ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

เฮ้อ..ไปเหมือนกันแต่ไม่ได้เจอกัน น่าเสียดายจริงๆ
เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาเล่าบ้าง เผื่อท่านอาจารย์ me,myself จะมีข้อแนะนำเพิ่มเติม
:boo::boo::boo::boo::boo:

 

ส่วนใหญ่ไปถวายสังฆทานครับ นี่ก็ไปฝึกเป็นครั้งที่สามเองครับ (ไปไม่ค่อยทัน สายตลอด หุหุ) พอดีเมื่อคืนอยู่เวรที่ทำงานพอเช้าก็เลยแวะเข้าไปเลยไปถึงประมาณแปดโมงกว่าๆ

มีวิธีช่วยให้ไม่ปวดขาบ้างไม๊ครับ นั่งไปสักพักชอบปวดขาประจำ

 

พี่โอนไปบัญชี น้องอ้อย ๕๐๐ บาทครับ

ขอรบกวนด้วยนะครับ

ขอบคุณครับ

 

เป็นพระมหากรุณาธิคุณที่ทรงตักเตือน ทำให้ข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลายได้ทราบว่า อยู่ในพระเนตรพระกรรณตลอด เป็นกำลังใจให้ข้าพเจ้าทั้งหลายตั้งอกตั้งใจพากเพียรในการปฏิบัติยิ่งๆขึ้นไป

ธรรมะอันใดที่พระองค์ทรงตรัสรู้แล้วขอข้าพพระพุทธเจ้าทั้งหลายจงบรรลุธรรมะเหล่านั้นในชาตินี้ด้วยเทอญ สาธุ<!-- google_ad_section_end -->

....กราบขอขมาพระรัตนตรัย ที่ข้าพเจ้าได้กระทำผิดต่อ กรรมบท10
ข้าพเจ้าขอน้อมรับในความผิดนั้นแต่เพียงผู้เดียวโดยดุษฏี
หากมาตรแม้นได้พลาดพลั้งเผลอไปต่อไปจะพึงสำรวม และระมัดระวังยิ่งขึ้น
ขอได้โปรดเมตตา และให้อภัย ในความผิดพลาดครั้งนี้ด้วยเทอญ
กราบ กราบ ขอขมา เพื่อจะได้ถึงซึ่งพระนิพพาน
(มิฉะนั้น ประตูอื่นเปิดรอรับแน่นอน สาธุ สาธุ)

 

ตอนนี้ตัวเองก็เป็นอยู่ค่ะ ใจร้อนเหลือเกิน ขี้โมโห ขี้หงุดหงิด ถูกใจกับข้อธรรมของคุณสาวมากค่ะ คิดว่าเราคงเคยทำกรรมกับเขาไว้ จะนำไปปฏิบัติดูค่ะ ขอบคุณมากค่ะ สาธุ

<input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden">

 

กระทู้ไปเร็วมากๆเลยค่ะ ตามอ่านเกือบไม่ทัน

 

แสดงว่าจิตไม่นิ่งจริงๆน่ะซีคะ เพราะถ้าจิตสงบดี ไอ้อาการทางร่างกายนี่เราจะไม่รู้สึกเลย มันตัดไปเองโดยอัตโนมัติ จะมารู้สึกก็ตอนออกมาแล้วค่ะ จะรู้สึกปวดเมื่อย เจ็บ ต้องเหยียดแข้ง เหยียดขาให้มันหาย อิอิ

 

ขอบคุณครับพี่สาว ผมจะพยายามปฏิบัติให้ยิ่งๆขึ้นไป

 

ขอถามเกี่ยวกับการนั่งนิดนึงค่ะ เมื่อวันก่อนลองนั่งหน้าองค์พระ นั่งนะมะพะธะไปสักพัก ตาจะกระพริบๆ ปริบๆค่ะ ก็พยายามไม่สนใจ นั่งภาวนาไปเรื่อย นึกในใจ ตายเป็นตายวุ้ย สักแป๊บ เหมือนมันแปล๊บๆ ที่ตา เหมือนมีใครมาเปิดแฟลชเร็วๆ มันเร็วมากเลยค่ะ นับเป็นหน่วยย่อยกว่าวินาทีอีก แล้วก็ตกกะใจตาเปิดขึ้นมาทันทีเลย --' ในระหว่างที่หลับตานั่งภาวนา ตาเนื้อเราจะเห็นเป็นสีดำใช่ไหมค่ะ แล้วทีนี้เหมือนกับมันหมุนติ้วๆ ที่ตาเรา ยังงี้ควรทำยังไงดีค่ะ การแก้คือการไม่สนใจใช่หรือเปล่าค่ะ พยายามนั่งไปเรื่อยๆ

ส่วนกลางคืน ตอนนอน ก็จับภาพพระพุทธชินราชค่ะ เพิ่งเริ่มจับเมื่อวันก่อน ไม่รู้อะไรดลใจ แต่ก่อนเคยหัดนั่งสมาธิกับหลวงพ่อ ท่านก็บอกให้เรานึกถึงพระที่เราชอบ เราก็นึกอยู่นาน เอาองค์ไหนดีหว่า อยู่ๆ ก็นึกถึงพระพุทธชินราช พอคราวนี้ นอนๆ อยู่ก็ลองจับภาพถึงท่าน ทั้งที่ปกติ ก็จะนอนภาวนาแล้วหลับคาที่เลย แหะ แหะ อย่างงี้ถ้าเรานอนแล้วจับภาพท่านอย่างเดียวโดยไม่ต้องภาวนาได้หรือเปล่า หรือว่าต้องภาวนาควบคู่ไปด้วย

 

เอาบุญมาฝากค่ะ...เมื่อสักครู่ได้ถวายสังฆทานและปัจจัยมาค่ะ

 

นั่งเพ่งมากไปหรือเปล่าค่ะ พยายามอย่าเพ่งให้นั่งหลับตาสบายๆ เพ่งมากจะทำให้ปวดหัวปวดตาได้ค่ะ

นอนจับภาพพระอย่างเดียวก็ได้ค่ะ ไม่จำเป็นต้องภาวนา อันนี้อยู่ที่ใจค่ะ อนุโมทนาด้วยนะคะ

 

เมื่อก่อนพี่ก็เป็นค่ะ ปวดมากด้วยเพราะไซส์XL อิ อิ
แต่พี่ไปคิดได้เอาตอนที่ไปอยู่วัดมาเมื่อเดือนก่อน
เค้าให้นั่งสมาธินาน นานมาก พี่งี้ปวดขาจนร้าวมาถึงหลัง
ปวดจนน้ำตาไหลเลยค่ะ ไม่กล้าเปลี่ยนท่า กลัวไม่สุภาพ
ลองเอานิ้วจิ้มดูหลังจากออกจากสมาธิ โอ้โฮ...
มันไม่รู้สึกว่ามีขาหรือมีอะไรเลย ชามากกกกกกก....

แต่พอปวดมาก เราก็จะรู้จักจัดท่าทางให้มันพอดีเหมาะสมกับเราตั้งกะก่อนนั่ง
แล้วก็เอาสมาธิจดจ่อกับคำภาวนา กับภาพพระที่เราจับอยู่
คิดในใจว่าจะปวดก็ให้มันปวดไป ไม่สนหรอก อย่ามากวนซะให้ยาก
ก็แปลกค่ะ มันไม่ค่อยรู้สึกปวดขาเท่าไหร่ แค่เริ่มชาๆเดี๋ยวก็หาย
เดี๋ยวนี้พี่นั่งสมาธิเป็นชั่วโมงได้สบายๆ สังขารไม่กวนเท่าไหร่เลย

อันนี้เป็นวิธีของพี่นะคะ พี่ใช้ของพี่แล้วมันได้ผล
สำหรับท่านอื่นๆพี่ไม่ทราบจริงๆค่ะ
ยังไงซ้าน้อง akp07 ต้องเอาชนะให้ได้ อย่าท้อนะคะ
อายุยังน้อยกว่าพี่ จะยอมแพ้พี่ได้ยังไงกัน สู้ๆนะคะ
บุญรักษาค่ะ

 

ขอบคุณครับพี่~อมริศา~สำหรับคำแนะนำ ผมจะพยายามให้มากขึ้นครับ
ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นครับ สาธุ

 

เมื่อวานนี้ก็ไปบ้านสายลมเหมือนน้อง akp07 ค่ะ
ไปกันสามคนมี konkangwad (คนบ้าวัด) กับเพื่อนรุ่นน้องอีกคน เป็นการไปกันครั้งแรกเลยค่ะ เงอะๆงะๆกันพอควร ไม่รู้อะไรเลยซักอย่าง อาศัยศรัทธาอย่างเดียว ใครทำอะไรเราก็คอยมองๆเค้าไว้แล้วก็ทำตามเค้ากัน

คนเยอะมากๆเลยค่ะ หลังจากที่เราถวายพานครูแล้วก็หาที่นั่งกัน ซึ่งก็ใกล้จะเต็มแล้ว แต่คนก็ยังหลั่งใหลมาไม่หยุด ซึ่งก็แปลกที่ทุกคนที่มาก็ยังมีที่นั่งได้อีกเรื่อยๆ งงอยู่เหมือนกัน เราเป็นผู้ฝึกใหม่ก็มาฝึกกันที่ชั้น 3 ค่ะ ส่วนชั้น 2 เค้าเขียนป้ายไว้ว่าสำหรับผู้มาฝึกฌาณ 8 คนก็เยอะมากๆเหมือนกัน

จนมีวิทยากรมาอธิบายถึงขั้นตอนในการฝึกให้พวกเราทุกคนฟัง เสร็จแล้วก็แยกห้องชายหญิงค่ะ ท่านบอกห้องละ 10 คน แต่ความที่คนเยอะมากๆ ห้องเรามีถึง 13 คน รวมอาจารย์ด้วยเป็น 14 คน เข่างี้เกยกันเลยค่ะ แต่ทุกคนก็ไม่ย่อท้อนะคะ ระหว่างรอก็ฝึกภาวนา นะมะ-พะทะ กันไปไม่มีการคุยกัน คนเยอะก็จริงแต่ห้องเงียบสงบมาก

สักพักก็เปิด CD สมาทานพระกรรมฐานของหลวงพ่อ พอได้ยินเสียงท่าน ใจเรางี้มันปีติมาก อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก เพราะตอนแรกรู้ก็สึกตื่นเต้นอยู่ พอพวกเรารับศีลเสร็จแล้ว อาจารย์ก็ให้ภาวนาแล้วจับภาพพระต่ออีกสักพัก ท่านก็นำตัดขันธ์5 เสร็จแล้วก็ได้เรื่องเลยค่ะ คนอื่นๆนะคะ อาจารย์ถามเห็นอะไรก็ตอบกันฉะฉานไปหมด เรายังงอยู่เลย ทำไมไปกันเร็วจังเนี่ย รอตรูมั่งดิ อิ อิ

ก็นั่งฟังเค้าพูดกันเพลินเลยค่ะ แต่ที่สกิดใจคือ ที่เค้าพูดๆว่าเห็นเป็นอย่างนั้น เห็นเป็นอย่างนี้ เอ..เราก็รู้สึกเหมือนกัน และก่อนที่เค้าจะพูดซะอีก แต่เราไม่เห็นอ่ะ หรือบางครั้งที่เห็นก็รู้สึกมันมืดมาก เหมือนเราเห็นอะไรในที่มืดมากๆเราก็เลยไม่กล้าพูด หลายครั้งเลยที่เป็นอย่างนี้ จนงงว่าเราคิดไปเองรึเปล่า แต่เรารู้สึกก่อนที่เค้าจะพูดจริงๆนะ งงอ่ะ...

ตอนหลังก็ได้มาถามอาจารย์ว่า เราไม่เห็นภาพเลย แต่เรารู้สึกเหมือนที่เค้าพูดกัน อันนี้แปลว่าอะไร อาจารย์ก็บอกว่า อ๋อ..อย่างนี้ถือว่าใช่ค่ะ เพราะว่าที่เราเห็นกัน เราเห็นด้วยจิต ไม่ใช่ด้วยตาค่ะ แสดงว่าคุณเห็นจริง เราก็อึ้งค่ะ

ก็อดคิดไม่ได้ว่าเราคงสมาธิไม่ดีพอ เพราะคนเยอะมาก ขยับตัวกันที่ก็ชนกันที เวลาเค้าพูด ก็เหมือนเค้าพูดอยู่ที่หน้าเราเลย หายใจยังแทบจะได้ยินกัน เราเลยคุมอารมณ์ไม่ได้ เสียดายจริงๆ :'(

แต่ว่าจะไปฝึกเพิ่มอีกค่ะ ที่เล่ามา มันยังไม่ไปถึงไหนเลยอ่ะ น้องอีก 2 คน เค้าเห็นกันชัดเชียว เราคงต้องใช้เวลาอีกนาน เหอ เหอ...

ปล.เมื่อคืนลองฝึกเองอีกค่ะ ได้ความรู้มาแล้วต้องรีบใช้ กลายเป็นว่าดีกว่าตอนกลางวันที่บ้านสายลมอีกค่ะ น่าจะเป็นเพราะเงียบสงบดีเพราะอยู่คนเดียวในห้อง แต่ระงับความตื่นเต้นที่ได้เห็นไม่ได้อีก เลยไปไม่ถึงไหน เฮ้อ..เสียดาย

 

อนุโมทนาด้วยนะคะพี่อ้อ เวลานั่งก็ทำใจให้สบายๆ อย่าไปคิดอยากรู้อยากเห็นมากนะคะ ไม่งั้นมันจะหายแซ๊บบบ จำอารมณ์ตอนเห็นให้ดีๆค่ะว่าเป็นยังไง ครั้งต่อไปก็ให้ได้อารมณ์แบบนั้นค่ะ

 

ลองดูนะคะ แล้วสังเกตุดูค่ะว่าเราจะใจเย็นขึ้น สบายใจด้วยค่ะ

 

ขออนุโมทนาในบุญครั้งนี้ด้วยนะคะ....สาธุ

 

เอาบุญมาฝากค่ะ ...
เมื่อวานเย็นไปซื้อของที่ตลาดเมืองใหม่ ตั้งใจว่าถ้าได้ไปตลาดนี้ก็จะซื้อปลาไปปล่อย ท้ายที่สุดก็ได้ปลาตัวโตอย่างที่ตั้งใจไว้ พอซื้อเสร็จก็รีบบึ่งรถเพื่อที่จะไปปล่อย ปกติจะไปปล่อยที่อ่างแก้วในมอชอ แต่ปรากฎว่าเย็นโพล้เพล้วันนั้นมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้น บริเวณรอบๆอ่างแก้วเค้าล้อมรั้วกั้นอย่างหนาแน่นไม่ให้เข้า คงเป็นเพราะช่วงเทศกาลลอยกระทง เลยเป็นข้อห้ามของที่นี่ พึ่งจะรู้ก็ตอนมาถึงค่ะ ในใจก็นึกอยู่ว่า..."เอาล่ะสิ ซื้อปลามาแล้ว นี่ก็พลบค่ำ ถ้าไม่ปล่อยที่นี่จะไปปล่อยที่ไหนกันล่ะ" แล้วพี่ที่ไปด้วย คือเราไปกัน 2 คน ก็บอกว่า...เรามาปล่อยปลา..เรามาทำบุญ ขอพี่รปภ.เค้าน่าจะให้ แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ พี่เค้าอนุญาตให้เราขับรถเข้าไปเพื่อปล่อยปลาแล้วให้รีบกลับออกมาทันที ตอนนั้นดีใจอย่างบอกไม่ถูก ยังไงก็ขออนุโมทนาบุญให้พี่เค้าด้วยที่ใจดีเปิดทางให้เราได้ปล่อยปลาเพื่อทำบุญในครั้งนี้ ลอยกระทงปีนี้ดีจัง เค้าลอยกระทงกันแต่เรามาปล่อยปลา อิอิ อิ่มเอมใจ เลยขอเอาบุญมาฝากกัลยาณมิตรทุกท่านด้วยนะคะ ^_^

 

เอาบุญมาฝากครับ วันนี้ไปร่วมทำบุญกฐิน ที่วัดป่าพูนทรัพย์ธรรมาราม ที่วังน้ำเขียว
ขอทุกท่านร่วมโมทนาบุญ ขอให้ชาตินี้เราไปนิพพานกันโดยถ้วนหน้าครับ

 

อยากไปบ้านสายลมเหมือนกันค่ะพี่ เดือนหน้ามีใครจะไปมั้งมั้ยคะ
หนูจะติดไปด้วย แหะๆ จดๆจ้องๆมาหลายเดือน ไปถึงแต่บ้านอนุเสาวรีย์ค่า แหะๆ