62.ล่องใต้...ชมเกาะ เลาะหาด

พระพุทธรูปที่ระเบียงคด
​

 

​

พระวิหารหลวง
พระวิหารหลวง ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกขององค์เจดีย์พระบรมธาตุไชยา สร้างยื่นล้ำเข้าไปในพระวิหารคด ภายในพระวิหารหลวงมีพระรูปน้อยใหญ่ประดิษฐานอยู่หลายองค์ ด้านหลังพระวิหารหลวงด้านตะวันตก เดิมเป็นห้องลับแล สำหรับนมัสการพระบรมธาตุ ปัจจุบันใช้เป็นพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ ประจำจังหวัดสุราษฏร์ธานี (วัดพระบรมธาตุไชยา) สำหรับแสดงโบราณวัตถุต่าง ๆ แล้วยังใช้เป็นสถานที่บำเพ็ญกุศลและประชุมคณะสงฆ์

 

พระพุทธรูปในพระวิหารหลวง
​

 

พระพุทธรูปในพระวิหารหลวง
​

 

พระพุทธรูปในพระวิหารหลวง
​

 

พระอุโบสถ (ไม่ได้ถ่ายรูปมา เพราะว่าคนในคณะไหว้พระเร็วมาก แล้วก็ขึ้นรถกันเร็ว จึงหมดเวลาเดินชมวัด)
พระอุโบสถตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกขององค์พระบรมธาตุไชยาอยู่นอกกำแพงวิหารคด สันนิษฐานว่าสร้างใน พ.ศ.๑๓๓๐ สมัยอาณาจักรศรีวิชัย เขตพัทธสีมากว้าง ๑๓.๑๕ เมตร ยาว ๑๘.๘๐ เมตร แต่เดิมมีใบพัทธสีมาใบเดียว เรียงรายรอบพระอุโบสถ จนถึง พ.ศ.๑๘๐๐ พระพุทธศาสนาลัทธิเถรวาทแบบลังกาได้แผ่เข้ามา พระสงฆ์ลังกาได้ทำพิธีผูกพันธสีมาซ้ำในอุโบสถที่เดิมอีกครั้งหนึ่ง เพื่อให้พุทธศาสนามีความบริสุทธิ์มั่นคงและสมบูรณ์ยิ่งขึ้น ใบพัทธสีมาจึงปักเป็นคู่แฝดโดยมากมักจะเป็นพระอารามหลวง ด้วยเหตุนี้วัดพระบรมธาตุไชยา จึงมีใบพัทธสีมา ๒ ใบ ภายในพระอุโบสถมีพระประธานเป็นพระพุทธรูปศิลาทรายแดง ปางมารวิชัยสมัยอยุธยา
พระอุโบสถหันหน้าไปทางทิศตะวันตก ซึ่งผิดกับพระอุโบสถทั่วไป ที่นิยมหันหน้าไปทางทิศตะวันออกทั้งนี้อาจเป็นเพาะเมื่อกราบไหวพระประธานในโบสถ์แล้วก็กราบไหว้พระบรมสารีริกธาตุที่บรรจุในพระบรมธาตุเจดีย์ด้านหลังไปพร้อมๆ กัน

 

​

พระพุทธรูปศิลาทรายแดง ๓ องค์
พระพุทธรูปศิลาทรายแดง ๓ องค์ ประดิษฐานอยู่กลางแจ้ง บนลานภายในกำแพงแก้ว ด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือ สร้างในสมัยอยุธยา โดยฝีมือสกุลช่างไชยา อาสน์ที่นั่งเป็นของใหม่เพื่อยกให้พระพุทธรูปสูงขึ้น สันนิษฐานว่าบริเวณที่ตั้งพระพุทธรูปศิลาทรายแดง เดิมเป็นวิหาร แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปก็ชำรุดทรุดโทรมหรือจากภัยสงคราหรือภัยธรรมชาติ จนปัจจุบันไม่มีวิหารหลงเหลืออยู่อีกแล้ว นอกจากพระพุทธรูปศิลาทรายแดง ๓ องค์ เศียรหักไป ๒ องค์ จนกระทั่งท่านเจ้าคุณพระชยาภิวัฒน์ (หนู) กับพระวินัยธรรมยวด สุริโย ได้บูรณะพระพุทธรูปทั้ง ๓ จนเสร็จสมบูรณ์ เมื่อ พ.ศ.๒๔๗๘ ดังที่เห็นในปัจจุบัน

 

รูปปั้นหล่อ พระชยาภิวัฒน์ (หนู ติสฺโส)
พระราชทินนามเต็มว่า “พระชยาภิวัฒน์ สุภัทรสังฆปาโมกข์” เป็นชาวบางมะเดื่อ ตำบลบางมะเดื่อ อำเภอพุนพิน (แม่น้ำพุมดวง) สุราษฎร์ธานี เคยแสดงตลกหลวงหน้าพระที่นั่งในสมัยพระพุทธเจ้าหลวง ได้อุปสมบทเมื่ออายุ ๒๐ ปีบริบูรณ์ ท่านได้ปกครองคณะสงฆ์ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี ให้มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย ผลงานที่เป็นคุณประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนาคือ การบูรณปฏิสังขรณ์พระบรมธาตุเจดีย์ไชยา และเสนาสนะของวัดจนสำเร็จเรียบร้อยในสมัยรัชกาลที่ ๕ รวมเวลาบูรณะ ๑๔ ปี

เมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จประพาสมณฑลปักษ์ใต้ พ.ศ.๒๔๕๘ นมัสการพระบรมธาตุไชยา ทรงโปรดให้พระชยาภิวัฒน์เจริญชัยมงคลคาถา ทรงถวายน้ำมนต์ที่ฝ่าพระหัตถ์และปะพรมน้ำพระพุทธมนต์แก่ลูกเสือป่า ท่านได้ดำรงตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นเวลา ๔๐ ปี จนถึง พ.ศ.๒๔๗๓ จึงลาออกจากตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัด เพราะชราภาพ และถึงแก่มรณภาพเมื่อวันที่ ๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๗๕ รวมอายุได้ ๘๖ ปี พรรษา ๖๖

 

ตรงนี้เรียกว่าอะไร เรียกไม่ถูก จะว่าพระสถูป เจดีย์ ก็เรียกได้ไม่เต็มที่นัก ภายในเป็นที่ประดิษฐานหลวงพ่อโต สามารถเดินเข้าไปได้ แต่ต้องก้นศีรษะนิดนึง เพราะทางเข้าเป็นซุ้มประตูไม่สูง

​

 

หลวงพ่อโต
​

 

​

 

ปิดท้ายวัดพระบรมธาตุไชยาราชวรวิหาร ด้วยภาพพระพุทธรูปที่พระวิหารคด(ระเบียงคด)
​

 

พวกเราทำบุญและกราบนมัสการพระบรมธาตุไชยยาแล้วจึงเดินทางกันต่อ ตอนนี้ก็นั่งรถมานานถึงเวลาเที่ยง ไปเติมพลังกันแถวๆ บ้านแหลมโพธิ์ ริมชายทะเลกันก่อน....

​

 

​

 

และเหมือนเดิม อาหารมีอีกหลายรายการ แต่ถ่ายรูปไม่สวย จึงไม่ขอโชว์

​

 

สร้อยฟ้าฯ ทานเสร็จแล้ว คนอื่นยังทานไม่เสร็จ ก็เลยลุกออกมาเก็บภาพ พลับพลา กับชายทะเลแถวๆ นี้...
​

 

​

 

​

 

​

 

ทานอาหารกันอิ่นแล้ว ก็รีบขึ้นรถ ด้วยหนทางยังอีกไกลโขกว่าจะถึงกรุงเทพฯ

...Bye Surat Thani...


​