เรื่องเด่น แชร์เล่าเรื่องหลวงปู่มีชัย กามฉินโธประสบการณ์ในสามจังหวัดชายแดนใต้ครับ

ภาพที่นำมาให้ชมเป็นภาพสมัยเมื่อปี 2549 ตอนที่ไปร่วมแจกวัตถุมงคล

เบื่อกันหรือยังครับ

 

ขอร่วมลุ้นรับด้วยคนครับ

 

จุดนี้พวกเรามารอพบ พ.ท.ยุทนาม เพชรม่วง (ยศในขณะนั้น)ซึ่งท่านเป็น ผบ.กองพันพัฒนาที่ 4 ค่ายกรมหลวงนราธิวาสฯ ต.ปีเหล็ง อ.เจาะไอร้อง จ.นราธิวาส ท่านเป็นหนึ่งในผู้ร่วมประสานงานในครั้งนี้ด้วยครับ ไม่ได้ถ่ายภาพท่านไว้ เพราะว่าท่านกำลังติดภาระกิจในการคัดเลือกทหาร ของอ.เมืองนราธิวาส
ขณะที่กำลังนั่งรอท่านอยู่ (เป็นเวลาเที่ยงกว่าแล้วครับ) ฟังท่านเรียกชื่อผู้เข้ารับการคัดเลือกทหาร ท่านเชื่อหรือไม่ นานๆครั้ง ถึงจะได้ยินชื่อ-นามสกุล
ที่เป็นภาษาไทยสักครั้ง นอกจากนั้นเป็นชื่อซึ่งเป็นภาษาอื่นทั้งหมด ลองสังเกตุผู้หญิงในภาพสิครับ มีกี่คนที่ไม่มีผ้าคลุมหัว นั่นหมายถึงว่า เป็นไทยมุสลิมเกือบร้อยเปอร์เซ็น



จุดนี้เราได้ฝากพระตามจำนวนกำลังพลทั้งหมดไปกับรถทหารที่กำลังจะกลับเข้าค่ายพอดี เลยไม่ต้องเข้าไปแจกเองที่ค่ายครับ จากนั้นไปต่อที่ ฉก. 31 กรมพัฒนาที่ 3 นราธิวาส

 

ได้เวลาลุ้นรับหลวงปู่ทวดกันแล้ว ผมขอพักก่อนนะครับ

 

[Embarrassรอรับโทรศัพท์จากคุณเสือ ค่ะ

 

เหมือนลุ้นใต้ฝาอิชิตัน(deejai) รอรับโทรศัพท์จากเสี่ยตันทุกวันเลย

 

ขอร่วมลุ้นกับ อาจารย์ Tiger ด้วยคนครับ....

 

เย้เย้(||)หญ้าแห้งได้รางวัล พ่อท่านทอง ปัตตานี

 

ยินดีด้วยครับคุณหญ้าแห้ง.... (^_^)


สงสัยอาจารย์ Tiger จะเปลี่ยนเบอร์ซ่ะแล้ว..
ตั้งใจโทรไปสวัสดีปีใหม่ไทยตั้งแต่เมื่อวาน.. แต่โทรไม่ติด 080- xxxx - 523 (>__<)

 

กลับเข้ามาอ่านทุกกระทู้ครับ ผมขอให้ท่านจงมีสติ นะครับบางอย่างเราก็ทราบแต่เบื้องหน้า เบื้องหลัง หาคนที่รู้ความจริงเป็นเนื้อนั้นหายากครับ บางทีเราอาจจะเป็นคนผิดก็ได้ ผิดที่เกิดมาในยุคที่อะไรก็ไม่รู้ มันอาจจะถึงคราที่ต้องถูกลงโทษแล้วก็ได้ สิ่งเหล่านี้ธรรมชาติจะลงโทษเองครับ ใครทำอะไรไปบ้างแล้วซึ่งอาจไม่มีใครรู้แต่มีคนหนึ่งที่รู้ดีคือตัวคนทำเองนั้นแหละรู้ดีที่สุด ผมขอให้ท่านผู้อ่านมีจิตเมตตาเหมือนหลวงปู่มีชัยนะครับ สักวันเราคงได้ ชัยยะ ชัยยะ ไชโยกันครับ

 

­

;ปรบมือ;ปรบมือ;ปรบมือ;ปรบมือ;ปรบมือ(*)(*)(*)(*)

 

ท่านผู้อ่านคงจำตอนที่องค์คุลีมาล จะไปฆ่ามารดาตัวเองได้นะครับเพื่อจะเอานิ้วมาร้อยให้ครบ999 ซึ่งนิ้วสุดท้ายคือแม่ของท่าน พระพุทธองค์ทรงทราบด้วย ญาณ ว่าการฆ่าบิดามารดาเป็นอนันตนิบาดกรรม เป็นกรรมหนัก ต้องตกนรกขั้นสูงสุด พระพุทธองค์ทรงคงไม่ใช้วิธีไปฆ่าองค์คุลีมาลหลอกครับ แต่ท่านกลับเดินเฉยๆเดินไปเรื่อยๆ ปล่อยให้องค์คุลีมาลวิ่งไล่ตาม องค์คุลีมาลวิ่งไล่ตามพระพุทธองค์จนเหนื่อย ได้ถามไปยังพระพุทธองค์ว่า ข้าฯวิ่งไล่ฆ่าท่าน ทำไมท่านไม่หยุดให้เราฆ่า พระพุทธองค์ทรงตอบว่า เรานะหยุดแล้วแต่ท่านซิยังไม่หยุด องค์คุลีมาลเมื่อได้ฟังดังนั้น ด้วยปัญญาและมีสติเพราะเหนื่อยจากการวิ่งไล่ตามพระพุทธองค์ พิจารณาถึงข้อธรรมนี้ จึงหยุดการเข่นฆ่านับแต่นั้นเป็นต้นมา ถ้าจะย้อนไปเมื่อกาลก่อน แม่ท่านก็คือนายกะลาสีเรือผู้จับเต่า เต่าตัวนั้นก็คือองค์คุลีมาลในชาตินี้ เหล่าลูกเรือที่ได้เอาเต่าไปเผากิน คือ เจ้าของบรรดานิ้วทั้ง999คนที่ถูกองค์คุลีมาลกลับชาติมาฆ่าเอาคืน พระพุทธองค์ทรงหยุดกรรมด้วยการไม่ฆ่าตอบ หยุดแค่นี้เท่านั้นเององค์คุลีมาลจึงได้บรรลุพระอรหันต์ในชาตินี้ไงครับท่าน

 

แต่ผมไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ต้องต่อสู้อะไรนะครับ การต่อสู้ก็เหมือนมวยต่อยกัน เราไม่ได้ตั้งการ์ดรับอย่างเดียวโดยปล่อยให้เขาต่อยเราอยู่ฝ่ายเดียว เราก็ต่อยเขาครับแต่เราจะต่อยแบบฉลาด ด้วยปัญญา มีสติหาจุดอ่อนของเขาเพื่อเอาชนะเขาให้ได้ เราจะสู้เขาครับแต่จะสู้อย่างคนฉลาดกว่า เพื่อเอาชนะศัตรูแบบราบคาบครับ หลวงปู่มีชัยจงอวยพรให้ผมและท่านผู้อ่านมีดวงตาเห็นธรรม มีดวงตาเห็นแสงสว่างเพื่อนำทางเราไปสู่จุดหมายที่เราต้องการครับเราจะสู้เพื่อชนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ ขอให้คำอธิษฐานเป็นจริง ชัยยะ ชัยยะ ไชโยครับ

 

ท่านสารวัตร ขออนุญาต นำข้อมูล ลงในกระทู้หลวงปู่ อีกครั้งนะขอรับ
ซึ่งภาระกิจของเธอ น่าจะเกี่ยวพัน กับหน้าที่อันยิ่งใหญ่ของสารวัตรประกิจและหลวงปู่ ครับผม
​

--------------------------------------------------------------------------
หน้าที่และศรัทธา เกินค่ากว่าชีวี 14 เมษายน 2556 เวลา 13:50 น. | เปิดอ่าน 1,140 | ความคิดเห็น 7 0
1
More Sharing Servicesทั้งหมด +
- + เรื่อง : ธนก บังผล / ภาพ : จ.ส.ต.ปรมินทร์ นาหว่าน

หญิงสาวร่างเล็กบอบบาง หากพบเห็นเธอในเมืองกรุงคงไม่มีใครเชื่อว่าเธอคือผู้บังคับกองร้อยตำรวจตระเวนชายแดน สะพายปืนคุมชายฉกรรจ์ใต้บังคับบัญชานับร้อย รักษาความสงบอยู่ในพื้นที่ชายแดนภาคใต้

ที่สำคัญ เธอเป็นตำรวจหญิงคนแรกที่ได้ทำหน้าที่ผู้บังคับกองร้อย คุมกำลัง

“เขามีความตั้งใจ มุ่งมั่น ใจสู้ และปกครองตำรวจชายได้ ที่สำคัญผ่านการฝึกการรบและมีประสบการณ์ในภารกิจรักษาสันติภาพที่ประเทศติมอร์มาแล้ว จึงอยากให้เขานำประสบการณ์และทักษะที่มีมาใช้ให้เกิดประโยชน์ เมื่อผมถามว่าจะลงมาปฏิบัติงานที่ จ.ยะลา ได้หรือไม่ เขาก็ตอบตกลงในทันที ไม่อิดออดแม้แต่นิดเดียว” พล.ต.ต.ลิขิต สุทธะพินทุ ผู้บังคับการตำรวจตระเวนชายแดนภาค 4 กล่าวถึงการตัดสินใจให้ พ.ต.ท.หญิง กฤตยา ประดิษฐพงษ์ ผบ.ร้อย ตชด.412 จ.ชุมพร ลงมาเป็นหัวหน้าฝ่ายอำนวยการชุดควบคุมตำรวจตระเวนชายแดน ศูนย์ปฏิบัติการตำรวจจังหวัดชายแดนภาคใต้

“หน้าที่นี้ก็คือเสนาธิการ ดูแลทั้งกำลังพล การข่าว งานกิจการพิเศษ ปฏิบัติการจิตวิทยา และงานยุทธการ ดังนั้นจะนั่งอยู่แต่ใน บก.ไม่ได้ จะต้องลงพื้นที่ดูปฏิบัติการจริง ในเรื่องการจัดวางกำลัง การรักษาความปลอดภัยครู การปิดล้อมตรวจค้น ต้องรู้จริง ไม่ใช่รู้แค่ตัวหนังสือ ซึ่งทำให้เขาต้องลงพื้นที่ไม่ว่าทั้งกลางวันหรือกลางคืน เกิดเหตุโจมตีทุกครั้ง เขาก็ตามไปด้วยทุกครั้ง ทำให้มีประสบการณ์จริง เป็นทั้ง เสธ.และผู้ปฏิบัติ ซึ่งช่วยให้วางแผนได้ดี” ผู้การ ตชด.ภาค 4 บอกถึงหน้าที่ของ พ.ต.ท.หญิง กฤตยา


อะไรทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งต้องลงมาปฏิบัติหน้าที่เสี่ยงอันตรายในจังหวัดชายแดนภาคใต้

เธอเป็นคนกรุงเทพฯ โดยกำเนิด บ้านอยู่ใกล้ท่าพระจันทร์ เป็นลูกสาวคนโตของครอบครัว มีพี่น้องอีก 2 คน แต่คุณตาซึ่งเป็นอดีตทหารรับเธอไปเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม

“ไม่เคยมีความฝันจะเป็นตำรวจเลยค่ะ อยากเรียนวิทยาศาสตร์ทางทะเล เอนทรานซ์ติดที่มหาวิทยาลัยบูรพา เรียนได้ 1 ปี ด้วยความที่บอบบางเป็นโรคหอบหืดอย่างรุนแรงมาตั้งแต่เด็ก ก็เลยถูกทางบ้านบังคับให้ลาออก” พ.ต.ท.หญิง กฤตยา หรือผู้กองอุ้ย เล่าถึงความเป็นมาและจุดเปลี่ยนที่สำคัญของชีวิตด้วยน้ำเสียงใส

จากมหาวิทยาลัยบูรพา เธอเข้าเรียนวิทยาลัยพยาบาลตำรวจ สถาบันสมทบในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และจบออกมาเป็นพยาบาลตำรวจ พร้อมกับการศึกษาต่อคณะรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช และปริญญาโทบริหารงานยุติธรรม คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

“แต่จุดหักเหคือที่บ้าน ด้วยความที่เป็นเด็กดื้อ เกเร และบอบบาง ทำให้พ่อแม่ส่งมาให้อยู่ตำรวจตระเวนชายแดน (ตชด.) ก็ได้มารับใช้เบื้องยุคลบาทสมเด็จย่าและสมเด็จพระเทพฯ ถวายงานด้านตามเสด็จฯ เป็นหน่วยล่วงหน้าตรวจพื้นที่ ตรวจข้อมูลทำเป็นข้อมูลถวาย แล้วก็ต้องถวายการรักษาความปลอดภัย ตั้งใจกับงานตรงนี้มาก เพราะพระองค์ท่านเหนื่อยมากๆ อิดโรย ในถิ่นที่ทุรกันดาร ทรงงานเหนื่อยกว่าเราเยอะ ท่านทุ่มเท แต่สิ่งที่เราทำให้พระองค์ท่านเป็นเพียงส่วนเดียว”


ใช่เพียงแค่ได้สวมเครื่องแบบ ตชด. แต่เมื่อสังกัดหน่วยนี้ แม้ในตำแหน่งผู้ช่วยนายเวรผู้บัญชาการ ตชด. และนายเวรผู้บังคับการ กองบังคับการสนับสนุน และผู้บังคับการตำรวจตระเวนชายแดนภาค เธอต้องการที่จะเป็น ตชด.จริงๆ ที่ปฏิบัติการรบได้เช่นเดียวกับทหาร

“อยากเป็น ตชด.จริงๆ ก็เลยไปฝึกร่มดิ่งพสุธา ตชด.สุดยอดที่สุดคือร่ม ต้องฝึกหนัก เป็นการสอนให้รู้จักภาวะฉุกเฉินในชีวิตจริง ทำอะไรสักอย่างต้องให้ถึงแก่น เมื่อได้เป็น ตชด. โรคหอบหืดรุนแรงวัยเด็กที่ทรมานปัจจุบันได้หายแล้ว อีกทั้งยังได้ไปเป็นนักวิ่งระยะสั้น 1,500-2,000 เมตร”

นอกจากนี้ เธอยังผ่านหลักสูตรยิงปืนรบพิเศษจากหน่วยแม่นปืนกองทัพบกสหรัฐอเมริกา และได้รับการคัดเลือกให้ร่วมกองกำลังตำรวจรักษาสันติภาพ สหประชาชาติ ในภารกิจที่ประเทศติมอร์เลสเตและเฮติ ระหว่างปี 2553-2554 หน้าที่สำคัญของเธอคืออารักขาประธานาธิปดีติมอร์เลสเตและน้องสาว ซึ่งเป็น รมว.ยุติธรรม


สำหรับชายแดนภาคใต้ แม้จะเพิ่งมีคำสั่งให้มาปฏิบัติหน้าที่ได้เพียงไม่ถึง 1 ปี แต่อดีตนายเวรผู้บังคับการตำรวจตระเวนชายแดนภาค 4 ตั้งแต่ปี 2546 ทำให้เธอไม่ใช่คนหน้าใหม่ หลังดำรงตำแหน่ง ผบ.ร้อย ตชด.412 และย้ายไปอยู่ จ.ชุมพร เธอเอ่ยปากกับผู้บังคับบัญชาขอลงมาปฏิบัติหน้าที่ชายแดนภาคใต้ แต่ความเป็นผู้หญิงทำให้ถูกปฏิเสธทุกครั้ง

“เคยขอนายตั้งแต่ปี 2547-2548 ว่าอยากลงมา นายไม่ให้ สุดท้ายปี 2555 ถึงได้ลงมาเต็มตัว แม่ยังไม่รู้นะว่ามาอยู่ จ.ยะลา คงจะรู้จากคราวนี้ละ” เธอหัวเราะเสียงใส

ไม่น่าเชื่อว่าเสียงนี้จะเป็นน้ำเสียงเดียวกับเมื่อครั้งที่พูดกับลูกน้อง ตชด.ชายคนหนึ่งที่ร้องไห้ เพราะการจับสลากปรากฏผลว่าต้องลงมาพื้นที่ชายแดนภาคใต้

“บอกเขาว่า ถ้ามึงต้องไป ผู้กองจะไปด้วย เขายังถามเลยว่าผู้กองจะไปจริงๆ หรือ ก็บอกว่า จริงๆ สิ ผู้กองจะไปด้วย ตอนที่เราได้มาอยู่ที่นี่ลูกน้องผู้หญิงบางคนวิ่งเข้ามาจับมือเลย เขารู้ว่านายเคยสัญญาไว้” แม้เธอจะบอกว่าเป็นผู้หญิง 2 บุคลิก ในมุมหนึ่งอาจจะขี้เล่น สนุกสนาน แต่กับลูกน้องแล้วดุร้ายที่สุด ถึงขนาดเคยถูกลูกน้องขู่ฆ่า

“กว่าที่เราจะผ่านมาได้ เราผ่านจุดที่ต้องตัดสินใจจนลูกน้องเห็นชัดแล้วเขาจำ” แล้วเสียงหัวเราะของเธอก็ทำให้ภาพความดุร้ายเลือนหายไปสิ้น


นอกจากการชอบงานท้าทายแบบที่มองอะไรไม่เห็นและคำสัญญาที่เคยให้ไว้กับลูกน้องที่ถูกส่งลงชายแดนใต้แล้ว การได้สัมผัสวิถีชีวิตและผู้คนชายแดนภาคใต้ เป็นแรงบันดาลใจให้เธออยากทำงานเข้าถึงเข้าใจประชาชน

“เราเคารพเขา เขาก็จะรู้ว่าเราให้เกียรติเขา เป็นใจถึงใจ เวลาไปคุยกับผู้หญิงในพื้นที่เขาจะชอบ เพราะเราให้เกียรติเขา เราประทับใจในความสวยงาม”

แม้วิถีชีวิตชายแดนใต้จะเปี่ยมเสน่ห์ แต่อันตรายก็ครอบคลุมอยู่แทบทุกพื้นที่ เธอบอกว่าเกิดมาก็ต้องตาย จะตายเมื่อไหร่เท่านั้นเอง ทุกวันนี้เวลาลงพื้นที่เธอจะพยายามไม่รับโทรศัพท์ เพราะต้องระแวดระวังกับสิ่งผิดปกติรอบข้างให้มากที่สุด

“ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็ขอให้ตายเลย ไม่อยากเจ็บ คิดเสมอนะคะ เพราะต้องลงพื้นที่อยู่เป็นประจำ ถ้ามีบุญก็ขอให้ตายไปเลย ไม่ใช่อยู่โดยเจ็บหรือพิการ ต้องตายในวันใดวันหนึ่งอยู่แล้ว ก็ขอทำหน้าที่ของเรา”

แม้จะเตรียมใจกับชะตาชีวิตที่ยากจะคาดเดา แต่บางคราวเมื่อเห็นความสูญเสียของเพื่อนร่วมอาชีพ เธอยอมรับว่าต้องแอบร้องไห้เหมือนกัน

“ใครตาย เราเองก็เสียใจแทนกับครอบครัว แทบจะร้องไห้ไปด้วย บางทีก็ต้องแอบร้องไห้นะ ไม่อยากให้ลูกน้องเห็น”

9 ปีของสถานการณ์ความรุนแรงชายแดนภาคใต้ หยาดน้ำตาของผู้สูญเสียและหวาดกลัวนับล้าน หากรองรับกักเก็บไว้ได้ คงเนืองนองเต็มแผ่นดิน

แม้จะยังมองไม่เห็นถึงสันติสุข แม้ไม่อาจล่วงรู้ว่าความรุนแรงจะสิ้นสุดยุติเมื่อใด แต่อย่างน้อยในภาวะวิกฤตก็ยังเผยให้เห็นพลังแห่งศรัทธาของผู้คนอีกไม่น้อย ซึ่งทุ่มเทกอบกู้ให้ความหวังนั้นกลับคืนมา


**********************

ประวัติการฝึกอบรม

๐ กระโดดร่มแบบกระตุกเอง
๐ หลักสูตรระเบียบการนำหน่วยและนักแม่นปืนพกสั้น หน่วยรบพิเศษ กองทัพบกสหรัฐอเมริกา ร่วมกับ D.E.A
๐ การเจรจาต่อรอง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
๐ หลักสูตรเตรียมความพร้อมเพื่อเข้ารับการสอบคัดเลือกเข้าปฏิบัติหน้าที่รักษาสันติภาพขององค์การสหประชาชาติ
๐ หลักสูตรปฏิบัติการจิตวิทยาฝ่ายอำนวยการ รุ่นที่ 111 สถาบันจิตวิทยาความมั่นคง สถาบันวิชาการป้องกันประเทศ

หน้าที่ได้รับมอบหมายพิเศษ

๐ ผู้ประสานงานโครงการตามพระราชดำริ ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ภาคภาษาอังกฤษ เพื่อรับพระราชอาคันตุกะจากต่างประเทศ
๐ ผู้ประสานงานชายแดนไทย-พม่า
๐ หัวหน้าศูนย์ปฏิบัติการตำรวจตระเวนชายแดนที่ 41 (ช่วยเหลือผู้ประสบภัย)
๐ รองหัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการคุมกำลังพลช่วยเหลือผู้ประสบภัยสึนามิ ปี 2547 ที่ จ.ระนอง และพังงา

การปฏิบัติราชการพิเศษ

๐ ตำรวจองค์การสหประชาชาติ รักษาสันติภาพในประเทศติมอร์ เลสเต ได้รับมอบหมายให้รักษาความปลอดภัยบุคคลสำคัญ ดังนี้
1.Mr.Xavier Amaral ประธานาธิบดีคนแรกของประเทศติมอร์ เลสเต
2.Dr.Lucia Lobato รมว.ยุติธรรม ประเทศติมอร์ เลสเต
๐ หัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัย อัยการนานาชาติ ขององค์การสหประชาชาติ
ขอบคุณ :โพสต์ทูเดย์

 

(||)(||)(||)(||)(||)(||)(||)(||)(||)

 

ขอบคุณครับ

 

อ่านแล้วกำลังใจเกิด

 

อ่านแล้วเข่าใจดีแล้วครับ..จริงแท้แน่นอน ตามบทความเรื่องราวข้างบน ..



ปล. อยู่ที่นี่ ได้รับแจกพระมาตั้งแต่เด็กๆ..ผ่านมา30ปี.ตอนนี้ก็ยังได้รับแจกอยู่..555

ห้อยรุ่นนี้ตั้งแต่ยังไม่ดัง ไม่มีใครรู้จัก ขนาดมี97ตั้งหลายองค์
ก็ยังห้อยรุ่นนี้ ความรู้สึกในใจ อยากให้เป็นดังชื่อรุ่น

รุ่นนี้รับแจกตอนปี 26



รุ่นนี้ได้รับ ปลายปี 55 จุดประสงค์เดียวกันเป๊ะ