขึ้นเขียง..งือๆๆ ส่วนใหญ่ก็นอนหลับด้วยความสงบ

แล้วอีกพักพยาบาลก็เข็นเตียงเราออกไปยังห้องผ่าตัด...แล้วก็ให้เราขึ้นไปนอนบนเตียงผ่าตัดแคบๆเล็กๆขนาดพอดีตัว
ติดอุปกรณ์ต่างๆที่ตัว แล้วก็เอาหน้ากากอ๊อกซิเจนมาครอบซักพัก..ภาพมันก็หายไปเลย..

ณ ห้อง ICU...
ฟื้นขึ้นมาตอนเย็นๆ พยาบาลมาจับมือบอกว่าตอนนี้ 4 โมงเย็นผ่าเสร็จแล้วนะคะ..ก็นึกถึงว่าสุดท้ายนี้เราอยู่ที่ไหน
จำได้ภาพสุดท้ายกำลังดมหน้ากากออกซิเจน..
รู้สึกหัวมันแน่นๆ สำรวจตัวเอง มีสายอะไรไม่รู้เต็มไปหมด..เท่าที่เห็นมีสายน้ำเกลือต่อมาเข้าที่เส้นเลือดที่แขนล่ะ
มีท่อหายใจต่อจากปากลงไปที่คอไปถึงปอด
มีสายที่ต่อเลือดเีสียจากหัวเห็นเลือดตัวเองออกมาเป็นขวดๆ เลย..
มีตัวที่มาสวมไว้ที่นิ้วน่าจะเป็นเครื่องที่เกี่ยวกับการเต้นของหัวใจอ่ะ
และก็ที่ขาข้างซ้ายมีเข็มเสียบปลั๊กฉีดยาที่เหมือนปลั๊กฉีดยาที่แขนไว้ด้วย

อีกสักพักก็อาเจียนเลย..ใจจะขาดอีกเหมือนกัน..แล้วก็ตื่นมาอีกทีมีท่อต่อจาก จมูกลงไปที่คอหอยลงไปถึงกระเพาะ ไม่รู้เอามาใส่ไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่

อยู่ห้องICU ก็จะตื่นเป็นพักๆ อ่ะ ตื่นตอนหมอมาดู ตอนพยาบาลมา
เห็นบรรดาคนเฝ้าไข้ยืนอยู่ที่หน้ากระจกนอกห้องด้วยแต่พูดไม่ได้ ท่อมันเสียบที่คอหอย
เวลาจะถามอะไรพยาบาลก็จะใช้มือเขียนที่หน้าขาถามเอา
เวลาพี่สาวเข้ามาเยี่ยม พยาบาลบอกให้จับมือ
เรารู้สึกตัวนะ เห็นด้วยว่าใครมาบ้าง แต่พูดไม่ได้

ทุกข์ทรมานในห้อง ICU มากกับท่อหายใจที่ต่อจากปากลงไปที่ปอดรู้สึกตัวทีไรก็จะขาดใจกับท่อนี้ทุกที
นอนหงายหรือนอนตะแคงมันก็ทิ่มคอหอย นึกแต่ว่าเมื่อไหร่หมอจะเอามันออกไปที ทรมานเหลือเกิน ใจจะขาด
เลยเข้าใจคนที่กินอาหารทางสายยางเป็นยังไง
นอนหงายตะแคงซ้ายอย่างเดียว เมื่อยไหล่คอมาก...
ตะแคงขวาไม่ได้ทับแผล...ต้องเปลี่ยนท่านอนบ่อยๆด้วยไม่งั้นแผลกดทับ

หมอมาดู ทักว่า ไมหายใจน้อยจัง...หมอมาอีกที เราก็ทำมือให้เอาท่อหายใจนี้ออก...
หมอบอกว่าเดี๋ยวคืนนี้จะลำบากเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาเอาออก
หมอมาดูอีกที ก็ทักว่า หน้าซีดจังเลย...เดี๋ยวให้เลือดเพิ่มอีกถุงนึงนะ
ไม่รู้ว่าเวลาให้เลือดเขาเอาเลือดเข้าทางไหน เราก็สะลึมสะลือ

(แง่ๆๆ เมื่อไหร่จะเช้า...นับถอยหลังเลย..อยากเอาท่อหายใจนี้ออกเต็มแก่แล้ว..)

หมอมาดูอีกทียื่นมือมาให้จับข้างซ้าย แล้วเดินอ้อมมาให้จับด้านขวา
สั่งให้ยกแขนซ้าย-ขวา ยกขาซ้าย-ขวา

พยาบาลก็เอาไฟฉายมาส่องตา...แล้วก็ตอนที่มาดูดเสมหะเนี่ยใจขาดเหมือนกัน เอาท่อมาแหย่ลงไปที่คอหอย
ใช้น้ำยาที่รสชาติยังกะน้ำยาบ้วนปากกลั้วคอ...ในคอเราก็มีท่อหายใจ/ท่อที่จมูก/แล้วก็ท่ออันนี้อีก

และแล้วก็เช้า ตอนพยาบาลดึงท่อหายใจออก มันโล่งมากกก ดีใจๆๆๆ

แล้วก็ได้ย้ายออกจาก ICU กลับไปที่ห้อง ตอนประมาณ 10 โมงเช้า...

แล้วอ.หมอสิรรุจน์กับหมอผดุงชาญก็มาดูที่ห้อง หมอเอาท่อที่ต่อลงกระเพาะออก..เอาออกแล้วโล่งมาก
ถามหมอว่าผ่ากี่ชม.หมอบอกหลายชม.เอาสมองดีกับเส้นเลือดดีไว้
หมอดึงเอาท่อที่ต่อเลือดเสียจากหัวออกให้ด้วย
แต่หมอบอกว่าพอดึงออกแล้วหน้าจะบวม..เพราะของเหลวจะไหลลงมา
ทำให้หน้าบวม แต่ก็จะบวมอยู่ประมาณ 3-4 วัน ระบบของร่างกายจะดูดกลับรักษาสมดุลเอง
แซวหมอเล่น ว่า หมอพยาบาลหน้าตาดีเลยฟื้นตัวเร็ว คิกคิก ^W^

พยาบาลบอกว่าให้กลั้วคอด้วยน้ำอุ่นบ่อยๆ ทำให้คอชุ่มชื่น เพราะคอเราเพิ่งจะถอดท่อหายใจไป

พยาบาลจะมาวัดไข้ วัดความดัน ฉีดยา เจาะเลือดวัดน้ำตาลในเลือด มาบ่อยมาก

ยังมีรอยเข็มจิ้มที่หลังเท้าข้างขวา 13 รู ที่หลังเท้าข้างซ้ายอีก 10 รูด้วย ตรงข้อพับแขนทั้งสองข้างไม่ต้องพูดถึงช้ำเป็นจ้ำเลือดเลย
ออกมาจากห้องผ่าตัด ฟกช้ำดำเขียวเต็มไปหมดเลย ที่ข้อแขนฟกช้ำเป็นทางยาว

ออกจากห้อง ICU แล้วไข้ขึ้นหมอเลยให้ไป x-ray ปอด เจาะเลือดไปเพาะเชื้อ
ดีที่ 2-3 วันไข้ลด เลยกลับบ้านได้ ไม่งั้นคงได้อยู่ยาว

พอดึงท่อเลือดออกหน้าบวม พยาบาลให้ใช้เจลประคบเย็นมันจะได้ยุบเร็วๆ

หมอมาแต่เช้าเลย 6.30 น. เลยถามว่าหมอว่าตื่นกี่โมง หมอบอกยังไม่ได้นอนเมื่อคืนมีผ่าตอนตี 1 เสร็จตี 4

พอหมอมาดูแต่เช้า วันต่อมาพี่สาวก็ปลุกเราแต่เช้าให้แปรงฟันเช็ดตัวเดี๋ยวเวลาคุยกับหมอแล้วปากเหม็น
เราก็พยายามแปรงนะ อ้าปากกว้างๆไม่ได้ปวดเสียวไปถึงขมับเวลากินข้าวด้วยช้อนเล็กๆ
หมอมาดูหลายคน รู้จักได้ไม่หมด

ที่หัวข้างที่ผ่าเหมือนหมอทายาเคลือบไว้คล้ายเล็กเกอร์เลย..แระก็ที่หัวมีรอยเหมือนเข็มยึด 3 รู ที่หน้าผาก 2 รู ตรงขมับฟกช้ำด้วย
แผลยาว 29 cm. เย็บแม็ค 40 ตัว เอง ฝืมืออ.หมอสิรรุจน์แผลสวยมาก
ตอนแรกเราก็นึกว่าหมอจะใช้ไหมเย็บแล้วมันจะเป็นแผลเป็นนูนๆ น่าเกลียด
หมอบอกว่าใช้แม็กมาเป็น 10 ปีแล้วราคาแพงกว่าไหมอีก
อ.หมอสิรรุจน์และทีมงานเก่งมาก ดูท่าแผลเป็นจะเล็กมาก เพราะตอนนี้ผมขึ้นตรงรอยมีดแล้ว




และแล้วอาการก็ค่อยๆดีขึ้น ไข้ลดพอดี..หมอเลยให้กลับบ้านได้
ได้ออกจากรพ.วันที่ 1 มค 2555

หมอนัดมาเอาลวดออกวันที่ 4 มค 2555

ตอนอ.หมอสิรรุจน์ เอาแม็กออกหมอมือเบามาก เจ็บเหมือนถอนผม เลยชมหมอว่า
หมอมือเบาจังเลย...หมอก็บอกว่าผ่าสมองนี่จ๊ะไม่ใช่ผ่าขา

ผลชิ้นเนื้อยังไม่ออก หมอนัดอีกทีวันที่ 1 กพ

กลับมาพักฟื้นที่บ้าน
ตอนนี้ที่บ้านระมัดระวัง ไม่ให้ลื่่นล้มหัวฟาดในห้องน้ำ หรือไม่ให้ใครมาโดนหัว
ตอนนี้ยังปวดหัวแบบมึนๆ อยู่อ่ะ ปวดแบบตึงๆตรงแผลด้วย
ตอนนี้โกนผมหมดแล้วเป็นแม่ชีน้อย เวลาออกข้างนอกต้องใส่หมวกไหมพรมไม่ให้ฝุ่นลง แล้วก็เราได้ไม่ไปเกาแผลด้วย

รู้สึกชาๆที่หนังหัวข้างที่ผ่า เอามือไปเกาดูแล้วไร้ความรู้สึก

ตอนนี้แข็งแรงขึ้นประมาณ 80% แล้ว แต่ถ้าหากว่าเดินมากๆ จะวิงเวียน
และออกงานข้างนอกได้แค่ครึ่งวันก็ต้องพักแล้ว

ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจ และกำลังบุญที่ทุกท่านส่งให้มานะคะ
คิดว่าอีกไม่นานก็จะแข็งแรงเหมือนเดิม ชักเริ่มคิดถึงเรื่องทำบุญแล้ว

 

ห่างหายไปนานกับการออกไปทำบุญ
มาสั่งสมบุญกันต่อวันนี้เป็น


มีอะไรบ้าง...








ผ้าขนหนูผืนใหญ่ 197.25 X 2
ผ้าขนหนูผืนกลาง 72 X 2
ผ้าขนหนูผืนเล็ก 25 X 2
= 564.50 บาท

ยาสีฟัน +แปรงสีฟัน 249.75 บาท
กุญแจ SOLEX 448 บาท
สบู่ YARDLEY JASMINE /LAVENDER 76X3 = 228 บาท

พวกน้ำผลไม้นี่ เป็นของเยี่ยมไข้ แล้วกลั้นใจไว้ไม่ได้กิน คริคริ
จริงๆ ตอนอยู่รพ.ก็กินอะไรได้ไม่เยอะหรอก

 

ขอแบ่งบุญกุศลที่ได้ทำเอาไว้ดีแล้วในวันนี้ให้แก่ทุกท่านที่ได้รับชมค่าาา

 

ผมอนุโมทนาในบุญกุศลทั้งหมดทั้งมวลที่คุณdhammavoice ได้กระทำขึ้นด้วยครับ

เมธา.

ป.ล รู้สึกคุณdhammavoice จะเน้นไปในเรื่องของวัตถุทาน ขอแนะนำให้ทำกรรมฐานบ้างนะครับ หลวงพ่อท่านสอนว่ากรรมฐานสามารถต่ออายุให้ตนเองได้