โดนขังวิญญาณ

[FONT=&quot]เด็กชายพรหมจึงกราบบังคมทูลพระราชบิดว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]เรื่องการรบนี่ การแพ้หรือชนะไม่ได้อยู่กำลังพล ถ้ารบด้วยกำลังคนหรือกำลังอาวุธ ก็ถือว่าเป็นการแพ้ชนะที่ไม่เด็ดขาด การรบจริง ๆ ต้องใช้กำลังคนด้วย กำลังปัญญาด้วย กำลังความสามัคคีด้วย ความเด็ดเดี่ยวด้วย ลูกมั่นใจว่าการรบคราวนี้ถ้าจะพึงมีขึ้นเราต้องชนะ แต่เราไม่ได้เป็นฝ่ายไปตีเขา ถ้าเขามาตีเรา เราก็ตีเขา ถ้าเขาไม่ตีเรา เราก็ยังไม่ตีเขา เราพร้อมรบเท่านั้น ต้องพร้อมรับและพร้อมรุก[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT]
[FONT=&quot]เป็นอันว่า พระเจ้าพังคราชก็ตามใจเพราะเชื่อโหร ท่านไปถามพระยาโหราธิบดีว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]ว่ายังไง[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]โหรก็ยิ้มและตอบว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]เห็นชอบด้วยกับพรหมกุมารพระเจ้าค่ะ และเวลานี้ก็ถึงเวลาแล้วที่ไทยจะเป็นอิสรภาพ[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]แล้วโหรก็ลงเลขฉับ ๆ ตอบว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]เรื่องการรบ แพ้สงครามไม่มี[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]เท่านั้นเองประชาชนลุกขึ้นไปกระจายข่าวว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]ไทยเตรียมรบ ไทยจะไม่เป็นทาสขอม ไทยจะไม่ให้ทองคำแก่ขอม เราพร้อมรบ[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]คนไทยทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส รื่นเริงคอยเวลานี้มา ๑๖ ปี แล้วว่าเมื่อไรจะลั่นกลองรบด้วยวาจาของพรหมกุมาร [/FONT]
[FONT=&quot]เจ้าขอมดำมันรู้ว่าแข็งเมืองเพราะไม่ส่งส่วย ก็จัดแจงยกกองทัพมาปราบเราหวังเผด็จศึกให้สิ้นซากไป ฝ่ายคนไทยพร้อมอยู่แล้วนี่ ก็จัดกองทัพยกออกไปทันที การยกกองทัพไปคราวนั้นมีช้างพลายประการแก้วนำทัพ พรหมกุมารประทับนั่งทรงเครื่องแม่ทัพสวยงามสง่าผ่าเผยมาก สำหรับพระราชบิดาประทับบนหลังช้างอีกเชือกหนึ่งมีเศวตฉัตรกั้นเป็นจอมทัพ มีแม่ทัพนายกองแต่งตัวสวย ๆ เพราะพรหมกุมารได้กราบทูลพระราชบิดา และพระราชมารดาว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]นักรบทุกคนต้องแต่งตัว[/FONT]
[FONT=&quot]สวยเป็นการตัดไม้ข่มนาม[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]ข่มกำลังใจกันไปในตัวเสร็จ พลทหารใช้เกราะเงินแกมทอง นายทหารใช้เกราะทอง แม่ทัพใช้เกราะทองประดับเพชร มันเป็นการสง่าผ่าเผย ทำให้ข้าศึกครั่นคร้ามเป็นจิตวิทยาอันหนึ่ง แม้จะมีการรบเราก็พร้อมรบพร้อมรุกแต่งตัวสวยสะโอดสะอง [/FONT]
[FONT=&quot]ขอมยกทัพมามีกำลังมากว่าเรา ๔ เท่า แม่ทัพยิ้ม สหชาติ ๒๕๐ ก็ยิ้ม ชี้ให้กันดูว่า พวกนี้ไม่มีชีวิต เจ้าพวกขอมที่มากันนี่มันเป็นผีหมด เป็นการปลุกใจกัน ดูซิว่าเครื่องแต่งกายมันก็สู้เราไม่ได้ เหมือนอสุรกายแท้ ๆ และมาอย่างเกณฑ์กันมา ของเราไม่มีการเกณฑ์เรามาด้วยกำลังใจ การรบแพ้ชนะอยู่ที่กำลังใจเป็นสำคัญ เรามีความสามัคคีกันมีความหวังดีกัน นี่แหละลูกหลานที่รัก การที่เราจะอยู่ร่วมกันด้วยดี ก็ต้องอาศัยชนะกำลังใจกันเป็นสำคัญ การชนะแต่กายมันชนะไม่จริง โดยเฉพาะพวกที่อยู่ด้วยกันต้องมีความสามัคคีกัน [/FONT]
[FONT=&quot]พรหมกุมารจึงประกาศกับบรรดาประชาชนว่า ถ้าคนไทยจะพึงแพ้แล้วก็ควรจะตายกันทั้งชาติ เพราะว่าผืนแผ่นดินแห่งโยนกนครทั้งหมดตั้งแต่เชียงแสนมาถึงพะเยาเป็นของเราเดิม เวลานี้เราถูกจำกัดเขตให้อยู่ในแดนทุรกันดารมีเนื้อที่นิดหน่อยประมาณแสนไร่เศษ แล้วคนของเรามีเท่าไร ขอมดำไม่ใช่เจ้าของพื้นที่ แต่กลับมาเป็นเจ้าของพื้นที่ อิสรภาพของเราก็หมดไป และนอกจากนั้นเราต้องส่งส่วยทองคำให้เขาปีละ ๑๐ ชั่ง คิดเป็นเงินเท่าไร ถ้าเราจะเอาทองนั้นมาขายเลี้ยงคนของเราเองก็จะมีความสุข โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนของเราเกิดขึ้นมาทุกวันจำนวนคนมากขึ้น เนื้อที่ก็ดูเหมือนว่าจะแคบลง เมื่อเทียบกับจำนวนคนที่มากขึ้นเพราะ[/FONT]

 

ขอบคุณ มากเลยค่ะเป็นพระคุณอย่างยิ่งเลยค่ะ กระต่ายจะรีบไปดำเนินการอย่างที่บอกค่ะ พอดีช่วงก่อนหน้านีกระต่ายไปไหว้พระเก้าวัด ยังมีน้ำมนต์เหลืออยู่คงจะมากกว่า เก้าวัดเพราะไปไหว้เยอะกว่านั้นจะ ใช้น้ำมนต์ไล่ดู.....ส่วนเรื่องกุมารทองก็มีกวนบาทาจริงๆค่ะ น้องชายอีกคนคือเป็นนอ้งของผู้ชายคนนี้อีกทีน่ะค่ะโดนบ่อยๆ คือนอนอยู่ ตื่นมาก็ไปนอนใต้บรรใดบ้าง ใต้โต๊ะบ้าง แล้วที่นอนก็ไม่รู้ว่ามีเลือดมาจากไหนมากมายทั้งที่ก็ไม่มีแผลอะไร เลือดกำเดาก็ไม่ได้ไหล บางวันเขาก็พากุมารทองไปช่วยขายของ ขายไม่ค่อยได้เขาก็ไม่ได้เลี้ยง ก็เลยบอกกุมารทองว่า หากินเอากับร้านยาย ข้างๆแล้วกัน ไม่มีตังซื้อของมาเลี้ยง ยายข้างร้านก็เป็นญาติกันน่ะค่ะ แกขายลูกชิ้นลูกชิ้นยายก็ตกเกลื่อนหน้าร้านเลยค่ะ บางทีก็มากวน ดึงผ้ากันเปื้อนบ้าง และชีวิตของน้องชายก่อนจะหนีก็แย่มากเลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะไปทำเรื่องอะไรไว้หรือเปล่า......

 

หวัดดีครับพี่พร ใกล้มีเทศกาล กฐินแล้ว ถ้าถึงวันจะบอกอีกที่นะครับ ว่าง ๆ ก็มาร่วม
แจกทาน อาหารเจ ก็ได้นะครับ

 

มีเรื่องอยากรู้ครับ ถ้านาย Q เคยเช่าเครื่องรางประเภทแนวอาถรรพณ์มีวิญญาณ (กุมาร รักยม เครื่องรางแนวเสน่ห์ยาแฝด) เช่ามาจากวัด จากสำนักต่างๆ สมัยวัยรุ่น มาต่อมาทำหักบ้างบางชิ้น บางชิ้นไม่หัก แต่เริ่มไม่อยากใช้แนวนี้ เลยรวบรวมของแนวนี้จำนวนหลายชิ้นไปวางไว้วัด ไม่รู้ล่ะว่าของเหล่านี้จะไปจริงไหม ถ้านาย Q ไม่ได้มีอะไรป้องกันตัว คำถามคือถ้านาย Q เริ่มทำบุญทำกุศล จะมีเกราะป้องกันของเหล่านี้ได้หรือไม่ สงสัยเรื่องบุญกุศลว่าทำไปจะถูกเก็บข้างบนหมดหรือจะมาเป็นเกราะด้วย แต่ถ้ามาเป็นเกราะแบบนี้จะลดลงเรื่อยๆหรือเปล่า สงสัยแต่ใช้คำถามไม่เป็นครับ

 

นาย A เป็นพ่อของเด็กชาย B และเด็กหญิง C
นาย A เสียชีวิตไปเกิดเป็นเด็กชายในศาสนาอื่น จ้ำม่ำเชียว โตขึ้นคงนิสัยดีในศาสนานั้นๆ
เด็กหญิง C ขยันไหว้หิ้งนาย A ด้วยความกตัญญู
เด็กชาย B จึงไม่บอกอะไรเด็กหญิง C ว่าพ่อไปเกิดใหม่แล้ว
เด็กชาย B แสนเจ็บใจไม่ได้ชวนพ่อทำบุญให้มากสมัยมีชีวิต
เด็กชาย B จะทำอะไรดีที่ทำให้พ่อไม่ห่างจากนิพพานแม้รู้ว่าศาสนานั้นดีทุกศาสนา ทุกวันนี้ขึ้นกับคน ชาวพุทธก็มีที่ดีและไม่ดี ชาวศาสนาอื่นก็มีดีเยอะมากมาย แต่ไม่อยากให้ห่างจากนิพพาน แล้วเด็กชาย B จะทำอย่างไรดี หรือต้องตักบาตรแล้วอธิษฐานว่าให้นาย A ในชาติใหม่ไม่ห่างจากนิพพานแบบนั้นได้ไหมหนอ

เด็กชาย A ฝากถามมา

 

สักวาลูกนี้แสนเขลานัก ปากว่ารักพ่อแม่มากหนักหนา
ยามท่านอยู่มิรู้จักรักษา ยามจากลาอาลัยเศร้าใจเอย

 

ท่านจิโปครับ ผมไม่คิดจะเถียงท่านเลยนะครับ เพราะสำหรับผมท่านก็คือผู้หลักผุ้ใหญ่ที่ผมต้องให้ความเคารพอยู่แล้ว แต่ทำไม....ผมถึงรู้สึกเหมือนว่าตัวเองไม่มีอะไรที่เหมือนพระเลยครับ แบบประมาณว่า ถ้าธรรมถึงขั้นพระแล้ว....ไหงยังถูกสิงอยู่ได้ล่ะครับ ที่สำคัญ...มักโดนยำซะเหลือเกิน...ถ้าถึงขั้นพระแล้วเขาไม่ผ่อนให้หน่อยเหรอครับ
วันนี้...ช่วงประมาณบ่าย 3 เกือบๆบ่าย 4น่ะครับ ไม่รู้ใครเมตตามาช่วยผมครับ...หลังจากที่ท่านช่วยแล้วรู้สึกโล่งโปร่งขึ้นเย่อะเลยครับ รู้สึกได้ว่า...เหมือนมีกำลังจิตเพิ่มมากขึ้นครับ แปลกดีเหมือนกัน

 

วิญญาณที่อยู่ในหุ่นรึเครื่องรางมีหลายแบบมาก ทั้งที่แค่ถือเป็นสื่อ หรือแฝง
อยู่ในหุ่นเลย หรือบางทีก็อาศัยหุ่นเป็นสื่อพอมาถึงบ้านก็ลงที่บ้านเลย
ฉะนั้นเราเอาหุ่นออกไปแล้วบางทีวิญญาณก็ไม่ได้ไปด้วยก็มี รวมทั้งที่เราใส่
บาตรอุทิศให้เขาไปเกิด ถ้ากุศลจิตเราไปพอส่ง เขาก็ไปเกิดใหม่ไม่ได้อยู่ดี
เรื่องวิญญาณจึงเป็นเรื่องที่วุ่นวายมาก ไม่จำเป็นก็อย่าเอาเข้าบ้านครับ

ส่วนบุญที่เราเอามาเป็นเกราะป้องกันก็แล้วแต่จิตเราครับ เราคิดว่ายังก็ยัง
เราคิดว่าหมดก้หมด คิดว่าเหลือน้อยก็น้อยตามความคิดเรา

 

พระก็ป่วยได้ โดนเขาเอาปืนไล่ยิงก็ได้(ถ้าใบ้หวยผิด) เจ้ากรรมนายเวรท่าน
ไม่เว้นพระเว้นเจ้าหรอกครับ พระก็โดนผีสิง เทพสิงได้เหมือนกันครับ
ตัวเราเองบางทีก็รู้สึกว่าศิลไม่ครบบ้าง มีกิเลสเยอะบ้างดูไม่เหมือนพระ แต่จะมี
สิ่งหนึ่งที่ทำให้เป็นพระคือความละอาย มีความละอายอยู่เวลาผิดศิลก็รู้อยู่
ฝันที่เห็นเราเป็นพระเป็นสิ่งที่เหนือความคาดหมาย จึงเป็นสิ่งที่ออกมาจากจิต
ใต้สำนึก ไม่มีการปรุงแต่งเพิ่มจึงเชื่อได้ว่า จิตใต้สำนึกเรามีเหตุที่ทำให้จิตเรา
ปรุงเราออกมาเป็นรูปของพระให้เราเห็น

ไม่เหมือนกับเรามองออกมาจากฌาณของคนอื่น อันนั้นต้องใช้ฤทธิ์ได้จึงมอง
ออกมาจากญาณขอพระหรือเทพได้ จึงตัดประเด็นนี้ออกไป
คุณสมบัติพระคือมีความละอายใจตัวเดียวครับนั่นคือศิล227ข้อ

 

ไม่ว่าท่านจะไปเกิดแล้วก็ดียังไม่เกิดก็ดี คุณความดีนี้ที่ทำเรียกกตัญญูกตเวที
ส่งผลให้เราเกิดกุศลจิต เป็นความดีที่บังเกิดกับเรา ส่วนเมื่อท่านไปเกิดแล้ว
คือกำลังใช้กรรมที่ทำมา เราเปลี่ยนชะตาไม่ได้ถือว่าเราช่วยที่สุดแล้ว ส่วนภาย
ภาคหน้าเขาจะไปทำตัวในศาสนาไหนก็แล้วแต่ชะตาลิขิตเขาครับ

ชีวิตเราก็อย่างนี้มีพบมีพลัดพรากจาก นี่คือความทุกข์ของการเวียนว่ายตาย
เกิดในสังสารวัฏ จากพ่อกลายเป็นลูกหลาน จากพี่กลายเป็นเพื่อนสนิทโดย
เราไม่รู้ ท่านจึงสอนให้มีเมตตาต่อผู้คนให้มากๆเพราะไม่รู้ว่าจิตในร่างเหล่านั้น
จะเป็นญาติเรามาก่อนรึเปล่า มองให้เห็นความทุกข์ของการเวียนว่ายตายเกิด
นะครับ

 

มีคนถามว่ากินยานอนหลับมานานอยากเลิกจะทำไงเพราะนานๆไปมันก็ต้องเพิ่มตัวยา
เรื่อยๆ รวมทั้งอาการข้างเคียงทำให้หงุดหงิดง่าย ก็มีวิธีแก้ดังนี้

1.กินมะระ หรือของที่ขมมากๆเช่นเครือกอฮอประมาณ 1 อาทิตย์ให้ระบบทำงาน
2.วันที่8เริ่มกินโสมบำรุงสร้างระบบใหม่อีก 7 วัน

รวมสองอาทิตย์จะล้างพิษที่ล็อคระบบเลือดเราใว้ได้ ยานอนหลับก็ลดลงเรื่อยๆ
ตั้งแต่เริ่มการล้างพิษในระบบ

ระหว่างรักษาถ้าเกิดการนอนไม่หลับ ให้ต้มอ้อยดำ(สำหรับต้มยาต้นเล็กๆ)กินไป
พลางๆเพื่อระงับการหงุดหงิด

เห็นใหมกินยานอนหลับเข้าไปง่ายมากแต่ตอนล้างพิษออกยากมาก ไม่จำเป็นอย่ากิน

 

อ่าน บทความของแต่ละท่านมาจน หน้า32 ทำให้อยากอ่านต่อจนจบ แต่มีตั้ง 135 หน้า คงไม่จบในวันเดียวแน่ๆ พอพิมพ์ข้อความนี้มานั่งดูก็แปลกหรือเป็รเรื่องบังเอิญที่ผมอ่านมานถึงหน้า32 เท่ากับอายุปัจจุบันพอดี ขออนุโมทนา กับ บทความต่างๆทำให้รู้อะไรหล่ายๆอย่างเพิ่มขึ้นมากและรับรุ้ว่าแต่ละท่าน ล้านไม่ธรรมดาเลยจริง ถ้ามีโอกาสบุญวาสนาบ้างก็คงดีจะได้ฝากตัวเป็นศิษย์ มนุษย์ทุกคนล้วนมีกรรม อย่างตัวผมเองก็มีกรรมในเรื่องความคิด จิตมักชอบคิดกังวลถึงเรื่องที่ยังไม่เกิด ทำให้เป็นคนฟุ้งซ่าน นอนหลับยาก ไม่ว่าจะเหนื่อยหล้าแค่ไหนถ้านอนก็จะเป็นคนหลับยากชอบคิดมากังวลกับเรื่องที่ยังมาไม่ถึง ก็อาศัยการนั่งทำสมาธิเนี้ยแหละที่พอให้ทุเลาลงบ้าง แต่ก็ยังประพฤติปฏิบัติยังไม่ได้ดีเท่าไหร่ ยังไงก็ขอความชีแนะจากผู้มีบาระมีท่านทั้งหลายด้วย โดยเฉพาะท่าน จิ-โป และท่าน ainteerati ว่าควรแก้กรรมของการคิดมากและกังวล นี้ยังไงดี

 

ไปอาบน้ำ แล้วสวดมนต์นั่งสมาธิก่อนนอน ก่อนนะครับ พรุ่งนี้จะมาอ่าน ต่อ กระทูนี้บทความและการโต้ตอบยาวมากเท่าที่เคยอ่านมาแถมได้ความรุ้และสาระดีๆ สอกดแทรกธรรมะต่างๆน่าๆ ราวกับทุกคนในที่นี้ ล้วนเป็น ญาติพี่น้องกันมาก่อน ทำให้รุ้สึกอบอุ่น อย่างทราบซึ้ง ขออนุโมทนาบุญอีกครั้งกับบทความของทุกๆท่าน

 

หนูเองไม่อยากทานหรอกค่ะ แต่ตอนนั้นป่วยมาก นอนไม่หลับเลย จนร่างกายหนูไม่ไหวแล้ว (ตอนนั้นยังไม่เจอพี่จิ-โป) จนเดินไปก็เหม่อลอย รถจะชนเอา ดีว่าน้องเขยแฟนดึงมือเอาไว้ ไม่งั้นคงเป็นศพไปแล้ว หลังจากนอนไม่หลับมานาน น้ำหนักลงหลายกิโล และเหม่อลอย ทำงานไม่ไหวเลย ไม่มีแรง จนต้องไปปรึกษาแพทย์ เค้าก็ให้ยาคลายกังวลและยานอนหลับมาค่ะ ตั้งแต่นั้นก็ทานมาเรื่อย พยายามที่จะหยุดแต่ก็มี effect ทุกครั้งไป อยากเลิกมากค่ะ แต่ก็บินิด ๆ ทานนิดเดียวไม่เคยเพิ่มปริมาณค่ะ ก็เพราะเจ้า MRI นั่นแหล่ะ ตัวต้นเหตุ ตั้งแต่ไปเข้าอุโมงค์ MRI มา ก็นอนไม่หลับมาตลอดเลยค่ะ เสียงของมันรบกวนโสตประสาทมากค่ะ ใครได้เข้าไปก็จะรู้ว่ามันเป็นยังงัย


วันนี้ตื่นเช้ามานี้ไม่มีแรงเลยค่ะ หมดแรงไม่เคยเป็นนานแล้ว (ยังไม่ได้หยุดยานอนหลับนะคะ)

ขอถามพี่จิ-โป ค่ะ
1. มะระ ทานอย่างไรคะ ทานแบบปรุงสำเร็จเป็นอาหาร หรือต้องบดเป็นยาคะ
2. โสม ทานอย่างไรคะ ซื้อแบบเป็นเม็ดแคปซูล ทานได้มั้ยคะ ถ้าแบบแคปซูลทานไม่ได้ จะไปหาซื้อที่ร้านขายยาสมุนไพร เค้าจะมีขาย แต่บอกปริมาณเค้าไม่ถูกค่ะ

ส่วนอ้อยดำ นี่ รู้สึกว่าจะเคยเห็นยานี้ที่คลินิกแพทย์สมุนไพร ที่ระยองค่ะ เจ้าของชื่อหมอบุญ เค้าจะให้ทานยาแคปซูลนี้ เพื่อรักษาคนที่มีอาการนอนไม่หลับ ข้างในแคปซูลจะเป็นผงสีดำ หนูไม่ทราบว่าเป็นอ้อยดำบดหรือเปล่าน่ะค่ะ
ถ้าไม่ใช่ ปริมาณการรับประทานหล่ะคะ จะทานอย่างไร

ขอบคุณค่ะ

 

หายเร็ว ๆ นะครับ คุณทีโอ ผมอ่ะประจำแบบว่าตื่นมาแล้วไม่มีแรง เหมือน
ไม่มีพลังในตัว แต่คงเปงเพราะความขี้เกียจ ^-^

 

เหมือนกันเลยครับ แต่ผมจะใช้วิธีกระตุกตัวเองขึ้นมาพรวดเดียว แต่ก็ไปนั่งซึมในห้องน้ำอีกที เซ็งจริง

 

แล้วนิวรณ์ เจ้าตัวฟุ้งซ่านที่ทำให้ใจเศร้าหมอง .. นี่ ควรจะแก้ยังไงนะคะ คุณจิ-โป เวลา ศิลามณี ดูละครประเภทน้ำตาท่วมจอ..บางครั้งเก็บเอาไปคิดว่าเป็นนางเอกในละคร ..หรือบางที อยู่ๆมันก็คิดขึ้นมาเอง จนทำให้ใจเศร้า:'( หมอง

ศิลามณี เคยสังเกตุตัวเองนะคะ พอใจเศร้าหมองแล้วนอนหลับไป .. มักจะฝันร้ายทุกทีเลย ไอ้ประเภท มาแย่งของ..ดึงออกไปจากมือ...แล้วศิลามณี โต้ตอบอะไรไม่ได้..ตื่นขึ้นมานะ เจ็บใจตัวเองที่สุดในโลก..ชมัดเลย ทำไมเราไม่แย่งเอากลับมานะ ...หรือไม่ก็ไมไม่ชกหน้าให้หงายตรึงไปเลย

คุณจิ-โป พอจะมีวิธีเคล็ดลับแนะนำไหมคะ ศิลามณี เคยสั่งตัวเองว่าไม่คิด ไม่คิด ไม่เอานิวรณ์บางทีก็ได้ผล บางทีก็ไม่ได้ผลคะ

 

สงสัย สไต เรา 2 คน จะคล้าย ๆ กัน มั้งครับ อิอิ

 

โหว เห็นคุณทีโอพูดแบบนี้หลอนเลยเรา ยิ่งประสาทอ่อนอยู่ มิน่าแม่ถึงร้องโวยวายจะออกท่าเดียวกว่าจะสำเร็จก็งอนกันไปหลายยก

คุณศิลามณีแตกต่างกันที่ทิพย์ร้องไห้ตรงนั้นเลย ๕๕๕ ไม่ได้เอามาคิดต่อเมื่อก่อนไม่เป็นแบบนี้นะคะเห็นคนดูละครแล้วร้องไห้

หรือด่าไปด้วยทิพย์ก็จะว่าเขาเป็นไรอ่ะ นั่นมันแค่ละคร แต่พอเรามานั่งดูบ้างหลังๆความรู้สึกว่ามันเป็นแค่ละครเปลี่ยนไป

เอาเรื่องเงาพรายแล้วกัน มีวันหนึ่งที่แม่เรนท์ทะเลาะกับเรนท์ที่จะเลิกกับสามี อยู่ๆความรู้สึกนั้นมาอยู่ในใจเราเฉย

ความรู้สึกของแม่เรนท์ที่โดนสามีทำร้ายเจ็บปวดที่อยากเลิกและพยายามเจรจาในทุกข์นั้นก็มาเจอลูกซ้ำเข้าไปอีก

น้ำตาก็ไหล พอคิดได้อีกทีเรานี่ท่าจะบ้าคงเป็นเวรกรรมที่เคยไปตำหนิคนร้องไห้กับละครไว้

 

ยินดีต้อนรับนะครับ
..............................