แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

พระมงคลชีิวิตที่เก็บไว้บนพาน ระวังมีมดมาทำรังบ้างนะครับ ของผมเปิดตลับพระออกดูเมื่อคืนเป็นรังเชียว โดยเฉพาะกำมะหยี่สีฟ้าที่รององค์พระ มดกัดซะพรุนเลย แถมกัดฟองน้ำที่ปิดมาตอนจัดส่งเพื่อกันกระแทกอีกด้วย

 

ครับคุณหนุ่มไม่ว่าแต่คุณหนุ่มหรอกครับทุกๆคนก็เกิดมามีวิบากกรรมด้วยกันทั้ง
สิ้นจะมากจะน้อยก็แล้วแต่เจ้ากรรมนายเวรที่สร้างกันมาใครทำความชั่วสิ่งที่ไม่ดีก็จะตามมา ถ้าใครทำความดีก็จะได้รับผลดีตอบแทน ทุกคนเกิดมาก็ต้องชดใช้กรรมด้วยกันทั้งสิ้นไม่ว่ารวยรึจนแม้กระทั่งพระสงฆ์องคเจ้าองค์เทพบางองค์ยังต้องมาโปรดสัตว์สร้างบารมีช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์เพื่อให้รอดพ้นจากวิบากกรรมต่างๆ หลวงปู่ทิมแห่งวัดละหารไร่เคยสอนให้ลูกศิษย์ฟังอยู่เสมอว่าให้ทุกคนทำแต่ความดีละเว้นความชั่ว เกิดแก่เจ็บตายเป็นสิ่งที่ทุกคนละเว้นไม่ได้สิ่งที่ตามเราไปคือความดีกับความชั่ว สิ่งหนึ่งที่หลวงปู่ทิมเคยตระหนักอยู่เสมอว่าไม่ให้ยึดติดในวัตถุมงคล ถ้าบุคคลนั้นทำความชั่วไปปล้นไปจี้เขาวัตถุมงคลที่มีอยู่ก็ไร้ประโยชน์แต่ถ้าบุคคลนั้นทำความดีประกอบอาชีพสุจริตวัตถุมงคลที่ท่านได้ปลุกเสกไว้จะมีอานุภาพช่วยท่านที่ทำดีไว้ได้ หลวงปู่ทิมเคยกล่าวไว้อย่างหนึ่งว่าถ้าทุกคนมีสัจจะตามที่ได้ตั้งปณิธานไว้ไม่ว่าคุณจะทำการสิ่งใดก็แล้วแต่จะตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ใครที่ไม่ดีหรือคิดร้ายก็จะแพ้ภัยตัวเองไป

และนี่คือคำกล่าวของหลวงปู่ทิมวัดละหารไร่ผมขอให้เจตนาที่ดีอันแน่วแน่ของคุณหนุ่มเมืองแกลงจงสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีเถิด

 

สวัสดีค่ะ คุณ โจ ปู่ผมยาว ดูไปดูมา คล้ายๆหลวงปู่คำคะนึง เลยค่ะ

 

สวัดีครับ! คุณ15ค่ำผมแก้วสว่างขอรายงานตัวครับ

 

ครับ!ผมก็ยินดีน้อมรับด้วยความอบอุ่นจากใจจริง

 

สวัสดีครับ
อนุโมทนากับบทความนี้ด้วยครับ หากมีโอกาสและเวลาฝากช่วยเขียนบทความที่เกี่ยวข้องกับหลวงปู่ทิม ที่ไม่ค่อยได้เห็นในเวปอื่น ๆ ให้ได้อ่านและเป็นวิทยาทานให้ผู้ที่เคารพศรัทธา ต่อหลวงปู่ทิมด้วยนะครับ ขอบพระคุณล่วงหน้าครับ

 

สวัสดีครับอาจารย์ ! วันนี้อากาศที่ระยองกำลังสบายเลย หากมีสิ่งใดให้ผมรับใช้ กริ้งกร้างใด้ตลอด25 ชั่วโมงเลยนะครับ ***

 

สวัสดีครับ!คุณภูดิทยินดีที่ได้รู้จัก ด้วยคลื่นแรงแห่งศรัทธามหาชนตามเจตนารมณ์ที่มีการสร้างกุศลครั้งยิ่งใหญ่ในครั้งนี้ ผมขอเข้ากระทู้สู่บุญครั้งยิ่งใหญ่ด้วยคนครับ!

 

ok.รับทราบแล้วครับคุณ๑๕ค่ำถึงเวลาอาจารย์จะบอกเองขอให้ทำตามคำแนะนำที่ให้ไว้นะแล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็จะประจักษ์ตาอย่างน่าอัศจรรย์ให้อดทนต่อสิ่งเร้ายั่วยุต่างๆนาๆก็จะสำเร็จได้ไปขั้นหนึ่งนะ

 

ครับ ! ผมจะตั้งใจผ่านขั้นตอนแรกไปให้ใด้ ขอบพระคุณมากครับ * * *

 

แถมให้อีก 1 ชั่วโมง 555

ผมขอเรียกอาจารย์ด้วยคนดีกว่า...หากติดขัดและยังไม่เข้าใจต้องขอคำแนะนำอาจารย์เพิ่มเติมนะครับ

 

สู้สุดใจ ทำให้ได้ และต้องดี เป็นกำลังใจให้ครับ....

 

สวัสดีทุกท่านครับผมเริ่มกลับมานั่งสมาธิอีกครั้งก้เพราะกระทู้นี้ครับ เเต่พอนั่งไปซักพักก้เหมือนเดิมอะครับคือจะมีเสียงรบกวนให้ผมตกใจ เเละบางทีผมเพ่งลมหายใจมากไปก็อึดอัดเหมือนหายใจไม่เต็มปอด เเต่เรื่องหลักๆเลยคือเวลาที่ผมรุ้สึกว่ากำลังดีกำลังสงบเเต่ไม่รู้ว่าเรียกว่าเข้าสมาธิหรือเปล่านะครับสังเกตว่าเสียงรอบๆตัวมันเงียบมาก เเต่พอกำลังสบายอยุ่ก้จะมีเสียงอื่นๆมาทำให้ผมตกใจ เช่นเสียงไม้ลั่นอะไรทำนองนี้เเล้วผมก็จะสดุ้งเลย......ไม่เคยนั่งได้เกิน 20 นาทีเลยส่วนใหย่จะ 10 นาที มือใหม่ครับ พี่ๆมีคำเเนะนำให้มั้ยครับ ปล.กำลังพยายามอ่านกระทู้ครับถึงหน้า 700 กว่าเเล้วครับจะพยายามตามมาให้ทันน่ะครับ

 

สวัสดียามเย็นครับ ญาติธรรมทุกๆท่าน

 

โอ้ขอบคุณมากครับท่าน daycha ผมจะเอาไปปฏิบัติครับในเรื่องการตั้งสัจจะครับ ว่าเเต่เรื่องตกใจอะครับไม่มีทางเเก้เลยเหรอครับ ผมนึกว่าผมไม่มีสติซะอีกเลยตกใจ เป็นเหมือนกันใช่มั้ยครับ เเล้วเสียงที่ผมบอกมันคือเจ้ากรรมนายเวรหรือเปล่าครับ ทำไมเวลาปกติไม่เห็นมีเสียงเลย พอผมนั่งกำลังดีๆก็มาทุกที หรือผมเจ้ากรรมเยอะ

 

ขอบคุรทุกคำเเนะนำครับเเละขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของทุกคนครับที่อุตส่าห์มาให้ความรู้ต่างๆ ผมสังเกตมานานล่ะสมาชิกในบ้านนี้เเต่ละท่านผมชื่นชมมากๆครับ หวังว่าโอกาสหน้าผมจะมีโอกาสได้สร้างบุญกุสลร่วมกับทุกท่านน่ะครับรอบที่ผ่านมาผมตกขบวนไปหมดเพราะเข้ามาอ่านกระทุ้ได้อาทิตย์เดียวจะพยายามตามมาให้ทันครับตอนนี้ใกล้หน้าเเปดร้อยล่ะครับ

 

เวลาที่เรานั่งสมาธิแล้วมีเสียงดังรบกวน ทำให้เราตกใจ นัยยะหนึ่งคือเป็นกรรมเก่าก่อนที่เราทำมา คือเราเคยรบกวนคนอื่นๆเวลาที่เค้ากำลังใช้สมาธิ หรือทำสมาธิอยู่ ในลักษณะที่เราตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นผลสะท้อนอย่างหนึ่งครับ
ถ้ามันดังก็ปล่อยให้ดังไป ไม่จำเป็นต้องสนใจครับ

อีกนัยยะหนึ่งคือ เป็นภาวะที่จิตสงบนิ่งอยู่ไม่ว่ามากหรือน้อย เมื่อมีการเคลื่อนไหวหรือเสียงอะไรเล็กน้อยเราจะได้ยินสะท้อนเข้าที่จิตดัง เป็นเหตุให้เราสะดุ้ง หรือรู้สึกว่ามันดังมาก ทั้งที่จริงเสียงนั้นเบามากครับ

อีกนัยยะหนึ่งคือ เหตุที่เราตกใจเป็นเพราะว่ากำลังสตอ่อนไปถึงแม้ว่าอยู่ในความสงบครับ

และอีกนัยยะหนึ่งที่ทำให้เรารู้จักทำความเข้าใจคือ เสียงเป็นสิ่งที่มีอยู่แล้ว เช่น เสียงลมไหว เสียงไม่ลั่น เสียงต่างเกิดจากธาตุสี่มีการเปลี่ยนแปลง ซึ่งเป็นเรื่องปกติของธรรมชาติครับ เพียงแต่เข้าไปยุ่งกับเสียงนั้นเอง ถ้าเรารู้จักที่จะรู้ว่าเสียงก็คือเสียง ได้ยินก็คือได้ยิน ไม่ต้องสนใจ ปล่อยให้เสียงเป็นไปตามธรรมชาติของเค้า เราก็จะสามารถทำความสงบได้ไม่ยากครับ

การภาวนาโดยใช้ลมหายใจเป็นองค์ภาวนา ไมใช่การบังคับลมหายใจครับ ลมหายใจเค้ามีธรรมชาติของเค้าเองเช่นกัน การดูลมหายใจคือการดูธรรมชาติของลมหายใจตามความเป็นจริงครับ เช่น ลมหายใจแต่ละครั้งไม่เคยเท่ากัน หนักเบา สั้นยาว จังหวะการดึงลมหายใจเข้า และผ่อนออก ช่วงที่คล้ายกับร่างกายพักการหายใจสั้นๆก่อนดึงลมหายใจเข้า หรือผ่อนลมหายใจออก เล่านี้แสดงให้เห็นธรรมชาติของลมหายใจที่ไม่เที่ยง ในลักษณะนี้ลมหายใจก็คือร่างกายครับ นั้นเป็นนัยยะหนึ่งที่บ่งชี้ให้รู้ว่าร่างกายเป็นสิ่งที่ไม่เที่ยงเช่นกันครับ เพราะผู้ที่หายใจก็คือร่างกาย ผู้ที่ดูและทำความเข้าใจธรรมชาติของลมหายใจคือจิต
หมั่นที่จะดูอยู่บ่อยๆ จะเห็นและเข้าใจไปเองครับ

การที่คุณไปบังคับลมหายใจ นั้นหมายถึงคุณกำลังอยากที่จะสงบ ตรงนี้เป็นสิ่งที่ผิดจากธรรมชาติของจิตอยู่แล้ว เพราะจิตสงบได้ต้องเป็นไปตามธรรมชาติ


ต้องเข้าใจก่อนคับว่าการที่เรากำหนดลมหายใจ ก็เพื่อให้จิตจดต่อ หรือมีที่อยู่ไม่แส่ส่ายออกไปภายนอก เพราะปกติธรรมชาติของจิตคือชอบคิดและแส่สาย
เมื่อเราหัดที่จะให้เค้าอยู่ในจุดเดียวคือลมหายใจ ก็ต้องค่อยหัดแบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่ใช่การบังคับครับ เพราจะทำให้เกิดอาการอึดอัด (ถูกบังคับให้ไม่ทำในสิ่งที่อยากทำเราก็จะรู้สึกอึดอัดเช่นกันครับหรือบังคับให้ทำในสิ่งที่เราไม่ชอบ)

ถ้าดูกำหนดลมหายใจ ลำบากหรือยากเกินไป ด้วยเหตุผลที่ว่าลมหายใจเป็นสิ่งที่ค่อนข้างละเอียด ก็ลองหันมาพิจารณาร่างกายก่อนก็ได้ครับ ลมหายใจก็คือร่างกาย ร่างกายที่เราเห็นได้ เช่น ผม ขน เล็บ กระดูก หนัง ฟัน อย่างที่ท่านๆสอนมา เมื่อเห็ฯได้ง่ายเราก็จับได้ง่าย และพิจารณาได้ง่าย คือพิจารณาคาดคำนวณไปตามความเป็นจริง สรุปลงไปตามความเป็นจริง เช่น ร่างกายเค้าเน่าได้ เสื่อมสภาพได้ หรือมีองค์ประกอบไปด้วย ดิน น้ำ ลมไฟ เป็นปฎิกูล อย่างนี้ครับ คือคิดตามความเป็นจริงและคิดอยู่ในวงของกาย เที่ยวอยู่ในวงของกายไปเรื่อยๆ จนจิตมีความชำนาญถึงจุดหนึ่งจิตจะเข้ามารู้ลมหายใจได้เองครับ

การคิดแบบนี้คือ ปกติใจเราชอบคิดเราก็จับมาคิดเช่นกัน แต่คิดอยู่ในร่างกาย คิดอย่างมีสติ ถึงจุดหนึงจิตจะเกิดเป็นสมาธิไปเองครับ ไม่ส่งจิตออกนอกไปคิดเรื่องอื่นๆ

สมาธิที่เกิดจาการพิจารณาร่างกายจะมีความหนักแน่นมั่งคงดี นิ่งนานดีครับ

สิ่งที่ได้จากการพิจารณาร่างกายอย่างหนึ่งเลยคือ เมื่อเราสอนให้เค้าคิดตามความเป็นจริง จนใจเค้าร้องอ้อ และยอมรับตามความเป็นจริงในวงของกายได้
(ตรงนี้เป็นปัญญา) และการที่คิดในจุดจุดเดียว จะเกิดการจดจ่อเป็นสมาธิที่สงบระงับได้อย่างดี

ผลที่ได้อย่างเห็นได้ชัด คือเราจะนิ่งสงบได้เป็นวันๆ อารมณ์ของกามจะระงับไปชั่วระยะหนึ่ง เพราะการพิจารณาร่างกาย (โดยเฉพาะอสุภะครับ)
การที่ใจเราไม่ถูกกามรบกวน จะมีความนิ่งและมั่นคงเป็นพิเศษ สามารถใช้ได้ดีกับงาน ที่ต้องใช้ความคิดและการติดสินใจที่เหมาะสม เพราะถ้าถูกกามรบกวน ความฟุ้งซ่านจะตามมาง่าย จิตใจจะขุ่มมัว ความโกรธหรือความโลภจะครอบงำได้ง่าย ทำให้ภาวะการตัดสินใจในเรื่องต่างๆผิดพลาดไปได้ครับด้วยเหตุผลง่ายที่ว่า ราคะ โทสะ โมหะ และโลภะมักอยู่ด้วยกัน ถ้าตัวหนึ่งระงับได้บ้างตัวอื่อนก็อ่อนลงไป เพราะต่างคนต่างเป็นเชื้อไฟให้กันและกันครับ

ตรงนี้หลายคนอาจกลัว(ผมก็กลัว)เมื่อคิดถึงศพ ลองแบบง่ายเราอยู่กับร่างกายนี้มาตั้งแต่แบเบาะ เริ่มโต เริ่มเดิน จาก 5 ขวบ ถึง 10 ตัวเล็กนิดเดียว จาก11 15 20 25 30 32 33 35 ไปเรื่อยจนชราภาพ จะเห็นได้ว่าร่างการมีการเปลียนแปลงและเห็นได้ชัดเป็นระยะ ซึ่งความจริงเค้ามีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาแต่ยังไม่แสดงให้เห็นชัด หน้าตาผิวพรรณมีการเปลี่ยนแปลงมาตลอด จนสุดท้ายก็ตายและถูกเผากายเป็นกองขี้เถ้า 1 กอง แบบนี้จะเห็นได้ชัดเจนเพราะเราจำได้เพราะเราอยู่กับร่างกายมาตลอด

การจับร่างกายมาพิจารณาซ้ำๆๆๆๆ จนถึงจุดหนึ่งจิตจะเข้าสู่ความสงบไปเอง
และการเข้าสู่ความสงบแบบนี้จะเป็นความสงบอย่างมีสติเพราะจิตหันกลับมามองตามความเป็นจริงและยอมรับได้

หรือบางคนมีวาสนาเก่าก็เข้าสมาธิลึกที่มากจนหายไปทั้งตัวก็มี

การแยกแยะกายแบบนี้ถึงจุดที่จิตเข้าใจวงของกายอย่างแท้จริงแล้ว
จะเกิดอาการแยกของกายกับจิตเป็นนิมิตให้เห็นว่า แท้จริงร่างกายก็ไม่ต่างจากบ้านหลังหนึ่งหรือช่องโพรงหนึ่งทีจิตเข้ามาอาศัยแค่นี้เอง เป็นการแยกรูปกับนามแบบเบื้องต้นครับ และตรงนี้ถ้าเป็นคนช่างสังเกตุจะเอ๋ะใจ ในเมื่อจิตเพียงแค่อาศัยร่างกายอยู่แต่ทำไมจิตถึงหลงยึดว่าร่างกายเป็นของเรา
และตรงนี้จะเป็นจุดเริ่มของการพิจารณาจิตอีกซึ่งจะยากและละเอียดอ่อนกว่ามาก แต่การที่จะพิจารณาจิตได้ต้องอยู่กับกายเป็นหลักก่อน คือจากเริ่มต้นก็อยู่กับกาย เรื่องละเอียดก็ต้องอยู่กับกายเป็นพื้น ไม่เกินวงของกาย ถ้าเกินวงของกายเป็นการส่งจิตออกนอก ขาดสติ มรรคไม่บริบูรณ์

หรือเช่นการที่เราเจริญสติอยู่เป็นประจำ คือเราก็อยู่อยู่กับกาย แต่รู้แล้วควรกลับมามองตามความเป็นจริงของกายไปด้วย เช่นเวลาเข้าห้องน้ำ ขับถ่าย หนักเบาก้เห็นแล้วว่าร่างกายเค้ามีการเปลี่ยนแปลง และมีสภาพที่สกปรก เดี๋ยวหิว เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว สาระพัดนะเป็น นั้นคือร่างกายเรามีการแสดงตัวถึงความไม่เที่ยง ตรงนี้เราสามรถที่จะมีสติเข้ามามองดูเป็นประจำ เนื่องๆ จนใจเค้าเข้าใจเอง เรียกว่าทำได้ตลอดเวลาเลยก็ว่าได้

ยิ่งเห็นส่วนที่หยาบตามความเป็นจริง จะเห็นส่วนที่ละเอียดตามความเป็นจริง(ลมหายใจ) และสามารถที่จะเห็นสิ่งที่ละเอียดกว่าตามความเป็นจริงเช่นกัน(จิต) มันเป็นผลสะท้อนผลพวงถึงกันครับ

เทคแบบนี้เริ่มจาก กาย (หยาบที่สุด) ลมหายใจ (ละเอียดอ่อน) จิต (ละเอียดอ่อนเล็กน้อยมาก)


และกายนี้แหละครับเป็นต้นทางของมรรค

ที่สำคัญคือทุกอย่างต้องใช้เวลาและความอดทน ความสม่ำเสมอ

การคิดพิจารณา หรือการคิดคาดคำนวณตามความเป็นจริงก็คือ โยโสมนสิการคือน้อมความมามองตามความเป็นจริง เมื่อมองตามความเป็นจริงอย่างตรงไปตรงมาคือธัมมะวิจิยะ (วิจัยตามความเป็นจริง) ผลที่ได้คือปัญญาตามความเป็นจริง ปัญญาตามความเป็นจริงจะไม่มีวันเสื่อม เพราะว่าจิตเข้าใจตามความเป็นจริงแล้ว ดวงตาเปิดแล้ว รู้จักแล้ว

 

กองทัพธรรมกำลังสร้างหลวงปู่ทันใจโดยมีหลวงพ่อจำเนียรแห่งวัดถ้ำเสือมาเป็นประธานโดยต้องสร้างให้เสร็จภายในวันเดียวเท่านั้นจึงจะเรียกว่าหลวงปู่ทันใจคลิกดูภาพใหญ่หลวงปู่ทันใจได้

 

ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

ผมขอกราบอนุโมทนาสาธุครับ